Реинион

Реинион La Réunion
Знаме Грб
Гесло: Florebo quocumque ferar
Земја	Франција
Префектура	Сен Дени
Департмани	1
Управа
• Претседател на Регионалниот совет	Дидје Робер
Површина
• Вкупна	2.511 км2 (970 ми2)
Население (јануари 2018)[1]
• Вкупно	865,826
• Густина	0,34/км2 (0,89/ми2)
Демоним	Réunionese
Час. појас	RET (UTC+04)
ISO 3166	RE
БДП (2016)[2]	во земјата
Вкупно	&1000000000000019200000019,2 млј €
По жител	&1000000000000002239999922,400 €
NUTS	FRY4
Мреж. место	Prefecture Regional Council Departmental Council

Реинион (француски: La Réunion, претходно Остров Бурбон) — остров и француска територија (прекуморски регион) во Индискиот Океан источно од Мадагаскар, југозападно од Маврициус, со површина од 175 км². Државното знаме на Реинион е француското знаме. Бројот на жители изнесува 865.826 (2018). Реинион е првото место каде што било употребено еврото, бидејќи островот е позициониран 3 часа пред средноевропското време. Шеќерната трска претставува околу ⅔ од вкупниот извоз на Реинион.

Не е многу познато за историјата на Реинион пред доаѓањето на Португалците на почетокот на 16 век.^[3] Арапските трговци го нарекувале Дина Моргабин.^[4] Островот веројатно бил назначен на мапа уште во 1153 од страна на Мухамед ел-Идриси. Островот можно е да бил посетен од страна на свахили или австронезиски (древни индонезиско-малезиски) морнари на нивното патување на запад од Малајскиот архипелаг до Мадагаскар.^[3]

Првото европско откритие на областа беше направено околу 1507 од страна на португалскиот истражувач Диогу Фернандес Переира, но спецификите се нејасни. На ненаселениот остров можеби најпрво стигнала експедицијата предводена од Педру ди Машкарењаш, кој го дал своето име на групата острови околу Реинион, Маскарените.^[5] Самиот Реинион бил наречен Санта Аполонија,^[4] што сугерира дека датумот на португалското откритие веројатно бил на 9 февруари, ден кога се празнува омилената светица. Диогу Лопес де Секеира пристигнал на островите Реинион и Родригес во 1509 г.

До почетокот на 1600-тите, номиналното португалско владеење ја напуштило Санта Аполонија практично недопрена.^[6] Островот бил заземен од Франција и управуван од Порт Луј, Маврициус. Иако станал француска територија уште од 1638 година, кога Франсоа Кош и Саломон Губер стигнале на островот во јуни 1638,^[7] островот официјално бил побаран од страна на Жак Прони од Франција во 1642, кога тука депортирал десетици француски бунтовници од Мадагаскар. Затворениците се вратиле во Франција по неколку години, а во 1649, островот бил наречен Бурбонски Остров во чест на тогашните француски владетели, Бурбонците. Колонизацијата почнала во 1665, кога Француската источноиндиска компанија ги испратила тука првите доселеници.^[6]

Името "Реинион" било дадено на островот во 1793 година, со декрет на Националната Конвенција (избраното револуционерно конститутивно собрание) по падот на Бурбонците во Франција, а името го одбележува сојузот на Марсејските револуционери со Националната гарда во Париз, што се одржал на 10 август 1792 година. Во 1801, островот бил преименуван во "Остров Бонапарт", во чест на првиот конзул Наполеон Бонапарт. За време на Наполеоновите војни островот бил нападнат од ескадрила на Кралската морнарица предводена од комодорот Џозијас Раули во 1810 година, кој го користел старото име „Бурбон“. Кога островот и го вратиле на Франција на Виенскиот конгрес во 1815 година, островот го задржал името "Бурбон" до падот на обновените Бурбонци за време на Француската револуција од 1848 година, кога на островот уште еднаш му било дадено името "Остров Реинион "^[6]

Од 17 до 19 век, француската колонизација, дополнета со увоз на Африканци, Кинези и Индијци како работници, придонела за етничката разновидност на населението. Од 1690 година, повеќето од неевропејци биле робови. Колонијата го укинала ропството на 20 декември 1848 година. Потоа, многу странски работници доаѓале тука да работат. Отворањето на Суецкиот Канал во 1869 година ја намалил важноста на островот како попатна станица на трговскиот кон Источните Инди.

За време на Втората светска војна, Реинион бил под власт на Вишискиот режим до 30 ноември 1942 година, кога слободните француски сили го презеле островот со уништувачот „Леопард“.

Реинион станал департман (Франција) на 19 март 1946 година. INSEE му бил доделен на Реинион (974) и регионален код 04 кога регионалните совети биле создадени во 1982 година во Франција, а прекуокеанските земји станале прекуокеански региони.

Во текот на околу две децении кон крајот на 20 век (1963-1982), 1.630 деца од Реинион биле преместени во руралните области на метрополата Франција, особено во Крез, наводно заради образование и можности за вработување. Таа програма била предводена од влијателниот политичар Галис Мишел Дебре, кој во тоа време бил пратеник за Реинион. Многу од овие деца биле злоупотребувани или обесправени од страна на семејствата со кои биле сместени. Познати како Децата на Крез, тие и нивната судбина излегле на виделина во 2002 година, кога едно од нив, Жан-Жак Мартиал, поднел тужба против француската држава за киднапирање и депортација на малолетник.^[8][9]

Во 2005 и 2006 година, Реинион бил погоден од епидемија на чикунгуња, болест која се шири од комарци. Според Би-би-си Њуз, на 26 април 2006 година 255.000 луѓе на Реинион се заразиле со болеста.^[10] Соседните острови Маврициус и Мадагаскар, исто така, страдале од епидемии на оваа болест во текот на истата година.^[11][12]

Реинион е француски прекуморски регион и административно е поделен на 24 општини групирани во четири окрузи. Исто така е поделен на 49 кантони.^[13]

Денешните етнички групи вклучуваат луѓе од Африка, Индија, Европа, Малгаши и Кинези. Сите етнички групи кои го сочинуваат островот се доселенички популации кои пристигнале на Реинион од Европа, Азија и Африка низ вековите. На островот не постојат домородци, како што првично било. Колку луѓе од секоја етничка заедница живеат во Реинион, не е точно познато, бидејќи пописот во Франција не поставува прашања за етничката припадност.^[14] Овие популации се мешале уште од најраните денови на колонијалната историја на островот (првите доселеници се женеле со жени од Мадагаскар и со индопортугалското наследство), што резултирало мнозинското население да биде од мешана раса и култура ("креоли"). Според проценките, Белците сочинуваат околу една четвртина од населението^[15] Малбарите сочинуваат повеќе од 25% од населението, а луѓето од кинеското потекло имаат околу 3%^[16] Процентите за мешани луѓе и оние од афро-малгашко потекло варираат во зависност од проценките. Исто така, некои луѓе од виетнамски потекло живеат на островот, иако тие се многу малку^[17][18][19]

Тамилите се најголемата група меѓу индиската заедница.^[20] Заедницата на муслиманите на островот од северозападна Индија, особено Гуџарат, и на други места, најчесто се нарекуваат зараби.

Креоли (име дадено на оние родени на островот, без оглед на етничките потекло) го сочинуваат мнозинството од населението. Групи кои не се Креоли вклучуваат луѓе неодамна пристигнати од метрополитанска Франција (познати како zoreilles) и оние од Мајот и Коморите.

• христијани: 744.600
• Муслимани: 35.700
• без вера: 17.000
• хиндуисти: 38.250
• будисти: 1.700
• народноверци: 3.400
• останати: 9.350

Година	Население		Година	Население		Година	Население
1671	90		1830	101,300		1961	349,282
1696	269		1848	110,300		1967	416,525
1704	734		1849	120,900		1974	476,675
1713	1,171		1860	200,000		1982	515,814
1717	2,000		1870	212,000		1990	597,823
1724	12,550		1887	163,881		1999	706,300
1764	25,000		1897	173,192		2006	781,962
1777	35,100		1926	182,637		2011	828,581
1789	61,300		1946	241,708		2015	850,727
1826	87,100		1954	274,370		2018	865,826
Официјални податоци од INSEE од попис и проценка; проценките се покажани закосено.

Доминантна религија е христијанството, особено римокатолицизмот, со единствена надлежност на римокатоличката епархија на Сен Дени-де-Ла Реинион. Верската проценка е дека христијаните се 84,9% од населението, по што следуваат Хиндусите (6,7%) и муслиманите (2,2%).^[18] Поголеми

те градови, освен цркви имаат хиндуистички храмови и џамии.^[21]

Островот е долг 63, а широк 45 км и опфаќа 2.512 км². На источниот крај на островот се издига штитестиот вулкан Питон де ла Фурнез на 2,631 м надморска височина и понекогаш се нарекува сестра на хавајските вулкани поради сличноста на климата и вулканската природа. Избувнал повеќе од 100 пати од 1640 година наваму, и е под постојан надзор. Избувнал на 14 јули 2017 година.^[22] За време на друга ерупција во април 2007 година, протокот на лава бил проценет на 3.000.000 м3 дневно.^[23] Жешката точка која го напојува Питон де ла Фурнез ги создала и островите Маврициус и Родригес.

Вулканот Питон де Неж е највисоката точка на островот и се издига на 3.070 м надморска височина. Тој се наоѓа северозападно од Питон де ла Фурнез. Пропаднатите калдери и кањони се наоѓаат југозападно од планината. Додека Питон де ла Фурнез е еден од најактивните вулкани на Земјата, Питон де Неж е угаснат. Неговото име означува "врв на снеговите" но снежните врнежи на врвот на планината се ретки. Падините на двата вулкани се многу пошумени. Обработливата почва и градовите како главниот град Сен Дени се сконцентрирани на околните крајбрежни низини. Дел од западниот брег се одликува со систем на корални гребени.

Реинион, исто така, има три калдери: Сирк де Салази, Сирк де Цилао и Сирк де Мафат. Последната е достапна само пеш или со хеликоптер.

• 
  Ла Плен де Палмист
• 
  Поглед од сателит
• 
  Исфрлената лава во 2005 од Питон де ла Фурнез
• 
  Плажата Ермитаж

Климата во Реинион е тропска, но температурата е умерена. Времето е свежо и суво од мај до ноември, но топло и врнежливо од ноември до април. Нивоата на врнежи се разликуваат многу во рамките на островот, при што источниот дел е многу повлажен отколку западниот. Повеќе од 6 м3 дожд годишно паѓаат на некои делови на исток и помалку од 1 м3 годишно паѓа на западниот брег.^[24] Реинион го држи светскиот рекорд на најмногу врнежи за 12-, 24-, 72- и 96-часовен период.^[25]

Реинион има многу тропски и уникатни плажи. Тие честопати се добро уредени и опремени. Ермитаж — најобемна и најдобро зачувана лагуна на островот Реинион и популарна локација за нуркање.^[26] Тоа е бела песочна плажа наредена со дрвја под кои месното население организира пикник. Плажата Бризан — добро познато место за сурфање, со многу спортски активности што се случуваат. Секој ноември тука се организира филмски фестивал . Филмовите се проектираат на голем екран пред толпата. Плажите во Букан Кано се опкружени со голем број ресторани. Етан-Сале на западниот брег е особено уникатна плажа, бидејќи е покриена со црн песок кој се состои од мали фрагменти базалт. Ова се случува кога лавата при контакт со вода, брзо се лади и се распаѓа во песок и фрагментирани остатоци од различна големина. Голем дел од остатоците се доволно мали за да се сметаат за песок. Гран Анс — тропска бела песочна плажа наредена со кокосови палми во јужниот дел на Реинион, со камен базен изграден за пливачи, плитко игралиште и област за пикник.^[27]

• 
  Зајдисонце на плажата Гран Анс на Реинион
• 
  Ресторани должплажата Букан^[28]
• 
  Карпест базен на плажата Манапани
• 
  Плажа со црн песок од вулкански базалт
• 
  Лагуна Ермитаж ле Бен пред Сен Пол со преминот низ коралниот гребен

Од 2010 година, Реинион е на списокот на Светското наследство на УНЕСКО и опфаќа околу 40% од островот и централната област на Националниот парк Реинион.^[29]

И покрај малата површина на коралните гребени, морската биоразновидност на островот Реинион е споредлив со другите острови во областа, што архипелагот на Маскаренските Острови го прави еден од десетте најважни подрачја на морска биоразновидност во светот^[30]. На коралните гребени главно доминираат разгранетите корали со брз раст од видот Acropora (семејство Acroporidæ), каде живеат и се хранат бројни тропски видови.

Научните истражувања утврдиле 190 вида корали на Реинион^[30], повеќе од 1 300 видови школки^[31] 500 видови ракови^[32], повеќе од 130 видови на ехинодерми и повеќе од 1000 видови риби.^[33]

Во подлабоките води на островот Реинион има делфини, орки, грбави китови, сини китови и разни видови ајкули како: корални ајкули, булдог ајкул, тигарска ајкула, црна ајкула и бела ајкула. Тука живеат и неколку видовиморски желки.

• 
  Зелена желка (Chelonia mydas).
• 
  Орелска Ража (Myliobatis aquila), над коралот.
• 
  (Zanclus cornutus).
• 
  Риби-пеперуги(Chætodon trifasciatus).
• 
  (Rhinecanthus aculeatus).
• 
  (Synapta maculata).

Во 2016 година, БДП на Реинион бил проценет на 19,2 милијарди евра (21,3 милијарди американски долари), а БДП по глава на жител изнесувал 22,400 евра (24,800 американски долари).^[2] Шеќер традиционално се произведува и извезува. Туризмот е важен извор на приход.^[34] Островот е добра локација за сателитски станици^[35] и поморска навигација.^[36]

Сектор на БДП во 2013 година (придонес на секој сектор во бруто додадена вредност):^[37]

Сектор	% од вкупниот БДП
Земјоделство шумарство и риболов	1.5%
Земјоделство и шумарство	1.1%
Риболов	0.3%
Рударство	0.0%
Производство	4.4%
Производство на храна (од што: шеќер и рум)	1.8% (0.4%)
Производство на нафта и јаглен	0.0%
Производство (не храна и не јаглен/нафта)	2.6%
Комуналии	1.8%
Градба	5.4%
Пазарни услуги	51.1%
Трговија на големо и мало	12.1%
Транспорт и складирање	3.5%
Сместување и храна	1.6%
Информација и комуникации	3.6%
Финансии и осигурување	3.9%
Недвижнини	15.2%
Професионални, научно-технички услуги	3.2%
Административни услуги	3.5%
Друго (забава, поправка и сл.)	4.4%
Непазарни услуги	35.9%
Јавна администрација и одбрана	10.9%
Образование, здравство, грижа за стари лица, градинки	24.9%

Невработеноста е главен проблем за Реинион, иако ситуацијата значително се подобрила од почетокот на 2000-тите: стапката на невработеност, која изнесувала над 30 отсто од раните 1980-ти до раните 2000-ти, се намалила на 24,1 отсто во 2007 година, а потоа се вратила на 29,6 % во 2011 година поради глобалната финансиска криза во 2008 година и последователната Голема рецесија, но од 2011 година повторно опаднала, достигнувајќи 22,4% во 2016 година,^[38] најниско ниво за 40.^[39] Во 2014, 40% од населението живеело под линијата на сиромаштија (дефинирано од INSEE како 60% од просечниот приход на метрополитанска Франција, во 2014 година линијата на сиромаштија за семејство од 2 родители и 2 мали деца изнесувала 2.064 евра (2.433 долари) месечно).^[40]

Реинионската култура е мешавина (метисаж) на европски, африкански, индиски, кинески и островски традиции. Најраспространетиот јазик е реинионскиот креолски кој потекнува од францускиот.

Францускиот е единствениот службен јазик на Реинион. Иако не е службен, креолскиот е мајчин јазик на голем дел од населението и се зборува заедно со францускиот. Креолскиот се користи неформално и усно во некои административни канцеларии, додека службениот јазик на која било административна канцеларија, како и образованието е на француски,

Поради разновидната популација, други јазици исто така се зборуваат како коморски јазик (особено Шимаоре), малгашки од неодамнешните имигранти од Мајот и Мадагаскар, мандарински, хака и кантонски од страна на членовите на кинеската заедница, но помалку луѓе зборуваат овие јазици како помлади генерации почнуваат да разговараат на француски и на креолски. Има значителен број на говорници на индиски јазици претежно на тамилски, гуџаратски и урду. Арапскиот јазик се изучува во џамиите и го зборува мала заедница на муслимани.

Постојат два музички жанрови кои потекнуваат од Реинион:

• Сега, кој потекнува од порано и е традиционален во Маврициус, Родригес и Сејшели и
• Малоја, кој потекнува од 19 век и се наоѓа само во Реинион.

Моринг е популарна боречка вештина сличен на капуера. Реинион има голем придонес за светското професионално сурфање. Тоа е дом на познати сурфери, вклучувајќи ги Џереми Флорес, Џоан Деај и Џастин Мовен.

Од 1992 година, Реинион бил домаќин на голем број ултрамаратони под заедничко име на Grand Raid. Од 2018 година, има четири различни трки: Дијагонала на Лудите, Бурбонска Патека, Маскарени и Патека Земброкал.^[41]

• Прекуморски региони на Франција
• Маскаренски Острови

• Реинион на Ризницата

Управа

• Официјален портал на Реинион Архивирано на 27 март 2013 г.
• Регионален совет на Реинион

Општи информации

• Реинион на Curlie (англиски)
• Реинион на Викимедииниот атлас
• УНЕСКО Светско наследство

п р у Општини во департманот Реинион Антр Де Бра Панон Ла Плен де Палмист Ла Посесјон Ле Пор Ле Тампон Лез Авирон Л'Етан Сале Петит Ил Салази Сен Беноа Сен Дени Сен Жозеф Сен Ле Сен Луј Сен Пјер Сен Пол Сен Филип Сент Андре Сент Мари Сент Роз Сент Сизан Силао Троа Басен

п р у Прекуморска Франција п р у Населени подрачја Прекуморски​ региони1 Гваделуп Мајот2 Мартиник Реинион Француска Гвајана Прекуморски​ заедници Валис и Футуна Свети Вартоломеј Свети Мартин Свети Петар и Микелон Француска Полинезија Своевидна​ заедница Нова Каледонија п р у Ненаселени подрачја Тихи Океан Клипертон Прекуморска територија​ (Француски Јужни​и Антарктички Земји) Аделина Земја Амстердам Кергелен Крозе Свети Павле Расеани Острови Басас да Индија3 Глорјез2, 3 Европа3 Тромлен4 Хуан де Нова3 1 Познати и како прекуморски департмани 2 Полагаат право и Коморите 3 Полага право и Мадагаскар 4 Полага право и Маврициус

п р у Департмани во Франција Департмани 01 Ен 02 Ена 03 Алие 04 Горнопровансалски Алпи 05 Горни Алпи 06 Приморски Алпи 07 Ардеш 08 Ардени 09 Арјеж 10 Об 11 Од 12 Аверон 13 Устие на Рона 14 Калвадос 15 Кантал 16 Шаранта 17 Приморска Шаранта 18 Шер 19 Корез 20 Корзика 21 Златен Брег 22 Арморски Брегови 23 Крез 24 Дордоња 25 Ду 26 Дром 27 Ер 28 Ер и Лоар 29 Финистер 30 Гар 31 Горна Гарона 32 Жер 33 Жиронда 34 Еро 35 Ил и Вилен 36 Ендр 37 Ендр и Лоара 38 Изер 39 Јура 40 Ланд 41 Лоар и Шер 42 Лоара 43 Горна Лоара 44 Атлантска Лоара 45 Лоаре 46 Лот 47 Лот и Гарона 48 Лозер 49 Мен и Лоара 50 Манш 51 Марна 52 Горна Марна 53 Мајен 54 Мерт и Мозел 55 Меза 56 Морбијан 57 Мозел 58 Њевр 59 Север 60 Оаза 61 Орн 62 Па де Кале 63 Пиј де Дом 64 Атлантски Пиринеи 65 Горни Пиринеи 66 Источни Пиринеи 67 Долна Рајна 68 Горна Рајна 69D Рона 70 Горна Сона 71 Сона и Лоара 72 Сарта 73 Савоја 74 Горна Савоја 76 Приморска Сена 77 Сена и Марна 78 Ивлин 79 Де Севр 80 Сома 81 Тарн 82 Тарн и Гарона 83 Вар 84 Воклиз 85 Вандеја 86 Вјена 87 Горна Вјена 88 Вогези 89 Јона 90 Територија Белфор 91 Есона 92 Сенски Висови 93 Сена-Сен Дени 94 Долина на Марна 95 Долина на Оаза Прекуморски департмани 971 Гваделуп 972 Мартиник 973 Француска Гвајана 974 Реинион 976 Мајот Посебни 69M Лион 75 Париз Поранешни 975 Свети Петар и Микелон

п р у Држави и територии во Африка Независни држави Западна Африка Бенин · Брег на Слоновата Коска · Буркина Фасо · Гамбија · Гана · Гвинеја · Гвинеја-Бисао · Зелен ’Рт · Камерун · Либерија · Нигерија · Сенегал · Сиера Леоне · Того Источна Африка Бурунди · Еритреја · Етиопија · Јужен Судан · Кенија · Руанда · Сомалија · Танзанија · Уганда · Џибути Јужна Африка Ангола · Боцвана · Есватини · Замбија · Зимбабве · Јужноафриканска Република · Комори · Лесото · Маврициус · Мадагаскар · Малави · Мозамбик · Намибија · Сејшели Северна Африка Алжир · Египет · Либија · Мавританија · Мали · Мароко · Нигер · Судан · Тунис · Чад Централна Африка Габон · Екваторска Гвинеја · Демократска Република Конго · Република Конго · Саун Томе и Принсип · Централноафриканска Република Зависни и други територии Непризнаени држави Азавад  · Сахарска Арапска Демократска Република  · Сомалиленд Зависни територии Западна Сахара (ООН/Мароко) · Сокотра (Јемен) · Мадејра (Португалија) · Света Елена, Вознесение и Тристан да Куња (В.Б.) · Мајот (Франција) · Расеани Острови (Франција) · Реинион (Франција) · Канарски Острови (Шпанија) · Сеута (Шпанија) · Суверени територии (Шпанија) · Мелиља (Шпанија)

п р у Надворешни територии на европските земји Данска Гренланд Италија Пантелерија Пелагиски Острови Лампедуза Лампионе Линоза Норвешка Буве Земја на Кралицата Мод Петар I Обединето Кралство Ангвила Бермуда Британска Антарктичка Територија Британска Индоокеанска Територија Британски Девствени Острови Јужна Џорџија и Јужни Сендвички Острови Кајмански Острови Монтсерат Питкерн Света Елена, Вознесение и Тристан да Куња Туркс и Кајкос Фолкландски Острови Португалија Азори Мадејра Франција Валис и Футуна Гваделуп Клипертон Мајот Мартиник Нова Каледонија Реинион Свети Вартоломеј Свети Мартин Свети Петар и Микелон Француска Гвајана Француска Полинезија Француски Јужни и Антарктички Земји Аделина Земја Амстердам Кергелен Крозе Расеани Индоокеански Острови Свети Павле Холандија Аруба Карипска Холандија Бонер Саба Свети Евстахиј Курасао Свети Мартин Шпанија Канарски Острови Мелиља Сеута Суверени Територии Пењон де Алусемас Пењон де Велес де ла Гомера Чафарински Острови

Нормативна контрола WorldCat VIAF: 131337096 LCCN: n79079314 ISNI: 0000 0001 2156 3951 GND: 4049639-9 SELIBR: 158095 SUDOC: 026399598 BNF: cb11865432v (податоци) NLA: 35225317 NKC: ge867132 BNE: XX453565