absolvent

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) absolwent

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	absolvent	absolventi
dopełniacz	absolventa	absolventů
celownik	absolventovi / absolventu	absolventům
biernik	absolventa	absolventy
wołacz	absolvente	absolventi
miejscownik	absolventovi / absolventu	absolventech
narzędnik	absolventem	absolventy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) absolwent^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) absolwent^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska absolventka ż

przym. absolventský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) absolwent^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska absolventka ż

czas. absolvirati

przym. absolventski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: