time

• Geluid:  time    (hulp, bestand) [1-3]
  • IPA: / tɑjm / (1 lettergreep)
• Geluid:  time    (hulp, bestand) [4]
  • IPA: / ˈtɑjmə / (2 lettergrepen)

vervoeging van
timen

time

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van timen
   

   • Ik time. 

2. gebiedende wijs van timen
   

   • Time! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van timen
   

   • Time je? 

4. aanvoegende wijs van timen

   • Wie rustig van de tentoonstelling wil genieten, time zijn bezoek zorgvuldig: alleen op werkdagen heel vroeg en rond etenstijd lijkt de bezoekersstroom iets minder groot. 

• Het Nederlands kent ook aan het Engels ontleende frasen waarin "time" voorkomt, zoals in no time, in real time, just in time, me-time, no-time, time-out, en time-to-market.

• time-out, time-to-market, timekeeper, timemanagement, timesharing

• Het woord time staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "time" herkend door:

73 %	van de Nederlanders;
68 %	van de Vlamingen.[1]

time

1. tijd
2. keer, maal

• halftime, overtime, parttime, pay-offtime, primetime, ragtime, showtime

• timemanagement, timesharing

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˡtiːmə/

• ti·me

• Afkomstig van het Oudnoorse woord tími.

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
time	timer	timet tima	timet tima
Klasse 1 zwak

time

1. synchroniseren (op dezelfde tijd instellen als iets anders)
2. timen (een tijdschema voor een feest of event opstellen)

   «Arrangementet var godt timet.»

   Het evenement was goed getimed.

• taime

time m

1. (natuurkunde) uur

   «Folkemengden har stått i kulda i flere timer, enkelte er her for sjette dagen på rad.»

   Het volk heeft een aantal uren in de kou gestaan; sommigen zijn hier voor de zesde dag op rij.

2. lesuur

   «I skolen varer en time 40 eller 45 minutter.»

   In school duurt een lesuur 40 of 45 minuten.

3. een meer onbepaalde tijd, zoals een tussenuur of snipperuur.

   «Jeg trodde min siste time var kommet.»

   Ik dacht dat mijn laatste uur had geslagen.

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	time	timen	timer	timene
genitief	times	timens	timers	timenes

• [2] undervisningsperiode
• [3] tidsrom, stund

• [1] tidsavsnitt

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˡtiːmə/
• (werkwoord: betekenis "synchroniseren, timen") IPA: /ˈtaime/

• ti·me

• (Werkwoord [A]) afkomstig van het Oudnoorse woord tími.
• (Werkwoord [B]) misschien vervorming van kime naar time.
• (Naamwoord) afkomstig van het Oudnoorse woord tími.

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
time	timar	tima	tima
Klasse 1 zwak			[A]

[A] time

1. synchroniseren (op dezelfde tijd instellen als iets anders)
2. timen (een tijdschema voor een feest of event opstellen)

   «Arrangementet var godt timet.»

   Het evenement was goed getimed.

• taime

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
time	timer	timde (bijvorm) timte	timt (bijvorm) timd
Klasse 2 zwak			[B] + [C]

[B] time

1. zin hebben, zich gunnen, zich veroorloven kunnen.

   «Han timde ikkje ete.»

   Hij had geen zin om te eten.

2. lijden, plagen, vreten aan, teren

   «Kva er det som timer deg?»

   Wat is het dat aan je vreet?

• [1] gidde, ringje
• [2] plage, gnage, tære

[C] time

1. luiden, inluiden

• kime, ringje

time m

1. (natuurkunde) uur
2. lesuur
3. een meer onbepaalde tijd, zoals een tussenuur of snipperuur.

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	time	timen	timar	timane
genitief

• [2] undervisningsperiode
• [3] tidspunkt, tidsrom, stund

• [1] tidseining