Shen Kuo
Shen Kuo of Shen Kua (Chinees: 沈括; pinyin: Shěn Kuò) (1031–1095), Chinese naam Cunzhong en pseudoniem Mengqi Weng,[1] was een Chinees filosoof, natuuronderzoeker, diplomaat, uitvinder en dichter uit de Song-dynastie. Hij was de belangrijkste astronoom aan het hof van de Song-keizer, keizerlijk inspecteur, minister van financiën en onderminister van keizerlijke gastvrijheid.[2] Politiek gezien was hij een aanhanger van kanselier Wang Anshi's hervormingsgezinden.
In zijn Meng Xi Bi Tan (Mandarijn: 夢溪筆談 - droom-poel-verhandelingen) uit 1088 beschreef Shen als eerste een magnetische kompasnaald, die voor navigatie gebruikt kon worden (deze werd in Europa pas in 1187 door Alexander Neckam beschreven).[3] Shen ontdekte dat de geografische noordpool afwijkt van de geomagnetische noordpool,[4] zodat het mogelijk werd de breedtegraad beter te berekenen.[5] Dit was een grote verbetering voor de Chinese navigatie. In Europa raakte het concept van een geografische noordpool pas vier eeuwen later bekend.[6]
Samen met zijn medewerker Wei Pu bracht Shen tijdens een vijfjarig project de beweging van de Maan en de planeten nauwkeurig in kaart. Om met een grotere nauwkeurigheid astronomische metingen te kunnen doen verbeterde hij het ontwerp van instrumenten als armillarium, gnomon en wateruurwerk. Hij bestudeerde ook geologische processen en stelde een theorie op over hoe het landschap zich vormt. Shen bestudeerde de vorming van sedimenten en de erosie van bodems,[7] en het viel hem op dat mariene fossielen ver in het binnenland konden worden gevonden. Nadat hij versteende bamboe had aangetroffen in het aride klimaat van Noord-China, stelde hij een hypothese op over geleidelijke klimaatsverandering.[8]
Hij was de eerste die het gebruik van een droogdok om schepen te repareren in China beschreef en beschreef ook de relatief nieuwe uitvinding van de keersluis in kanalen. Hoewel de Perzische uitvinder Alhazen de eerste was die een camera obscura beschreef, was Shen de eerste in China die dit deed, een aantal tientallen jaren later. Shen beschreef ook de boekdrukkunst, die was uitgevonden door Bi Sheng (990-1051).[9]
Veel van Shens werk is niet bewaard gebleven. Hoewel het meeste van zijn bewaard gebleven werk over technologische uitvindingen en natuuronderzoek gaat schreef hij ook poëzie, deed hij toekomstvoorspellingen, beschreef hij het bovennatuurlijke en schreef hij filosofische commentaren op Taoïstische en Confucianistische teksten.
Voetnoten
- ↑ Yao 2003, p. 544
- ↑ Joseph Needham, 1986, Band 4, Deel 2, pag. 33
- ↑ Bowman 2000, p. 599; Mohn 2003, p. 1
- ↑ Mohn 2003, p. 1
- ↑ Sivin 1984, vol. III, p. 22.
- ↑ Embree & Gluck 1997, p. 843
- ↑ Sivin 1984, vol. III, p. 23–24.
- ↑ (en) Michael Le Page, 11th-century polymath was the first to recognise past climate change. New Scientist (8 oktober 2022). Geraadpleegd op 30 november 2023.
- ↑ Bowman 2000, p. 105
Literatuur
- (en) Bowman, J.S.; 2000: Columbia Chronologies of Asian History and Culture, Columbia University Press, New York
- (en) Embree, A.T. & Gluck, C.; 1997: Asia in Western and World History: A Guide for Teaching, An East Gate Book, M. E. Sharpe Inc., New York, ISBN 1-56324-265-6.
- (en) Mohn, P.; 2003: Magnetism in the Solid State: An Introduction, Springer-Verlag Inc., New York, ISBN 3-540-43183-7.
- (en) Needham, J.; 1986: Science and Civilization in China: Volume 4, Physics and Physical Technology, Part 3: Civil Engineering and Nautics, Caves Books, Ltd., Taipei.
- (en) Sivin, N.; (1984): Why the Scientific Revolution Did Not Take Place in China—Or Didn't It?, in Mendelsohn, E.: Transformation and Tradition in the Sciences: Essays in Honor of I. Bernard Cohen, p. 531–555, Cambridge University Press, Cambridge, ISBN 0-521-52485-7.
- (en) Yao, X.; 2003: RoutledgeCurzon Encyclopedia of Confucianism: Volume 2, O–Z, Routledge, New York, ISBN 0-7007-1199-6.