jouw

vervoeging van
	jouwen

Nederlands

In de betekenis van ‘bezittelijk voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in 1290 ^[1]
^[2]

jouw ^[3]

(informeel) van jou
- Is dat jouw auto?
▸ ’Ik moet er zelf niet aan denken. Maar het is jouw leven en als je er blij van wordt moet je het gewoon doen.’^[4]

1. (informeel) van jou

jouw

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jouwen
- Ik jouw.
gebiedende wijs van jouwen
- Jouw!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jouwen
- Jouw je?

de jouw m ^[5]

Het woord jouw staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[6]

	enkelvoud		meervoud
	bijvoeglijk	zelfstandig	bijvoeglijk	zelfstandig
1^e persoon	mijn m'n	mijne	ons, onze	onze
2^e persoon (informeel)	jouw je	jouwe	jullie je	-
2^e persoon (formeel) (regionaal)	uw	uwe	uw	uwe
3^e persoon (mannelijk)	zijn z'n	zijne	hun	hunne
3^e persoon (vrouwelijk)	haar d'r, 'r	hare
3^e persoon (onzijdig)	zijn z'n (ervan)	zijne
	Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm