Jon Flanagan

Jon Flanagan

Pełne imię i nazwisko	Jonathon Patrick Flanagan
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1993 Liverpool
Wzrost	181 cm[1]
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub Liverpool
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2011–2018 Liverpool 40 (1) 2016–2017 → Burnley (wyp.) 6 (0) 2018 → Bolton Wanderers (wyp.) 9 (0) 2018–2020 Rangers 21 (0) 2020–2021 R. Charleroi S.C. 0 (0) 2021–2022 HB Køge 4 (0) W sumie: 80 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2011  Anglia U-19 1 (0) 2013  Anglia U-20 1 (0) 2011  Anglia U-21 3 (0) 2014  Anglia 1 (0) W sumie: 6 (0)
↑ Aktualne na: 24 lutego 2018 r. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Jonathon Patrick Flanagan (ur. 1 stycznia 1993 w Liverpoolu) – angielski piłkarz irlandzkiego pochodzenia występujący na pozycji obrońcy.

Flanagan w pierwszym zespole Liverpoolu debiutował 11 kwietnia 2011 r. w spotkaniu przeciwko Manchesterowi City. Liverpool wygrał to spotkanie, a młody prawy obrońca zaliczył udane 90 minut, zbierając bardzo dobre recenzje obserwatorów^[2]. Dzięki dobrej grze i na skutek kontuzji rywali do gry na prawej stronie defensywy Martina Kelly'ego i Glena Johnsona młody Anglik wskoczył do składu na dłuższy czas. Tydzień później rozegrał kolejne bardzo dobre spotkanie, a Liverpool zremisował na wyjeździe z Arsenalem 1:1. W trakcie trwania tego spotkania doszło do nieprzyjemnego zdarzenia. Flanagan zderzył się głową z kapitanem drużyny Carragherem na skutek czego ten drugi musiał opuścić plac gry. Nie zdeprymowało to jednak 18-latka. W kolejnym spotkaniu Flanagan zagrał w obronie u boku swojego kolegi z Akademii Jacka Robinsona, a Liverpool pewnie pokonał Birmingham City 5:0^[3]. Po tym spotkaniu ekspert BBC Sport Garth Crooks umieścił go w jedenastce kolejki Premier League^[4]. Młody obrońca wystąpił również w pewnie wygranym 5:2 spotkaniu przeciwko Fulham. W kolejnym spotkaniu z Tottenhamem sprokurował kontrowersyjny rzut karny, faulując Stevena Pienaara, a jego drużyna przegrała spotkanie 0:2, tracąc tym samym szansę na występy w kolejnym sezonie w Lidze Europy. Po zakończeniu sezonu, 8 lipca Flanagan podpisał nową, długoterminową umowę z Liverpoolem^[5].

Flanagan rozegrał pełne 90 minut w pierwszym spotkaniu Liverpoolu w sezonie 2011/2012 przeciwko Sunderlandowi. Mecz zakończył się remisem 1:1^[6]. Wystąpił również w wygranym 3:1 spotkaniu Pucharu Ligi przeciwko Exeter City podczas kampanii zakończonej zwycięstwem w finale pucharu^[7]. W tamtym sezonie wystąpił w Premier League jeszcze trzykrotnie.

Sezon 2012/2013 to pasmo kontuzji młodego zawodnika, przez co uzbierał zaledwie dwa występy w pierwszej drużynie (jeden w Lidze Europy, drugi w Pucharze Anglii). Do grania w Premier League powrócił dopiero w sezonie 2013/2014, gdzie skorzystał na kontuzji Glena Johnsona^[8]. Zawodnik wykorzystał swoją szansę i w grudniowym meczu przeciwko Tottenham Hotspur F.C. zdobył swoją debiutancką bramkę w Premier League. Niestety w lipcu 2014 roku doznał kontuzji kolana, która wymagała operowania^[9]. Do treningów powrócił w kwietniu 2015 roku, jednak po zaledwie dwóch tygodniach okazało się, że konieczna jest kolejna operacja tego samego kolana^[10].

Do gry powrócił 20 stycznia 2016 roku w meczu III rundy Pucharu Anglii przeciwko Exeter City^[11]. Oznacza to, że z powodu kontuzji pauzował łącznie przez 630 dni. W marcu 2016 roku przedłużył swoją umowę z The Reds do końca sezonu 2018/2019.^[12] 5 sierpnia 2016 roku trafił na wypożyczenie do drużyny ligowego rywala - Burnley F.C.^[13]. Tam udało mu się zaliczyć zaledwie 7 ligowych występów i po sezonie wrócił do macierzystego klubu. 31 stycznia 2018 roku został wypożyczony do drużyny Bolton Wanderers F.C.^[14].

W czerwcu 2018 roku Flanagan podpisał dwuletni kontrakt z klubem Rangers F.C. ze szkockiej ligi Scottish Premiership^[15], prowadzony przez jego dawnego kolegę z klubu Liverpool F.C. - Stevena Gerrard'a. 19 maja 2020 roku, ogłoszono, że Flanagan opuści klub.^[16]

4 listopada 2020 roku Flanagan dołączył do Royal Charleroi na jeden rok z możliwością przedłużenia o następny^[17]. Wskutek nie przedłużenia umowy z klubem z Eerste klasse A, 15 lipca 2021 roku Jon Flanagan podpisał dwuletni kontrakt z klubem z NordicBet Liga - HB Køge^[18]. Flanagan'a do klubu przekonał jego dawny kolega z drużyny Liverpool F.C., Daniel Agger, który co dopiero został menadżerem duńskiego zespołu^[19]. 24 czerwca 2022 Køge potwierdziło, że rozwiązują kontrakt z Flanagan'em^[20].

Flanagan ogłosił przejście na emeryturę 18 października 2022 roku w wieku 29 lat z powodu nawracającej kontuzji kolana^[21].

W maju 2011 r. został powołany po raz pierwszy na zgrupowanie reprezentacji Anglii U-19, które jednak opuścił z powodu kontuzji łydki^[22]. W sierpniu tego samego roku został po raz pierwszy powołany do angielskiej kadry U-21^[23], w barwach której debiutował w spotkaniu kwalifikacji ME przeciwko Azerbejdżanowi. Anglia wygrała to spotkanie 6:0. W listopadzie 2011 r. Flanagan oznajmił, że zastanawia się nad zmianą narodowych barw na irlandzkie. Miał taką możliwość, ponieważ jego dziadek pochodził z tego kraju.

W maju 2013 roku został powołany do kadry Anglii U-20 na Mistrzostwa Świata do lat 20 w Turcji^[24].

4 czerwca 2014 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Anglii, w meczu towarzyskim z Ekwadorem^[25].

Aktualne na dzień 24 lutego 2018 r.^[26]

• Jon Flanagan, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• Jon Flanagan w bazie Soccerbase (ang.)
• Jon Flanagan w bazie National Football Teams (ang.)