Alphabetum Hebraicum
Alphabetum Hebraicum (אָלֶף־בֵּית עִבְרִי alefbet ʿIvri)[1] est alphabetum quod ad linguam Hebraicam scribendam adhibetur, cum aliis linguis Iudaicis, insignissime lingua Iudaeo-Germanica, lingua Iudaeo-Hispanica, et linguae Iudaeo-Arabicae. Duae scripti formae in usu fuerunt; primum scriptum Hebraicum vetus, scriptum Palaeohebraicum appellatur, quod magna ex parte in scripto Samaritano conservatum est, quamquam mutatum, cum hodierna alphabeti Hebraici forma, quadrata appellata, est stilizata scripti Aramaici forma, a sapientibus Israelis scriptum Assyrium appellabatur, quia id ex Assyria ortum esse habebatur.[2] Sunt varia litterarum repraesentandarum stili vel modi (in orthographia hodierna, fontes). Est etiam scriptum Hebraicum cursivum, quod loco et tempore variavit.
Alphabetum Hebraicum in viginti duabus litteris consistit. Ei non est casus typographicus, sed quinque litteris sunt distinctae formae cum verbum finiunt. Hebraica a dextra ad laevam scribitur. Principio, alphabetum abjad fuit, solum in consonantibus consistens. Ut in aliis abjad (sicut alphabetum Arabicum), scribae modum excogitaverunt sonorum vocalium per puncta separata notandorum, Hebraice niqqud appellata. Praeterea, in Hebraica rabbinica, litterae א ה ו י etiam matres lectionis adhibentur, signa certorum consonantium ad vocalem notandum. Hoc systema scribendi, cum ad linguam Iudaeao-Germanicam adhibeatur, est alphabetum verum, praeter mutuata verba Hebraica. In hodierno alphabeti usu, ut in lingua Iudaeo-Germanica (sed ע in locum ה substituit), et aliquantum in hodierno lingua Hebraica Israelitica, vocales notari possunt. Hodie, inclinatio orthographiae plenae favet, ubi hae litterae vocales veros agunt.
Alphabetum
[recensere | fontem recensere]| Litterae | Pronuntiatus Hebraicus hodiernus | Nomen | ||
|---|---|---|---|---|
| Latine | Hebraice | Pronuntiatus Hebraicus hodiernus | ||
| א | [ʔ, ∅] | Aleph | אָלֶף | /ʔalɛf/ |
| בּ | [b] | Beth | בֵּית | /bet/ |
| ב | [v] | בֵית | /vet/ | |
| גּ | [ɡ] | Gimel | גִּימֵל | /ˈɡimel/ |
| ג | [ʁ] | גִימֵל | ||
| דּ | [d] | Daleth | דָּלֶת | /ˈdalɛt/, /ˈdalɛd/ |
| ד | [ð] | דָלֶת | ||
| ה | [∅ | He | הֵא | /he/, /hej/ |
| ו | [w] | Vau | וָו | /vav/ |
| ז | [z] | Zain | זַיִן | /ˈzajin/, /ˈza.in/ |
| ח | [χ] | Heth | חֵית | /χet/ |
| ט | [t] | Teth | טֵית | /tet/ |
| י | [j] | Iod | יוֹד | /jod/, /jud/ |
| כּ | [k] | Caph | כַּף | /kaf/ |
| כ | [χ] | כַף | /χaf/ | |
| ךּ | [k] | כַּף סוֹפִית | /kaf sofit/ | |
| ך | [χ] | כַף סוֹפִית | /χaf sofit/ | |
| ל | [l] | Lamed | לָמֶד | /ˈlamɛd/ |
| מ | [m] | Mem | מֵם | /mem/ |
| ם | מֵם סוֹפִית | /mem sofit/ | ||
| נ | [n] | Nun | נוּן | /nun/ |
| ן | נוּן סוֹפִית | /nun sofit/ | ||
| ס | [s] | Samech | ְסָמֶך | /ˈsamɛχ/ |
| ע | [∅ | Ain | עַיִן | /ʕajin/, /ʕa.in/ |
| פּ | [p] | Pe | פֵּא, פֵּה | /pe/, /pej/ |
| פ | [f] | פֵא, פֵה | /fe/, /fej/ | |
| ף | פֵא סוֹפִית,
פֵה סוֹפִית |
/fe sofit/, /fej sofit/ | ||
| צ | [t͡s] | Sade | צַדִי, צדיק | /ˈtsadi/ |
| ץ | צַדִי סוֹפִית,
צדיק סופית |
/ˈtsadi sofit/ | ||
| ק | [k] | Coph | קוֹף | /kuf/, /kof/ |
| ר | [ʁ] | Res | רֵישׁ | /ʁeʃ/ |
| שׁ | [ʃ] | Sin | שִׁין | /ʃin/ |
| שׂ | [s] | שִׂין | /sin/ | |
| תּ | [t] | Thau | תּו | /tav/, /taf/ |
| ת | תָו | |||
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Ab eruditis scriptum Iudaicum, scriptum quadratum, et (Anglice) block script appellatum.
- ↑ Talmud Babylonianum (Sanhedrin 21b–22a); Talmud Hierosolymitum (Megillah 10a). Confer Mishnah (Megillah 1:8): "The Books [of Scripture] differ from phylacteries and Mezuzahs only in that the Books may be written in any language, while phylacteries and Mezuzahs may be written in the Assyrian writing only." Vide The Mishnah, ed. Herbert Danby (Londinii: Oxford University Press, 1977), 202.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Chalier, Catherine. 2006. Les Lettres de la Création: L'alphabet hébraïque. Cerf.
- Cohen, Joseph. 1997. L'Écriture hébraïque: son origine, son évolution et ses secrets. Lugduni: Éditions du Cosmogone. ISBN 2909781593.
- Hadas-Lebel, Mireille. 1992. L’hébreu: 3000 ans d'histoire. Présences du Judaïsme, ed. Albin Michel. Lutetiae: Éditions Albin Michel. ISBN 2226058656.
- Hoffman, Joel M. 2004. In the Beginning: A Short History of the Hebrew Language. Novi Eboraci: New York University Press.
- Kramer, Johannes, et Sabine Kowallik. 2005. Einführung in die hebräische Schrift. Hamburgi: Buske. ISBN 9783875484168.
- Lalou, Frank. 2005. Les Lettres Hébraïques: entre science et kabbale. Alternative.
- Lalou, Frank. 2009. Les 22 Clés de l'Alphabet Hébraïque. Desclée de Brouwer.
- Nachama, Andreas, ed. 2015. Alephbeth: Die hebräische Lesefibel für Anfänger. Berolini: Hentrich & Hentrich Verlag. ISBN 9783955650810.
- Ouaknin, Marc-Alain. 1997. Les Mystères de l'alphabet. Lutetiae: Éditions Assouline ISBN 2908228793.
- Saenz-Badillos, Angel. 1993. A History of the Hebrew Language. Cantabrigiae: Cambridge University Press.
- Shanks, Hershel. 2010. "Prize Find: Oldest Hebrew Inscription" in Biblical Archaeology Review vol. 36 no. 2
- Souzenelle, Annick de. 1993. La Lettre, chemin de vie: Le symbolisme des lettres hébraïques. Spiritualités vivantes, ed. Albin Michel. Lutetiae: Éditions Albin Michel. ISBN 2226065121.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Generalia
[recensere | fontem recensere]- Alphabetum Hebraicum: significationes et symbolismus spiritualis
- De alphabeto Hebraico (Hebrew Alphabet Guide)
- Quomodo litterae fiunt
- David Steinberg, History of the Hebrew Language
Clavilia
[recensere | fontem recensere]- "Virtual & Interactive Hebrew Keyboard" apud Litetype##
- "Hebrew calligraphy alphabet apud Calligraphie Hébraïque et Latine