Anna Sobecka

Ten artykuł dotyczy polskiej polityk. Zobacz też: Anna Sobecka – dziennikarka.

Anna Sobecka

Data i miejsce urodzenia	27 marca 1951 Piotrków Kujawski
Zawód, zajęcie	polityk, nauczycielka
Alma Mater	Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Stanowisko	posłanka na Sejm III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji (1997–2019)
Partia	Prawo i Sprawiedliwość
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Anna Elżbieta Sobecka z domu Stramowska (ur. 27 marca 1951 w Piotrkowie Kujawskim) – polska polityk, nauczycielka, była spikerka Radia Maryja, posłanka na Sejm III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji.

W 1988 ukończyła studia chemiczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1997 została absolwentką katolickiego podyplomowego studium dziennikarstwa, a w 2002 studiów podyplomowych z kształcenia dorosłych na UMK^[1].

Od 1969 do 1970 była referentką w wydziale zdrowia powiatowej rady narodowej. Następnie pracowała jako analityk medyczny m.in. w Wojewódzkim Szpitalu Zakaźnym i Szpitalu Wojskowym. W latach 1986–1988 była asystentką w Przemysłowym Specjalistycznym Zespole Opieki Zdrowotnej, po czym pracowała jako nauczycielka. W latach 1990–1994 pełniła funkcje dyrektorskie w Medycznym Studium Zawodowym w Toruniu. Od pierwszej połowy lat 90. związana z Radiem Maryja, gdzie zaczynała pracę jako lektorka, później była członkinią Krajowego Sekretariatu SOS dla Radia Maryja. Została damą Zakonu Rycerzy Grobu Bożego w Jerozolimie i członkinią Funduszu Ochrony Życia Diecezji Toruńskiej. W latach 1995–1998 kierowała Stowarzyszeniem Rodzin Katolickich w diecezji toruńskiej. Uzyskała uprawnienia instruktorki naturalnego planowania rodziny według metody Josefa Rötzera. Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach środowiska skupionego wokół Tadeusza Rydzyka^[2].

W latach 1997–2001 sprawowała mandat posłanki III kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. Odeszła z klubu razem z m.in. Janem Łopuszańskim i wraz z nim współtworzyła Porozumienie Polskie^[3]. Pod koniec kadencji pozostawała niezrzeszona. W lutym 1999 razem z innymi posłami PP zagłosowała przeciwko ratyfikacji traktatu północnoatlantyckiego^[4]. Była następnie posłanką IV i V kadencji z listy Ligi Polskich Rodzin (otrzymywała kolejno 18 457 i 13 761 głosów). W 2004 z jej ramienia kandydowała bezskutecznie do Parlamentu Europejskiego (otrzymała 36 609 głosów). We wrześniu 2006 weszła w skład klubu parlamentarnego Ruch Ludowo-Narodowy, a w grudniu tego samego roku wstąpiła do koła poselskiego Ruch Ludowo-Chrześcijański. W 2006 z rekomendacji klubu parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości zasiadła w radzie programowej TVP, delegowana do tego gremium również na inne kadencje^[5][6].

W lutym 2007 uczestniczyła w powołaniu partii Ruch Ludowo-Narodowy. W V kadencji Sejmu kierowała Komisją Rodziny i Praw Kobiet, zasiadała też w Komisji Kultury i Środków Przekazu. Od 2006 do 2007 była delegatką do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Była autorką pomysłu o dodatkowym opodatkowaniu obywateli nieposiadających dzieci, a także pensji dla matek, które zrezygnowały z pracy na rzecz wychowania dzieci, a także zwolnienia z podatków rodzin wielodzietnych^[7]. W kwietniu 2006 zaproponowała stworzenie definicji pornografii, co miałoby pozwolić na jej zakazanie^[8].

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz czwarty uzyskała mandat poselski. Kandydując z listy PiS (z rekomendacji RLN) w okręgu toruńskim, otrzymała 15 180 głosów. W 2009 bez powodzenia kandydowała z listy Libertas do Parlamentu Europejskiego (otrzymała 3052 głosy)^[9]. W styczniu 2011 została ponownie delegatką do ZPRE^[10]. W następnym miesiącu wstąpiła do PiS^[11].

W wyborach parlamentarnych w tym samym roku została ponownie wybrana z listy tej partii do Sejmu, otrzymując 6990 głosów^[12]. W 2015 ponownie z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję (dostała 16 269 głosów)^[13]. W 2019 nie została ponownie wybrana^[14].

Córka Stanisława i Ewy. Jest mężatką, ma dwoje dzieci.

• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 393.
• Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-06-04].
• Anna Sobecka w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2015-06-04].

• Jacek Hołub, Marek Sterlingow, Marek Wąs: Anna Sobecka, spikerka Ojca Rydzyka. wysokieobcasy.pl, 11 marca 2006. [dostęp 2015-06-04].