Антэй

Антэй
Пол	мужчынскі пол[1]
Бацька	Пасейдон[1]
Маці	Гея[1]
Жонка	Tinjis[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Антэ́й (стар.-грэч.: Ἀνταίος «звернуты супраць») у грэчаскай міфалогіі^[2] — волат, сын Пасейдона^[3] (ці Геі^[4], ці Пасейдона і Геі), атрымліваў непераможную сілу ад судотыку з маці Геяй - зямлёй. Цар Лівіі.

Па Ферэкіду, яго жонка - Іфіноя^[5], згодна Плутарха, яе клікалі Тэнгіз^[6]. У горадзе Іраса зладзіў спаборніцтва для жаніхоў сваёй дачкі^[7].

Антэй прымушаў ўсіх падарожнікаў-чужаземцаў змагацца з ім і ўсіх, каго перамагаў у барацьбе - забіваў^[8]. Пабудаваў храм Пасейдону з чэрапаў пераможаных ім^[9].

Пераможаны Гераклам. Пры сустрэчы Антэй запатрабаваў, каб і Геракл змагаўся з ім. Ніхто не мог перамагчы Антэя ў адзінаборстве, не ведаючы таямніцы, адкуль волат атрымліваў падчас барацьбы ўсё новыя і новыя сілы. Таямніца ж была такая: калі Антэй адчуваў, што пачынае губляць сілы, ён дакранаўся да зямлі, сваёй маці, і абнаўляліся яго сілы: ён чэрпаў іх у сваёй маці, вялікай багіні зямлі. Падчас бітвы некалькі разоў Геракл валіў яго на зямлю, але толькі дадавалася сілы ў Антэя. Але раптам падчас барацьбы магутны Геракл падняў Антэя высока на паветра, яго сілы вычарпаліся, і Геракл альбо задушыў яго, альбо забіў яго, зламаўшы хрыбет^[10]. Геракл зрабіў Лівію больш спрыяльнай для жыцця^[11].

Адзінаборства было намалявана сярод іншых подзвігаў на франтоне храма Гераклу ў Фівах^[12]. Магіла Антэя знаходзілася побач з Лінксам, шкілет у 60 лакцей даўжыні адкрыў Серторый  (руск.) (бел. і загадаў зноў засыпаць зямлёй^[13].

	Антэй на Вікісховішчы

• Антей // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.