Niżny Nowogród
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Burmistrz |
Jurij Szałabajew | ||||
Powierzchnia |
410,68[1] km² | ||||
Wysokość |
200 m n.p.m. | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
831 | ||||
Kod pocztowy |
603000 – 603999 | ||||
Tablice rejestracyjne |
52 | ||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
Położenie na mapie Europy | |||||
Położenie na mapie obwodu niżnonowogrodzkiego | |||||
Położenie na mapie Niżnego Nowogrodu | |||||
56°19′37″N 44°00′27″E/56,326944 44,007500 | |||||
Strona internetowa |
Niżny Nowogród (ros. Нижний Новгород, Niżnij Nowgorod; w latach 1932–1990 Gorki) – miasto wydzielone w Rosji, stolica Nadwołżańskiego Okręgu Federalnego i obwodu niżnonowogrodzkiego, położone nad Wołgą, u ujścia Oki; wielki ośrodek przemysłowy w regionie Wołżańsko-Wiackim, port lotniczy.
Ośrodek przemysłowy, głównie samochodowy (GAZ), maszynowy, chemiczny, metalurgiczny, stoczniowy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założony został w 1221 jako gród obronny księstwa włodzimierskiego. Stał się dużym ośrodkiem handlowo-kulturowym. Od 1350 roku stał się stolicą księstwa suzdalsko-niżnonowogrodzkiego, w 1392 roku włączony został do państwa moskiewskiego. Na początku XVII w. stał się jednym z najbogatszych miast Rosji. W latach 1611–1613 był punktem oporu Rosjan w walce z Rzeczpospolitą w wojnie moskiewskiej. W 1777 roku stał się stolicą guberni, a od 1825 roku był siedzibą generała-gubernatora powołżskiego. W 1902 w mieście miała miejsce wielka demonstracja robotników przedstawiona w powieści Matka Maksyma Gorkiego. W grudniu 1905 r. w osiedlach robotniczych Sormowo i Kanawino doszło do zbrojnego powstania, którym kierowali niżnonowogrodzcy działacze bolszewiccy i mienszewiccy[3].
W roku 1917 był jednym z ośrodków bolszewików. W 1932 roku miasto zostało nazwane Gorki, dla uczczenia powrotu z Włoch do Moskwy na zaproszenie Józefa Stalina pisarza Maksyma Gorkiego. W 1936 roku miasto Gorki zostało stolicą obwodu.
Od 1929 roku zbudowano w mieście wielkie zakłady samochodowe GAZ – Gorkowskij Awtomobilnyj Zawod (po rosyjsku: Горьковский Автомобильный Завод) we współpracy z amerykańskim Fordem. Powstała nowa modelowa dzielnica mieszkaniowa oraz fabryka. Wielu amerykańskich robotników zgłosiło się do pracy w tych zakładach, kierując się swoimi lewicowymi sympatiami. Reakcja na kontrast ich wyobrażeń o ZSRR z rzeczywistością na miejscu oznaczała dla szeregu z nich zesłanie na Syberię.
Obok samochodów terenowych (jak znany w Polsce „gazik”) i ciężarówek, jednym z modeli samochodów wyprodukowanych przez GAZ był GAZ-M20 Pobieda, samochód na którego licencji rozpoczęto produkcję samochodów osobowych w FSO na Żeraniu w Warszawie pod nazwą Warszawa M20.
W 1930 roku w mieście rozpoczęto budowę jednych z największych w ZSRR zakładów lotniczych. W zakładach tych produkowano przede wszystkim samoloty biura konstrukcyjnego MiG. Obecnie zakłady noszą nazwę Zakłady Lotnicze Sokoł.
W czasie II wojny światowej do miasta ewakuowano fabryki z Kijowa i Leningradu, wraz z ich pracownikami. W ten sposób powstała m.in. fabryka motocykli GMZ – Gorkowskij Motocikletnyj Zawod (ros. Горьковский Мотоциклетный Завод).
W mieście w czasie II wojny światowej montowano ciężarówki przysyłane z USA w ramach pomocy land-lease. W czerwcu 1943 roku fabryka GAZ była bombardowana przez Luftwaffe.
Tamtejsza stocznia (obecna nazwa: AO Stocznia „Krasnoje Sormowo” – Niżnij Nowgorod) specjalizuje się m.in. w budowie okrętów podwodnych. Jednym z nich był wybudowany w 1954 r. dla marynarki ZSRR okręt podwodny S-265, w późniejszych latach służący w polskiej Marynarce Wojennej jako ORP „Orzeł”[4]. Stocznia ta budowała także atomowe okręty podwodne, np. okręty podwodne projektu 945[5].
W 1990 roku przywrócono tradycyjną nazwę miasta – Niżny Nowogród.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Kreml niżnonowogrodzki (budowa 1500–1511) – dzieło ruskiej architektury obronnej, broniony 13 basztami[6];
- Sobór św. Michała Archanioła (połowa XVII w.);
- Cerkiew Uspieńska (pw. Zaśnięcia Matki Bożej, XVII w.);
- Barokowe zabudowania mieszkalne (XVII w.);
- Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Niżnym Nowogrodzie[7];
- Cerkiew Narodzenia Pańskiego z dzwonnicą (XVII–XVIII w.);
- Cerkiew św. Eliasza;
Nauka i oświata
[edytuj | edytuj kod]W mieście znajduje się Niżegorodzka Szkoła Teatralna im. Jewgienija Jewstigniejewa[8].
Transport
[edytuj | edytuj kod]W mieście znajduje się stacja kolejowa Dworzec Moskiewski oraz port lotniczy.
Miasto posiada metro, tramwaje, trolejbusy.
Działa także Kolej linowa Niżny Nowogród – Bor.
Sport
[edytuj | edytuj kod]- Gubiernija Niżny Nowogród – klub siatkarski
- Dinamo Gorki – klub piłkarski
- FK Niżny Nowogród – klub piłkarski
- Lokomotiw-NN Niżny Nowogród – klub piłkarski
- Spartak Niżny Nowogród – klub piłkarski
- Torpedo Niżny Nowogród – klub hokejowy
- Torpedo-Wiktorija Niżny Nowogród – klub piłkarski
- Kompleks skoczni narciarskich w Niżnym Nowogrodzie
Ludzie urodzeni w mieście
[edytuj | edytuj kod]- Jan Olaf Chmielewski – polski urbanista,
- Katarzyna Doherty – kanadyjska Służebnica Boża Kościoła katolickiego,
- Zofia Garlicka – polska lekarka i działaczka społeczna,
- Maksim Gorki – rosyjski pisarz,
- Jadwiga Hryniewiecka – polska tancerka i choreograf,
- Janina Karasiówna – major Armii Krajowej, współzałożycielka Służby Zwycięstwu Polski,
- Zdzisław Lubomirski – polski prawnik, polityk i działacz społeczny; prezydent Warszawy, członek Rady Regencyjnej,
- Nikołaj Łobaczewski – rosyjski matematyk,
- Dienis Korniłow – rosyjski skoczek narciarski,
- Pawieł Karielin – rosyjski skoczek narciarski,
- Tadeusz Szturm de Sztrem – polski działacz niepodległościowy,
- Wasyl IV Szujski – car Rosji 1606–1610,
- Daniił Trifonow – rosyjski pianista, laureat III nagrody XVI Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego,
- Natalja Wodianowa – rosyjska modelka.
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Kreml niżnonowogrodzki
-
Sobór św. Aleksandra Newskiego
-
Sobór Archangielski
-
Planetarium
-
Most Kanawinski
-
cerkiew Matki Bożej Smoleńskiej
-
cerkiew Rożdiestwieńska
-
cerkiew Uspieńska
-
Urząd obwodowy
-
Przystań wodna
-
Teatr dramatyczny zimą
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ТИК Нижегородского района Нижнего Новгорода [online], nnov.izbirkom.ru [dostęp 2021-10-11] (ros.).
- ↑ Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2021 года [online], rosstat.gov.ru [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-02] (ros.).
- ↑ G. Nabatow , Нижегородская социал - демократия в 1905 - 1907 гг. [online] [zarchiwizowane z adresu 2008-04-18] .
- ↑ Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki: ORP „Orzeł” [292]. [w:] Morza statki i okręty nr 5/1998 [on-line]. [dostęp 2015-10-13].
- ↑ Project 945 Sierra class Attack Submarine (Nuclear Powered). Federation of American Scientists. [dostęp 2015-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-08)].
- ↑ Нижегородский кремль [online], ngiamz.ru [dostęp 2018-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-22] (ros.).
- ↑ Нижегородская епархия [online], 19 lipca 2016 [dostęp 2016-09-19] [zarchiwizowane z adresu 2007-04-26] .
- ↑ Tieatralnyje uczebnyje zawiedienija. [w:] Bolszoja Sowietskoja Encykłopiedia [on-line]. [dostęp 2021-05-03]. (ros.).