[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Gino Quilico

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gino Quilico
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1955
Nowy Jork

Pochodzenie

kanadyjskie

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Odznaczenia
Order Kanady – Członek (Member)

Gino Quilico (ur. 29 kwietnia 1955 w Nowym Jorku[1][2][3]) – kanadyjski śpiewak operowy, baryton.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn śpiewaka Louisa Quilico[1][2]. Śpiewu uczył się początkowo od ojca, a później na Uniwersytecie w Toronto u Jamesa Craiga i Constance Fischer[2]. Zadebiutował w 1977 roku jako pan Gobineau w telewizyjnej realizacji opery Gian Carlo Menottiego The Medium[2]. W latach 1979–1980 odbył uzupełniające studia w École d’art lyrique w Paryżu[1][2]. W 1980 roku debiutował na deskach Opéra de Paris i Opéra-Comique[1]. W 1982 roku wystąpił na festiwalu w Edynburgu, a w 1983 roku debiutował w londyńskim Covent Garden Theatre rolą Walentego w Fauście Charles’a Gounoda[1][2]. W 1987 roku debiutował na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera w Manon Jules’a Masseneta[2]. W 1988 roku wystąpił na festiwalu w Salzburgu jako Dandinin w Kopciuszku Gioacchino Rossiniego[2].

Ceniony zwłaszcza jako interpretator ról dramatycznych w operach XIX-wiecznych, prezentował w swojej karierze różnorodny repertuar, od dzieł Claudio Monteverdiego po dzieła twórców XX-wiecznych[1]. Śpiewał w czołowych światowych teatrach operowych, m.in. w mediolańskiej La Scali i Teatro Colón w Buenos Aires[1]. Wystąpił w prapremierowych przedstawieniach oper L’héritière Jeana-Michela Damase i Montségur Marcela Landowskiego[3]. Dokonał licznych nagrań płytowych na wytwórni Deutsche Grammophon, Erato, Decca, Sony, Teldec, Philips[1].

Odznaczony Orderem Kanady (1992)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 265. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2898. ISBN 0-02-865530-3.
  3. a b c The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 395. ISBN 978-0-19-533765-5.