J. R. R. Tolkien

John Ronald Reuel Tolkien [dʒɒn ˈɹɒnld ˈɹuːəl ˈtɒlkiːn] (* 3. Januar 1892 in Bloemfontein in’n Oranje-Friestaat; † 2. September 1973 in Bournemouth in England) was een engelsken Schriever, Dichter, Philoloog un Perfesser, de vill beropen is för siene Werke: The Hobbit, The Lord of the Rings un The Silmarillion.

Tolkien, de 1925 bet 1945 Perfesser för Angelsassisk an’n Pemborke College an’r University of Oxford un van 1945 bet 1959 Perfesser för Engelske Sproke un Literatur an’n Merton College was, werk al van sienen Jöögdjahren an an ene egene Mytholgoie un an konstrueerten Sproken för siene fiktive Welt, in den auk The Hobbit un The Lord of Rings in spillt. Vanwegen siene detailleert utklamüserte Welt dööt he för de Vadder van’r Fantasy-Literatur, sünnerlik de High-Fantasyliteratur^[1], gellen.^[2][3]

He was en goden Fründ van C.S. Lewis. Bede weern Liddmaten in’r informellen Schrieversgruppe The Inklings. Man siene Arbeden un Bidräge as Sprook- un Literaturweetenskopler weern nich minner belangriek. So gillt sien Essay Beowulf: The Monsters and the Critics van 1936 as unwiese wichtig för de Utforsken van’n Beowulf.

De Vöröllern van Tolkien sien Vadder weern Handwerkerlüde ut London un Birmingham, de in’n 18. Johrhunnert van Düütskland na England utwannern, man sik swanke assimieleernn döön^[4] De Familje sall in’r Tied van’n Sevenjöhrigen Kriege, as Flüchtlinge för Frederik II. siene Invaschoon up’t Körförstendoom Sassen na Englang kommen sien.^[5]

Tolkien sümst ledde sienen Tonamen van’n düütschen Woord tollkühn, wat up Platt sowat as „driest“ bedüüdt, af.^[6] Man Georg Geullius sloog vör dat de Tonaam döö sik van’n auldsprüüsken Dörpsnomen Tołkiny bi Rastenborg in Austprüsen, auk wenn dat Dörp wied af is van missener Böversassen, aflaiden.^[7][8]

John Ronald Reuel Tolkien worde den 3. Januar 1892 in Bloemfontein in’n Oranje-Friestaat, wat vandage de Provinz Friestaat in Süüdafrika is, as de Suhne van Arthur Reuel Tolkien (*1857 – †1896), een engelsken Bankkaupmann, un den siene Fru Mabel Tolkien (Deernsnome: Suffield; *1870 - †1904), boren. De Familje was ut England na Süüdafrika trecken, wiel dat de Vadder dor sien Professchoon as Bankkaupmann naging. Tolkien hadde enen jöngeren Broder Hilary Arthur Reuel, de den 17. Februar 1894 boren worde.^[9]

As een lüttken Buttker worde Tolkien in’n Goorn dör ene Tarantel beten; een Beleevnis dat, so seggt männich een, up sien Geschichten, in denen auk graute, venienske Spinnen updükert, inwerkt hebben sall. Man Tolkien stond läter to sik up dat Begeevnis nich recht besinnen to können.^[10]

As Tolkien dree Johre auld was, dor trock siene Modder tohaupe mit enne un sienen Broder trügge na England. De Vadder solle in de eerst in Blomfontein bleven, man konn nemools nakumen, denn he ging, vanwegen rheumaatsk Fever, in Süüdafrika mit Daude af.^[11] Sodennig hadde de Familje Tolkien nenne Inkummst mehr un Tolkien siene Modder was nich kumpabel alleen för de Nehren van ühre twee Söhnen to sorgen. Dorümme treck de Familje na de Öllern van Tolkien siene Modder in Kings Heath bi Birmingham in.^[12] Dor up treck de Familje in’n Johre 1896 na Sarehole, een Dörp in’r Worcestershire, dat vandage een Deel van Birmingham is.^[13] Tolkien bröch de folgenden veer Johre van siene Kinnertied hür to un mügg et düht lieden de Landskop updecken un utforksen. Düsse ländlike, idylliske Landskop was de Born van Inspiratschoonen as he läter Giegenden as The Shire (Plattdüütsk: Go), de Wonnsteed van’n Hobbits in siene fiktive Werld Middle-earth (Plattdüütsk: Middeleerd), kreeren deed.^[14]

Mabel Tolkien lehr ehre twee Sühne tohuus.^[15] Tolkien siene leevsten Lexen weern de Lexen över Sproken, sodennig lehr de Modder Tolkien de Grundlagen van’r latiensken, fransken un haugdüütsken Sproke un föhr ehre Jungs al fröh an’t Lesen ran. Up düsse Maneer kamm Tolkien auk al fröh mit Geschichten, as Lewis Carrol siene Äventüürs in’n Wunnerland, de Sage van König Arthus, de Sage van Fafnir un den Märkenböker van Andrew Lang, in de Möte. Düsse Vertellsels werken düchtig up Tolkien sien läteret Werk in.^{[16] [17][18]}

Mabel Tolkien treck ehre Kinner uterdem streng na den kathollsken Glöven up, na den se 1900 konverteer. De Kathollske Glöven was leevdaags düht belangriek för Tolkien un wiest sik auk in sienen Werken.

Twisken den Johren 1902 un 1904 trecken Tolkien, siene Modder un sien Border fäker binnen Birmingham üm, in de eerst in’n Stadtddeel Moseley, denn na Kins’s Geath un noch een poor wiedere Öörd. Den Anfang ging Tolkien denn na de King Edward’s School, wessel 1902 na de St. Philips Grammar School un läter, in’n Johre 1903, mit’n Stipendium wedder trügge na de King Edward’s School. Hier lehr he Auldgreeksk un dör een bannig engagierten Persepter sogor Middelengelsk un lehr de Vertellen van Sir Garwin and the Green Knight, wo he läter auk ene wichtige akadeemske Publikatschoon över schreev, kennen. He kamm auk dat eerste Mool den Angelsassisken in de Möte.

Den 14. November 1904, as Tolkien twäälf Johre auld was, overleed Mabel Tolkien in’n Öller van 34 Johren; för den jungen Tolkien heel un deel unverwohrens, an’n Folgen van een diabetisk Koma. De fröhe Daud van süine Modder maak, dat sik Tolkien sien leevdage noch mehr mit den kathollsken Glöven verbunnen föhl.

Vör ehren Daude hadde Mabel Tolkien dat Sorgerecht för ehre Söhne an Francis Xavier Morgan van’n Oratorium van Birmingham överdregen, de de Kinner to goden Kathliken uptrecken solle. Francis Morgan lööt de Kinner anfangs bi ehre Tante Beatrice Bartlett wohnen, läter wohnen Tolkien un sien Broder in’r Pangschoon van ene Weertsfru, de mit Francis Morgan en gode Fründin was. In düsse Pangschoon lehr Tolkien in’n Öller van sesstegen Johren, siene lätere Fru Edith Bratt kennen, de dree Johre öller was denn he. As sien Vormund Francis Morgan dat to weten kreeg, deed he Tolkien jede Foorm van Kontakt mit Edith Bratt verbeden, bet dat he mit eenuntwintig Johren vullwussen is.

In sienen Jöögdjohren fing Tolkien dat Utklamüsern un Kreeren van Kunstsproken an. Dor weern in de eerst een poor Sproken mank, de baseren up annere Sproke as Spaansk, doch fix ging Tolkien bi to versöken ene gootske Kunstsproke to kreeren, in dem dat he versöch de Lücken in’n gotsken Vokabular to füllen un boben up auk noch versöch dat Gootske van ene hypotheetske Oorsproke to deriveren.

1911, as he an’r ''Kings Edward School'' was, deden Tolkien un dree Frünne Rob Gilson, Geoffrey Bache Smith un Christopher Wiseman, den T.C.B.S grünnen. De Afkörten stund för Tea Club and Barrovian Society. De T.C.B.S. was een Kring van Frünnen de sik regelmotig drappen över Literatur to diskuteren.^[19]

De Tied twisken den Enne van siene Schooltied un den Anfang van’n Studium bröch Tolkien den Sommer een Verlööf mit sienen Broder un Frünnen in’r Swiez to.

Den Oktober 1911 fing Tolkien mit’t Studeren an’n Exeter College in Oxford an. Tolkien studeer in de eerst klassiske Sproken un Literatur. Man 1913 wessel heu na Engelske Sproke un Literatur hen, wiel dat de germaansken Sproken för Tolkien interessanter weern.

Den 3. Januar 1913, de Dag wo Tolkien vullwussen worde, schreev he dat eerste Mool wedder Edith, siene Leevde ut’r Jöögdtied. Man se hadde sik middelwiel mit een anneren keerl verloovt. Tolkien woll dat öwwer vandeswegen nich up de Braken hängen un fohr na Edith hen ehr to övetügen enne statts den anneren Keerl to freen. Een Johr läter verloven sik de twee un den 22. März 1916 fiern se Haugtied.^[20]

In siene Studientied ging et nadem he na Engelske Sproke un Literatut wesselt hadde recht sachte to. Faken drapp he sik noch mit sienen Frünnen van’n T.C.B.S.. In’n Johre 1915 was Tolkien kloor mit sienen Studium, dat he mit’r besten Note (First Class Honour) beennen deed.

Tolkien worde in’n eersten Weltkriege Offizier in’t 11. Bataillon van’n Regiment Lancashire Fusiliers beropen un focht den Sommer 1916 an’r Front bi’r Schlacht an’r Somme. Den 27. Oktober 1916 infizeer Tolkien sik mit Fleckfever un worde den 8. November trügge na England schickt, dor behannelt to werrn. De Tied in’n Süükhuus begunn he siene egene Mythologie daal to schrieven.

As Tolkien wedder up de Bene was, dor was al kloor dat de Krieg baule een Enne hett, so dat Tolkien sik up’r Söke na Arbeed an sienen vörmoligen Dozenten in Oxford wennen deed. New English Dictionary verschaffte, so dass Tolkien im November 1918 mit Frau und Kind nach Oxford umziehen konnte Den 3. November verlööt Tolkien de Armee.^[21] De werk nu mit an’t Oxford English Dictionary. He was to’ n grauten Deel an’r Etymologyje van germaansken Wörder, de mit’n Bookstoven "W" anfänget, togange.^[22] 1920 kreeg he enen Posten as Haugschoollehrer (engelsk: "reader") an’r University of Leeds un worde dor de jöngste Perfesser. In des siene Tied in Leeds broch he A Middle Englsih Vocabulary rut un ene Editschoon van Sir Gawain and the Green_Knight tohaupe mit E. V. Gordon, worden de akadeemske Standard för de tokommen Dekaden. He översett auk Sir Gawain, Pearl, un Sir Orfeo. 1925 ging he as Rawlinson and Bosworth Professor of Anglo-Saxon trügge na Oxford an’t Pembroke College.^[23]

Unnertieds sien Posten as Perfesser in Oxford schreev Tolkien The Hobbit un de ersten twee Bänne van The Lord of the Rings.

In’n 20-er Johren, ging Tolkien bi an ene Översetten van den Beowulf, de he 1926 afsluten döö. Man he broch ühr nemmols rut. Eerst 2014, mahr as veertig Johre na de Daud van Tolkien un bina negentig Johre sint de Översetten kloor worde.^[24]

Teggen Johre na dem he Översetten ferg maken döö, broch Tolkien sien veel beropen Essay över den Beowulf rut: "Beowulf: The Monsters and the Critics". Düsse Essay hadde enen grauten Invlood up dat Utforsken van Beowulf. Tolkien sien Essay stuur de Fokus van de Beowulfforksen, de betto den Beowulf man ut sprookunngie Perspektive utforsken döö, hen na ene mahr litteraturkunnige Richte, de sik mit den Beowulf auk as litteraasket Werk, siene Geschichte un Riemschemata befaten döö.^[25][26] Binnen sien Essay wisst Tolkien, dat he de Beowulf düchtig achten döit. Dat de Beowulf enen düchtigen Inflood up siene Schrieverieje hadde, kann man an Tolkien sien Middle-earth Legendarium sehen.^[27]

Tolkien un siene Fru Edith hadden veer Kinner: John Francis Reuel Tolkien (* 17. November 1917 – † 22. January 2003), Michael Hilary Reuel Tolkien (* 22. October 1920 – † 27. February 1984), Christopher John Reuel Tolkien (* 21. November 1924) un Priscilla Mary Anne Reuel Tolkien (* 18. June 1929).

In sienen laten Johren, kreeg steeds mehr un mehr publieke Rohm un Loov för sien schreven Werk. De Rohm worde so graut dat Tolien siene Nummer ut den publieken Telefoonbook nehmen mott. He un Edith trecken na Bournemouth, wat dunnmools een Seekuroord was, wo sünnerlik Lüde ut de böveren Middelklasse för Verlööf hen fohren.

Tolkien siene Fru Edith Tolkien overleed den 29. November 1971, in’n Öller van 82 Johen. De Daud van siene Fru was för Tolkien düht swoor. Sien Suhne Simon see dat siene Vadder siene letzen Johre faken wat trurig lööt.^[28] He treck tügge na Oxford un wohn in ene Wohnunge, de dat Merton College enne anboden hadde.

Königin Elisabeth II. maak Tolkien 1972 to een Commander of the Order of the British Empire. Dat sülvige Johr kreeg Tolkien enen Ehrendoktertiel van’r Universität Oxford.^[29]

Tolkien leed den Nomen Lúthien up siene Fru Edith ehren Graffsteen graveren. Tolkien ging eenuntwintig Moonde läter den 2. September 1973 mit Daude af, as he 81 Johren auld was.^[30] He liggt begroven in’n sülvigen Graff as siene Fru. Up den Graffsteen worde na Tolkien sien Daud auk noch de Nome Beren ingraveert.

In Tolkien sien Middle-earth legendarium, was Lúthien de schöönste van Ilúvatar siene Kinner, un gaff ehre Unstervlikeet up för den stervliken Strieder Beren, de ehre graute Leevde was. Nadem dat de düüster Mächte van Lord Morgoth up Beren daal gingen, reed Lúthien up den Wolfhund Huan hen na Lord Morgoth Beren to retten. An’n Enne, as Beren in’r Slacht tegen den dämoonsken Wolf Carcharoth daud bleev, maak sik Lúthien up den Padd na den Valar, wat Wesen ähnlik os Engel sind, ennen to övertügen ehre Leevde Beren wedder in’t Leven tügge to halen.

De Schriever William Morris hadde graute Inflütt up Tolkien. He lööt sik van Morris siene Äventüürgeschichten inspireren.

Edward Wyke-Smith sien Marvelous Land of the Snergs werk düht up Tolkien in un so auk up de Begeevnisse, Themen un auk up de Beschrieven van den Hobbits. Tolkien schreev dat he as Kind derbe fazineert was van S. R. Crockett histoorsken Roman The Black Douglas un dat Sauron up Crockett sienem Leeghold Gilles de Retz baseert.

Tolkien lööt sik inspireren van germaanske, sünnerlik angelsassiske, Literatur un Mytholgie, which were his chosen and much-loved areas of expertise. De Bornsöfr siene Inspiratschoen weern angelsassiske Literatur as Beowulf, noordske Sagen as de Völsunga saga un Hervarar saga,^[31] de Edda un dat Nibelungenlied.^[32] Despite the similarities of his work to the Volsunga saga and the Nibelungenlied, which were the basis for Richard Wagner's opera cycle Der Ring des Nibelungen, Tolkien dismissed critics' direct comparisons to Wagner, telling his publisher, "Both rings were round, and there the resemblance ceases." However, some critics^[33][34][35] believe that Tolkien was, in fact, indebted to Wagner for elements such as the "concept of the Ring as giving the owner mastery of the world ..."^[36] Two of the characteristics possessed by the One Ring, its inherent malevolence and corrupting power upon minds and wills, were not present in the mythical sources but have a central role in Wagner's opera.

Tolkien stund auk to dat anneret as Germaanske Mytholgie up sien Werk inwerk. SophoklesOsieneDrama Köning Ödipuse nööm Tolkien as Inspiratsc oon för Geschichten in The Silmarillion un The Children of Húrin. Boven up, Tolkien first read William Forsell Kirby's translation of the Finnish national epic, the Kalevala, while attending King Edward’s School. He beschreev den Karakter Väinämöinen as ene van graute Inspiratschoon för Gandalf the Grey („Gandalf de Griese“). De Kalevala ühr Antiheld Kullervo sall ene inwerket hebben up Tolkien sien Karakter Túrin Turambar.^[37] Dimitra Fimi, Douglas A. Anderson, John Garth, un mennje annere veel beropene Experten för sien Werk löven dat Tolkien auk Inspiratschoon fund in verschillen keltisken Vertellen Legenden^[38][39]

Justso as siene fiktschonalen Geschichten, was Tolkien ook een veelberopen Schriever van Literaturkritik. Sien Essay Beowulf: The Monsters and the Critics revolutschoneerde de Maneer, wat Literaturkunnige dat angelsassiske Epos Beowulf bekieken. Beowulf is ook een van de werken, de up’t meest up Tolkien siene lätere werke inflood had hebt.

Tolkien hadde ook Vermaak an’n Schrieven van Kinnergeschichten, sunderlik för siene egenen Kinners.^[40] Elk Johr schreev he Breve van’n Wiehnachtsmann för ennen, de läter as The Father Christmas Letters unner de Lüde brocht worden. Andere Kindergeschihten sind Mr. Bliss and Roverandom. Tolkien schreev ook wecke Kortgeschichten as The Adventures of Tom Bombadil, On Fairy-Stories, Smith of Wootton Major un Farmer Giles of Ham. Roverandom un Smith of Wootton Major, just sou as The Hobbit, spillt in Middle-earth, un bruukt Ideen ut dat legendarium.

Tolkien was sik nienich verwachten, dat he un siene Vertelsels so populäär un beropen werrt. Tolkien schreev düsse Geschichte in de eerst för siene Kinner. Eerst 1936 as he came Susan Dagnall, ene Mitarbederske van den Verlag George Allen & Unwin, in Möte kamm, dee se enne överküren dat Book rut tobringen.^[41] Man dat Book lesen nich blaut Kinner auk männje vullwussene Lüde funnen dt bannig dull. So worde The Hobbit so populäär dat de Verlag na wieder Böker leng, de in de Welt Middle-earth spillen.

Vanwegen de grote Nafrage na verderen Bökern van enne, schreev Tolkien sien beropenst Werk The Lord of the Rings (rutbrochtin dree Bännen van 1954–1955). Tolkien brochte mehr as teggen mit tou, bet de Geschichte kloor was. Undertiedens stöhnen de Liddmaten van Schrieversgruppe Inklings enne, sunderlik sien goden Fründ C. S. Lewis, de Schriever van de The Chronicles of Narnia. T

Tolkien woll in de eerst The Lord of the Rings as ene Geschichte vör Kinner schrieven just as The Hobbit, man swanke worde de Geschichte düüsterer, biesteriger un ernsthaftiger.^[42] Dorümme was The Lord of the Rings ehr der wat för vullwussen Lüde. Tolkien sien Inwerk up de Fantasyliteratur was unwiese groot. Na’n Spood, den The Lord of the Rings had hebt, grö dat Genre düchtig.

The Lord of the Rings worde derbe populäär in den 1960-er un bleev dat van dor an af.

Tolkien schreev man Notizen van siene Mythologie, dor mang dat Vertelssel van Beren un Lúthien un de Geschichte van Túrin; and that sketch eventually evolved into the Quenta Silmarillion, an epic history that Tolkien started three times but never published. Tolkien desperately hoped to publish it along with The Lord of the Rings, but publishers (both Allen & Unwin and Collins) declined. Moreover, printing costs were very high in 1950s Britain, requiring The Lord of the Rings to be published in three volumes.^[43] The story of this continuous redrafting is told in the posthumous series The History of Middle-earth, edited by Tolkien's son, Christopher Tolkien. From around 1936, Tolkien began to extend this framework to include the tale of The Fall of Númenor, which was inspired by the legend of Atlantis.

Tolkien nööm sienen Suhn Christopher as de Verwalter van siene literarsken Werken. Christopher Tolkkien tohaupe mit Guy Gavriel Kay de Notizen van sienen Vadder, de man vördem ordnet un sorteert het, as vullstänniget Book mit’n Titel The Silmarillion ruut.

1980 publiceerte Christopher Tolkien ene Sammlunge van Geschichten, de Tolkien nich ferg maken döö. Düsse Sammlungekamm unner den Tittel: Unfinished Tales of Númenor and Middle-earth ruut. In den tokommen Johren broch Christopher Tolkien auk noch verdere Materialen, de nau nich ferg weern, ruut. Alle düsse detailjerten Kommentare, Notitzen un verderet kamm as ene Serie mit twäälf Bännen ruut un het den Tittel: The History of Middle-earth.

Een Werk van Tolkien, dat blaut wenigen Lüden kunnig is, is dat Kinnerbouk Mr. Bliss, dat 1982 ruutbrocht worde. Et vertellt de Geschichte van Mr. Bliss un siene eerste Fohrt in sienen nijjen Auto un unnertieds ville Äventüren beleevt: He kümmt exempelwiese enen Bären, pröttsken Novers, vertörnten Hökers un anneren to Möte. De Geschichte ennet mit een Malöör mit’t Auto. De Geschichte was inspireert van’t Malöör dat Tolkien sümst mit sien eerstet egenet Auto hadde, dat he 1932 koffte.

The Children of Húrin vetellt de Geschichte van Túrin Turambar un siene Söster Nienor, de Kinner van Húrin Thalion sind.

The Legend of Sigurd and Gudrún vertellt de Legenne van Sigurd un de Nibelungen ehr Daalgang. Et is in Staavriemen schreven un richt sik na den Stil van de auldnnordske Dichterieje in’r Edda.

The Fall of Arthur, ruutbröcht den 23 Mai 2013, is ene Ballade, de Tolkien in den 30er Johren schreev. Dat Gedicht is schreven in Staavriemen, het bina över dusend Verse un imiteert dat Versmaas van Beowulf , man in modernen Eneglsk. Auk wenn de Ballade inspireert is van den Köning Arthur uut’n Haugmiddelöller spillt Tolkien siene Ballade in’r Tied van de Völkerwannern un wieset Arthur os een britsken as een britsken Könning, de tegen de Angelsassen ehre Invaschoon fecht.^[44]

Beowulf: A Translation and Commentary ( „Beowulf: Ene Översetten un Kommentar“) , publiceert den 22. Mai 2014, is ene Översetten in Prosa van den middelöllerigen Werk Beowulf uut’n Angelsassisken in’t moderne Engelsk. Tolkien översett den Text van 1920 bet 1926. Mit büi de Översetten büi sind över 200 Sieden Kommentare to dat Gedicht; düsse Översetten mit Kommentaren was de Grundloge för Tolkien sien veel beropen Essay van 1936 "Beowulf: The Monsters and the Critics".^[45] In den Book steht auk de vördem nich publiceerte book "Sellic Spell" un twee Verschonen van de "The Lay of Beowulf".^[46]

Tolkien siene akadeemske Loopbahn as auk sien literaasket Werk kann man grauts scheden van siene Leevde un Vermaak för Sproken un de Philogie. Sien Speziaalrebeet was de de engelske Philologie. He arbeed för dat Oxford English Dictionary van 1918 an. He gaff Lexen över de Historie van'r engelsken Sproke un verschillen angelsassisken un middelengelsken Texten justso as auld- un middelengelske Philogie un germaanske Philologie as auk Gootsk, Auldiesländsch un Middelwalisisch.

Blangen siene Proffeschoon as Philoge hadde Tolkien grauten Vermaak an den Uutfinnen van Sproken. Mang den villen Sproken, de Tolkien uutklamüser, sind Quenya un Sindarin de Sproken, de up dat uutwickelste sind. The etymoloogske Verwanskop un de sprookhistoorske Uutwickeln van de twee Sproken is in Tolkien sien Legendarium beschreven. Sproken un auk de Sproke ühre Grammatik mossten för Tolkien ästheetsk un euphoonsk sien. Sünnerlik Quenya kreeer Tolkien as ene "phonoästheetske Sproke". Se was dacht as een "Elvenlatien", un baseert phonoloogsk up Latien, Finnsk, Walisisk un Auldgreeksk.^[47] Tolkien was van Menen dat Sproken, Kultur un Mytholgie nich to scheden sind, sodennig was sien Verschel över Hölpsproken auk aflehnend.^[48]

1. ↑ Clute, John; Grant, John (Ruutgevers): The Encyclopedia of Fantasy, 1999, St. Martin's Press.
2. ↑ [http://www.veritas.org/media/talks/585 Mitchell,Christopher: J. R. R. Tolkien: Father of Modern Fantasy Literature, Veritas Forum; upropen den 2. März 2016
3. ↑ De Oxford companion to English Literature nöömt Tolkien "the greatest influence within the fantasy genre (de gröötste Inwerk binnen den Fantasygenre). (Sesste Editschon, 2000, Siede 352. Ed. Margaret Drabble.)
4. ↑ Breve, Nr. 165.
5. ↑ Biographie, Sieden 18–19.
6. ↑ Der Spiegel: Ash nazg gimbatul, Utgove 35/1969, 2. August 1969, upropen den 6. März 2016; Zitat:„Professor Tolkien, der seinen Namen vom deutschen Wort 'tollkühn' ableitet,...“ („Perfesser Tolkien, de sienen Nomen van’n düütsken Woord ‘tollkühn‘ aflaid,...)“.
7. ↑ Georg Gerullis: Die altpreußischen Ortsnamen, o.v., Berlin/Leipzig 1922, p. 184.
8. ↑ Max Mechow: Deutsche Familiennamen prussischer Herkunft, Tolkemita, Dieburg 1994, S. 99.
9. ↑ Biographie, S. 14.
10. ↑ Biographie, S. 13.
11. ↑ Biographie, S. 24.
12. ↑ Biography, Ch I, "Bloemfontein". At 9 Ashfield Road, King's Heath.
13. ↑ Biographie, S. 27.
14. ↑ Biographie, S. 113.
15. ↑ Biographie, S. 29.
16. ↑ [Doughan, David: "JRR Tolkien Biography", Life of Tolkien, 2002; upropen den 1. März 2016]
17. ↑ Biographie, S. 22.
18. ↑ Biograpie, S. 30.
19. ↑ Biographie, S. 53f. .
20. ↑ Bibliographie S.89
21. ↑ Vörlaag:LondonGazette
22. ↑ Zitat-Fehler: Ungülligen Tag <ref>; is keen Text för Refs mit den Naam :0 angeven.
23. ↑ Gilliver, Peter: The Ring of Words: Tolkien and the OED, OUP, 2006
24. ↑ Vörlaag:Cite magazine
25. ↑ Biography, p. 143.
26. ↑ Ramey,Bill: (30 March 1998 The Unity of Beowulf: Tolkien and the Critics, uoropen den 16. Juli 2016 archiveert up https://web.archive.org/web/20060421094854/http://ourworld.compuserve.com/homepages/billramey/beowulf.htm
27. ↑ Kennedy, Michael: 2001[www.triode.net.au/~dragon/tilkal/issue1/beowulf.html Tolkien and Beowulf – Warriors of Middle-earth], upropen den 18. Mai 2016 https://web.archive.org/web/20060509110607/http://www.triode.net.au/~dragon/tilkal/issue1/beowulf.html
28. ↑ http://www.simontolkien.com/mygrandfather.html
29. ↑ https://web.archive.org/web/20120728154119/http://www3.shropshire-cc.gov.uk/tolkien.htm
30. ↑ http://www.nytimes.com/books/01/02/11/specials/tolkien-obit.html
31. ↑ As described by Christopher Tolkien in Hervarar Saga ok Heidreks Konung (Oxford University, Trinity College). B. Litt. thesis. 1953/4. [Year uncertain], The Battle of the Goths and the Huns, in: Saga-Book (University College, London, for the Viking Society for Northern Research) 14, part 3 (1955–56) [1]
32. ↑ Vörlaag:Cite book
33. ↑ Alex Ross, "The Ring and The Rings: Wagner vs. Tolkien", The New Yorker, 22 December 2003. Retrieved on 2 December 2011.
34. ↑ Spengler, The 'Ring' and the remnants of the West, Asia Times, 11 January 2003. Retrieved on 27 April 2009.
35. ↑ Spengler, Tolkien's Christianity and the pagan tragedy, Asia Times, 11 January 2003. Retrieved on 27 April 2009.
36. ↑ Tolkien's Ring and Der Ring des Nibelungen, Chapter 5 in Harvey, David (1995). One Ring to Rule them All. Updated 20 October 1995. Retrieved on 27 April 2009.
37. ↑ Brian Handwerk (1 March 2004): Lord of the Rings Inspired by an Ancient Epic. National Geographic News. Afropen an’n 13 March 2006.
38. ↑ Dimitra Fimi: 'Mad' Elves and 'elusive beauty': some Celtic strands of Tolkien's mythology. In: West Virginia University Press (Hrsg.): Folklore. 117, Nr. 2, S. 156–170. doi:10.1080/00155870600707847.
39. ↑ Dimitra Fimi: Tolkien's "'Celtic' type of legends": Merging Traditions. In: West Virginia University Press (Hrsg.): Tolkien Studies. 4, S. 51–71. doi:10.1353/tks.2007.0015. Afropen an'n 25 April 2009.
40. ↑ Vörlaag:Cite news
41. ↑ Zitat-Fehler: Ungülligen Tag <ref>; is keen Text för Refs mit den Naam NYTimes obit angeven.
42. ↑ Vörlaag:Cite news
43. ↑ Wayne G. Hammond: J.R.R. Tolkien: A Descriptive Bibliography, London: January 1993, Saint Paul's Biographies, ISBN 1-873040-11-3, American edition ISBN 0-938768-42-5
44. ↑ announcing the 2013 edition, The Guardian on 9 October 2012 published the poem's first nine verses; Alison Flood, 'New' JRR Tolkien epic due out next year guardian.co.uk, Tuesday 9 October 2012.
45. ↑ Vörlaag:Cite news
46. ↑ Beowulf: A Translation and Commentary. Publishers Weekly (26 May 2014). Afropen an’n 5 September 2014.
47. ↑ Letters, no. 144.
48. ↑ Letters, no. 180.

• The Tolkien Estate Website
• Journal of Inklings Studies peer-reviewed journal on Tolkien and his literary circle, based at Oxford
• BBC film (1968) featuring Tolkien
• HarperCollins Tolkien Website
• Biography at the Tolkien Society