Nieu-Kaledonië
| |||||
Nasionale leuse: Terre de parole, terre de partage[1] (Frans vir: "Land van uitdrukking, land van deling") | |||||
Volkslied: Soyons unis, devenons frères[1] (Frans vir: "Laat ons verenig, laat ons broers word") | |||||
Hoofstad | Nouméa | ||||
Grootste stad | Nouméa | ||||
Amptelike tale | Frans | ||||
Regering | Oorsese kollektiwiteit Emmanuel Macron Édouard Philippe Louis Mapou Patrice Faure | ||||
Onafhanklikheid | 1853 1946 16 Februarie 1999 | ||||
Oppervlakte - Totaal - Water (%) |
18 576 km2 (154ste) 7 172 myl2 1,6% | ||||
Bevolking - 2019-sensus - Digtheid |
271 407[2] 14,5 / km2 (200ste) 37,6 / myl2 | ||||
BBP (nominaal) - Totaal - Per capita |
2011-skatting | ||||
Geldeenheid | CFP-frank (XPF )
| ||||
Tydsone - Somertyd |
(UTC+11) nie toegepas nie (UTC+11) | ||||
Internet-TLD | .nc | ||||
Skakelkode | +687 |
Nieu-Kaledonië (Frans: Nouvelle-Calédonie vir Nieu-Skotland) is 'n oorsese gebied van Frankryk in die Stille Oseaan en lê in Melanesië. Nieu-Kaledonië bestaan uit drie provinsies met 'n oppervlakte van 18 576 km² en het 'n bevolking van 271 407 in 2019 gehad.
Nieu-Kaledonië lê oos van Australië, noord van Nieu-Seeland, suid van Vanuatu en suidwes van Fidji. Die hoofstad en grootste stad is Nouméa, wat op Grande Terre, die grootste eiland van Nieu-Kaledonië, geleë is. Die Nieu-Kaledoniese Koraalrif het sedert 2008 die status van 'n Unesco-Wêrelderfenisgebied. Die Matteus- en Hunter-eilande word deur beide Frankryk en Vanuatu opgeëis.
Die ekonomie van Nieu-Kaledonië steun op die ontginning van nikkelerts en toerisme, maar is tegelykertyd op Franse subsidies ter waarde van VS$1,48 miljard per jaar aangewese.[4]
Volgens die Ooreenkoms van Nouméa, wat op 5 Mei 1998 onderteken en op 8 November van dieselfde jaar in 'n referendum deur Nieu-Kaledoniese kiesers goedgekeur is, is Nieu-Kaledonië 'n oorsese gebied van Frankryk met selfregering. Die politieke status van Nieu-Kaledonië as sogenaamde Collectivité sui generis word deur die artikels 76 en 77 van die Franse grondwet gedefinieer. In ooreenstemming met hierdie artikels is in November 2018 'n stemming oor die onafhanklikheid van die gebied gehou. 56,4 persent van die stemgeregtigde bevolking van 175 000 het die voorstel verwerp, 43 persent was ten gunste van 'n onafhanklikwording.
Die onafhanklikheidsbeweging word veral deur etniese (Melanesiese) Nieu-Kaledoniërs gesteun wat tans nog net sowat veertig persent van die totale bevolking verteenwoordig. Meer as 'n derde van die bevolking is nasate van Franse setlaars en bannelinge (sogenaamde Caldoches) of onlangse Franse immigrante (Métropolitains). Daarnaas het immigrante van ander Suidsee-eilande soos Viëtnamese en Indonesiërs hulle hier gevestig van wie baie Franse burgerskap aanvaar het.
Provinsies
[wysig | wysig bron]Suid-Provinsie (oranje) | Noord-Provinsie (groen) | Lojaliteitseilande (geel) |
---|---|---|
|
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 "La Nouvelle-Calédonie se dote d'un hymne et d'une devise" (in Frans). LeMonde.fr. 18 Augustus 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 April 2020. Besoek op 1 September 2014.
- ↑ Institut de la Statistique et des Études Économique (ISEE). "ISEE – Structure de la population et évolutions" (in Frans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 April 2020. Besoek op 26 April 2020.
- ↑ 3,0 3,1 "PIB GRANDS AGRÉGATS" (in Frans). ISEE. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Julie 2014. Besoek op 1 September 2014.
- ↑ (en) The Guardian, 4 November 2018: New Caledonia votes 'non' to independence from France. Besoek op 4 November 2018
Bronnelys
[wysig | wysig bron]- Algemeen
- (en) "New Caledonia". Encyclopædia Britannica. Besoek op 26 April 2020.
- (en) "New Caledonia". Central Intelligence Agency. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Desember 2017. Besoek op 26 April 2020.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Nieu-Kaledonië.
- (en) Toerisme-inligting oor Nieu-Kaledonië op Wikivoyage