Mariazellerbahn
De Mariazellerbahn is een geëlektrificeerde smalspoorlijn in Oostenrijk met een spoorwijdte van 760 mm (Bosnisch smalspoor). Ze loopt van de stad Sankt Pölten in Neder-Oostenrijk via Ober-Grafendorf tot het bedevaartsoord Mariazell. De spoorlijn heeft een lengte van 84 km. Er geldt een maximumsnelheid van 60 km per uur. De Mariazellerbahn, die met laagfrequente eenfasewisselstroom op 25 hertz bereden wordt, beschikt over een zelfstandig spoorstroomnet.
In december 2010 is de lijn door de Österreichische Bundesbahnen overgedragen aan de Niederösterreichische Verkehrsorganisationsgesellschaft (NÖVOG) in opdracht van het Bundesland Niederösterreich. De niet-geëlektrificeerde zijlijn van Ober-Grafendorf naar Mank, die "Krumpe" wordt genoemd vanwege de eerste bocht in de lijn, werd op dat moment gesloten. De lokale overheden zagen er geen heil meer in om deze lijn, het laatste restant van de Lokalbahn Ober-Grafendorf – Gresten, open te houden vanwege het geringe vervoer.
De Mariazellerbahn zelf werd opgewaardeerd. In 2010 werden 9 treinstellen bij Stadler Rail van het type Be 4/8 Diamant[1] besteld, die sinds 2013 worden ingezet.[2] Zij hebben de bestaande locomotieven van de serie 1099, die al honderd jaar (sinds 1911-14) dienstdoen, vervangen. Daarnaast blijven de driedelige treinstellen serie 4090 uit 1994 in dienst.
-
Trein bij Kirchberg an der Pielach.
-
Saugrabenviaduct nabij Annaberg.
-
Laubenbachmühle bij Frankenfels.
-
Toeristische stoomtrein in Mariazell.
-
Eindstation Mariazell.
-
Himmelstreppe nabij Winterbach.
- ↑ Document van Stadler Rail. Gearchiveerd op 4 maart 2016. Geraadpleegd op 10 september 2023.
- ↑ (de) Niederflur-Gelenktriebzug für die NÖVOG / Mariazellerbahn, Oesterreich
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Mariazellerbahn op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Literatuur
- Horst Felsinger, Walter Schober: Die Mariazellerbahn. Pospischil, Wien, 1971, 1973, 1979, 2002.
- Hans P. Pawlik: Technik der Mariazellerbahn. Slezak, Wien, 2001, ISBN 3-85416-189-1
- Hans P. Pawlik: Mariazellerbahn in der Landschaft. Slezak, Wien, 2000, ISBN 3-85416-188-3
- Peter Wegenstein: Mariazellerbahn und "Krumpe". Bahn im Bild Band 204, Pospischil, Wien, 1999
- Diverse auteurs: Elektrisch nach Mariazell : Die ersten 100 Jahre. Railway-Media-Group, Wien, 2011, ISBN 978-3-9503057-2-2
Externe links
- https://www.mariazellerbahn.at/
- https://web.archive.org/web/20060907171225/http://www.promariazellerbahn.at/
- https://web.archive.org/web/20060323203208/https://www.mariazellerbahn.at/freunde/felsinger.htm
- https://web.archive.org/web/20060623014344/http://album.eisenbahnen.at/bilderalben/mariazellerbahn.shtml
- http://www.ebepe.com/html/mariazell_d.html