Zelestino III.a
Zelestino III.a | |||
---|---|---|---|
(1196) | |||
1191ko martxoaren 28a - 1198ko urtarrilaren 8a ← Klemente III.a - Inozentzio III.a → | |||
Bizitza | |||
Jaiotzako izen-deiturak | Giacinto Bobone | ||
Jaiotza | Erroma, c. 1106 | ||
Herrialdea | Aita Santuen Lurraldea | ||
Heriotza | Erroma, 1198ko urtarrilaren 8a (91/92 urte) | ||
Hobiratze lekua | San Joan Laterangoa | ||
Familia | |||
Aita | Bobone Orsini | ||
Hezkuntza | |||
Hizkuntzak | latina | ||
Jarduerak | |||
Jarduerak | diplomazialaria, apaiz katolikoa eta idazlea | ||
Lantokia(k) | Erroma eta Aita Santuen Lurraldea | ||
Sinesmenak eta ideologia | |||
Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa | ||
Zelestino III.a[1] (Erroma 1106 inguru-1198ko urtarrilak 8), Eliza Katolikoko 175. aita santua izan zen, 1191tik 1198 arte.
Giacinto Bobone benetako izenez, Orsini familian jaio zen, erromatar familia noble bereizgarri bat, eta 47 urtez, Kardinal diakono bezala aritu zen Elizan, 1191n, 85 urterekin, aita santu aukeratua izan zen arte, horretarako, bere sagaratzearen aurreko egunean apaiz ordenatu behar izan zuelarik.
Hurrengo egunean, Henrike VI.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa koroatu zuen, enperadorearen erabateko nagusitasuna sinbolizatu zuen zeremonia batean eta bien arteko ondorengo harremanetan adieraziko dena. Honela, Henrike VI.ak Liegeko gotzaina zen Alberto di Lovanio, aita santua, horren aurka txintik esatera ere ez zen ausartu, eta, Rikardo I.a Ingalaterrakoa Lehoi Bihotz erregea gatibu mantendu zuenean, bere aginduz, Leopoldo V.a Austriako dukeak harrapatu zuena Ingalaterrako erregea Hirugarren Gurutzadatik itzultzen ari zenean, soilik, hau eskumikatzen ausartu zen, eta Rikardok, askatasuna, Henrikeri erreskate garesti bat ordaindu ondoren bakarrik berreskuratu zuen.
Hau ere politikaren arloan, 1192an, behin betiko berretsi zituen Ordena Teutonikoaren estatutuak. 1196an, Alfontso VIII.a Gaztelakoak harengana jo zuen, Nafarroak eta Aragoik almohadeekin neutraltasun hitzarmen bat zutela salatzeko, beldur baitziren Gaztelaren erasoez, eta gaitzets zitzan. Aita santua nafarrak konbentzitzen saiatu zen; horretara limurtzeko, errege aitortu zuen Antso Azkarra, baina nafarrak almohadeekin aliantza zuela gaitzetsiz, eskumikatu zuen. Inozentzio III.a haren ondorengoak ere berdin egin zuen.
Hil baino lehentxeago, 1198ko urtarrilak 8an, kargua uzteko asmoa adierazi zuen, oinordeko bat izendatuz, baina kardinalek ez zioten utzi.
San Joan Laterangoa Artxibasilikan lurperatua izan zen.
San Malakiasen profeziek, aita santu honi, De rure bovensi (Idi zelaietakoa) bezala erreferentzia egiten diote, bere familiari, Bovistarrak (idiak) eta erromatar landazabaleko jatorria izateari erreferentzia egiten ziona.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Zelestino III.a |
Aurrekoa Klemente III.a |
Aita Santua 1191-1198 |
Ondorengoa Inozentzio III.a |