II. Pius

II. Pius
II. Pius
	Papa II. Pius'un portresi
Doğum	Enea Silvio Piccolomini; 18 Ekim 1405; Corsignano
Ölüm	14 Ağustos 1464 (58 yaşında); Roma, Papalık Devleti
Milliyet	İtalya
Etkin yıllar	1458 - 1464
Yerine geldiği	III. Callixtus
Yerine gelen	Papa II. Paulus
Mezhep	Katollik

II. Pius, gerçek adıyla Enea Silvio Piccolomini^[1] (18 Ekim 1405, Corsignano – 14 Ağustos 1464, Ancona), 1458 ve 1464^[2]^[3] yılları arasında papa olarak görev almış bir din adamıdır. Seçkin İtalyan Hümanistlerinden biri olan papa, yaşadığı dönemdeki olayları anlatan kitapların yanı sıra genel tarih ve coğrafya yapıtları, şiirler^[4] ve en az bir roman kaleme almıştır.

İlk yılları

Fakirleşmiş eski bir soylu ailenin oğlu olarak dünyaya gelen papa, geçimini sağlamak amacıyla Kardinal Domenico Capranica'nın yanında sekreter olarak çalışmaya başladı. Onunla birlikte, Papa IV. Eugenius'un karşı çıktığı kilise reformuna destek veren piskoposlarca düzenlenen Basel Konsiline katıldıktan sonra; Kardinal Niccolo Albergatiyle birlikte diplomatik görevle birçok Avrupa ülkesini gezdi. 1436 yılında Basel'e dönerek konsilde görev aldı ve önemli bir hitabet yeteneğine sahip olduğunu kanıtladı. 5 Kasım 1439'da karşı-papa seçilen V. Felix'in sekreteri oldu. Basel'deki piskoposları Frankfurt Meclisinde temsil ettiği sırada III. Friedrich'in dikkatini çekti; onun isteği üzerine Viyana'ya giderek (1442) imparatorluk baş şairi ve imparatorun özel sekreteri oldu.

Dinsel hayatı ve kariyeri

1445'te karşı-papayla tüm bağlarını kopararak hakkındaki aforoz kararını kaldırttı ve 1446'da papazlığa atandı. Papa IV. Eugenius'un, başpiskopos olan iki Alman elektörünü görevden alması sonucu başlayan siyasi krizi yatıştırdıktan sonra, Alman prensleriyle papanın arasını düzeltti ve III. Friedrich'in Basel Konsilinden desteğini çekmesini sağladı. 1447 yılında yeni papa V. Nicolaus tarafından Trieste piskoposluğuna getirildi. Alman prensleriyle papa arasında arabuluculuk görevinde bulunduğu bu yıllarda, papanın tarafına geçmesinin nedenleri bir mektupla açıklamayı seçmesi bazı çevrelerde hoşnutsuzluğa neden oldu. Yardımları karşılığında papa tarafından Siena piskoposluğuna atandıktan sonra (1449), III. Friedrich'in Portekizli bir prensesle evlenmesi için arabuluculuk görevinde bulundu ve III. Friedrich'in Roma'da papa V. Nicolaus'un elinden Kutsal Roma-Germen İmparatorluğu tacını giymesini sağladı (1452). Sonraki papa III. Calixtus tarafından Sta. Sabina Kilisesine Kardinal-papaz atandıktan kısa bir süre sonra III. Calixtus'un ölümü üzerine, 19 Ağustos 1458 tarihinde yeni papa olarak seçildi.

Papalık dönemi ve politikaları

II. Pius'un papa olduktan sonraki en önemli amacı, 1453 yılında İstanbul'u ele geçiren Osmanlılara karşı büyük bir Haçlı seferi düzenlemekti. Bu amaçla Mantova'ya Hristiyan prensleri çağırmasına rağmen beklediği sonuçları elde edemedi. Bu konuda başarılı olamayacağını anladıktan sonra başka konularla ilgilenmeye karar verdi. Kısa süre içinde Papalık Devletlerinin denetimini yeniden ele geçirdi. Fransa'yı papalıktan büyük ölçüde bağımsız kılan Pragmatique sanction de Bourges fermanının geri alınması için Fransa'yla yaptığı görüşmelerse, VII. Charles döneminde kesintiye uğradıysa da, onun oğlu XI. Louis döneminde başarılı oldu. Kimi düşmanlıkların sona erdirilmesi ve imparator III. Friedrich ile Burgonya dükü Philippe'nin destek sözleri üzerine, hasta olmasına rağmen ekim 1463'te yeni bir Haçlı seferi yapılacağını ilan etti ve 18 Haziran 1464'te Roma'dan ayrıldı. Yardımına ise ancak iki adet Venedik gemisi geldi. Hastalığının ilerlemesi üzerine 14 Ağustos'u 15 Ağustos'a bağlayan gece hayata veda etti. Ölen II. Pius'un kalbi Ancona'ya gömüldü. San Pietro Bazilikasına gömülen bedeniyse sonradan S. Andrea della Valle Kilisesine defnedildi. Annesi ile halasının aynı kişi olduğu söylenir.

II. Pius ve Fatih Sultan Mehmed

Osmanlı padişahı II. Mehmed, 1453'te İstanbul'u fethederek Doğu Roma İmparatorluğu'na son vermiş, sonra Balkanlar da birçok şehir ve kaleyi ele geçirmiş, Yunanistan'ın büyük bir bölümünü Osmanlı topraklarına katmıştı. II. Mehmed'in devletinin sınırları içerisindeki Hristiyanlara geniş haklar vermesi, Rum Ortodoks Patrikhanesi'ni himayesi altına almasını ve patrikhane başkanı olan II. Gennadios'tan Hristiyanlıkla alakalı bir bilgiler alması Avrupa'da padişahın Hristiyanlığa meylettiği şeklinde yorumlanmıştı. Ayrıca Fatih Sultan Mehmed'in hürmet ettiği üvey annesi Mara Hatun'un bir Hristiyan olması bu görüşü pekiştiriyordu.^[5] Bu durumda Osmanlı'nın Avrupa işgaline son vermek isteyen Papa II. Pius, Fatih'i Hristiyanlığa davet eden bir mektup yazdı. Mektupta padişahın bir damla suyla vaftiz olup, İncil'i kabul ederek Fatih'in Roma imparatoru olarak tanınabileceği yazmaktadır. Fatih'e mektubun ulaşıp ulaşmadığı ise tartışmalıdır. Tarihçi Halil İnalcık, mektubun Fatih'e ulaştığını fakat padişahın bunu dikkate almadığını söyler. Zira Pius, bu mektubu kaleme aldıktan bir süre sonra Papa II. Pius yeni bir Haçlı seferi düzenleme kararı almıştır.^[3]^[6]

Kaynakça

^ "Art in Tuscany | Pope Pius II, born Enea Silvio Piccolomini". www.travelingintuscany.com. 5 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021.
^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Pope Pius II". www.newadvent.org. 29 Şubat 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021.
^ ^a ^b "Pius II | pope". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021.
^ "Pius II". biography.yourdictionary.com. 3 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021.
^ Erhan Afyoncu (Truva'nın İntikamı)
^ "NTV - Halil İnalcık". 3 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2012.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta II. Pius ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Catholic Encyclopedia (1913) Pope Pius II maddesi [1]11 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: III. Callixtus	Papa 19 Ağustos 1458 - 14 Ağustos 1464	Sonra gelen: II. Paulus

[1] "Art in Tuscany | Pope Pius II, born Enea Silvio Piccolomini". www.travelingintuscany.com. 5 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021.

[2] "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Pope Pius II". www.newadvent.org. 29 Şubat 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021.

[:0-3] "Pius II | pope". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021.

[4] "Pius II". biography.yourdictionary.com. 3 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021.

[5] Erhan Afyoncu (Truva'nın İntikamı)

[6] "NTV - Halil İnalcık". 3 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephenus II. Sixtus Diyonisyus I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifatius I. Celestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Tusculum Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicholaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Celestine III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Celestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Celestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Francis