Opis wzoru Przedmiot wzoru jest pojemnik, zwlaszcza na próbke mleka. Znane pojemniki na próbki mleka zawieraja korpus i wieczko. Sa one zwykle wykonane z two- rzywa sztucznego. Wieczko i korpus sa dopasowane tak, ze wieczko docisniete do korpusu zatrzaskuje sie szczelnie. Aby usunac wieczko nalezy przylozyc sile skierowana od korpusu. Aby zamknac wieczko nalezy wbic je na korpus. Zwykle stosuje sie albo pojemnik, w którym wieczko i korpus nie sa ze soba polaczone – przyklad takiego naczynia ujawniono w amerykanskim zgloszeniu patentowym nr US4109530A – albo rozwiaza- nie, w którym wieczko i korpus sa polaczone plastikowym zawiasem. Przyklady takich naczyn ujawniono w zgloszeniach chinskich wzorów uzytkowych nr CN215540988U, CN203990690U i CN216322028U, a takze w miedzynarodowym zgloszeniu patentowym opublikowanym za nr WO2021242768A1. Pierwsze z rozwiazan jest o tyle klopotliwe, ze przy pobieraniu próbki mleka, pobierajacemu po- slugujacemu sie trzymana w jednej rece pipeta lub innym przyrzadem do nabierania mleka trudno jest druga reka otworzyc wieczko, i nalozyc je z powrotem po nalaniu próbki. W trakcie tej operacji zachodzi ryzyko upuszczenia wieczka w pomieszczeniu (mleczarni, oborze) niezapewniajacym laboratoryjnych standardów czystosci. Mozna oczywiscie zapewnic stól do odkladania próbek, jednak nadal jest to klo- potliwe. Dodatkowo próbki zwykle sa opisywane na wieczkach, i brak trwalego zwiazania pokrywki z kor- pusem przeklada sie na podwyzszona czestotliwosc pomylek polegajacych na przyporzadkowaniu nie- wlasciwego wieczka do niewlasciwej próbki. Pojemniki z wieczkiem polaczonym poprzez zawias z korpusem rozwiazuja ww. problemy ale sa klopotliwe przy dalszym przetwarzaniu, poniewaz nie pasuja dobrze do analizatorów. W zwiazku z tym, przed wlozeniem do analizatora, wieczka nalezy obciac lub oderwac, wzglednie przelac próbke do nowego pojemnika. Kazde z tych rozwiazan jest suboptymalne poniewaz albo wiaze sie z ryzykiem rozlania próbki albo nieprawidlowego uporzadkowania próbek albo klopotliwego, zwlaszcza przy nie- docietym lub niewlasciwie oderwanym wieczku, przetwarzania w analizatorze. Kazdorazowe odcinanie wieczka przez operatora okazuje sie przy masowych badaniach czasochlonne i wymaga zastosowania ostrego narzedzia. Celem wzoru jest rozwiazanie problemu zamykania pojemnika, tak aby zapewnic pojemnik, w którym mozna wykorzystac zalety spojenia wieczka z pojemnikiem przez zawias i wygodnie wlozyc pojemnik do analizatora. Pojemnik na próbki substancji, majacy korpus o zasadniczo walcowym ksztalcie, wyposazony w wieczko polaczone z korpusem zawiasem, zgodnie ze wzorem cechuje sie tym, ze zawias ma perfo- racje przebiegajaca przy polaczeniu zawiasu z korpusem. Korzystnie, zawias ma obok perforacji uzebrowanie wzmacniajace. Korzystnie, perforacja przebiega wzdluz linii prostej. Korzystnie, perforacja przebiega wzdluz luku wspólsrodkowego z górna krawedzia zasadniczo walcowego korpusu. Korzystnie, wieczko jest zaopatrzone w wystep. Korzystnie, górna krawedz korpusu jest zaopatrzona w warge uszczelniajaca zewnetrzna, zas wieczko jest zaopatrzone w zaczep oraz warge uszczelniajaca wewnetrzna pasujace do wspomnianej wargi uszczelniajacej zewnetrznej. Korzystnie, korpus ma wystep ustalajacy. Pojemnik umozliwia pobieranie próbek mleka lub innych substancji w trudnych i niekoniecznie hi- gienicznych warunkach. Jest skonstruowany tak, ze mozna go otwierac i zamykac jedna reka, bez ryzyka upuszczenia wieczka na niesterylna powierzchnie i kontaminacji pobieranej próbki. Druga reka operator moze swobodnie obslugiwac pipete, badz inne urzadzenie do nabierania, wzglednie odganiac muchy. Pochodzenie próbki oznacza sie na wieczku i transportuje do automatycznego analizatora. Trwale pola- czenie wieczka z pojemnikiem utrudnia pomylke. Analizatory akceptuja tylko pojemniki o okreslonym ksztalcie – bez wieczek i zawiasów. Perforacja umozliwia oderwanie zawiasu tak, aby uniknac utrudnien w pracy analizatora. Perforacja ulatwia oddarcie zawiasu wraz z wieczkiem od korpusu, przy czym uze- browanie wzmacniajace ogranicza ryzyko oddzierania zawiasu poza linia perforacji, natomiast wystep wieczka ulatwia otwieranie. Konstrukcja z wykorzystaniem warg uszczelniajacych zapewnia szczelne i pewne zamkniecie korpusu po docisnieciu do niego wieczka, natomiast wystep ustalajacy na korpusie ulatwia prace automatycznego analizatora, w którym pojemnik zostanie umieszczony Przedmiot wzoru zostal zilustrowany na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pojemnik wedlug wzoru w widoku z boku, fig. 2 przedstawia pojemnik wedlug wzoru w widoku H z boku, z uwidocznionym wystepem ustalajacym, fig. 3 przedstawia otwarty pojemnik wedlug wzoru w widoku z góry, fig. 4 przed- stawia w przekroju pojemnik z otwartym wieczkiem, fig. 5 przedstawia szczegól G tego przekroju, fig. 6 przedstawia szczegól F – zawias, fig. 7 przedstawia pojemnik w przekroju podluznym A-A, fig. 8 przed- stawia pokrywke pojemnika w przekroju B-B, fig. 9 przedstawia szczegól E tego przekroju, natomiast fig. 10 przedstawia komplementarny szczegól korpusu. Pojemnik 100 na próbki substancji wedlug wzoru zostal ukazany w widoku z boku na fig. 1. Pojem- nik 100 ma korpus 101 o zasadniczo walcowym ksztalcie o pojemnosci 50 ml, wyposazony w wieczko 102 polaczone z korpusem zawiasem 106. Zarówno korpus 101, zawias 106 jak i wieczko 102 sa wykonane z polipropylenu. Konstrukcja wedlug wzoru nadaje sie do wykonania w formie wtryskowej. Polipropylen jest pólprzezroczysty, co umozliwia zastosowanie prostej miarki na scianie pojemnika z liniami rozmiesz- czonymi co 10 ml. Zawias 106 jest wyposazony w przegub 109 oraz perforacje 108 przebiegajaca przy polaczeniu zawiasu 106 z korpusem 101. Taka konstrukcja umozliwia otwieranie i zamykanie jedna reka przy pobieraniu próbki substancji, zwlaszcza mleka, a nastepnie oddarcie wieczka z zawiasem wzdluz per- foracji i umieszczenie pojemnika w analizatorze automatycznym. Analizatory automatyczne sa przy- stosowane do pracy z pojemnikami bez wieczek i dodatkowych elementów – ewentualnie sa przysto- sowane do przyjmowania pojemników z okreslonymi wystepami ustalajacymi – wystep ustalajacy 110 ukazano na fig. 2. Wieczko 102 jest zaopatrzone w wystep 111 ulatwiajacy otwieranie jedna reka przy pobieraniu próbki, ukazany na fig. 3. Perforacja 108 moze przebiegac wzdluz linii prostej lub po luku, przy samym korpusie 101 – jak pokazano na fig. 3, fig. 4 i fig. 5. Zawias 106 zawiera uzebrowanie wzmacniajace 107 obok linii perforacji 108. Dzieki temu jest mniejsze ryzyko, ze linia odzierania nie przebiegnie wzdluz perforacji. Najlepiej jezeli otwory perfora- cji 108 maja romboidalny ksztalt, o wierzcholkach przebiegajacych wzdluz luku, i sa usytuowane na calej szerokosci zawiasu tak, aby wypadaly na jego obu przeciwleglych krawedziach, jak to ukazano na fig. 5. Obecnosc w zawiasie, ukazanego na fig. 6, przegubu 109 dodatkowo zmniejsza ryzyko przy- padkowego oddarcia zawiasu 106 i wieczka 102 przy otwieraniu/zamykaniu pojemnika. Chociaz za- wias 106 pojemnika 100 mozna realizowac jako zwykly pasek tworzywa zaopatrzony w perforacje przy jego polaczeniu z korpusem 101, korzystnie zawias 106 sklada sie z dwóch elementów o jednakowej dlugosci, polaczonych przegubem 109 tak, ze na czesci blizszej korpusu 101 zapewniona jest linia oslabienia przez perforacje 108 oraz pole wzmocnione uzebrowaniem 107. W rezultacie uzyskuje sie bardzo wysoka niezawodnosc oddzierania wzdluz linii perforacji 108, bez koniecznosci stosowania ostrych narzedzi, a jednoczesnie unika sie przypadkowego oddarcia nawet przy wielokrotnym otwie- raniu i zamykaniu wieczka 102. Górna krawedz korpusu jest zaopatrzona w warge uszczelniajaca zewnetrzna 103, zas wieczko 102 jest zaopatrzone w zaczep 105 oraz warge uszczelniajaca wewnetrzna 104, pasujace do wspomnianej wargi uszczelniajacej zewnetrznej 103 – jak pokazano na fig. 9 i fig. 10. Wzór znajduje zastosowanie, miedzy innymi, w pobieraniu i badaniach próbek mleka. Pojemniki wedlug wzoru mozna skalowac na rózne pojemnosci stosowane przy testowaniu plynów. PL PL PL PL PL PL PL