Joden

Joden, Juden oder Jöden (hebr. יְהוּדִים = Jehudim) sünd de Minschen de to′t Volk vun de Joden höört un ok de Lüde, de to de jöödsche Religion tohören doot.

Dat „Volk vun de Joden“ sünd dat histoorsche Volk vun de Israeliten un ok all Joden, de na de Torah vun de Arzvadders Abraham, Isaak un Jakob afstammen doot. So verstaht dat jedenfalls de Joden sülms. Na dat 1. Book Mose seggt de Geschicht vun de Arzvadders all Völker Gott sien Segen to (1. Mose 12,3) un nümmt se in de Geschicht vun de Arzvadders mit rin. Wer vun en jöödsche Mudder boren wurrn is, warrt vundeswegen in'n Talmud as en Joden ankeken, just so, as een, de to düssen Gloven övertreden is, egolweg,

Dat Volk vun de Joden is hüdigendags nich en eenheitliche Natschoon, wo een Volksgrupp in leven deit, mit en gemeensame Geschicht, Spraken un Kultur un en Rebeet, wo düt Volk all tohopen leven deit. Dat is allens dör de Jöödsche Diaspora ut'neen fullen.

Up düsse gemeensame Herkumst betreckt sik Joden, de glöven doot un ok de annern, de keen Gloven hefft: „Vun Tohöörn to dat Volk Israel...kann avers ok snackt weern, wenn een enkelten Minschen na de Kultur oder na de Religion vun de religiös-kulturelle Würklichkeit vun Israel siene Geschicht in wichtige Delen vun siene Persöönlichkeit faktisch präägt is un dat ok för goot nehmen deit“^[1]

Dat plattdüütsche Woort „Joden“ oder „Jöden“ kümmt vun dat hebrääsche יְהוּדִי, jehudi, wat so veel bedüden deit, as Inwahner vun dat Land Juda.

1. ↑ Ferdinand Dexinger, Art. Judentum, in: Theologische Realenzyklopädie, 4. Auflage, S. 332