Сонечнае зацьменьне
Сонечнае зацьменьне — пачасная астранамічная зьява, у часе якой Месяц часткова або цалкам засланяе сьвятло ад Сонца да Зямлі. Гэта здараецца толькі ў маладзіку, калі, гледзячы зь Зямлі, Месяц і Сонца знаходзяцца ў злучэньні, якое называюць сызыгіяй. Калі адбываецца поўнае сонечнае зацьменьне, Месяц цалкам закрывае дыск Сонца, такім чынам, што бачная толькі карона. Пры частковым сонечным зацьменьні Месяцам закрываецца толькі частка Сонца.
Сонечнае зацьменьне зьяўляецца прыроднай зьявай, але ў некаторых старажытных цывілізацыях і цяперашніх культурах сонечнае зацьменьне зьвязвалі з звышнатуральнымі прычынамі і лічылі благім знакам. Поўнае сонечнае зацьменьне можа напужаць людзей, незнаёмых з астранамічным тлумачэньнем зьявы, паколькі Сонца зьнікае проста ўсярэдзіне дня, а неба цямнее за колькі хвілінаў.
Пры назіраньні частковага зацьменьня ці прамежнай фазы поўнага зацьменьня трэба выкарыстоўваць адмысловыя прылады для назіраньня, паколькі просты позірк на Сонца ёсьць небясьпечным, але можна глядзець на Сонца ў часе поўнага зацьменьня Сонца Месяцам.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
