[go: up one dir, main page]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θάνατος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Θάνατος (αποσαφήνιση).

Θάνατος είναι η πλήρης παύση των διαδικασιών που επιτρέπουν σε έναν οργανισμό να επιβιώνει. Είναι συνέπεια της συσσώρευσης βλάβης με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχει φθορά στο DNA (δεοξυριβονουκλεϊκό οξύ), από χημικές ουσίες στο περιβάλλον, ακτινοβολία ή σφάλματα αντιγραφής. Τα κύτταρα μπορεί να μην διαιρούνται σωστά και οι πρωτεΐνες μπορεί να αναδιπλωθούν εσφαλμένα, οδηγώντας σε σταδιακή φθορά των ιστών ή σε καταστροφική ασθένεια και διακοπή λειτουργίας του συστήματος.[1][2] Μετά το θάνατο η σορός του νεκρού οργανισμού αποσυντίθεται και σταδιακά γίνεται μέρος του βιογεωχημικού κύκλου.[3][4][5]

Ανθρώπινος θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα λουλούδι, ένα ανθρώπινο κρανίο και μία κλεψύδρα συμβολίζουν τη Ζωή, τον Θάνατο και τον Χρόνο στον πίνακα του Φιλίπ ντε Σαμπέν

Η κατάσταση του ανθρώπινου θανάτου ήταν πάντα συσκοτισμένη από μυστήριο και δεισιδαιμονίες, και ο ακριβής ορισμός της παραμένει αμφιλεγόμενος, διαφέροντας ανάλογα με τον πολιτισμό και τα πολιτικά συστήματα.[6] Πάντως, η συνείδηση του ανθρώπου για την θνησιμότητά του του έχει δώσει, για χιλιετίες, το έναυσμα για να προβληματιστεί σχετικά με ζητήματα στη φύση της ύπαρξης του και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το θάνατο.[7] Από την γέννηση του ανθρώπινου είδους η ιδέα ότι ο σωματικός θάνατος μπορεί να μην σηματοδοτεί το τέλος της ύπαρξης ενός ατόμου αποτελούσε μία πηγή γοητείας. Και όμως, βαθιές μεταφυσικές σπαζοκεφαλιές προκύπτουν με την ίδια την υπόδειξη ότι τα άτομα μπορεί να συνεχίσουν να υπάρχουν μετά τον φυσικό θάνατο. Πράγματι, το αν και πώς μπορεί να υπάρξει κάποιος μετά το θάνατο θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το τι είμαστε και από το τι χρειάζεται για να επιμείνουν άτομα σαν εμάς σε χρονικές διάρκειες και άλλες αλλαγές.[8]

Ενδείξεις θανάτου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ενδείξεις ότι ένας ζωικός οργανισμός δεν είναι πλέον στη ζωή είναι οι εξής:

  • Παύση της αναπνοής.
  • Καρδιακή ανακοπή (δεν υπάρχει παλμός).
  • Νεκρική ωχρότητα, ωχρότητα που συμβαίνει στα 15-120 λεπτά μετά το θάνατο.
  • Πτωματική υπόσταση, βαθιά ερυθρή χρώση του δέρματος και των εσωτερικών οργάνων με τη μορφή εκτεταμένων κηλίδων, ακανόνιστου σχήματος.
  • Αναστολή της παραγωγής θερμότητας και της λειτουργίας των θερμορυθμιστικών μηχανισμών.
  • Νεκρική ακαμψία, τα άκρα του νεκρού σκληραίνουν και είναι δύσκολο να μετακινηθούν.
  • Αποσύνθεση, η σταδιακή αποικοδόμηση της πολυσύνθετης οργανικής ύλης σε απλούστερες χημικές ενώσεις, υπό την επίδραση διαφόρων μικροοργανισμών, η οποία συνοδεύεται από μια ισχυρή, δυσάρεστη στον άνθρωπο, οσμή.[9]
"Ο Κήπος του Θανάτου" εκτίθεται στον Καθεδρικό του Τάμπερε στην Φινλανδία.

Γενικά, φαινόμενα που συνήθως επιφέρουν το θάνατο περιλαμβάνουν: το γήρας, τον υποσιτισμό, την αφυδάτωση, την ασθένεια ή ένα θανατηφόρο τραύμα. Πάντως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, σε παγκόσμιο επίπεδο 7 από τις 10 κύριες αιτίες θανάτων το 2019 ήταν μη μεταδοτικές ασθένειες. Αυτές οι επτά αιτίες αντιπροσώπευαν το 44% όλων των θανάτων ή το 80% των κορυφαίων 10. Ωστόσο, όλες οι μη μεταδοτικές ασθένειες μαζί αντιπροσώπευαν το 74% των θανάτων παγκοσμίως. Οι κορυφαίες παγκόσμιες αιτίες θανάτου, κατά σειρά συνολικού αριθμού χαμένων ζωών, σχετίζονται με τρία γενικά θέματα: καρδιαγγειακές (ισχαιμική καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό), αναπνευστικό (χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού) και νεογνικές καταστάσεις – που περιλαμβάνουν ασφυξία και τραύμα γέννησης, νεογνική σήψη και λοιμώξεις και επιπλοκές πρόωρου τοκετού.[10]

  • Elias, Norbert, «Γιὰ τὴ μοναξιὰ τῶν θνησκόντων» , Λεβιάθαν, 9 (1991), σσ. 23-47
  • K. Kolenda, «Ο αθρώπινος προορισμός και ο θάνατος», Επιστημονική Επετηρίδα Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, τομ.25 (1974-1977),σελ.234-247[1][νεκρός σύνδεσμος]
  • Γεώργιος Αλεξιάς, «Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ: Η ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ », Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, τομ. 108-709, (2002), σελ. 229-256[2][νεκρός σύνδεσμος]
  1. «Must all organisms age and die?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2019. 
  2. «Definition of DEATH». www.merriam-webster.com (στα Αγγλικά). 14 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023. 
  3. «Biogeochemical cycle | Definition & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). 10 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2023. 
  4. Editors, B. D. (13 Μαρτίου 2017). «Biogeochemical Cycle - Definition and Examples». Biology Dictionary (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2023. 
  5. «Biogeochemical Cycles | Center for Science Education». scied.ucar.edu. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2023. 
  6. «Death | Definition, Types, Meaning, Culture, & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023. 
  7. «Perceptions of Dying and Death in Selected Literary Works» (PDF). 
  8. «Philosophy and Religion - Perspectives on Death and Dying». 
  9. «Signs of death: 11 symptoms and what to expect». www.medicalnewstoday.com (στα Αγγλικά). 31 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2023. 
  10. «The top 10 causes of death». www.who.int (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]