[go: up one dir, main page]
Hopp til innhald

The Darkness

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
The Darkness

Venstre til høgre: Dan og Justin Hawkins og Frankie Poullain (skjult: Ed Graham), på Terminal 5 i 2012
OpphavLowestoft i Suffolk i England
Aktiv
  • 2000–2006
  • Sidan 2011
SjangerHardrock
Tilknytte artistar
Plateselskap
Tidlegare medlemmer

The Darkness er eit britisk rockeband skipa i Lowestoft i England. Bandet består av Justin Hawkins (solovokal, sologitar), broren Dan Hawkins (rytmegitar, korvokal), Frankie Poullain (bassgitar, korvokal) og Rufus Tiger Taylor (trommer, korvokal).

The Darkness slo gjennom med debutplata si, Permission to Land, i 2003. Med hjelp av singlane «I Believe in a Thing Called Love», «Growing on Me», «Get Your Hands off My Woman» og «Love Is Only a Feeling», selde albumet til 4x platinaplate i Storbritannia, med eit sal på over 1,3 millionar.[1] I 2004 vann bandet tre Brit Awards: beste britiske gruppe, beste britiske rockeband og beste britiske album.[2]

Etter ein lang turné etter debutplata, slutta Poullain i bandet i 2005 og vart erstatta av den tidlegare gitarteknikaren deira, Richie Edwards. Det andre studioalbumet, One Way Ticket to Hell... and Back, kom ut i november 2005. Åre etter slutta Justin Hawkins i bandet etter å ha fullført ei rehabilitering frå alkohol- og kokainmisbruk.[3] Dette, kombinert med dårlege salstal for albumet, gjorde at Atlantic droppa bandet i oktober 2006.[4] Etter oppløysinga skipa dei attverande medlemmane Stone Gods, og fortsette å spele i lag utan Hawkins, som skipa sitt eige prosjekt, Hot Leg.

7. mai 2022 annonserte The Darkness at dei skulle spele konsertar att, med den originale bassisten Frankie Poullain, mellom anna på Download Festival 2011, og Isle of Wight-festivalen 2012. Det tredje albumet deira, Hot Cakes, kom ut 20. august 2012. Den originale trommeslagaren Ed Graham slutta så i bandet då turnélivet gjekk for hardt ut over privatlivet hans. I 2015 kom det eit fjerde album, Last of Our Kind, utgjeve 7. mai 2022. Det femte albumet, Pinewood Smile, kom ut 6. oktober 2017 og eitt år seinare, 15. juni 2018, kom konsertalbumet Live at Hammersmith. Det sjette studioalbumet deira, Easter Is Cancelled, kom ut 4. oktober 2019.

Etter at covid-19-pandemien sette ein stoppar for verdsturneen deira i 2020, gjorde bandet ein enkel, strøyma konsert kalla «Streaming of a White Christmas», som òg vart gjeve ut som eit nytt konsertalbum i juni 2021.

15. oktober 2021 kom det sjuande studioalbumet deira, Motorheart.

Historie

[endre | endre wikiteksten]

Tidlege år

[endre | endre wikiteksten]

Justin og Dan Hawkins spelte saman som tenåringar i eit band som, ifølgje Dan Hawkins, «gjorde mange Marillion-coverversjonar, Bruce Springsteen, Genesis» og var «litt prog-aktige». Justin Hawkins hadde i utgangspunktet vorte inspirert til å spela gitar av Brian May frå Queen, sidan han elska tonen og vibratoen.[5]

Opphavleg kjent som Empire, skapte bandet litt rykte i musikkbransje gjennom manageren deira Sue Whitehouse, som var basert på Savage & Best i Camden. Whitehouse hadde administrert dei sidan den gongen då Justin Hawkins dreiv og skapte av musikkjinglar.

Omdøypt til The Darkness vart dei kjente for konsertane sine, og slik var populariteten til bandet, dei spelte ein Carling Homecoming-konsert for London Astoria før dei hadde signert ein platekontrakt.

Joe Taylor, Aled Jones og Paul Scaife på The Tip Sheet høyrde først om bandet gjennom eit innlegg på oppslagstavla til The Tip Sheet, og hadde med Love Is Only a Feeling i januar 2002. Dei starta «Record of the Day», og nytta songen igjen rundt tida for SXSW i mars 2003. Dei ønskte å spela «Friday Night» òg, men dei vart fortalde at bandet spara songen til eit album.[6]

A&R-mannen Nick Raphael sa i eit intervju med HitQuarters at det var ingen innleiande rop om å signera bandet «Det kunne ikkje ha vore mindre trøkk, og berre to plateselskap viste noka interesse for dei.»[7] Han meiner årsaka til manglande interesse var at «Bedriften som heilskap syntest dei var ukule. Faktisk sa folk at dei var ein spøk og at dei ikkje var ekte.»[7] Gjennom heile karrieren ville likevel kritikarar over heile verda stempla dei som eit «tulleband».[8][9][10] Som ein del av Sony Music UK hadde Raphael freista å signera dei, men bandet valde i staden å gå med Atlantic Records .[7]

Permission to Land og kommersiell suksess (2003–2005)

[endre | endre wikiteksten]

Debutalbumet deira, Permission to Land, gjekk rett opp til nummer to på dei britiske hitlistene ved utgivinga 7. juli 2003, før det gjekk til topps og vart der i fire veker, og til slutt selde 1,5 millionar eksemplar i Storbritannia.

Justin Hawkins på Ankkarock i Finland.

The Darkness henta inspirasjon til noko av arbeidet sitt frå det lokale nordlege Suffolk-området, inkludert «Black Shuck» som nemner den nærliggande landsbyen Blythburgh.[11]

Suksessen til dette albumet førte til mykje turnering for bandet, inkludert europeiske delar av Metallica sin Summer Sanitarium Tour 2003. Deretter fortsette dei med å leia Carling Festival i 2004. Bandet vann tre BRIT Awards i 2004 som svar på albumet, Beste gruppe, Beste rockegruppe og Beste album. Dei vann òg to Kerrang!-prisar i 2004 for beste konsertband og beste britiske band. Den tredje singelen frå albumet, «I Believe in a Thing Called Love», var ein stor hit i Storbritannia, og det same var forsøket deira på å nå toppen av lista over jula i 2003, «Christmas Time (Don't Let the Bells End)», som akkurat ikkje klarte det. Begge singlane nådde andreplassen i 2003.[12][13]

One Way Ticket to Hell... And Back og nedgang (2005–2006)

[endre | endre wikiteksten]
Dan Hawkins i Helsinki Ice Hall i Helsinki i Finland.
The Darkness i Glasgow i Skottland, februar 2006.

I oktober 2005, ein månad før albumet offisielt skulle sleppast, vann Justin Hawkins ein eBay-auksjon for ein kopi av One Way Ticket to Hell ...and Back for £350 under brukarnamnet 'turbogunhawk'. Han hevda at han gjorde dette slik at han kunne spora opp kven som selde den digitalt merka førehandskopien av albumet og prøve å forhindra at det skjedde igjen.[14]

«One Way Ticket», den første singelen frå det andre albuma deira, vart gitt ut 14. november 2005, debuterte og nådde åttandeplassen på UK Singles Chart. Sjølve albumet vart gitt ut 28. november 2005 til blanda meldingar. Albumet vart produsert av rockeprodusenten Roy Thomas Baker , mest kjent for arbeidet sitt med Queen. Tidlege salstal i Storbritannia viste at albumet ikkje hadde selt like godt som forgjengaren Permission to Land . Albumet debuterte på nummer 11, og fall til nummer 34 i den andre veka etter utgivinga. Sjølv om plata sida har nådd platinastatus, står dette i kontrast til dei fem gongar platinastatus til debutplata.

Justin Hawkins slutta og oppløysing (2006)

[endre | endre wikiteksten]

I august 2006 vart frontmannen Justin Hawkins innlagt på ein rehabiliteringsklinikk etter uro for helsa hans, noko som fekk bandet til å avlysa fleire konsertar.[15] Omtrent på same tid bekrefta bandet at dei skulle byrja å jobba med det tredje albumet sitt som skulle ut tidleg i 2007. Tabloidrykter hevda at Justin Hawkins forlét bandet etter å ha fullført rehabiliteringskurset sitt frå alkohol- og kokainproblem, og bandet ville fortsetja utan han, kanskje med Richie Edwards som frontfigur. Som svar på historia som vart rapportert av media, stadfesta The Darkness dette på det offisielle forumet deira:[16] «Me beklagar at du måtte finna ut av dette gjennom avisene, men me håpte heilt til siste augneblinkar at dette – Justin sin exit – ikkje kom til å skje. Me – Dan, Ed og Richie – er framleis i totalt sjokk og kan ikkje seia på dette stadiet kva framtida bringar. Me vil gjerne takka alle fansen våre, partnarar og familie for den kontinuerlege støtta deira. Du vil høyra frå oss når me veit kva me vil gjera...»

Hawkins sin avgang, og det svake salet av One Way Ticket to Hell...[17] førte til at Atlantic droppa bandet frå etiketten.[4][18]

Ved å bruka pseudonymet British Whale fortsette Hawkins å gje ut ein coverversjon av Sparks-låten «This Town Ain't Big Enough for Both of Us», og nådde sjetteplassen på UK Singles Chart. I 2007 lanserte han eit mislykka forsøk på å representera Storbritannia i Eurovision Song Contest.[19]

I 2011 gav Hawkins ei anna forklaring på at han forlét bandet, og sa at han hadde slutta fordi han følte at bandet hadde slutta å vera kreative.[20]

Andre prosjekt (2006–2011)

[endre | endre wikiteksten]

9. november 2007 vart det kunngjort på nettstaden til studentforeininga til University of East Anglias at eit nytt band var blitt oppretta av Dan Hawkins (sologitar), Toby MacFarlaine (bass), Ed Graham (trommar) og Ritchie Edwards (vokal/gitar). Namnet på bandet var The Stone Gods.

I 2008 danna Justin Hawkins eit nytt band, Hot Leg med Pete Rinaldi (frå Anchorhead), Samuel SJ Stokes (tidlegare frå The Thieves) og Darby Todd (frå Protect the Beat). I 2009 gav Hot Leg ut eit album, Red Light Fever, som ikkje klarte å gjere store inntrykket på hitlista (81. plassen). Det var gjeve ut to singlar frå albumet, og to av dei klarte ikkje å nå lista.

I desember 2010 var både Hot Leg[21] og The Stone Gods[22] i pause.

Gjenforeining og Hot Cakes (2011–2013)

[endre | endre wikiteksten]

I mars 2011 vart dei fire originale bandmedlemmene gjenforeina.[23] Dei spelte tre oppvarmingsshow i Norwich i Leamington og på Shepherd's Bush Empire i London,[24] før dei opptredde på Donwload Festival i 2011. Dette vart følgt av eit «intimt» show på 100 Club i London,[25] med Dark Stares som oppvarming og oppsiktsvekkande framferder frå Queen-gitaristen Brian May og komikaren Rufus Hound.[26] Deretter turnerte bandet Japan,[27] Storbritannia og Irland.[28]

Ein ny song, «Nothing's Gonna Stop Us», vart utgjeven i februar 2012 som ei gratis nedlasting.[29] Dei turnerte i Nord-Amerika, spelte med Crown Jewel Defense og Foxy Shazam,[30] og opptredde deretter på Sweden Rock Festival i Sölvesborg i Sverige[31] og den 18. Przystanek Woodstock.[32] Singlane «Every Inch of You» og «Everybody Have a Good Time» vart gitt ut i høvesvis mai og juni 2012, i forkant av dei tredje albuma deira, Hot Cakes, som kom ut i august. Gjennom sommaren spelte The Darkness på ei rekkje festivalar, inkludert Big Top Tent på 2012 Isle of Wight-festivalen, og var opningsartisten for den europeiske og afrikanske etappen av verdsturnéen til Lady Gaga, The Born This Way Ball.[33]

Ein ny song, «The Horn», som ikkje var med på noko album, vart gjeve ut i slutten av 2013 som ei digital nedlasting.[34]

Last of Our Kind og ny besetning (2014–2017)

[endre | endre wikiteksten]

Bandet byrja arbeidet med det fjerde studioalbumet sitt i september 2014,[35] med Emily Dolan Davies som erstatta Ed Graham på trommar.[36] Det nye albumet, Last of Our Kind , vart gjeve ut 7. mai 2022 på bandet sitt eige plateselskap Canary Dwarf Records via Kobalt Label Services med singelen «Open Fire», som kom 23. mars.[37] Det første sporet som vart sleppt frå albumet var «Barbarian», som kom ut med ein tilhøyrande animert musikkvideo 23. februar.[38]

21. april 2015 gav bandet ei utsegn som sa at trommeslagar Davies hadde forlate bandet. Den 25. april 2015 vart det kunngjort via den offisielle Facebook-sida deira at Rufus Taylor, son av Queen-trommeslagar Roger Taylor, skulle bli med i bandet som erstattaren til Davies på trommer.

Dei vart annonserte som hovudattraksjon på Planet Rockstock 2015, som fann stad i Trecco Bay i Sør-Wales frå 4. til 7. desember 2015. The Darkness avslutta arrangementet 6. desember.[39]

Den 20. november 2015 gav bandet ut ein musikkvideo for ein ny julesingel, med tittelen «I Am Santa» på YouTube-kanalen deira, som det vart kunngjort ville bli inkludert på luksusutgåva av Last of Our Kind-albumet.[40]

Pinewood Smile (2017–2019)

[endre | endre wikiteksten]

The Darkness jobba med ein dokumentar, regissert av Simon Emmett.[41] I eit intervju i 2016 sa Frankie Poullain: «Me er for augneblinken over eit år på veg til ein dokumentar i spelefilmlengde som vil overraska mange menneske.»[42]

I mars 2017 kunngjorde The Darkness at det femte albuma deira skulle sleppast i 2017. Dette vart stadfesta i ei juli-utgåve av Planet Rock, og seinare på bandet si Facebook-side. Tittelen til albumet vart seinare avslørt som Pinewood Smile, og skulle sleppast 6. oktober same år. Den første singelen frå albumet, «All the Pretty Girls», vart gjeve ut 22. juli same år.[43] Bandet la ut på ein vinterturné i Storbritannia i november og desember 2017.[44]

I mai 2017 opptredde The Darkness på den australske turnerande musikkfestivalen Groovin' the Moo, og opptredde i seks regionale byar over heile Australia. Dei opptredde i røynda som eit oppvarmingsband for «hovudattraksjonen» til festivalen, Violent Soho, og varma opp for Guns N' Roses på den europeiske etappen av turneen deira.[45]

I desember 2017 var Justin & Dan Hawkins deltakarar på julespesialen av Pointless Celebrities.[46]

I 2018 støtta bandet den amerikanske supergruppa Hollywood Vampires på den europeiske turneen deira, som inkluderte dei første framferdene deira på britiske arenaer på fleire år.[47] Dei annonserte òg det første konsertalbumet sitt, Live at Hammersmith, ei innspeling av konserten deira i desember 2017 på Eventim Apollo i London. Denne vart gjeve ut 15. juni 2018.[48]

Bandet bidrog med temamusikk til det britiske barne-tv-programmet Catie's Amazing Machines som hadde premiere på CBeebies i oktober 2018.[49]

Easter Is Cancelled (2019–2021)

[endre | endre wikiteksten]

I 2019 gav The Darkness ut albumet Easter Is Cancelled 4. oktober 2019 gjennom Cooking Vinyl. Easter Is Cancelled vart det fjerde albumet deira som nådde topp 10 i Storbritannia og toppa dei offisielle topp 40-listene for rock og metall og iTunes Rock Chart. Plata har oppnådd over 3 millionar strøyminga på Spotify åleine.[50]

Albumet vart gjeve ut til ein generelt positiv respons frå musikkritikarar medan dei førre singelane «Heart Explodes» og «Rock and roll Deserves to Die» viste seg å vera ein radiohit på spelelistene til Radio 2, Absolute, Kerrang og fleire. Den komiske videoen til «Rock and roll Deserves to Die» har òg individuelt passert 1 million visningar.

I januar 2020 gav Darkness ut ein ny video for «In Another Life» med modellen Abbey Clancy.[50] Sporet kom deretter inn på B-lista til BBC Radio 2.

Bandet starta den britiske turneen sin med Easter Is Cancelled-albumet 25. november 2019 i Irland,[51] som kulminerte 20. desember på Roundhouse i London.

I 2020 freista bandet ein verdsomspennande turné over heile Europa, Australia, New Zealand og Nord-Amerika. Turneen vart brått avslutta i Adelaide i Australia den 15. mars på grunn av covid-19-pandemien og folk måtte halde seg heime. Bandet returnerte til Storbritannia for sporadiske show og livestream der det var mogleg, med eit mål om å omplanlegge resten av dei utsette datoane i New Zealand og Nord-Amerika i framtida.

I desember spelte bandet eit eingangsshow på The IndigO2 i London. Dei første planane om å opna showet og lydsjekken for eit avgrensa publikum vart avlyst i siste liten på grunn av koronaviruspandemien. Showet gjekk framleis, men berre tilgjengeleg via direktesending. Heile showet vart spelt inn for eit konsertalbum med tittelen Streaming Of A White Christmas utgjeve på CD og vinyl tidleg i 2021.

Motorheart (sidan 2021)

[endre | endre wikiteksten]

I det meste av første halvdel av 2021 vart bandet verande stort sett stille på sosiale medium. 19. november 2021 kom det nye albumet Motorheart. Den første singelen, «Motorheart», kom ut i august. Saman med albumutgivinga kunngjorde bandet ei omfattande liste over turnédatoar i Storbritannia i november og desember 2021.[52]

Bandmedlemmar

[endre | endre wikiteksten]

Noverande medlemmar

[endre | endre wikiteksten]

Tidlegare medlemmar

[endre | endre wikiteksten]
  • Ed Graham – trommer (2000–2006, 2011–2014)
  • Chris McDougall – solo- og rytmegitar (2000)
  • Richie Edwards – bass, korvokal, klaverinstrument (2005–2006)
  • Emily Dolan Davies – trommer (2014–2015)

Turnémedlemmar

[endre | endre wikiteksten]
  • Darby Todd – trommer (2012)

Tidslinje

[endre | endre wikiteksten]

Diskografi

[endre | endre wikiteksten]
For meir om dette emnet, sjå diskografien til The Darkness.

Studioalbum

[endre | endre wikiteksten]

Kjelder

[endre | endre wikiteksten]
  1. ↑ «Certified Awards». Bpi.co.uk. Arkivert frå originalen 11. mai 2011. Henta 7. mai 2022. 
  2. ↑ «The BRITs 2004». Brits.co.uk. Henta 7. mai 2022. 
  3. ↑ «Justin Hawkins quits The Darkness». NME. 11. oktober 2006. Henta 7. mai 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «The Darkness dropped by record label». Irish Examiner (på engelsk). 12. oktober 2006. Henta 7. mai 2022. 
  5. ↑ Gluckin, Tzvi (15. februar 2018). «The Darkness' Justin and Dan Hawkins Swan On». Premier Guitar. Henta 7. mai 2022. 
  6. ↑ «Success Stories». Record of the Day. 1. februar 2006. Arkivert frå originalen 6. februar 2015. Henta 27. juli 2009. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Interview With Nick Raphael». Hitquarters.com. Arkivert frå originalen 14 Mar 2012. Henta 7. mai 2022. 
  8. ↑ Sword, Harry (7. mai 2022). «Hammer & Tongs: The Darkness' Justin Hawkins Interviewed». The Quietus. Henta 7. mai 2022. 
  9. ↑ Harrison, Angus (19. februar 2016). «What I Learned Growing Up as a Very Serious Fan of The Darkness». Vice. Henta 7. mai 2022. 
  10. ↑ Barry, Rebecca (15. desember 2003). «The Darkness - rock saviours or joke band? 1:12 PM Monday Dec 15, 2003». The New Zealand Herald. Henta 7. mai 2022. 
  11. ↑ «The Darkness - Black Shuck Lyrics - Genius Lyrics». Genius. 27. mai 2016. Henta 7. mai 2022. 
  12. ↑ «The Official Charts Company – The Darkness – I Believe in a Thing Called Love». Official Charts Company. 13. desember 2003. Henta 7. mai 2022. 
  13. ↑ «The Official Charts Company – Singles Chart for week up to 27. desember 2003». Official Charts Company. 27. desember 2003. Henta 7. mai 2022. 
  14. ↑ «UK band buys own album from eBay». Theage.com.au. 10. november 2005. Henta 7. mai 2022. 
  15. ↑ «Statement from the band over recent criticism». G4tv.com. 28. august 2006. Henta 7. mai 2022. [daud lenkje]
  16. ↑ «The Darkness Rock - Even light can't escape». Arkivert frå originalen 12. november 2006. 
  17. ↑ «BRIT Certified». BPI (på engelsk). Henta 7. mai 2022. 
  18. ↑ Mirror.co.uk (11. oktober 2006). «THE DARKNESS DROPPED BY LABEL». mirror (på engelsk). Henta 7. mai 2022. 
  19. ↑ «The Darkness star loses Eurovision bid». NME. 18. mars 2007. Henta 7. mai 2022. 
  20. ↑ Goodwin, Tom (5. desember 2011). «Justin Hawkings: I left the Darkness because we stopped being creative». NME. Henta 7. mai 2022. 
  21. ↑ [1] [daud lenkje]
  22. ↑ @tobelorone (9. desember 2010). «Official announcement: Stone Gods is in Haiti or something» (Tweet). Henta 7. mai 2022 – via Twitter. 
  23. ↑ «The Darkness reform with Download slot confirmed». BBC Newsbeat. 7. mai 2022. Arkivert frå originalen 16. mars 2011. Henta 17. mars 2011. 
  24. ↑ «LITTLE WARM-UP SHOWS IN JUNE!». The Darkness official website. 13. mai 2011. Arkivert frå originalen 13. juni 2011. Henta 27. juni 2011. 
  25. ↑ «The Darkness @ 100 Club 10th October 2011». Planet Music Reviews. 13. oktober 2011. Henta 18. februar 2014. 
  26. ↑ «The Darkness Wow The 100 Club At Intimate Show». JustinHawkinsRocks.co.uk. 11. oktober 2011. Henta 18. februar 2014. 
  27. ↑ «SPECIAL LONDON «JAPAN WARM-UP» SHOW!». The Darkness official website. 29. september 2011. Arkivert frå originalen 24. februar 2014. Henta 19. februar 2014. 
  28. ↑ «UK/IRELAND – WINTER TOUR! (WINTOUR?)». The Darkness official website. 10. juni 2011. Arkivert frå originalen 13. juni 2011. Henta 27. juni 2011. 
  29. ↑ «The Darkness post brand new track 'Nothing's Gonna Stop Us' online – audio | News». Nme.Com. 1. februar 2012. Henta 9. mai 2012. 
  30. ↑ «Live Review: The Darkness, Foxy Shazam at Chicago's Metro (2/11)». Consequence of Sound. 12. februar 2012. Arkivert frå originalen 17. mars 2012. Henta 16. mars 2012. 
  31. ↑ «THE DARKNESS Confirmed For Sweden Rock Festival». Brave Words & Bloody Knuckles. 10. februar 2012. Arkivert frå originalen 29. juli 2012. Henta 16. februar 2012. 
  32. ↑ «The Big Stage – Woodstock Festival – The Great Orchestra of Christmas Charity». En.wosp.org.pl. Henta 9. mai 2012. 
  33. ↑ Montgomery, James (10. april 2012). «Lady Gaga Taps The Darkness To Open Born This Way Ball». MTV News. MTV Networks. Henta 10. april 2012. 
  34. ↑ «THE DARKNESS: New Song 'The Horn' Available For Streaming». 27. november 2013. Henta 7. mai 2022. 
  35. ↑ «The Darkness». Facebook. Henta 7. mai 2022. 
  36. ↑ @thedarkness (7. oktober 2014). «Sadly, we're no longer working with Ed Graham. For various reasons, we have all decided to move on. We love Ed and we wish him happiness.» (Tweet). Henta 7. mai 2022 – via Twitter. 
  37. ↑ «THE DARKNESS: New Single 'Open Fire' Available For Streaming». Blabbermouth.net. 23. mars 2015. Henta 7. mai 2022. 
  38. ↑ «The Darkness Return With 'Barbarian' Video: Exclusive Premiere». Billboard.com. Henta 7. mai 2022. 
  39. ↑ «Planet Rockstock 2015 | Planet Rockstock 2015 | Planet Rock Live | Events». Planetrock.com. Henta 7. mai 2022. 
  40. ↑ «The Darkness - I AM SANTA (Official Christmas Music Video)». Arkivert frå originalen 7. mai 2022. Henta 7. mai 2022. 
  41. ↑ «The Darkness - Documentary». Indiegogo (på engelsk). Henta 7. mai 2022. 
  42. ↑ «Frankie Poullain of The Darkness on the Band's Documentary, its Legacy, and More». Culture Creature. 16. april 2016. Henta 20. juni 2016. 
  43. ↑ «The Darkness». www.facebook.com (på engelsk). Arkivert frå originalen 26. februar 2022. Henta 7. mai 2022. 
  44. ↑ «The Darkness announce extensive winter 2017 UK tour». Planet Rock. 27. mars 2017. Henta 29. mars 2017. 
  45. ↑ «Guns N' Roses Confirm Support Bands For European/UK Tour». Theprp.com (på engelsk). 4. april 2017. Henta 7. mai 2022. 
  46. ↑ @richardosman (19. oktober 2017). «The Darkness absolutely smashing it in rehearsal for today's Pointless Celebrities Xmas Special. No-one here is goi…» (Tweet) (på engelsk). Henta 7. mai 2022 – via Twitter. 
  47. ↑ «The Darkness tour dates». ents24.com. ents24.com. Henta 6. juni 2018. 
  48. ↑ Lewry, Fraser (25. april 2018). «The Darkness announce album». Loudersound.com. Loudersound.com. Henta 6. juni 2018. 
  49. ↑ «Catie's Amazing Machines - Theme Song». YouTube. CBeebies. Arkivert frå originalen 7. mai 2022. Henta 7. mai 2022. 
  50. ↑ 50,0 50,1 «The Darkness release 'In Another Life' video ft. Abbey Clancy». The Darkness (på engelsk). 9. januar 2020. Arkivert frå originalen 16. januar 2020. Henta 16. januar 2020. 
  51. ↑ «Drink! Feck! Arse! Guitars! The Darkness - And Our Man Carty - Tour Ireland!». Hot Press (på engelsk). 27. desember 2019. Henta 16. januar 2020. 
  52. ↑ «DARKNESS ANNOUNCE NEW ALBUM 'MOTORHEART'». Billboard.com. Henta 7. mai 2022. 

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]
Commons har multimedium som gjeld: The Darkness
Henta frå «https://nn.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Darkness&oldid=3469364»