[go: up one dir, main page]

پرش به محتوا

نانسی پلوسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نانسی پلوسی
پرتره رسمی نانسی در سال ۲۰۱۹
پنجاه و دومین رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۲۰۱۹ – ۳ ژانویه ۲۰۲۳
پس ازپل رایان
پیش ازکوین مک‌کارتی
دوره مسئولیت
۴ ژانویه ۲۰۰۷ – ۳ ژانویه ۲۰۱۱
پس ازدنیس هسترت
پیش ازجان بینر
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا
از کالیفرنیا
آغاز به کار
۴ ژانویه ۲۰۱۳
پس ازجکی اسپیر
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۱۹۹۳ – ۳ ژانویه ۲۰۱۳
دوره مسئولیت
۲۶ ژوئن ۱۹۸۷ – ۳ ژانویه ۱۹۹۳
اطلاعات شخصی
زاده
نانسی پاتریشیا د الساندرو

۲۶ مارس ۱۹۴۰ ‏(۸۴ سال)
بالتیمور، ایالت مریلند
ملیت ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)پل پلوسی (ازدواج ۱۹۶۲)
فرزندان۵ (شامل الکساندرا پلوسی)
پیشهسیاستمدار
امضا
وبگاه

نانسی پاتریشیا د الساندرو پلوسی (به انگلیسی: Nancy Patricia D'Alesandro Pelosi) (متولد ۲۶ مارس ۱۹۴۰ در بالتیمور یکی از شهرهای مریلند، آمریکا) به مدت ۸ سال رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا بود. او تنها زنی است که به عنوان رئیس مجلس نمایندگان آمریکا انتخاب شده‌است.

او متولد بالتیمور و از اعضای حزب دمکرات، است و از آمریکایی‌های ایتالیایی‌تبار به حساب می‌آید.[۱][۲] او در سانفرانسیسکو از دوستان نماینده کنگره، فیلیپ برتون شد و در ۱۹۷۶ از کالیفرنیا عضو کمیته ملی دموکرات شد و تا ۱۹۹۶ در این سمت بود.[۳] پس از مرگ برتون در ۱۹۸۳، همسرش سالا جای او را گرفت. او در ۱۹۸۶ به سرطان مبتلا شد و تصمیم گرفت در انتخابات ۱۹۸۸ شرکت نکند و به جایش، پلوسی نامزد شود و از ارتباط‌های برتون، بهره‌مند باشد.[۴] سالا در ۱ فوریه ۱۹۸۷، یک ماه پس از یاد کردن سوگند درگذشت. پلوسی در انتخابات ویژه برای جایگزینی او، پیروز شد و هری بریت را در ۷ آوریل ۱۹۸۷ شکست داد. پس از آن رقیب جمهوری‌خواهش هریت راس را به آسانی در ۲ ژوئن ۱۹۸۷ شکست داد و یک هفته بعد روی صندلی نمایندگی کنگره نشست.[۵][۶] او اولین کالیفرنیایی، اولین ایتالیایی-آمریکایی و اولین زنی است که رئیس مجلس نمایندگان آمریکا شده است.[۷]

مواضع سیاسی

[ویرایش]

پلوسی یکی از مخالفان سیاست‌های جرج بوش در اعزام نیرو به جنگ عراق بود.[۸] او همچنین از کسانی بود که تلاش دولت بوش برای خصوصی‌سازی تامین اجتماعی آمریکا را متوقف کرد.[۹] وی از مخالفان اصلی دیوار مرزی پیشنهادی ترامپ بوده‌است. پلوسی همواره مخالفت خود را با تأمین مالی این دیوار در بودجه آمریکا ابراز کرده‌است.[۱۰]

حقوق ال‌جی‌بی‌تی

[ویرایش]
پلوسی در رژه افتخار سان‌فرانسیسکو در سال ۲۰۱۳

پلوسی سابقه‌ای طولانی در حمایت از حقوق افراد ال‌جی‌بی‌تی دارد.[۱۱] در سال ۱۹۹۶، وی به قانون دفاع از ازدواج رای مخالف داد و در سال ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ با تصویب قانون اصلاحیه ازدواج فدرال، قانونی که قانون اساسی ایالات متحده را اصلاح می‌کرد تا ازدواج به صورت فدرال بین یک زن و مرد تعریف شود و حقوق ایالت‌ها برای به رسمیت شناختن ازدواج همجنس لغو شود، مخالفت کرد.[۱۲][۱۳][۱۴]وقتی دادگاه‌عالی کالیفرنیا در سال ۲۰۰۸ ممنوعیت ازدواج بین زوج‌های همجنس را لغو کرد، پلوسی با انتشار بیانیه‌ای از این «تصمیم تاریخی» استقبال کرد. وی همچنین به‌طور غیرمستقیم مخالفت خود را با طرح پیشنهادی کالیفرنیا ۸، یک طرح موفقیت‌آمیز انتخاباتی در سطح ایالت کالیفرنیا در سال ۲۰۰۸ که ازدواج در کالیفرنیا را به عنوان اتحادی بین یک زن و مرد تعریف می‌کرد، ابراز داشت.[۱۵]

کمپین حقوق بشرال‌جی‌بی‌تی به پلوسی امتیاز ۱۰۰٪ را به دلیل رای موافق در صد و هفتمین تا صد و نهمین کنگره ایالات متحده آمریکا (از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶) به هر قانونی که توسط این سازمان حمایت می‌شد را داد.[۱۶]در سال ۲۰۱۲، پلوسی گفت که موضع وی در مورد حقوق ال‌جی‌بی‌تی مانند ازدواج همجنس از عقاید کاتولیک وی رشد می‌کند و وی منعکس کننده آنها است. همچنین او درمورد این که عقاید کاتولیک، که ازدواج را به عنوان اتحاد بین یک زن و مرد تعریف می‌کند، با مواضع او مغایرت دارد، گفت: «دین من مرا مجبور می‌کند - و من آن را دوست دارم - که از هر نوع تبعیض در کشورمان جلوگیری کنم، و من [ممنوعیت ازدواج همجنس] را یک نوع تبعیض می‌دانم.»[۱۷]

پلوسی از قانون برابری(Equality Act)، قانون حقوق مدنی فدرال ۱۹۶۴ که هدفش گسترش منع تبعیض بر اساس گرایش جنسی و هویت جنسیتی است حمایت می‌کند. در سال ۲۰۱۹، وی در کنگره به نفع این لایحه صحبت کرد و خواستار پایان دادن به تبعیض علیه افراد ال‌جی‌بی‌تی شد. پلوسی همچنین با فرمان ممنوعیت خدمت نظامی تراجنسیتی‌ها توسط ترامپ مخالف بود.[۱۸]

افتخارها

[ویرایش]

پلوسی در سال ۲۰۰۷ به عنوان اولین زن در تاریخ آمریکا به سمت ریاست مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا دست یافت.[۱۹] او در سال ۲۰۱۹ برای دومین بار به عنوان رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا انتخاب شد. نانسی پلوسی اولین فردی از سال ۱۹۵۵ تاکنون است، که دو بار به چنین مقامی رسیده‌است.[۲۰] علاوه بر افتخار اولین رئیس مجلس زن در آمریکا، او تنها زنی است که تاکنون چنین سمتی داشته‌است.[۲۱]

رکورد شکنی

[ویرایش]

او با ایراد سخنرانی از ساعت ۱۰:۰۴ دقیقه صبح ۷ فوریه ۲۰۱۸ تا غروب همان روز به مدت ۸ ساعت، رکورد پیشین طولانی‌ترین سخنرانی، مربوط به چمپ کلارک در سال ۱۹۰۹ را شکست. در آن سال، چمپ کلارک به مدت ۵ ساعت و ۱۵ دقیقه بدون وقفه صحبت کرده بود.[۲۲]

پانویس

[ویرایش]
  1. "Annunciata M. "Nancy" D'Alesandro". Geni.com. Archived from the original on 22 September 2018. Retrieved 21 November 2018.
  2. "Annunciata Lombardi 1909–1985". Ancestry.com. Archived from the original on 26 June 2018. Retrieved November 30, 2016.
  3. McGreal, Chris (March 26, 2010). "Nancy Pelosi: is this the most powerful woman in US history?". The Guardian. London. Archived from the original on 3 December 2018. Retrieved June 14, 2010.
  4. "Is this the new face of the Democratic Party? بایگانی‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine", The Nation. Retrieved February 3, 2010.
  5. "Democrat Elected in San Francisco". The New York Times. Associated Press. June 3, 1987.
  6. "It began in Baltimore: The life and times of Nancy Pelosi". San Francisco Chronicle. ژانویه 2, 2007. Archived from the original on 29 April 2011. Retrieved 21 November 2018.
  7. Deirdre Walsh (January 4, 2007). "Pelosi becomes first woman House speaker". CNN. Archived from the original on January 6, 2007. Retrieved January 4, 2007.
  8. "FINAL VOTE RESULTS FOR ROLL CALL 455". United States House of Representatives (house.gov) (به انگلیسی). 10 October 2002. Archived from the original on 11 August 2019. Retrieved 4 February 2009.
  9. Yglesias، Matthew (۲۰۱۸-۱۱-۲۱). «The time Nancy Pelosi saved Social Security». Vox. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۵ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۱۴.
  10. Caygle, Heather. "Pelosi says no wall funding in border security deal". POLITICO (به انگلیسی). Retrieved 2019-02-14.
  11. "Final Vote Results for Roll Call". Archived from the original on September 21, 2012. Retrieved February 3, 2010.
  12. "Nancy Pelosi on Civil Rights". Retrieved February 3, 2010.
  13. Simon, Mark; Marinucci, Carla (February 2, 2004). "Top state Dems criticize S.F. mayor / TIGHTROPE: Politicians try not to anger voters—50% of Californians oppose same-sex unions". San Francisco Chronicle. Archived from the original on September 3, 2019. Retrieved January 19, 2019.
  14. "12 times Nancy Pelosi was there for LGBT community". Washington Blade: Gay News, Politics, LGBT Rights (به انگلیسی). January 10, 2019. Archived from the original on August 18, 2019. Retrieved May 14, 2019.
  15. "Pelosi Statement on California State Supreme Court Ruling on Gay Marriage". House.gov. May 15, 2008. Archived from the original on August 2, 2008. Retrieved June 14, 2010.
  16. "Measuring Support for Equality in Congress" (PDF). Human Rights Campaign. November 15, 2010. Archived (PDF) from the original on November 15, 2010. Retrieved February 3, 2010.
  17. "Nancy Pelosi: My Catholic faith 'compels me' to support gay marriage". The Washington Post: On Faith. May 11, 2012. Archived from the original on 24 August 2018. Retrieved 10 April 2021.
  18. "House Debate on the Equality Act". C-SPAN. May 17, 2019. Archived from the original on August 4, 2019. Retrieved January 14, 2021.
  19. «دموکرات‌ها اکثریت را در مجلس نمایندگان آمریکا به دست گرفتند». یورونیزو فارسی. ۷ نوامبر ۲۰۱۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸.
  20. "Pelosi Retakes Gavel As House Speaker With New Session Of Congress". NPR.org (به انگلیسی). Archived from the original on 14 February 2019. Retrieved 2019-02-14.
  21. "List of Speakers of the House | US House of Representatives: History, Art & Archives". history.house.gov (به انگلیسی). Retrieved 2019-02-14.
  22. «نماینده دموکرات آمریکا هشت ساعت دربارهٔ مهاجران سخنرانی کرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۹ بهمن ۱۳۹۶.

منابع

[ویرایش]