[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Wirusowe zapalenie wątroby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wirusowe zapalenie wątroby
Hepatitis viralis

Wirusowe zapalenie wątroby, WZW (łac. hepatitis viralis[1]) – choroba wątroby wywołana zakażeniem wirusowym. Często potocznie nazywana „żółtaczką”, jest to jednak określenie nieprawidłowe i niemedyczne (w medycynie termin ten oznacza jedynie objaw zażółcenia powłok skórnych) oraz nieścisłe, z uwagi na różnorodny przebieg wirusowych zapaleń wątroby (które mogą przebiegać także bez zażółcenia skóry).

Czynniki etiologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Wśród wirusów hepatotropowych możemy rozróżnić:

Inne wirusy, pierwotnie niehepatotropowe, mogące wywołać wirusowe zapalenie wątroby:

Często u chorych na WZW wykrywany jest bardzo powszechny[3] wirus Torque Teno (TTV)[2][4]. Jego obecność nie ma wpływu na przebieg naturalny oraz nie przypisano mu znaczącego udziału w wywoływaniu jakiejkolwiek choroby[3][2][4].

Wyróżnione zostało także wirusowe zapalenie wątroby typu nie-A, nie-B, nie-C, nie-D, nie-E, którego przyczyna nie jest znana, a u pacjentów nie można wykryć żadnych wirusów hepatotropowych[5]. Na podstawie badań na zwierzętach wywnioskowano, że okres wylegania tej postaci WZW wynosi około od 3 do 9 tygodni[5].


Charakterystyka wirusowych zapaleń wątroby

[edytuj | edytuj kod]
Typy WZW
Czynnik wywołujący HAV HBV HCV HDV HEV
Rodzaj Hepatovirus Orthohepadnavirus Hepacivirus Deltavirus Hepevirus
Rodzina Picornaviridae Hepadnaviridae Flaviviridae Hepeviridae
Genom RNA DNA RNA RNA RNA
Główna droga zakażenia pokarmowa pozajelitowa pozajelitowa pozajelitowa pokarmowa
Okres inkubacji choroby 15–60 dni 30-180 dni 15 – 360 dni 20 – 90 dni 15 – 60 dni
Występowanie żółtaczki u 10% dzieci i 70 – 80% dorosłych u 20% chorych u 10 – 25% chorych zmiennie głównie u młodzieży
Markery zakażenia anty-HAV, anty-HAV IgM HBsAg, anty-HBs, HBcAg, anty-HBc, anty-HBc IgM, HBxAg, anty HBx, HBV-DNA, polimeraza DNA anty-HCV, HCV RNA HDAg, anty-HDV, anty-HDV IgM, HDV RNA HEVAg
Śmiertelność w ostrym okresie choroby 0,2–0,6% 1–2% <1% 1–40% 30%
Leczenie objawowe INFα, Peg-INFα, lamiwudyna, adefowir, entekawir, telbiwudyna, tenofowir INFα, Peg-INFα, rybawiryna, boceprewir, telaprewir, sofosbuwir, ledipaswir INFα objawowe
Nosicielstwo nie występuje 10–90%[a] 40–75% 70–90% nie występuje
Następstwa choroby (marskość wątroby, nowotwór złośliwy wątroby) nie występują częste, po powyżej 20 latach PZW bardzo częste bardzo częste bardzo częste nie występuje
Odporność po przechorowaniu swoista, prawdopodobnie całe życie swoista, prawdopodobnie całe życie brak danych brak danych brak danych
Swoista profilaktyka surowica odpornościowa, szczepienia ochronne surowica odpornościowa, szczepienia ochronne brak surowicy odpornościowej surowica anty-HBV działa ochronnie szczepienia ochronne (dopuszczone w Chinach[6])

Klasyfikacja ICD10

[edytuj | edytuj kod]
kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: B15 Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu A
ICD-10: B16 Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B
ICD-10: B17 Inne ostre wirusowe zapalenia wątroby
ICD-10: B18 Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby
ICD-10: B19 Nieokreślone wirusowe zapalenie wątroby

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Związane z wiekiem; zmniejsza się wraz z upływem lat.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dziubek i Duszczyk 2017 ↓, s. 313.
  2. a b c d e Dziubek i Duszczyk 2017 ↓, s. 342.
  3. a b Robert Strassl i inni, Quantification of Torque Teno Virus Viremia as a Prospective Biomarker for Infectious Disease in Kidney Allograft Recipients, „The Journal of Infectious Diseases”, 218 (8), 2018, s. 1191–1199, DOI10.1093/infdis/jiy306, ISSN 1537-6613, PMID30007341 [dostęp 2018-09-22].
  4. a b Björn C. Frye i inni, Kinetics of Torque Teno Virus-DNA Plasma Load Predict Rejection in Lung Transplant Recipients, „Transplantation”, 2018, DOI10.1097/TP.0000000000002436, ISSN 1534-6080, PMID30234787 [dostęp 2018-09-22].
  5. a b Dziubek i Duszczyk 2017 ↓, s. 341.
  6. Soo Bin Park: Hepatitis E vaccine debuts. nature.com, 2012-10-29. [dostęp 2016-12-01]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zbigniew Krzemiński: Zarys wirusologii lekarskiej. T. CCXXV. Łódź: 1997.
  • Gabriel Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne. Wrocław: Urban & Partner, 2000. ISBN 83-85842-59-4.
  • Zdzisław Dziubek, Ewa Duszczyk: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 313, 341–342. ISBN 978-83-200-4534-5.