Gulielmus von Humboldt

Fridericus Gulielmus Christianus Carolus Ferdinandus de Humboldt, breviter Gulielmus de Humboldt (Potestampii natus die 22 Iunii 1767; in Tegel prope Berolinum die 8 Aprilis 1835 mortuus) fuit vir publicus Borussicus, doctus Germanicus, et conditor universitatis Berolini, quae hodie ad honorem eius Alma Universitas Humboldtiana Berolinensis appellatur.

Vita

Iam puer Gulielmus Graece, Latine, Francice loquebatur. Ei erat tantus amor rerum classicarum cognoscendarum tantumque studium antiquae Graeciae et Romae, ut anno 1791 se a munere in administratione Borussiae amoveret et ad studia philosophiae linguae, linguisticae comparativae et linguisticae anthropologicae dicaret.

Anno 1802 Romam Borussiae legatus apud Sanctam Sedem missus est. Ibi cum anno 1803 filiolus eius Gulielmus mortuus esset, parentes, ut protestantes erant, vetiti sunt eum in sepulcreto Catholico sepelire. Ad hanc difficultatem fugiendam partem fundi prope pyramidem Cestianam extra urbem siti, dicti pratum populi Romani, emerunt. Ibidem anno 1807 etiam Fridericum, filiolum minorem natu, sepeliverunt. Haec sepulcra hodie in parte antiqua dicti Coemeterii acatholici (Italiane 'Cimitero acattolico di Roma') sunt, quod coemeterium ex his originibus temporibus insequentibus accrevit.

Gulielmus anno 1809 Borussiae minister educationis creatus est.

Bibliographia

Peter Berglar: Wilhelm von Humboldt. Rowohlt, Reinbek anno 1970.
Tilman Borsche: Wilhelm von Humboldt. Beck, Monaci anno 1990, ISBN 3-406-33218-8
Eberhard Kessel: Wilhelm von Humboldt: Idee und Wirklichkeit. Stuttgarti anno 1967
Herbert Scurla: Wilhelm von Humboldt: Werden und Wirken. Claassen, Dusseldorpii anno 1976, ISBN 3-546-48255-7

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Gulielmum de Humboldt spectant.

De Gulielmo de Humboldt in Stanford Encyclopedia Philosophiae (Anglice)
Thomas Uecker, "HUMBOLDT, Wilhelm von" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon vol. 2 (Hammonae, 1990. ISBN 3-88309-032-8) , columnae 1168–1173 (Theodisce)