sibat

•  IPA^(kilîd): /sˁɪˈbɑːt/, صبات
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: si·bat

sibat mê

1. Meha duyem ji salnameya zayînî ye ku kurttirîn meha salê ye û ji 28 yan - her çar salan carekê - 29 rojan pêk tê; meha dawîn ya zivistanê.

   Hevmane: reşemeh, gicûk

   Sibatê, befr û ba tê.

   • Sibata tiroviro
     Adara bîst û du ro
     Nîsan a me ye
     Gulan textirme ye — (metelokek kurdî ye)

• kurdî-erebî: سبات‎
• kurdî-krîlî: сьбат

• şibat
• subat
• şubat

• sebt

• Sibata qûn şilo(yanê berf şilok tê)
• Berfa sibatê ne gihat qenyatê

• sibatî
• sibatoka dînik

Bi rêya erebî شباط‎ (şubaț) yan aramî ܫܒܛ‎‎ (şubaṭ) ji îbranî שבט‎ (şibat /şivat) ji akadî 𒌗𒍩 (šabāṭu, “meha çandinê - meha 11 ya salnameya babîlî ku diket dawiya meha yek û destpêka meha 2 ya salnameya zayînî”).

Sebebê guherîna /ş/ bi /s/ di vê peyvê de di devokên kurmancî de nayê zanîn.

Piraniya navên mehên din jî yên zimanên Rojhilata Navîn ji akadî yan bi rêya akadî ji sûmerî ne: adar, nîsan, ayar, temûz, ab, îlon, çirî. Peyva gulan ("meha gulan, meha guldanê") wergera yekser ji hevwateya wê ya ayar ya ji akadî ye.

Ji bilî kurdî, tirkî jî vê peyvê bi forma şubat bi berfirehî bi kar tîne. Lê wek navê meha duyem ya salnameya zayînî erebî êdî kêm vê peyvê bi kar tîne û farisî teqrîben êdî qet wê bi kar naîne.

(Meh bi kurmancî):

• Soranî: شوبات‎ (şubat)
• Zazakî: şibate, sibate, gucige

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.