Вальтэр Герман Нернст

Вальтэр Герман Нернст
ням.: Walther Nernst
Дата нараджэння	25 чэрвеня 1864(1864-06-25)[1][2][…]
Месца нараджэння	Брызен, раён Граўдэнц[d], адміністрацыйная акруга Марыенвердэр[d], правінцыя Прусія[d], Каралеўства Прусія[3]
Дата смерці	18 лістапада 1941(1941-11-18)[1][2][…] (77 гадоў)
Месца смерці	Бад Мускаў[d], раён Гёрліц[d], Саксонія, Трэці рэйх[4]
Месца пахавання	Гётынгенскія гарадскія могілкі[d][5]
Грамадзянства	Каралеўства Прусія  Веймарская рэспубліка
Жонка	Emma Lohmeyer[d]
Род дзейнасці	хімік, фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізічная хімія
Месца працы	Гётынгенскі ўніверсітэт HU Berlin Physikalisch-Technische Bundesanstalt[d]
Навуковая ступень	доктарская ступень[d][6] (1887) і габілітаваны доктар (1889)
Альма-матар	Цюрыхскі ўніверсітэт Грацкі ўніверсітэт імя Карла і Франца HU Berlin JMU Лейпцыгскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Friedrich Kohlrausch[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Баварская акадэмія навук Гётынгенская акадэмія навук Акадэмія навук СССР[d] Шведская каралеўская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Турынская акадэмія навук[d][4]
Узнагароды	Нацыянальная Зала славы вынаходнікаў[d] (2011) Bunsen Medal[d] (1914) медаль Франкліна[d] (1928) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (2 чэрвеня 1932) Сіліманаўская лекцыя[d] (1906)
Сайт	nernst.de (ням.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вальтэр Герман Нернст (ням.: Walther Hermann Nernst; 25 чэрвеня 1864, Брызен — 18 лістапада 1941, Обер-Цыбеле) — нямецкі фізік і фізікахімік, адзін са стваральнікаў фізічнай хіміі. Член Берлінскай АН (1905), Лонданскага каралеўскага таварыства (1932). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1920) «у прызнанне яго работ па тэрмадынаміцы».

Скончыў Вюрцбургскі ўніверсітэт у 1887 годзе. З 1891 года прафесар Гётынгенскага ўніверсітэта, у 1902—1933 прафесар і адначасова дырэктар Інстытута хіміі (1905-22), Інтсытута фізікі (1924-33) Берлінскага ўніверсітэта.

Навуковыя працы па фізіцы нізкіх тэмператур, тэрмадынаміцы, тэорыі раствораў, хімічнай кінетыцы, электрахіміі. Сфармуляваў трэці закон тэрмадынамікі (тэарэма Нернста), адкрыў адну з тэрмамагнітынчых з'яў (эфект Нернста-Этынгсгаўзена). Распрацаваў дыфузійную тэорыю гетэрагенных хімічных рэакцый на мяжы падзелу фаз (1904). Атрымаў ураўненне залежнасці электроднага патэнцыялу ад тэрмадынамічнай актыўнасці ўдзельнікаў электрахімічных рэакцыі.

• Нернст Вальтэр Фрыдрых Герман // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. С. 293.