[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

2 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego
Ilustracja
Logo 2 Skrzydła Lotnictwa Taktycznego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1 października 1998

Tradycje
Święto

1 października[1]

Nadanie sztandaru

31 sierpnia 2002[1]

Dowódcy
Pierwszy

płk dypl. pil. Zenon Smutniak

Obecny

gen. bryg. pil. Tomasz Jatczak

Organizacja
Dyslokacja

Poznań

Rodzaj sił zbrojnych

Siły Powietrzne

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

SP do 2013
DG RSZ[2] od 2014

Strona internetowa
Oznaka rozpoznawcza 2 SLT na mundur wyjściowy.
Oznaka rozpoznawcza 2 SLT na mundur polowy.

2 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego (2 SLT) – związek taktyczny Wojsk Lotniczych Sił Powietrznych.

Utworzony na podstawie zarządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 listopada 1997 r., jako 2 Brygada Lotnictwa Taktycznego (2 BLT). W 1998 r. w jej skład włączono 7 pułk lotnictwa bombowo-rozpoznawczego (7 plb-r) i podporządkowano 3 Korpusowi Obrony Powietrznej.

Uzbrojona w samoloty F-16.

31 sierpnia 2002 społeczeństwo Wielkopolski ufundowało 2 BLT sztandar, który również jest sztandarem 2 SLT. Kultywuje tradycje 4 Korpusu Lotniczego (4 KL) oraz jego związków taktycznych oddziałów i pododdziałów.

Od 1 stycznia 2014 roku w wyniku reformy struktur dowodzenia jednostka podlega Dowództwu Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych

Zadania

[edytuj | edytuj kod]
  • zwalczanie środków napadu powietrznego;
  • niszczenie celów na ziemi i w powietrzu;
  • niszczenie obiektów na lądzie i morzu;
  • niszczenie sił wsparcia i konwojów przeciwnika;
  • ochrona konwojów i baz morskich;
  • ochrona centrów przemysłowych, obiektów administracyjnych i innych obiektów przed atakiem z powietrza;
  • udział w operacjach pokojowych;
  • prowadzenie rozpoznania powietrznego:
  • wsparcie działań Wojsk Lądowych i Marynarki Wojennej;
  • prowadzenie działań w narodowym systemie OP oraz obrony powietrznej NATO (NATINADS)
  • zabezpieczenie działania podległych jednostek;
  • przyjęcie i zabezpieczenie (w ramach HNS) pobytu i działań wojsk sojuszniczych.

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]

Jednostki bezpośrednio podległe

[edytuj | edytuj kod]

Źródło[6]

W 2018[7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b DECYZJA Nr 238/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 15 lipca 2009 r. [dostęp 2011-11-11]. (pol.).
  2. Jednostki wojskowe i instytucje bezpośrednio podległe. Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych. [dostęp 2020-05-28].
  3. Pożegnanie dowódcy 2 SLT. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2022-02-08].
  4. Nowy dowódca 2 SLT. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2022-02-08].
  5. Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Awanse generalskie i admiralskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2022-11-16] (pol.).
  6. Ogólna struktura 2.SLT. [dostęp 2015-11-29].
  7. Załęski 2018 ↓, s. 88.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Załęski: Siły zbrojne. Teoria i praktyka funkcjonowania. Warszawa: Dyfin SA, 2018. ISBN 978-83-8085-693-6.
  • Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.