utilidade

• Etimoloxía: do latín utilitas.

• Pronuncia: [u.ti.liˈða.ðɪ] (AFI)

utilidade (sg: utilidade; pl: utilidades)

1. Calidade de útil.
2. Beneficio ou servizo que se obtén de algo.
3. (Economía) Capacidade dun ben de satisfacer as necesidades dos consumidores.

• Alemán: Nutzen ^(de), Nützlichkeit ^(de)
• Castelán: utilidad ^(es)
• Catalán: utilitat ^(ca)
• Francés: utilité ^(fr)
• Inglés: usefulness ^(en), utility ^(en)
• Italiano: utilità ^(it)
• Portugués: utilidade ^(pt)
• Vasco: baliagarritasun ^(eu)