Frisón
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Faláu en | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Faláu en | Países Baxos, Alemaña y Dinamarca | |||||||||||||
Númberu de falantes | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Datos | ||||||||||||||
Familia | Llingües anglofrisies | |||||||||||||
Sistema d'escritura | alfabetu llatín | |||||||||||||
Reguláu por | Fryske Akademy (en) | |||||||||||||
Códigos | ||||||||||||||
El frisón[1] (tamién Frysk, Frasch, Fresk, o Friisk) ye una llingua falada por un pequeñu grupu étnicu qu'habita nel norte d'Holanda.
El frisón ta formáu por una bayura dialeutos, y dellos son mutuamente inintelixibles (colo que se trataría d'una familia de llingües). Tolos dialeutos puen agrupase en tres grupos: l'occidental o 'Frysk', l'oriental o 'Seeltersk', y el septentrional, esti caberu ye'l más fragmentáu ente los que s'atopa el dialeutu d'Heligoland o 'Halund'.
Nun hai que confundir el frisón col Baxu saxón de Frisia oriental.
La mayor parte los falantes viven na provincia holandesa de Frisia (Fryslân en Frisón) u s'alcuentren unos 440.000. N'Alemaña hai unos 2.000 en Saterland, una rexón de la Baxa Saxonia.
Na rexón de Nordfriesland (Frisia septentrional) de la provincia alemana de Schleswig-Holstein, alcontramos unos 10.000 falantes, mayormente nes islles de Sylt, Föhr, Amrum y Heligoland.
El frisón tien una reconocencia oficial y proteición como llingua minoritaria nos dos países.
El frisón ye la llingua xermánica más averada al inglés. Sicasí, el frisón anguaño ta influyíu pol holandés, poro, la diferencia col inglés ye mayor que na dómina medieval.
Los testos más antiguos son del sieglu IX.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: frisón
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Consulta la edición de Wikipedia en frisón.
- El frisón dientru del tueiru xermánicu Archiváu 2011-09-17 en Wayback Machine