PL210196B1 - Izolacyjne wypełnienie stropowe do budowy stropów - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest izolacyjne wypełnienie stropowe do budowy stropów.

Wypełnienia stropowe, zwane też wypełnieniami ścianowymi, są wstawianymi elementami, które umieszcza się poziomo, aby je oprzeć na stałych podporach, na ogół na poziomych belkach równoległych tak, aby służyły do deskowania betonowego stropu.

Znane są już tego rodzaju izolacyjne wypełnienia stropowe, które zawierają korpus z materiału izolacyjnego, na przykład, ze styropianu, ograniczony przez powierzchnię górną, powierzchnię dolną i dwie przeciwległ e usytuowane pł yty skrajne. Powierzchnia górna takiego korpusu przed ł u ż ona jest przez dwie krawędzie nośne, które przechodzą równolegle względem siebie i między dwiema przeciwległymi płytami skrajnymi tak, że każda tworzy wyżłobienie nośne zwrócone w kierunku powierzchni dolnej i przystosowane do oparcia stałego, zwłaszcza do występu belki.

W celu budowy stropu, należy wstępnie ułożyć pewną liczbę belek poziomych i równoległych, w przyję tych odstępach, na przykład 60 cm, a nastę pnie umieś cić wypeł nienie stropowe, przed wylaniem płyty betonowej, na tak otrzymanej konstrukcji.

Tego rodzaju wypełnienia stropowe spełniają zatem funkcję deskowania dla odlewania płyty betonowej oraz funkcję izolacji cieplnej i dźwiękowej, ponieważ zostają one na miejscu po odlaniu płyty betonowej.

Z powodu coraz surowszych norm stosowanych przy konstrukcji budynków, wypeł nienia stropowe muszą posiadać szczególne cechy i wysokie parametry, i to zarówno mechaniczne jak i cieplne, aby mogły zostać zatwierdzone przez organy odpowiedzialne za budowę.

W szczególności, wypełnienia stropowe muszą posiadać wysoką wytrzymałość mechaniczną, aby przenosić znaczne obciążenia występujące podczas eksploatacji. Ponadto, jest konieczne, aby wypełnienia stropowe mogły być łatwo cięte dla umożliwienia umieszczenia ich tam, gdzie odległość międzyosiowa lub odstęp między dwiema belkami jest zmniejszony, lub wówczas, gdy wypełnienia stropowe umieszcza się między belką i różnego rodzaju podporami, na przykład, ścianą.

W znanych wypełnieniach stropowych tego rodzaju, powierzchnia górna (zwana też grzbietem sklepienia) jest płaska i gładka, i umożliwia deskowanie płyty betonowej, zwanej jeszcze płytą sprężoną, której minimalna grubość wynosi 5 cm. Aby wytrzymać naprężenia podczas fazy układania betonu konieczne jest, aby wypełnienie stropowe miało wysoką wytrzymałość mechaniczną, którą uzyskuje się zwykle przez zwiększenie gęstości użytego tworzywa sztucznego, a zwłaszcza polistyrenu.

Zwykle, korpus znanych wypełnień stropowych jest wydrążony mając pewną liczbę wnęk, które przeznaczone są do zmniejszenia masy materiału izolacyjnego w celu zmniejszenia ciężaru całego wypełnienia stropowego. Jednak. wykonanie tych wnęk jest trudne ponieważ materiał izolacyjny nie musi mieć wytrzymałości mechanicznej wypełnienia stropowego.

Celem wynalazku jest zapewnienie izolacyjnego wypełnienia stropowego wymienionego rodzaju, które miałoby zwiększone parametry mechaniczne i cieplne przystosowane do aktualnych potrzeb rynku, i odpowiadałoby aktualnym tendencjom w zakresie ograniczenia kosztów.

W szczególności, celem wynalazku jest zapewnienie izolacyjnego wypełnienia stropowego umożliwiającego zmniejszenie ilości wylewanego betonu w stosunku do rozwiązań ze stanu techniki.

Celem wynalazku jest również zapewnienie takiego wypełnienia stropowego, które umożliwiłoby jego łatwe cięcie na budowie, aby móc te wypełnienia stropowe oprzeć na belkach rozmieszczonych w mniejszych odległ o ś ciach mi ę dzyosiowych, lub między belkami i krawę dziami stropów.

Celem wynalazku jest ponadto zapewnienie wypełnienia stropowego tego rodzaju, które mogłoby być właściwie ustawiane podczas jego stosowania na budowie dla poprawienia bezpieczeństwa pracy.

Zgodnie z wynalazkiem, izolacyjne wypełnienie stropowe do budowy stropów, zawierające korpus z materiału izolacyjnego ograniczony powierzchnią górną, powierzchnią dolną i dwiema przeciwległymi płytami skrajnymi, w którym powierzchnia górna przedłużona jest dwiema krawędziami nośnymi, które przechodzą równolegle względem siebie i między dwiema przeciwległymi płytami skrajnymi tworząc wyżłobienie nośne zwrócone w kierunku powierzchni dolnej i przystosowane do przylegania do oparcia stałego, zwłaszcza do występu belki, charakteryzuje się tym, że powierzchnia górna korpusu stanowi ograniczenie żeber, które ustawione są w kierunku równoległym do płyt skrajnych, a każde żebro zawiera część środkową utworzoną na części środkowej powierzchni górnej korpusu i przedłużoną na każ dym końcu przez dwie nachylone części skrajne utworzone, odpowiednio, na

PL 210 196 B1 dwóch częściach skośnych dwóch krawędzi nośnych, które to części przedłużają część środkową powierzchni górnej tego korpusu.

Żebra utworzone są na całej powierzchni górnej korpusu i na krawędziach nośnych.

Korzystnie, żebra mają profil zasadniczo prostokątny lub trapezowy i ograniczają między sobą rowki o analogicznym kształcie.

Korzystnie, korpus zawiera podłużne wnęki o wybranym kształcie, które przechodzą w kierunku równoległym do krawędzi nośnych, i które mają wyloty w pierwszej płycie skrajnej i są zamknięte przez drugą płytę skrajną tworząc ślepe wnęki.

Korzystnie, podłużne wnęki korpusu mają przekrój w kształcie zasadniczo prostokątnym.

Podłużne wnęki zawierają szereg demodulacyjnych wnęk przechodzących w kierunku równoległym do powierzchni górnej i do powierzchni dolnej korpusu i wnęki te są położone i zwymiarowane tak, że tworzą wyżłobienie nośne przez odpowiednie wycięcie wypełnienia stropowego.

Korzystnie, szereg demodulacyjnych wnęk przechodzi między pierwszym szeregiem wnęk, po stronie powierzchni górnej, i drugim szeregiem wnęk, po stronie powierzchni dolnej korpusu.

Korzystnie, korpus wypełnienia stropowego zawiera przejście kanałowe utworzone na powierzchni górnej w pobliżu jednej z krawędzi nośnych, i przechodzące w poprzek żeber.

Korzystnie, korpus wypełnienia stropowego zawiera dwa profile centrujące utworzone odpowiednio na przeciwległych powierzchniach wyżłobień nośnych.

Korzystnie, wyżłobienia nośne mają profil kątowy i zawierają wzmocnienie kątowe.

Korzystnie, korpus wypełnienia stropowego zawiera, z jednej strony, występ przedłużający powierzchnię dolną po stronie jednej z krawędzi nośnych i zawierający brzeg skrajny, a z drugiej strony, brzeg skośny o kształcie komplementarnym utworzony po stronie drugiej krawędzi nośnej przystosowany do umieszczenia i w nim występu sąsiedniego wypełnienia stropowego.

Wypełnienie stropowe sprzęgnięte z sąsiednim wypełnieniem stropowym tworzy gniazdo przystosowane kształtem do części belki nośnej.

Korzystnie, wypełnienie stropowe zawiera rygiel blokujący utworzony na powierzchni górnej korpusu, przystosowany do umieszczenia w nim nadstawki szalunku.

Korzystnie, pierwsza płyta skrajna zawiera wgłębienie tworzące element obejmujący, a druga płyta skrajna zawiera przedłużenie tworzące element obejmowany.

Korzystnie, wypełnienie stropowe wykonane jest przez formowanie izolacyjnego tworzywa sztucznego, w szczególności polistyrenu.

W takim wykonaniu izolacyjnego wypełnienia stropowego powierzchnia górna korpusu ogranicza żebra, które zasadniczo ustawione są w kierunku równoległym do płyt skrajnych.

Zaletą rozwiązania jest to, że występowanie żeber na powierzchni górnej korpusu wypełnienia stropowego przejawia się użebrowaniem w kształcie komplementarnym do powierzchni dolnej płyty betonowej, co umożliwia zmniejszenie do minimum grubości betonu. W ten sposób, minimalna grubość betonu ponad żebrami wynosi zwykle około 40 mm, zamiast 50 mm jak w rozwiązaniu znanym ze stanu techniki. Takie rozwiązanie prowadzi do najmniejszego zużycia betonu, zachowując przy tym całkowicie bezwładność równoważną bezwładności płyty o stałej grubości wynoszącej 50 mm.

Ponadto, żebra w tym rozwiązaniu utworzone są na całej powierzchni górnej, jak również na krawędziach nośnych.

W sposób charakterystyczny, każde żebro zawiera część środkową utworzoną na części środkowej powierzchni górnej i przedłużoną obustronnie na każdym końcu przez dwie nachylone części skrajne utworzone, odpowiednio, na dwóch częściach skośnych dwóch krawędzi nośnych.

Zaletą rozwiązania jest i to, że żebra mają kształt zasadniczo prostokątny lub trapezowy i ograniczają w ten sposób między sobą rowki mające analogiczny kształt. Inaczej mówiąc, powierzchnia górna wypełnienia stropowego utworzona jest przez przemienne usytuowanie żeber i rowków, które stanowią oryginalny kształt, który odstępuje od ogólnie przyjętych wymagań. Ta odrębność umożliwia nie tylko zmniejszenie grubości, ale też znaczne zwiększenie wytrzymałości mechanicznej wypełnienia stropowego, a więc bezpieczeństwa robotników podczas fazy betonowania.

Ponadto zaletą rozwiązania według wynalazku jest i to, że wypełnienie stropowe zawiera wnęki o wybranym kształcie. Rozwiązanie to zmierza do wykonania wnęki o kształcie optymalnym, który spełniałby co najmniej dwa cele, z jednej strony, uzyskanie optymalnego wyniku cieplnego, a z drugiej strony, otrzymanie wymiarów wnęk umożliwiających optymalne cięcie wypełnienia stropowego.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia izolacyjne wypełnienie stropowe według wynalazku, na podstawie pierwszej płyty skraj4

PL 210 196 B1 nej, w widoku perspektywicznym, fig. 2 przedstawia wypełnienie stropowe z fig. 1, na podstawie drugiej płyty skrajnej, w widoku perspektywicznym, fig. 3 przedstawia powierzchnię pierwszej płyty skrajnej, w widoku z przodu, fig. 4 przedstawia powierzchnię drugiej płyty skrajnej, w widoku z przodu, fig. 5 przedstawia wypełnienie stropowe z figur poprzednich w przekroju poprzecznym, fig. 6 przedstawia odpowiednie końce dwóch sąsiednich wypełnień stropowych opartych na tej samej belce, w widoku z przodu, fig. 7 przedstawia wypeł nienie stropowe wykrojone w miejscu mię dzy belką i ś cianą oporową, w widoku z przodu, fig. 8 przedstawia wypełnienie stropowe z fig. 7 w innej konfiguracji, fig. 9 przedstawia ustawianie odciętego wypełnienia stropowego między dwiema belkami o zmniejszonym odstępie ich osi, w widoku z przodu, a fig. 10 przedstawia widok analogiczny do widoku z fig. 9 w innej konfiguracji.

Izolacyjne wypełnienie stropowe 10 przedstawione na fig. 1 do 4 zawiera korpus z tworzywa izolacyjnego, korzystnie styropianu o wysokiej gęstości. Ten korpus ograniczony jest powierzchnią górną 12 (zwaną grzbietem sklepienia), powierzchnią dolną 14 (zwaną podniebieniem sklepienia), pierwszą płytą skrajną 16 (lepiej widoczną na fig. 1 i 3) i drugą płytą skrajną 18 (lepiej widoczną na fig. 2 i 4). Powierzchnia górna 12 i powierzchnia dolna 14 usytuowane są w płaszczyznach na ogół równoległych, które są poziome w położeniu użytkowania wypełnienia stropowego. Jak to zostanie opisane, obydwie płyty skrajne 16 i 18 usytuowane są przeciwlegle względem siebie, przy czym płyta skrajna 16 tworzy element obejmujący, a płyta skrajna 18 tworzy element obejmowany.

Powierzchnia górna 12 przedłużona jest dwiema krawędziami nośnymi 20 i 22, które przechodzą równolegle względem siebie, i między dwiema płytami skrajnymi, tworząc odpowiednio wyżłobienie nośne 24 i 26, zwrócone w kierunku powierzchni dolnej 14, i opierające się na stałej podporze, jak to będzie omówione poniżej.

Powierzchnia górna 12 zawiera część środkową 28, która jest na ogół równoległa do powierzchni dolnej 14, i która przedłużona jest z obu stron, dwiema częściami skośnymi 30 i 32 kończącymi się odpowiednio na krawędziach nośnych 20 i 22 (fig. 3 i 4).

Wyżłobienie nośne 24 ma odpowiednio przystosowany kształt. To wyżłobienie ma powierzchnię 24a na ogół poziomą, która połączona jest, z jednej strony, z górną powierzchnia 24b w przybliżeniu pionową tworzącą koniec krawędzi nośnej 20, i z drugiej strony, z powierzchnią 24c w przybliżeniu pionową, która z kolei połączona jest z powierzchnią 24d na ogół poziomą odgraniczającą część górną występu 34, który przedłuża powierzchnię dolną 14 wypełnienia stropowego. Odpowiednio, wyżłobienie nośne 26 ma powierzchnie 26a, 26b i 26c, które są symetryczne do powierzchni 24a, 24b i 24c wyżłobienia nośnego 24.

Powierzchnie 24a i 24c wyżłobienia nośnego 24, tak samo jak powierzchnie 26a i 26c wyżłobienia nośnego 26, mają profil kątowy, w przybliżeniu o kącie większym od 90°. Te wyżłobienia mogą zawierać wzmocnienia (nie pokazane), korzystnie utworzone przez element wymienny z materiału o dużej wytrzymałości jak, na przykład, taśma klejąca umieszczona w profilu kątowym.

Występ 34, który przedłuża powierzchnię dolną 14 po stronie krawędzi nośnej 20 zawiera brzeg skrajny 36 położony skośnie w stosunku do powierzchni dolnej 14 i do powierzchni 24d, przy czym te dwie ostatnie powierzchnie są wzajemnie równoległe. Zatem, występ 34 ograniczony jest przez dwie równoległe powierzchnie, czyli powierzchnię dolną 14 i górną powierzchnię 24d i przez jeden brzeg skrajny 36, który tworzy brzeg ciągły przechodzący równolegle do kierunku krawędzi nośnych 20 i 22.

Po stronie przeciwnej, wypełnienie stropowe ograniczone jest brzegiem skośnym 38 również nachylonym i przystosowanym do zetknięcia się z brzegiem skrajnym 36 sąsiedniego wypełnienia stropowego, jak to pokazano na fig. 6.

Wypełnienia stropowe 10 według wynalazku przeznaczone są do umieszczenia między dwiema belkami 40, z których tylko jedna pokazana jest na fig. 6, umieszczonymi poziomo i równolegle względem siebie, w określonej odległości międzyosiowej. Te belki na ogół wykonane są z betonu zbrojonego lub wstępnie sprężonego. Belka 40 ma przekrój o kształcie odwróconej litery T i zawiera środnik 42 na ogół pionowy i poprzeczkę 44 na ogól poziomą tworzącą dwa przeciwlegle usytuowane występy 46. Wówczas, gdy dwa wypełnienia stropowe umieszczone są na swoim miejscu z dwóch stron belki (fig. 6), ich odpowiednie krawędzie nośne 20, 22 opierają się na dwóch występach belki 40, przy czym występ 34 jednego z wypełnień stropowych przechodzi pod poprzeczką 44 tej belki, opierając się swoim brzegiem skrajnym 36 o brzeg skrajny 38 sąsiedniego wypełnienia stropowego. Zatem, dwa wypełnienia stropowe przykrywają część belki, pozostawiając swobodną jej część górną do dalszego zalania betonem. Ta część górna belki będzie następnie otoczona betonem, zapewniając w ten sposób ostateczne wiązanie między belką i płytą betonową.

PL 210 196 B1

Zgodnie z wynalazkiem, powierzchnia górna 12 ogranicza szereg żeber 48, które usytuowane są równolegle względem siebie i równolegle do płyt skrajnych 16 i 18. Te żebra utworzone są na całej powierzchni górnej 12 i na krawędziach nośnych 20 i 22. Każde z tych żeber 48 zawiera część środkową 50 utworzoną na części środkowej 28 powierzchni górnej i przedłużoną z obu stron dwiema nachylonymi częściami skrajnymi 52, 55, utworzonymi odpowiednio na dwóch krawędziach nośnych, a w szczególności na częściach skośnych 30 i 32 powierzchni górnej.

Żebra 48 mają kształt prostokątny lub w przybliżeniu trapezowy (fig. 5), i występują na przemian z rowkami 56 o kształcie analogicznym. Występowanie tych żeber umożliwia zmniejszenie do minimum grubości betonu, który będzie następnie wylewany na wypełnienie stropowe umieszczone między belkami. To użebrowanie umożliwia zmniejszenie do minimum grubości betonu na żebrach do wielkości rzędu 40 milimetrów. Rozwiązanie to prowadzi do najmniejszego zużycia betonu zachowując bezwładność równoważną bezwładności płyty betonowej o stałej grubości 50 mm. Poza tym, rozwiązanie to umożliwia zwiększenie wytrzymałości mechanicznej wypełnienia stropowego zapewniając większe bezpieczeństwo robotnikom.

Korpus wypełnienia stropowego wydrążony jest dzięki występowaniu wnęk mających profil o wybranym kształcie, które mają wyloty w pierwszej płycie skrajnej 16 (fig. 1 i 3), i są zamknięte przez drugą płytę skrajną 18 (fig. 2 i 4). Zatem, wykonuje się ślepe wgłębienia, jak to widać także na fig. 5.

Płyta skrajna 16 (fig. 1, 3 i 5) zawiera wgłębienie 58, zaś płyta skrajna 18 zawiera przedłużenie 60 w kształcie komplementarnym, aby utworzyć odpowiednio element obejmujący i element obejmowany. Występowanie tych elementów spełnia dwa główne cele: zrealizowanie skutecznego połączenia między dwoma kolejnymi wypełnieniami stropowymi, i zapewnienie oparcia na trzech bokach dla wypełnień stropowych na końcu przęsła. Te dwa punkty umożliwiają znaczne poprawienie wytrzymałości wypełnienia stropowego dla personelu przemieszczającego się po budowie, całkowicie zmniejszając „efekt brzegowy.

Wnęki rozmieszczone są w trzech wzajemnie równoległych szeregach, i równolegle do kierunku ogólnego powierzchni górnej 12 i powierzchni dolnej 14. Wnęki te zawierają pośredni szereg wnęk 62, zwanych wnękami demodulacyjnymi (patrz fig. 3), i w tym przykładzie wykonania są to cztery wnęki, które mają kształt na ogół prostokątny, ograniczony powierzchnią górną 64, powierzchnią dolną 66 i dwiema powierzchniami bocznymi 68 i 70. Jak można zauważyć, powierzchnia górna 64 każdej wnęki usytuowana jest praktycznie na przedłużeniu powierzchni 24a i 26a wyżłobień nośnych, podczas gdy powierzchnia dolna 66 wnęki usytuowana jest praktycznie na tym samym poziomie jak powierzchnia 24d występu. Ponadto, powierzchnie boczne 68 i 70 są praktycznie równoległe do powierzchni 24c i 26c wyżłobień nośnych, Jak to zostanie wykazane poniżej, to rozwiązanie umożliwia, przez jedno odpowiednie przecięcie wypełnienia stropowego, odtworzenie innych wyżłobień nośnych wówczas, gdy wypełnienie stropowe musi być umieszczone albo między dwiema belkami o zmniejszonym rozstawie osi, albo między belką i innym elementem nośnym.

Szereg wnęk 62 demodulacyjnych usytuowany Jest między szeregiem wnęk 72 znajdujących się po stronie powierzchni górnej i szeregiem wnęk 74 znajdujących się po stronie powierzchni dolnej. W tym przykładzie wykonania, są to trzy wnęki 72, które mają zasadniczo kształt prostokątny lub trapezowy. Wnęk 74 jest pięć i mają one kształt prostokątny. Poza tym, wnęka 76 w kształcie kołowym utworzona jest w występie 34, na tej samej wysokości jak wnęki 74.

Jak widać na fig. 3, cztery wnęki 62 i trzy wnęki 72 mają wyloty we wgłębieniu 58 tworząc element obejmujący.

Według innej cechy charakterystycznej wynalazku (fig. 1 do 4), wypełnienie stropowe zawiera przejście kanałowe 78 utworzone na powierzchni górnej, w pobliżu krawędzi nośnej 22, i przechodzące w poprzek żeber 48. W szczególności, to przejście kanałowe 78 utworzone jest w nachylonych częściach skrajnych 55 żeber 48, i stanowi ono rezerwę przeznaczoną na przejście kanałów znajdujące się w stropie. Szczególne położenie tego przejścia umożliwia uniknięcie znaczącej zmiany wytrzymałości podczas montażu. Położenie to umożliwia uniknięcie stosowania samowolnych wkładek, które powinny być umieszczane w strefach wrażliwych, z punktu widzenia wytrzymałości wypełnienia stropowego.

Ponadto, jak to widać dokładniej na fig. 1 do 4, wypełnienie stropowe zawiera dwa profile centrujące 80 i 82 utworzone odpowiednio na pionowych powierzchniach 24c i 26c wyżłobień nośnych 24 i 26. Te profile centrujące mają tutaj kształt połowy koła. Umożliwiają one ustawienie belek na przestrzeni utworzonej między dwoma wypełnieniami stropowymi powodując ich zetknięcie na poziomie występu, co umożliwia zapewnienie maksymalnych parametrów cieplnych.

PL 210 196 B1

Profile centrujące umożliwiają uniknięcie przesuwu belki do boku wypełnienia stropowego, gdyż to prowadziłoby do zmniejszenia głębokości oparcia na stykających się powierzchniach, powodując w ten sposób ryzyko przedwczesnego pę knięcia tego wypełnienia stropowego.

Wypełnienie stropowe zawiera poza tym rygiel blokujący 84 (fig. 1 i 2) ukształtowany na powierzchni górnej, w tym przykładzie wykonania, w żebrze 48 usytuowanym w środku wypełnienia stropowego. Ten rygiel przystosowany Jest do osadzenia w nim nadstawki szalunku (nie pokazanej) umożliwiając wykonanie wysokich deskowań wyższych od deskowań dla bazowego wypełnienia stropowego.

Wypełnienie stropowe posiada znakowanie 86 (fig. 1 i 3) na występie, na płaszczyźnie płyty skrajnej 16 i powyżej wnęki 76. To znakowanie ma na celu umożliwienie sprawdzenia zgodności wyrobu po wylaniu betonu, za pomocą nacięcia końca tego występu.

Ponadto, na elemencie obejmowanym w postaci przedłużenia 60 utworzone jest znakowanie 88 (fig. 2 i 4), aby umożliwić identyfikację wyrobu. Dostarcza się tu informację o parametrach cieplnych wykonanego stropu.

Jak wskazano uprzednio (w szczególności na fig. 6), wypełnienia stropowe przystosowane są do umieszczenia obok siebie, między kolejnymi belkami 40 umieszczonymi równolegle względem siebie, i w stałych odstępach, na ogól 60 cm.

W pewnych okolicznościach, niektóre wypełnienia stropowe muszą być i oparte albo między belką i ścianą nośną, albo między dwiema belkami, których odległość międzyosiowa jest mniejsza od normalnej odległości międzyosiowej, jak to widać na fig. 7 do 10. W przykładzie wykonania z fig. 7, wypełnienie stropowe 10 zostało wycięte, aby usunąć część (usytuowaną z lewej strony fig. 7), to znaczy po stronie krawędzi nośnej 20. Krawędź nośna 22 (usytuowana po stronie prawej na fig. 7) opiera się na jednym z występów belki 40.

Lewa część wypełnienia stropowego została przecięta wzdłuż linii łamanej L, która zawiera część pionową La przechodzącą przez wnękę 72 szeregu górnego, przecinając wnękę 62 demodulacyjną, i przedłużoną przez inną pionową linię Lb, przesuniętą w stosunku do linii La i przechodzącą przez wnękę 74 szeregu dolnego. Tworzy się zatem, dzięki wzajemnym przesunięciom linii La i Lb, krawędź nośna 90 umożliwiająca oparcie się na ścianie (nie pokazane), przy czym przestrzeń E między ścianą i belką 40 została zmniejszona w stosunku do normalnej odległości międzyosiowej dwóch belek. Jest możliwe także wykrojenie wypełnienia stropowego w inny sposób Jak pokazano, na przykład, liniami L' i L, lub też wykrojenie części wypełnienia stropowego w strefach bliskich belek, aby bardziej odkryć belkę i poprawić wiązanie między betonem i belką.

W przykładzie wy konania z fig. 8, jest to prosta część wypełnienia stropowego, to znaczy ta po stronie krawędzi nośnej 22, która była oddzielona. Natomiast, krawędź nośna 20 oparta jest na belce 40 podobnej do tej opisanej uprzednio. Wykrój wykonuje się tu też wzdłuż linii L zawierającej dwie pionowe części La i Lb przesunięte względem siebie, aby tworzyć drugą krawędź nośną 92. Tu także jest możliwe wykonanie innych wykrojów, jak pokazano liniami U i L.

W przykładzie wykonania z fig. 9, wypełnienie stropowe wykrojone jest tak, aby dało umieścić się między dwiema belkami 40 o małej odległości międzyosiowej E. W tym przykładzie, część po stronie prawej wypełnienia stropowego została oddzielona. Wykrój został wykonany wzdłuż linii, która przechodzi częściowo przez wnękę 62 demodulacyjną, która w tym przykładzie wykonania usytuowana jest blisko krawędzi nośnej 22, która została usunięta. Wynika stąd, że powierzchnia górna 64, pionowa powierzchnia boczna 68 i powierzchnia dolna 66 tej wnęki 62, współdziałają ze sobą, aby utworzyć profil mogący pomieścić jeden z występów belki. Jest możliwe wykrojenie w inny sposób wypełnienia stropowego, aby przystosować go do belek, których odległość międzyosiowa jest jeszcze mniejsza niż ta pokazana na fig. 9. W tym przypadku, będzie można dokonać oparcia na wyżłobieniu utworzonym przez Jedną z trzech wnęk.

W przykładzie wykonania z fig. 10, wypełnienie stropowe zostało wykrojone tak, aby także mogło być oparte między dwiema belkami o malej odległości międzyosiowej, przy czym część prawa wypełnienia stropowego została usunięta przez jedno wykrojenie wykonane w inny sposób.

Jest oczywiste, że mogą być rozważane inne rodzaje wykrojów, aby umożliwić przystosowanie wypełnienia stropowego do szczególnych podparć.

We wszystkich przypadkach, kształt optymalny ułatwia dostosowanie wypełnienia stropowego we wszystkich szczególnych okolicznościach, nie szkodząc parametrom cieplnym, ani wytrzymałości mechanicznej stropu podczas jego użytkowania.

Wykonuje się zatem izolacyjne wypełnienie stropowe o polepszonych parametrach, stosowane w konstrukcji płyt betonowych dla różnego rodzaju budynków.

Claims (15)

1. Izolacyjne wypełnienie stropowe do budowy stropów, zawierające korpus z materiału izolacyjnego ograniczony powierzchnią górną, powierzchnią dolną i dwiema przeciwległymi płytami skrajnymi, w którym powierzchnia górna przedłużona jest dwiema krawędziami nośnymi, które przechodzą równolegle względem siebie i między dwiema przeciwległymi płytami skrajnymi tworząc wyżłobienie nośne zwrócone w kierunku powierzchni dolnej i przystosowane do przylegania do oparcia stałego, zwłaszcza do występu belki, znamienne tym, że powierzchnia górna (12) korpusu stanowi ograniczenie żeber (48), które ustawione są w kierunku równoległym do płyt skrajnych (16 i 18), a każde żebro (48) zawiera część środkową (50) utworzoną na części środkowej (28) powierzchni górnej (12) korpusu i przedłużoną na każdym końcu przez dwie nachylone części skrajne (52, 55) utworzone, odpowiednio, na dwóch częściach skośnych (30, 32) dwóch krawędzi nośnych (20, 22), które to części przedłużają część środkową (28) powierzchni górnej (12) tego korpusu.

2. Wypełnienie stropowe według zastrz. 1, znamienne tym, że żebra (48) utworzone są na całej powierzchni górnej (12) korpusu i na krawędziach nośnych (20, 22).

3. Wypełnienie stropowe według zastrz. 2, znamienne tym, że żebra (48) mają profil zasadniczo prostokątny lub trapezowy i ograniczają między sobą rowki (56) o analogicznym kształcie.

4. Wypełnienie stropowe według zastrz. 2, znamienne tym, że korpus zawiera podłużne wnęki (62, 72, 74, 76) o wybranym kształcie, które przechodzą w kierunku równoległym do krawędzi nośnych (20, 22), i które mają wyloty w pierwszej płycie skrajnej (16) i są zamknięte przez drugą płytę skrajną (18) tworząc ślepe wnęki.

5. Wypełnienie stropowe według zastrz. 4, znamienne tym, że podłużne wnęki (62, 72, 74) korpusu mają przekrój w kształcie zasadniczo prostokątnym.

6. Wypełnienie stropowe według zastrz. 5, znamienne tym, że podłużne wnęki zawierają szereg demodulacyjnych wnęk (62) przechodzących w kierunku równoległym do powierzchni górnej (12) i do powierzchni dolnej (14) korpusu i wnęki te są położone i zwymiarowane tak, że tworzą wyżłobienie nośne przez odpowiednie wycięcie (L) wypełnienia stropowego.

7. Wypełnienie stropowe według zastrz. 6, znamienne tym, że szereg demodulacyjnych wnęk (62) przechodzi między pierwszym szeregiem wnęk (72), po stronie powierzchni górnej (12), i drugim szeregiem wnęk (74), po stronie powierzchni dolnej (14) korpusu.

8. Wypełnienie stropowe według zastrz. 7, znamienne tym, że jego korpus zawiera przejście kanałowe (78) utworzone na powierzchni górnej (12) w pobliżu jednej z krawędzi nośnych (22), i przechodzące w poprzek żeber (48).

9. Wypełnienie stropowe według zastrz. 8, znamienne tym, że jego korpus zawiera dwa profile centrujące (80, 82) utworzone odpowiednio na przeciwległych powierzchniach (24c, 26c) wyżłobień nośnych (24, 26).

10. Wypełnienie stropowe według zastrz. 9, znamienne tym, że wyżłobienia nośne (24, 26) mają profil kątowy i zawierają wzmocnienie kątowe.

11. Wypełnienie stropowe według zastrz. 9, znamienne tym, że jego korpus zawiera, z jednej strony występ (34) przedłużający powierzchnię dolną (14) po stronie jednej z krawędzi nośnych (20) i zawierający brzeg skrajny (36), a z drugiej strony, brzeg skośny (38) o kształcie komplementarnym utworzony po stronie drugiej krawędzi nośnej (22) przystosowany do umieszczenia w nim występu (34) sąsiedniego wypełnienia stropowego.

12. Wypełnienie stropowe według zastrz. 11, znamienne tym, że wypełnienie stropowe (10) sprzęgnięte z sąsiednim wypełnieniem stropowym (10)) tworzy gniazdo przystosowane kształtem do części belki nośnej (40).

13. Wypełnienie stropowe według zastrz. 12, znamienne tym, że zawiera rygiel blokujący (84) utworzony na powierzchni górnej (12) korpusu, przystosowany do umieszczenia w nim nadstawki szalunku.

14. Wypełnienie stropowe według zastrz. 4, znamienne tym, że pierwsza płyta skrajna (16) zawiera wgłębienie (58) tworzące element obejmujący, a druga płyta skrajna (18) zawiera przedłużenie (60) tworzące element obejmowany.

15. Wypełnienie stropowe według zastrz. 14, znamienne tym, że jest wykonane przez formowanie izolacyjnego tworzywa sztucznego, w szczególności polistyrenu.