Szibli-Umm al-Ganam

Szibli-Umm al-Ganam

‏שבלי-אום אל-גנם‎

Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Jezreel
Powierzchnia	2,879 km²
Wysokość	185 m n.p.m.
Populacja (2013) • liczba ludności • gęstość	5470 1900 os./km²
Nr kierunkowy	+972 4
Położenie na mapie Izraela Szibli-Umm al-Ganam
Położenie na mapie Dystryktu Północnego Szibli-Umm al-Ganam
32°41′17″N 35°24′15″E/32,688056 35,404167
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Szibli-Umm al-Ganam (hebr. שבלי-אום אל-גנם; arab. الشبلي - أم الغنم; ang. Shibli-Umm al-Ghanam) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Miejscowość Szibli-Umm al-Ganam jest położona na wysokości od 100 do 220 metrów n.p.m. na płaskowyżu Sirin u podnóża góry Tabor w Dolnej Galilei, na północy Izraela. Na wschód od miasteczka przepływa strumień Keszet, który wpada na południu do strumienia Nachal Tawor. W jej otoczeniu są miejscowości Dabburijja, Ein Mahil i Kefar Tawor, kibuce Bet Keszet, En Dor i Dawerat, moszaw Kefar Kisch, wioska edukacyjna Kadoorie, oraz arabska wioska Tamra. Na południowym zachodzie jest strefa przemysłowa Alon Tawor i baza wojskowa Na’ura.

Szibli-Umm al-Ganam jest położone w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Miejscowość Szibli-Umm al-Ganam powstała w 1992 roku w wyniku połączenia z sobą dwóch dużo wcześniej istniejących osad: Szibli i Umm al-Ganam. Wioska Szibli leży u północno-wschodnich podnóży góry Tabor. Została założona przez beduińskie plemię Szibli^[1]. Natomiast wioska Umm al-Ganam leży u południowo-zachodnich podnóży góry Tabor i została założona przez dwa beduińskie plemiona Szibli oraz al-Sa'ud. Przez długie lata było to tymczasowe obozowisko koczowniczych Beduinów, które dopiero w 1940 roku przekształciło się w stałą osadę^[2]. Po I wojnie światowej w 1918 roku tutejsze wioski przeszły pod panowanie Brytyjczyków. Utworzyli oni w 1921 roku Brytyjski Mandat Palestyny. Podczas arabskiego powstania w Palestynie w 1936 roku klan Szibli zawarł porozumienie o wzajemnej obronie z mieszkańcami sąsiedniej żydowskiej osady Kfar Tavor. Porozumienie to obowiązywało przez cały czas powstania. W poszukiwaniu skutecznego rozwiązania narastającego konfliktu izraelsko-arabskiego w dniu 29 listopada 1947 roku została przyjęta Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181. Zakładała ona między innymi, że wioski Szibli i Umm al-Ganam miały znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa arabskiego^[3]. Arabowie odrzucili tę Rezolucję i dzień później doprowadzili do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. W trakcie jej trwania rejon wiosek zajęły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które sparaliżowały żydowską komunikację w całej okolicy. W ramach odwetowych działań, w dniu 19 kwietnia 1948 roku obie wioski zostały zajęte przez żydowskie siły Hagany. Żydowscy żołnierze dotrzymali warunków zawartego w 1936 roku porozumienia i w odróżnieniu od wielu wiosek w Galilei, nie wysiedlili mieszkańców Szibli i Umm al-Ganam. Dzięki temu zachowały one swoją arabską tożsamość^[4]. W 1982 roku izraelskie władze formalnie uznały wioskę Umm al-Ganam, a w 1984 roku przyznały wiosce Szibli status samorządu lokalnego. W 1992 roku do miejscowości Szibli przyłączono sąsiednią wioskę Umm al-Ganam, tworząc w ten sposób miasteczko Szibli-Umm al-Ganam^[5].

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2013 roku w Szibli-Umm al-Ganam żyło prawie 5,5 tys. mieszkańców, w 100% Arabowie muzułmanie. Jest to niewielkie miasteczko, którego populacja charakteryzuje się niewielkim, lecz stałym wzrostem liczebności. Według danych z 2011 roku przyrost naturalny w porównaniu do poprzedniego roku wyniósł 1,6%. W roku tym urodziło się 149 dzieci, a zmarło 130 osób (odnotowano 1 zgon niemowląt). Według danych za 2011 rok liczba zatrudnionych pracowników wynosiła 1758, a liczba osób pracujących na własny rachunek wynosiła 139. Średnie miesięczne wynagrodzenie w 2011 roku wynosiło 5155 ILS (średnia krajowa 7964 ILS). Zasiłki dla bezrobotnych pobierało 31 osób, w tym 21 mężczyzn (średni wiek: 39 lat). Świadczenia emerytalne oraz rentowe pobierało 250 osób, a zapomogi społeczne 367 osób^[6][7].

Populacja pod względem wieku (2010)

Wiek (w latach)	Procent populacji w %
0 – 4	13,3
5 – 9	13,4
10 – 14	11,7
15 – 19	9,4
20 – 29	13,9
30 – 44	21,0
45 – 59	11,4
60 – 64	1,8
65 –	4,2

Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Herb Szibli-Umm al-Ganam przedstawia górę Tabor, za której wschodzi słońce. Po bokach umieszczono kłosy pszenicy, aby w ten sposób podkreślić rolnicze korzenie osady. Dodatkowo, na herbie widnieje nazwa miasta w języku hebrajskim i arabskim. Oficjalna flaga miasta jest w kolorze białym, z niebieskim lub kolorowym herbem pośrodku^[5].

Lokalna gospodarka opiera się głównie na handlu i rzemiośle. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.

Z obydwu dzielnic (Szibli i Umm al-Ganam) wyjeżdża się lokalnymi drogami na południowy wschód na drogę nr 65, którą jadąc na północny wschód dojeżdża się do miejscowości Kfar Tavor lub na południowy zachód do kibucu Dawerat. Dodatkowo z Umm al-Ganam lokalna droga prowadzi na północny zachód do miejscowości Dabburijja. W 2011 roku w miejscowości było zarejestrowanych 1665 pojazdów silnikowych, w tym 1170 samochodów osobowych (średnia wieku samochodów prywatnych wynosiła 10 lat). W roku tym w mieście doszło do 2 wypadków drogowych^[6].

Pierwotnie były to dwie wioski rolnicze, jednak wraz ze wzrostem liczebności mieszkańców w znacznym stopniu zaprzestano gospodarki rolnej. Kolejne domy budowano w sposób chaotyczny, bez zintegrowanej infrastruktury, która umożliwiałaby korzystanie z budynków publicznych i usług komunalnych.

W dzielnicy Szibli znajduje się Centrum Dziedzictwa Beduinów.

W miejscowości są dwie szkoły podstawowe i jedno gimnazjum. W 2010 roku uczęszczało do nich 1,4 tys. uczniów.

• Zdjęcie satelitarne Szibli-Umm al-Ganam. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-05]. (ang.).
• Mapa Szibli-Umm al-Ganam. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-05]. (hebr.).