Glycobiologie

Glycobiologie is de wetenschap die de structuur, biosynthese en stofwisseling van glycanen bestudeert, moleculen, die beter bekend als koolhydraten, zeer wijdverbreid zijn in de natuur.^[1] Suikers zijn essentiële bouwstenen van alle organismen, en hun verschillende biologische functies worden onderzocht binnen de geneeskunde, de biochemie en de biotechnologie.

De term 'glycobiologie' werd voor het eerst gebruikt in 1988 om deze nieuwe, gespecialiseerde wetenschappelijke discipline te benoemen, op het grensvlak van biochemie en koolhydraatchemie^[2].

Suikers kunnen gekoppeld zijn aan andere moleculen, waarmee ze dan zogenaamde glycoconjugaten vormen.

Massaspectrometrie en kolomchromatografie zijn twee zeer belangrijke technieken die veelvuldig worden toegepast in de glycobiologie. Daarnaast wordt gebruikgemaakt van de specifieke herkenning door lectines en afbraakenzymen (glycosylhydrolases) om details van de structuur te bepalen.

Er zijn verscheidene wetenschappelijke onderzoeksgroepen in Nederland die zich bezighouden met vraagstukken binnen de glycobiologie. Ze hebben zich verenigd in de Nederlandse Vereniging voor Glycobiologie^[3] en komen jaarlijks bijeen met hun Franse (the Groupe Lillois de Glycobiologie), Belgische (the Belgian Working Group for Glycosciences) en Duitse (Studiengruppe Glykobiologie der Gesellschaft für Biochemie und Molekularbiologie) equivalenten.

Een belangrijke internationale portal voor de glycobiologie is The Functional Glycomics Gateway.^[4] Deze maandelijks bijgewerkte webpagina over alle aspecten van koolhydraat functie in biologie is een samenwerking van Nature en het Amerikaanse Consortium for Functional Glycomics.