Haribert I

Haribert I (Caribert, francuski: Charibert I, cca. 517 - 567) bio je franački kralj Neustrije i Akvitanije iz dinastije Merovinga, odnosno jedan od četvoro sinova kralja Klotara I koji su 561. podijelili Franačko Kraljevstvo nakon njegove smrti. Haribertu je tada pripao zapadni dio sa prijestolnicom u Parizu; Guntram je preuzeo Burgundiju, Sigebert Austraziju, a najmlađi brat Hilperik I područje oko Soissonsa. Iako relativno dobro obrazovan za svoje doba, tokom vladavine je ostao upamćen po burnom i raskalašenom životu. Uz suprugu Ingobergu (sa kojom je imao kćer Berthu) imao je niz ljubavnica, priležnica i vanbračne djece. Kćer Berthu je pak dao za suprugu paganskom kralju Etelbertu od Kenta; ona je sa sobom na Etlebertov dvor povela kao ispovjednika biskupa Liudharda, i taj se događaj tumači kao temelj nešto kasnijeg pokrštavanja Anglosaksonaca. Samom Haribertu je raskalešeni način života, zbog koga je ekskomuniciran, prema tradicionalnim izvorima doveo do prerane smrti. S obzirom da nije imao muške djece, njegove posjede su podijelila tri preostala brata.

Haribert I na Wikimedijinoj ostavi

• Bachrach, Bernard S. Merovingian Military Organization, 481–751. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1971.
• Historia Francorum Books I-IX Arhivirano 2014-08-14 na Wayback Machine-u at Medieval Sourcebook.