ഐനുൽ ഹൂദ്

ഫലകം:Infobox Israel village

Ayn Hawd عين حوض
Map of Ayn Hawd and surrounding area, 1870s. The Survey of Western Palestine. London:Committee of the Palestine Exploration Fund
Ayn Hawd
Coordinates: 32°42′05″N 34°58′48″E / 32.70139°N 34.98000°E / 32.70139; 34.98000
Geopolitical entity	Mandatory Palestine
Subdistrict	Haifa
Date of depopulation	15 July 1948[3]
വിസ്തീർണ്ണം [2]
• ആകെ	12,605 dunams (12.605 ച.കി.മീ. or 4.867 ച മൈ)
ജനസംഖ്യ  (1945)
• ആകെ	650[1][2]
Cause(s) of depopulation	Military assault by Yishuv forces

ഐനുൽ ഹൂദ് ( ഹീബ്രു: עֵין הוֹד‎ ) വടക്കൻ ഇസ്രായേലിലെ ഹൈഫ ജില്ലയിലെ ഒരു ഗ്രാമമാണ് . കാർമൽ പർവതത്തിന്റെ താഴ്ഭാഗത്തും, ഹൈഫയുടെ തെക്കുകിഴക്കുമായി സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഇത് ഹോഫ്ഹാക്കാർമെൽ റീജിയണൽ കൗൺസിലിന്റെ അധികാരപരിധിയിൽ വരുന്നതും, കമ്മ്യൂണിറ്റി സെറ്റിൽമെന്റിന്റെ പദവിയുള്ളതുമാണ്. 2019-ൽ ഇവിടത്തെ ജനസംഖ്യ 643 ആണ് . [1]

മെഡിറ്ററേനിയൻ കടലിൽ നിന്നുള്ള കാഴ്ചയിൽ ഒലിവ് തോട്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു കുന്നിൻമുകളിലാണ് ഈ ഗ്രാമം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. 1948 ലെ അറബ്-ഇസ്രയേൽ യുദ്ധത്തിന് മുമ്പ് ഫലസ്തീൻ ഗ്രാമമായിരുന്നു ഐനുൽ ഹൂദ്. മിക്ക അറബ് നിവാസികളുും 1948-ലെ യുദ്ധത്തിൽ പുറത്താക്കപ്പെട്ടു. എന്നാൽ ചിലർ ആ പ്രദേശത്ത് തന്നെ തുടർന്നു. അവർ സമീപത്തുള്ള ഒരു പ്രദേശത്ത് താമസമാക്കുകയും അതിനെ ഐനുൽ ഹൂദ് എന്ന് വിളിക്കുകയും ചെയ്തു .

അവിടെ ഒരു ജൂത ഗ്രാമം സൃഷ്ടിക്കാനുള്ള ശ്രമം പരാജയപ്പെട്ടതിന് ശേഷം, ഐനുൽ ഹൂദ് 1953 ൽ ഒരു ആർട്ടിസ്റ്റ് കോളനിയായി ഇസ്രയേൽ സർക്കാർ പ്രഖ്യാപിച്ചു.

കാർമൽ മേഖലയിലെ ഖനനത്തിലൂടെ ഈ പ്രദേശത്തെ മനുഷ്യവാസം 150,000 വർഷങ്ങൾ പഴക്കമുള്ളതാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. 

സുൽത്താൻ സലാഹുദ്ദീൻ അയ്യൂബിയുടെ സേനാതലവൻമാരിൽ ഒരാളായിരുന്ന അമിർ ഹുസമുദ്ദീൻ അബുൽ ഹിജയുടെ ബന്ധുക്കൾ സ്ഥാപിച്ച "അൽ-ഹിജ" ഗ്രാമങ്ങളിലൊന്നാണ് ഈ ഗ്രാമം. ^[4] 1180 കളിൽ സുൽത്താൻ സലാഹുദ്ദീൻ അയ്യൂബി കുരിശുയുദ്ധ സാമ്രാജ്യമായ ജറുസലേം കീഴടക്കിയതിൽ പങ്കെടുത്ത ഒരു ഇറാഖി കുർദും കുർദിഷ് സേനയുടെ കമാൻഡറുമായിരുന്നു അബുൽ ഹിജ. അബുൽ ഹിജതന്റെ ധീരതയ്ക്ക് പേരുകേട്ട ഒരാളായിരുന്നു.

ജറുസലേം കീഴടക്കിയതിനു ശേഷം ഐനുൽ ഹൂദിൽ നിന്ന് അബുൽ ഹിജ ഇറാഖിലേക്ക് മടങ്ങി. പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബത്തിലെ നിരവധി പേർ സലാഹുദ്ദിന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം രാജ്യത്ത് തുടർന്നു. ഈ കുടുംബാംഗങ്ങൾ കാർമൽ മേഖലയിൽ ലോവർ, ഈസ്റ്റേൺ, വെസ്റ്റേൺ ഗലീലി, ഹെബ്രോണിൻറെ ഉയർന്ന പ്രദേശങ്ങൾ എന്നിവിടങ്ങളിലായി വാസമുറപ്പിച്ചു. ^[4] ഈ ഭൂമിയാണ് ഐനുൽ ഹൂദ് ഗ്രാമമായി മാറിയത്. അൽ-ഹിജ സ്ഥാപിച്ച മറ്റു ഗ്രാമങ്ങൾ ആയിരുന്നു ഹദാഥ, സിരിൻ, ലോവർ ഗലീല, രുവെയ്സ് എന്നിവ. പാരമ്പര്യമനുസരിച്ച്, അവശേഷിക്കുന്ന താമസക്കാർ ഇപ്പോഴും അൽ ഹിജയുടെ രക്തബന്ധമാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നു.

1596-ൽ, ഒട്ടോമൻ നഹിയ സാഹിൽ എന്ന ഉപജില്ലയായ അത്ലിതുനു കീഴിലെ ഹവ്ദ് ഗ്രാമത്തിൻറെ ഭാഗമായിരുന്നു ഈ പ്രദേശം. ഗോതമ്പ്, ബാർലി എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള കാർഷിക ഉൽ‌പന്നങ്ങൾക്കും ആടുകൾക്കും തേനീച്ചക്കൂടുകൾക്കും ഗ്രാമീണർ 25% നിശ്ചിത നികുതി നിരക്ക് ഒട്ടോമൻ സാമ്രാജായത്തിനു നൽകി. മുസ്ലീംകൾ മാത്രമായിരുന്ന ഈ പ്രദേശത്തെ വരുമാനമെല്ലാം ഒട്ടോമൻ വഖഫിലേക്ക് ആയിരുന്നു പോയത്. ^[5]

1851-ൽ ഡച്ച് സഞ്ചാരിയായ വാൻ ഡി വെൽഡെ "ഐനുൽ ഹൂദ്" സന്ദർശിക്കുകയും "ഷെച്ച് സുലൈമാന്റെ വീട്ടിൽ മനോഹരമായ ഒരു സായാഹ്നം ചെലവഴിക്കുകയും ചെയ്തു" എന്ന് വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. ^[6]

1870 ൽ ഫ്രഞ്ച് പര്യവേഷകനായ വിക്ടർ ഗുറിൻ ഈ ഗ്രാമം സന്ദർശിച്ചു, 120 നിവാസികൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തൻറെ ഗ്രന്ഥത്തിൽ സമാഹരിക്കുന്നു . ഗ്രാമത്തിന് ചുറ്റും ഒരു ചെറിയ മതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ^[7]

1881-ൽ "ഐനുൽ ഹൂദ്" ഒരു ചെറിയ ഗ്രാമമായി വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടു, അതിൽ 3 ഫഡാൻ ഭൂമി ^[8] 1887 ൽ നിന്നുള്ള ഒരു ജനസംഖ്യാ പട്ടികയിൽ ഐനുൽ ഹൂദ്ൽ 195 ഓളം നിവാസികളുണ്ടെന്ന് കാണിച്ചു. എല്ലാവരും മുസ്ലീംകൾമാത്രമായിരുന്നു എന്ന് രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ^[9]

ആൺകുട്ടികൾക്കായുള്ള ഗ്രാമീണ പ്രാഥമിക വിദ്യാലയം 1888-ൽ ഐനുൽ ഹൂദ്ൽ സ്ഥാപിതമായി. ^[10] ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ നിവാസികളുടെ എണ്ണം 283 ആയിരുന്നു. ഗ്രാമത്തിൽ മുസ്ലീംകളുടെ ആരാധനക്കായി ഒരു പള്ളിയുണ്ടായിരുന്നു. ^[11]

1922 ലെ ബ്രിട്ടീഷ് മാൻഡേറ്റ് അധികൃതർ നടത്തിയ സെൻസസ് പ്രകാരം 'ഐൻ ഹൂദിന്റെ ജനസംഖ്യ 350 ആയിരുന്നു; 347 മുസ്‌ലിംകളും 3 ക്രിസ്ത്യാനികളും, ^[12] അവിടെ ക്രിസ്ത്യാനികളെല്ലാം മരോനൈറ്റ് ആയിരുന്നു . ^[13] 1931 ലെ സെൻസസ് സമയത്ത് ഐൻ ഹൂദിന്റെ ജനസംഖ്യ 459 ആയി ഉയർന്നു,മൊത്തം 81 വീടുകളിൽ എല്ലാവരും മുസ്‌ലിംകളും ആയിരുന്നു. ^[14]

1945 ലെ സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകളിൽ ജനസംഖ്യ 650 ആയിരുന്നു, എല്ലാവരും മുസ്‌ലിംകളും ആയിരുന്നു, കൂടാതെ ജനസംഖ്യാ സർവേ പ്രകാരം മൊത്തം 12,605 ദുനാം ഭൂമിയാണുള്ളത്. 1,503 ദുനാമുകൾ തോട്ടങ്ങൾക്കും ജലസേചനത്തിനും വേണ്ടിയുള്ളതാണ്, 4,422 ദുനാം ധാന്യനിലങ്ങൾ, ^[15] 50 ദുനാമുകൾ നഗ ഭൂമിയും ആയി രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടു. ^[16]

1948 ഏപ്രിൽ 11 ന് വൈകുന്നേരം ഐനുൽ ഹൂദും അയൽ ഗ്രാമമായ ഐൻ ഗസലും ആക്രമിക്കപ്പെട്ടുവെന്ന് പലസ്തീൻ ദിനപത്രമായ ഫിലാസ്റ്റിൻ പറയുന്നു, 150 ജൂത സൈനികരുടെ ഒരു സംഘം നിവാസികളെ തുരത്തുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടുവെന്ന് റിപ്പോർട്ട്. ^[17] മെയ് 20 ന് അസോസിയേറ്റഡ് പ്രസ് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തത് ഐൻ ഗസലിനും, ഐനുൽ ഹൂദിനുമെതിരായ മറ്റൊരു ആക്രമണം തടഞ്ഞുവെന്നാണ്. ^[18]

ജൂലൈ 17–19 കാലയളവിൽ, ഐ‌ഡി‌എഫ് യൂണിറ്റുകൾ അയ്ൻ ഹോഡ് ഗ്രാമങ്ങളെ ആക്രമിക്കുകയും അധിനിവേശം നടത്തുകയും ചെയ്തു, കാഫ്ർ ലാം, സരഫന്ദ്, അൽ മസാർ എന്നീ ഗ്രാമക്കാരോടൊപ്പം ഐനുൽ ഹൂദ്കാരെ നാടുകടത്തി. ^[19]

• 
  ഐൻ ഹോഡ് (ഐൻ ഹ ud ഡ്) 1932 1: 20,000
• 
  ഐൻ ഹോഡ് (ഐൻ ഹ ud ഡ്) 1945 1: 250,000

1948 ലെ അറബ്-ഇസ്രയേൽ യുദ്ധത്തിന് മുമ്പുള്ള ഐനുൽ ഹൂദിലെ 700–900 അറബ് ഗ്രാമവാസികളിൽ ഭൂരിഭാഗവും വെസ്റ്റ് ബാങ്കിൽ പുനരധിവസിപ്പിച്ചു, ബാക്കി വന്നവരിലധികവും ജെനിനിലെ അഭയാർഥിക്യാമ്പിൽ ആയിരുന്നു. 35 ഐനുൽ ഹൂദുകാർ അടങ്ങുന്ന ഒരു സംഘം - അവരിൽ പലരും അബു അൽ ഹിജ കുടുംബത്തിലെ അംഗങ്ങൾ ആയിരുന്നു - അടുത്തുള്ള ഒരു വാഡിയിൽ അഭയം തേടി. നിയമപരമായ മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ അവരെ നാടുകടത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ വിജയിച്ചില്ല. ^[4] അവർ പിന്നീട് ഈ പുതിയ ഗ്രാമത്തിന് ഐനുൽ ഹൂദ് എന്ന പേര് നല്കി. ^[20] തുടക്കത്തിൽ ഇസ്രായേൽ അധികൃതർ ഈ പുതിയ ഗ്രാമത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല. 1988 ൽ ഇസ്രായേലിലെ തിരിച്ചറിയപ്പെടാത്ത അറബ് ഗ്രാമങ്ങളുടെ കൂട്ടായ്മ രൂപീകരിക്കാൻ ഇവിടുത്തെ താമസക്കാർ മുൻകെെ എടുത്തു. ^[21] 1992 ൽ ഭരണകൂടം ഗ്രാമത്തെ ഔദ്യോഗികമായി അംഗീകരിച്ചു, പക്ഷേ 2005 ൽ ഇസ്രായേലിന്റെ ഇലക്ട്രിക് ഗ്രിഡുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചപ്പോൾ മാത്രമേ ഇതിന് പൂർണ്ണ അംഗീകാരം ലഭിച്ചുള്ളൂ.

1949 ജൂലൈയിൽ മൊഷാവിം പ്രസ്ഥാനം ടുണീഷ്യ, അൾജീരിയ എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ജൂത കുടിയേറ്റക്കാരെ ജനവാസമുള്ള ഈ പുതിയ ഗ്രാമത്തിൽ പാർപ്പിച്ചു. പഴയ ഗ്രാമത്തിന് ഐൻ ഹോഡ് എന്ന് പേരുമാറ്റി. കാർഷിക ആവശ്യങ്ങൾക്കായി ഒന്നരവർഷത്തോളം ഗ്രാമം വിജനമാക്കി ഇടുകയും ചെയ്തു. ^[4]

ഐൻ ഹോഡ് 1953 ൽ ആർട്ടിസ്റ്റ് കോളനിയായി ഇസ്രയേൽ സർക്കാർ അംഗീകരിച്ചു. പ്രശസ്‌ത ഡാഡാ കലാകാരനായ മാർസെൽ ജാൻ‌കോയാണ് ഈ പദ്ധതിയുടെ പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ചത്. അദ്ദേഹം ഗ്രാമം സുരക്ഷാ സേന തകർക്കുന്നത് തടയുകയും അവിടെ ഒരു ആർട്ടിസ്റ്റ് കോളനി പണിയേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം സർക്കാരിനെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ^[22]

തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്റീവ് കമ്മിറ്റി നടത്തുന്ന കമ്മ്യൂണിറ്റി സെറ്റിൽമെന്റാണ് ഐൻ ഹോഡ് ഇപ്പോൾ. ^[22] നിരവധി ഇസ്രായേലി ചിത്രകാരന്മാരും ശിൽപികളും സംഗീതജ്ഞരും അവിടെ താമസിക്കുകയും പൊതുജനങ്ങൾക്കായി തുറന്നിരിക്കുന്ന സ്റ്റുഡിയോകളും ഗാലറികളും ഗ്രാമം പരിപാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ചില പഴയ വീടുകൾ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു. സൂറിച്ചിലെ കഫെ വോൾട്ടയറിന്റെ മാതൃകയിൽ ഗ്രാമത്തിലെ മുസ്ലീം പള്ളി റെസ്റ്റോറന്റ് ബാറാക്കി മാറ്റി . ^[23]

2010 ലെ കാർമൽ കാട്ടുതീയിൽ ഗ്രാമത്തിന് കാര്യമായ സ്വത്ത് നഷ്ടം സംഭവിക്കുകയും ഐൻ ഹോഡിലെ നിവാസികളെ ഒഴിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ^[24]

ഐൻ ഹോഡിൽ 22 ഗാലറികളും 14 ആർട്ട് വർക്ക് ഷോപ്പുകളും 2 മ്യൂസിയങ്ങളും വിനോദസഞ്ചാരികൾക്കായി വാടകയ്ക്ക് 14 മുറികളുമുണ്ട്. അച്ചടി, ശിൽപം, ഫോട്ടോഗ്രാഫി, സിൽക്ക് സ്ക്രീനിംഗ്, സംഗീതം (വോക്കൽ), സെറാമിക്സ്, മൊസൈക്കുകൾ, ഡിസൈൻ, സ്റ്റെയിൻ ഗ്ലാസ്, ലിത്തോഗ്രാഫി, എന്നിവയിൽ ഇവിടെ വർക്ക് ഷോപ്പുകൾ നടന്നുവരുന്നു. ^[25] ഗെർ‌ട്രൂഡ് ക്രാസ് ഹൗസ് ആഴ്ചതോറും ഇവിടെ സംഗീത കച്ചേരികളും അതിഥി പ്രഭാഷണങ്ങളും നടത്തുന്നു. ^[26] വേനൽക്കാലത്ത് ജനപ്രിയ സംഗീതത്തിന്റെയും ലഘു വിനോദത്തിന്റെയും പ്രകടനങ്ങൾ ഔട്ട്‌ഡോർ ആംഫിതിയേറ്ററിൽ നടക്കുന്നു. വർഷത്തിലുടനീളം, ഗ്രാമത്തിന്റെ സെൻട്രൽ സ്ക്വയറിനടുത്ത് ശനിയാഴ്ചകളിൽ സൗജന്യ ഔട്ട്‌ഡോർ ജാസ് കച്ചേരികൾ നടക്കുന്നു.

ഐൻ ഹോഡിന്റെ പ്രധാന ഗാലറിയിൽ അഞ്ച് എക്സിബിഷൻ ഹാളുകളുണ്ട്, ഓരോന്നും വ്യത്യസ്ത കലാപരമായ മേഖലയ്ക്കായി നീക്കിവച്ചിരിക്കുന്നു. മുൻ സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ നിന്നും എത്യോപ്യയിൽ നിന്നുമുള്ള കുടിയേറ്റക്കാരുടെ കല ഹാൾ 1-ൽ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു; ഹാൾ 2 പഴയതും നിലവിലുള്ളതുമായ ഐൻ ഹോഡ് ആർട്ടിസ്റ്റുകൾക്ക് മാത്രമായുള്ളതാണ്; 3, 4 ഹാളുകൾ മാറിവരുന്ന എക്സിബിഷനുകൾക്കും താമസക്കാരുടെയും പുറത്തുനിന്നുള്ളവരുടെയും സോളോ, ഗ്രൂപ്പ് ഷോകൾക്കുമായാണ്. ഹാൾ 5 തീം ഷോകൾക്കുള്ളതാണ്. ^[25]

ഐൻ ഹോഡിലെ നിസ്കോ മ്യൂസിയം ഓഫ് മെക്കാനിക്കൽ മ്യൂസിക്ക് പുരാതന സംഗീതോപകരണങ്ങൾക്കായി സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഇസ്രായേലിലെ ആദ്യത്തെ മ്യൂസിയമാണ്. ^[27] നിസാൻ കോഹൻ 40 വർഷത്തിലേറെയായി ശേഖരിച്ച ഈ ശേഖരത്തിൽ മ്യൂസിക് ബോക്സുകൾ, ഹർഡി-ഗുർഡികൾ, ഒരു ഓട്ടോമാറ്റിക് പ്ലെയർ പിയാനോ, 100 വർഷം പഴക്കമുള്ള മാനിവെല്ലുകൾ, ഗ്രാമഫോണുകൾ, കൈകൊണ്ട് പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഓട്ടോമാറ്റിക് പിയാനോകൾ, മറ്റ് ഉപകരണങ്ങൾ തുടങ്ങിയവ ഈ മ്യൂസിയത്തിലുണ്ട്. ^[28]

1992 ൽ ബെർലിൻ മതിലിൽ നിന്നുള്ള ഒരു യഥാർത്ഥ ഭാഗം ഗ്രാമത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചു, അതിനുശേഷം പ്രധാന മ്യൂസിയത്തിലേക്ക് സന്ദർശകർക്ക് അനുമതി നല്കിത്തുടങ്ങി.^[29]

അമേരിക്കൻ കുട്ടികളുടെ എഴുത്തുകാരിയും അമേച്വർ പുരാവസ്തു ഗവേഷകനുമായ നോറ ബെഞ്ചമിൻ കുബിയായിരുന്നു ആദ്യകാല കുടിയേറ്റ താമസക്കാരി. ഐൻ ഹോഡിന്റെ മുതിർന്ന കലാകാരന്മാരിൽ ഒരാളാണ് ഉർസുല മാൽബിൻ . 1978 മുതൽ ഹൈഫയുടെ വിസ്ത ഓഫ് പീസ് ഗാർഡനിൽ ഇവരുടെ വെങ്കല ശില്പങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, ഇസ്രായേലിലെ ആദ്യത്തെ പൊതു ശില്പ ഉദ്യാനം ഒരു വനിതാ ശില്പിയുടെ സൃഷ്ടികൾക്കായി മാത്രം സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ^[25] അവരുടെ ഒരു കൃതിയായ ടോട്ടം ചൈനയിലെ ബീജിംഗിലെ ഒളിമ്പിക് ശിൽപ ഉദ്യാനത്തിൽ ഒളിമ്പിക് ഗെയിംസ് നടന്നപ്പോൾ പ്രദർശിപ്പിച്ചിരുന്നു. ഇസ്രായേലി ചിത്രകാരനും ശില്പിയുമായ യിഗൽ ടുമാർക്കിനും ഐൻ ഹോഡിൽ പഠിച്ചതാണ്.

• ജെനിയ ബെർഗർ - 1953 ൽ ആർട്ടിസ്റ്റുകളുടെ കോളനിയുടെ സ്ഥാപകരിലൊരാൾ
• സഹാറ ഷാറ്റ്സ് - പെയിന്റിംഗ്, ശില്പം (1955)
• മാർസെൽ ജാൻ‌കോ - പെയിന്റിംഗ് (1967)
• ഗെർ‌ട്രൂഡ് ക്രാസ് - നൃത്തം (1968)
• സൈമൺ ഹാൽക്കിൻ - സാഹിത്യം (1975)
• ഹെയ്ം ഹെഫർ - ഹീബ്രു ഗാനരചയിതാവ് (1983)
• നതാൻ സാച്ച് - കവി (1995)
• മൈക്കൽ ഗ്രോസ് - പെയിന്റിംഗ്, ശില്പം (2000)
• ഗില അൽമാഗോർ - അഭിനയം (2004)

• 
  ബെഞ്ചമിൻ ലെവി. മത്തിയുടെ പെട്ടിയിലെ പ്രേമികൾ.
• 
  ബെഞ്ചമിൻ ലെവി. ചക്രങ്ങളുടെ ആക്സിൽ പ്രേമികൾ.
• 
  റോളർ സ്കേറ്റിലുള്ള പെൺകുട്ടി.
• 
  POB ലോകം.

• ഇസ്രായേലിലെ വിഷ്വൽ ആർട്സ്
• 1948 ലെ അറബ്-ഇസ്രയേൽ യുദ്ധത്തിൽ ജനസംഖ്യയുള്ള അറബ് പട്ടണങ്ങളുടെയും ഗ്രാമങ്ങളുടെയും പട്ടിക
• അറബ്-ഇസ്രയേൽ പോരാട്ടത്തിൽ ജനസംഖ്യയുള്ള ഗ്രാമങ്ങളുടെ പട്ടിക
• 500 ദുനാം ഓൺ ദി മൂൺ, 1948 ലെ അറബ് ഗ്രാമത്തിന്റെ ഗതിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഡോക്യുമെന്ററി ചിത്രം
• ദി പ്രോമിസ് (2011 ടിവി സീരിയൽ), ഐൻ ഹോഡിലെ ഒരു വീടിന്റെ ഉടമയെക്കുറിച്ചുള്ള സാങ്കൽപ്പിക വിവരണം

• ഐൻ ഹോഡ് - ആർട്ടിസ്റ്റുകളുടെ സൈറ്റ്
• ഐൻ ഹോഡ് യുദ്ധം
• ജാൻകോ ദാദ മ്യൂസിയം
• ഐൻ ഹഡ് - അന്താരാഷ്ട്ര വാസ്തുവിദ്യാ മത്സരം വേഗത
• ഐൻ ഹോഡിലും പരിസരത്തും 30 ഏപ്രിൽ 2006, Ynetnews
• ഇസ്രായേൽ: 2007 ഓഗസ്റ്റ് 5 ന് ഐറിൻ തുരങ്കത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ ഒരു എൻ‌ഡി‌പി ഗ്രാമം വെളിച്ചം കാണുന്നു
• "ഹർഡി-ഗുർഡി സമയം", അഡെന കെർസ്റ്റൈൻ (30 സെപ്റ്റംബർ 2005), ജറുസലേം പോസ്റ്റ്
• ഐൻ ഹോഡ്: ഇസ്രായേലിലെ ഒരു പ്രത്യേക ഗ്രാമം, എമുന മാസിക
• ജാൻ‌കോ എന്ത് പറയും? ഹാരെറ്റ്സ്, 12 ഏപ്രിൽ 2007

• ഫലസ്തീൻ ഓർമ്മകൾ ഡാറ്റാബേസിലെ ഐൻ ഹോഡ്
• 'ഐൻ ഹോഡ്, സോക്രോട്ട്
• സർവേ ഓഫ് വെസ്റ്റേൺ പലസ്തീൻ, മാപ്പ് 5: ഐ‌എ‌എ, വിക്കിമീഡിയ കോമൺസ്

1. ↑ Government of Palestine, Department of Statistics, 1945, p. 13
2. ↑ ^{2.0 2.1} Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Quoted in Hadawi, 1970, p. 47
3. ↑ Morris, 2004, p. XVIII, village #170. Also gives causes of depopulation.
4. ↑ ^{4.0 4.1 4.2 4.3} Benvenisti, 2000, pp. 193−195
5. ↑ Hütteroth and Abdulfattah, 1977, p. 158.
6. ↑ van der Velde, 1854, vol 1, pp. 314–315
7. ↑ Guérin, 1875, pp. 294–295
8. ↑ Conder and Kitchener, 1881, SWP I, p. 281.
9. ↑ Schumacher, 1888, p. 180
10. ↑ Khalidi, 1992, p.149
11. ↑ Mülinen, 1908, p. 279
12. ↑ Barron, 1923, Table XI, Sub-district of Haifa, p. 33
13. ↑ Barron, 1923, Table XVI, p. 49
14. ↑ Mills, 1932, p. 90
15. ↑ Government of Palestine, Department of Statistics.
16. ↑ Government of Palestine, Department of Statistics.
17. ↑ Filastin, 13.04.1948 Archived 2017-10-14 at the Wayback Machine., cited in Khalidi, 1992, p. 150, cited in Slyomovics, 1998, p. 100
18. ↑ Khalidi, 1992, p. 150, cited in Slyomovics, 1998, p. 100
19. ↑ Morris, 2004, p. 438, note #138, p. 457
20. ↑ United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs (7 August 2007). "Israel: An IDP village sees light at the end of the tunnel". IRIN News. Retrieved 2007-12-07.
21. ↑ "The Association of Forty". The Association of Forty. Archived from the original on 2007-10-12. Retrieved 2007-12-07.
22. ↑ ^{22.0 22.1} "Ein Hod Articles". Ein Hod Artists' Village. Retrieved 2007-12-07.
23. ↑ "500 Dunam on the Moon: The Story of Three Villages in One – Ain Hawd, Ein Hod, and Ayn Hawd al-Jadida". 500 Dunam on the Moon. Archived from the original on 22 October 2007. Retrieved 2007-12-07.
24. ↑ Wildfire: Homes in Ein Hod, Nir Etzion burn
25. ↑ ^{25.0 25.1 25.2} Ein Hod: A Unique Village in Israel Archived 3 March 2016 at the Wayback Machine., Emunah
26. ↑ About Ein Hod
27. ↑ Adena Kerstein (30 September 2005). "Hurdy-Gurdy Time". Jerusalem Post. Archived from the original on 16 May 2011.
28. ↑ "The Nisco Museum of Mechanical Music". Ein Hod Artists' Village. Retrieved 2007-12-07.
29. ↑ "Ein Hod Artists Official Site, EIN HOD WEB SITE, EIN HOD ARTISTS – International Projects". Archived from the original on 2012-11-03. Retrieved 2021-04-15.