Zachowania trudne

Zachowania trudne (ang. challenging behaviour) to zachowanie, które swoim natężeniem, częstotliwością występowania lub długością trwania zagraża bezpieczeństwu osób w otoczeniu lub osoby je przejawiającej. Do tej grupy zachowań zalicza się również takie, które uniemożliwiają nabywanie nowej wiedzy i umiejętności lub zaspokajanie potrzeb życiowych.

Pojęcie to odnosi się przede wszystkim do osób z zaburzeniami zachowania, emocjonalnymi, autyzmem, czy niepełnosprawność intelektualna.

Uważa się, że zachowania trudne są przejawem nieumiejętności przekazania otoczeniu informacji lub poradzeniu sobie z problemem.

Do podstawowych przyczyn zalicza się:

• ból i dyskomfort fizyczny;
• dyskomfort psychiczny;
• brak możliwości komunikowania się z otoczeniem;
• stawianie nadmiernych wymagań.

Są to różne metody i techniki wykorzystywane w celu redukcji zachowań trudnych. Dzielą się na strategie proaktywne i reaktywne.

Grupa technik i metod redukcji zachowań trudnych. Ich istotą jest stosowanie zanim wystąpi zachowanie. Ma to zmniejszyć prawdopodobieństwo jego wystąpienia.

Grupa technik i metod redukcji zachowań trudnych. Ich istotą jest stosowanie po wystąpieniu zachowania. Ma to zmniejszyć negatywne konsekwencje (ewentualne uszkodzenia ciała, mienia lub niemożliwość nabywania nowych wiadomości i umiejętności) oraz zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia danego zachowania w przyszłości.

• Proaktywne kierowanie trudnymi zachowaniami. Strategie i wskazówki dla członków personelu.. W: Autica. Materiały na temat autyzmu. (zeszyt 1/2004). Warszawa: Fundacja SYNAPSIS, 2004, s. 41-55. ISBN 83-917824-8-4.