A

A یا a اولین حرف و اولین مصوت الفبای انگلیسی مدرن و الفبای لاتین پایه ISO است. نام آن در انگلیسی a (تلفظ / ˈ eɪ /)، جمع aes است. از نظر شکل شبیه به حرف آلفا یونان باستان است که از آن گرفته شده‌است. حروف بزرگنسخه uue77uuu373y45u شامل دو ضلع مایل یک مثلث است که از وسط توسط یک میله افقی عبور کرده‌است. نسخه کوچک را می‌توان به دو صورت نوشت: a دو طبقه و ɑ یک طبقه. این دومی معمولاً در دستخط و فونت‌های مبتنی بر آن، به‌ویژه فونت‌هایی که برای خواندن کودکان در نظر گرفته شده‌اند، استفاده می‌شود و در نوع ایتالیک نیز یافت می‌شود.

الفبای لاتین
Aa Bb Cc Dd Ee Ff Gg Hh Ii Jj Kk Ll Mm Nn Oo Pp Qq Rr Ss Tt Uu Vv Ww Xx Yy Zz
ن ب و

حرف A به گونه یک تصویرنگاری سر یک گاو نر در هیروگلیف‌های مصری یا الفبای نیا-سامی آغاز شد.

در سال ۱۶۰۰ پ.م. این حرف در الفبای فنیقی شکلی خطی پیدا کرده بود و همین شکل بود که پایه و اساس شکل‌های بعدی را تشکیل داد. نام این حرف یعنی الف در عبری، عربی و فارسی و آلفا در یونانی نیز بایستی نامی باستانی باشد.

سر گاو در هیروگلیف مصری	سر گاو در خط نیا-سامی	الف فنیقی	آلفای یونانی و و اِی لاتین	A اتروسکی	A رومی

A (اِی بزرگ) نماد آمپر و مساحت و a (اِی کوچک) نماد شتاب است.^[۱]

• 
  نشان‌واره آنارشیسم
• 
  نشان‌واره آتئیسم
• 
  نشان‌واره آپولو اتومبیل
• 
  نشان‌واره آریل موتور
• 
  نشان‌واره آکورا
• 
  نشان‌واره آیگزام

ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۰۷.

• الفبای لاتین

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ A موجود است.

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.