handelen

Niet te verwarren met: handeln, handlen

• Geluid:  handelen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈhɑndələ(n) / (3 lettergrepen)

• han·de·len

• In de betekenis van ‘doen, behandelen’ voor het eerst aangetroffen in 1236 ^[1]
• Afkomstig van het Oudhoogduitse woord hantalôn.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
handelen	handelde	gehandeld
zwak -d	volledig

ˈhandelen'

1. inergatief iets doen, al of niet met de handen, optreden, gedrag

   • Zij handelden daarin erg onzorgvuldig. 

2. inergatief handel drijven

   • De Nederlanders handelden met vele landen langs de kust van de Indische Oceaan. 

• afhandelen, behandelen, daghandelen, mishandelen, onderhandelen, verhandelen

• handelaar, handelbaar, handeldrijven, handel, handeling, handelwijs, handelwijze, mishandelaar, mishandeling

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	handelen
verkleinwoord

het handelen o

1. dat wat iets of iemand doet

   ▸ ‘Ik heb vertrouwen in het handelen van de overheid. Ik heb desinfecterende handgel bij me, net als in de tijden dat ik uitgezonden was naar Afrika. Zelf ben ik niet zo bang voor het virus.^[2]

• Het woord handelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "handelen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[3]

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• han·de·len

Naar frequentie	12188

handelen

1. nominatief bepaald gemeenschappelijk geslacht enkelvoud van handel

• handlen

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• han·de·len

Naar frequentie	5545

handelen

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van handel

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• han·de·len

handelen

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van handel