Oxford Üniversitesi

Oxford Üniversitesi
University of Oxford
Latince: Universitas Oxoniensis
Slogan	Dominus Illuminatio Mea (Rab benim ışığımdır) (Zebur 27:1)
Kuruluş	1096[1]
Tür	Devlet
Eğitim dil(ler)i	İngilizce
Rektör	Lord Patten
Akademik personel	6,995 (2020)[3]
Kayıtlı	25,820 (2020)[2]
Konum	Oxford, Birleşik Krallık
Web sitesi	www.ox.ac.uk

Oxford Üniversitesi (İngilizce: University of Oxford), Birleşik Krallık'ta, İngiltere'nin Oxford kentinde bulunan bir üniversitedir. Kurulduğu tarih bilinmemesine rağmen, 1096 tarihinde bu kentte eğitim olduğuna dair belgeler^[4] üniversiteyi İngilizce konuşulan dünyanın en eski üniversitesi, kuruluşundan itibaren var olmaya devam eden en eski ikinci üniversite yapmaktadır.^[4][5] Üniversite 1167 yılında II. Henry'nin, İngiliz öğrencilerin Paris Üniversitesinde okumasını yasaklamasıyla hızla büyümüştür.^[4] 1209 yılında Oxford halkıyla yaşanan anlaşmazlıklar sonucu bazı akademisyenler kuzeydoğudaki Cambridge kasabasına gitmiş ve burada Cambridge Üniversitesi’ni kurmuşlardır.^[6] Bugün bu iki eski üniversite Oxbridge adıyla anılır.

Oxford, toplam 39 kolejden ve kendi içinde dörde ayrılan akademik bölümlerden oluşmaktadır.^[7] Tüm kolejler üniversite içinde özerktir; kendi öğrencilerini seçer, yapısı ve faaliyetlerini kendileri belirler.^[8] Bir kent üniversitesi olan Oxford'un ana yerleşkesi yoktur; tüm binaları ve tesisleri şehir merkezi içinde yer almaktadır. Oxford'da lisans öğrenimi kolejlerde "tutorial" adı verilen haftalık dersler ile üniversite fakülteleri ve bölümlerinin sağladığı dersler ve laboratuvar çalışmalarıyla yapılır.

Oxford, dünyanın en eski ve en prestijli burslarından olan, bir yüzyılı aşkın zamandır yüksek lisans öğrencilerini üniversiteyle buluşturan Rhodes Bursu'nun merkezidir.^[9] Üniversite, dünyanın eski üniversite müzesi olan Ashmolean Müzesi'ne, dünyanın en büyük üniversite yayıncısı^[10] olan Oxford University Press'e ve Birleşik Krallık'ın en büyük kütüphane sistemine ev sahipliği yapmaktadır. Oxford'un önemli mezunları arasında pek çok Nobel Ödülü sahibi, 27 Birleşik Krallık başbakanı ve pek çok yabancı devlet başkanı bulunmaktadır.^[11] QS Dünya Üniversite Sıralamaları'nın 2022 yılı verilerine göre dünyanın en iyi ikinci, Avrupa'nın ise en iyi üniversitesi seçilmiştir.^[12]

Oxford Üniversitesinin kuruluş tarihi bilinmemektedir.^[13] Oxford'da öğretim 1096 tarihinde mevcut olsa da, üniversitenin ne zaman kurulmuş olduğu kesin değildir.^[4] İngiliz öğrencilerin Paris Üniversitesinden dönmesinin ertesinde üniversite hızla genişlemiştir.^[4] Tarihçi Gerald of Wales 1188 yılında burada eğitim vermiş, ilk bilinen yabancı âlimlerden Frizyalı Emo da 1190'da Oxford'a ayak basmıştır. Rektör, 13. yüzyıldan beri "chancellor" (şansölye) unvanıyla anılır. Üniversiteye Kral III. Henry döneminde bir kraliyet imtiyaznamesi verilmiştir.^[14]

1209 yılında öğrencilerin Oxford halkıyla yaşadıkları anlaşmazlığın boyutu şiddete varınca bazı öğrenciler Cambridge kasabasına kaçmış, zaman içinde burada Cambridge Üniversitesini kurmuşlardır.^[6][15]

Öğrenciler erken dönemlerden itibaren kökenleri üzerinden iki "ulus"a ayrılmaktaydı: bunlardan biri Kuzey (Kuzeyliler ya da Boreales, Trent Nehri'nin kuzeyinde yaşayan İngilizler ile İskoç halkı), diğeriyse Güney (Güneyliler veya Australes, Trent Nehri'nin güneyinde yaşayan İngilizler, İrlandalılar ve Gallerliler) idi.^[16][17] Kolej yapısının Oxford'a yerleşmesiyle, coğrafi köken de önemini sürdürmüştür. Bununla birlikte Dominikanlar, Fransiskanlar, Karmelitler ve Augustinusçular gibi pek çok manastır tarikatı da 13. yüzyılın ortasında Oxford'a gelmiş, söz sahibi olmuş ve öğrenciler için binalar yaptırmışlardı.^[18] Aşağı yukarı aynı zamanda, hayırsever kimseler kendi kendini yöneten kolejler kurmaya başlamıştı. 1249 yılında William of Durham tarafından kurulan University Kolej,^[18] bir İskoç kralının babası olacak John Balliol'un kurduğu Balliol Kolej bunlardan sayılabilir.^[16] Lordlar Kamarası başkanı ve Rochester Piskoposu Walter de Merton, üniversite hayatına dair bir yönetmelik kaleme almış,^[19][20] kurduğu Merton Kolej bu anlamda Oxford'daki benzer kurumlar ve Cambridge Üniversitesine örnek oluşturmuştur. Bu tarihten itibaren öğrenciler giderek manastır yönetimindeki binalardan ayrılıp kolejlerde yaşamayı tercih etmeye başlamışlardır.^[18]

1333-34 yıllarında, Oxford'dan memnun olmayan bir grup akademisyenin Stamford, Lincolnshire'da bir üniversite kurma teşebbüsü, Kral III. Edward'a bir dilekçe sunan Oxford ve Cambridge üniversitelerince engellenmişti.^[21] Bu tarihten itibaren, İngiltere'de, Londra da dâhil olmak üzere yeni üniversite kurulması 1820 yılına kadar yasaklanmıştı; bu nedenledir ki, Oxford ve Cambridge ülkede eğitim konusunda batı Avrupa ülkelerinde pek görülmeyen türden bir tahakküm sahibi olmuştur.^[22][23]

Rönesans döneminin getirdiği yeni bilgiler, 15. yüzyıldan sonra Oxford'u oldukça etkilemişti. Dönemin akademisyenleri arasında Grekçe çalışmalarının yeniden rağbet görmesini sağlayan William Grocyn ve meşhur teolog John Colet bulunuyordu.

İngiliz Reformasyonu sonrası Katolik Kilisesi ile yollar ayrıldıktan sonra, mezhep değiştirmeyen Oxfordlular kıta Avrupası'na kaçarak özellikle Douai Üniversitesi'ne gitmişlerdir.^[24] Oxford, Orta Çağ'ın skolastik yöntemini terk ederek Rönesans eğitimini benimsemişse de üniversiteye bağlı kurumlar toprak ve gelir kaybına uğramıştır. Aydınlanma Çağı'na gelindiğinde Oxford bir hayli itibar kaybetmişti; yeni öğrenciler gelmiyor, eğitim ihmal ediliyordu.

1637 yılında okulun rektörü ve Canterbury Başpiskoposu olan William Laud üniversitenin mevzuatını kaleme aldı. Okulun 19. yüzyıl ortasına kadar başvurduğu yönetmelik büyük ölçüde bu olmuştur. Laud aynı zamanda üniversite yayınevi için imtiyazname çıkartılmasını sağlamış ve okulun ana kütüphanesi olan Bodleian Kütüphanesi'ne önemli bağışlarda bulunmuştur. İngiltere Kilisesi'nin kurulduğu yıllardan başlayarak 1866 yılına kadar, lisans derecesi olmak için kilise mensubu olmak zorunluydu; kilise mensubu olmayanların yüksek lisans almasına ise 1871 yılında izin verildi.^[25]

İngiliz İç Savaşı sırasında (1642-1649) üniversite Kralcı partinin merkeziyken, kasaba meşruti sistemi destekliyordu.^[26] 18. yüzyılın ortasından itibaren Oxford Üniversitesi'nin siyasi anlaşmazlıklarda taraf olduğu pek görülmemiştir.

1610 yılında kurulan Wadham Kolej, Sir Christopher Wren'in lisans eğitimi aldığı yerdi. 1650'lerde Wren, aralarında Robert Boyle ve Robert Hooke'un da olduğu bir grup parlak empirist bilimcinin yer aldığı Oxford Philosophical Club'a (Oxford Felsefe Kulübü) dahildi. Grup, Wadham'ın müdürü John Wilkins'in desteğiyle haftada bir toplanmış, günümüzdeki Royal Society'nin kurulmasına ön ayak olmuştur.

19. yüzyıl ortasında, Kardinal Newman adıyla bilinen John Henry Newman'ın başını çektiği Oxford Hareketi (1833-1845) üniversitede çok etkili olmuştur. Edward Bouverie Pusey, Benjamin Jowett ve Max Müller gibi önemli akademisyenler yardımıyla Alman üniversitelerindeki yenilikçi model Oxford'a ulaşmıştır.

1800'lerde yapılan idari reformlar arasında sözlü sınavların yerine yazılı sınavların getirilmesi; dini ayrılıklara tahammülün artması ve kadınların okuyacağı dört kolejin kurulması sayılabilir. 20. yüzyılda Kraliyet özel meclisinin kararlarıyla (örn. zorunlu günlük ibadetin kaldırılması, Regius İbranice Profesörlüğü'nün ruhbanlık mesleğinden ayrılması, kolejlerin bıraktığı mirasların ilahiyat dışında kaynaklara aktarılması) geleneksel inanç ve ibadet arasındaki bağlantıyı gevşetme vazifesi gördü. Dahası, üniversite geleneksel olarak sadece klasik ilimi kapsıyorken, müfredat 19. yüzyıl içinde genişleyerek bilim ve tıp alanlarını da içine aldı. Üniversiteye girmek için Grekçe bilmek 1920, Latince bilmek ise 1960 yılına kadar zorunluydu.

Oxford Üniversitesi, 20. yüzyıl başında doktora vermeye başladı. Matematik alanındaki ilk Oxford DPhil derecesi 1921 tarihinde verilmiştir.^[27]

1914 yılının başında üniversitede yaklaşık üç bin lisans öğrencisi ve yaklaşık yüz lisans üstü öğrenci bulunuyordu. I. Dünya Savaşı sırasında pek çok lisans öğrencisi ve kolej mensubu savaşa katıldı. 1918 yılında neredeyse tüm kolej mensupları üniformalıydı; okulun öğrenci nüfusu %12'ye düşmüştü.^[28] Kayıtlara göre toplamda 14.792 üniversite üyesi savaşta yer almış, 2.716 kişi (%18,36) ölmüştür.^[29] Savaş yıllarında boş kalan üniversite binaları hastane, yedek subay okulu ve askeri eğitim kampı olarak hizmet vermiştir.^[28]

Yüzyıl ortasında Nazizm ve Komünizm nedeniyle ülkesini terk etmek zorunda kalan pek çok seçkin akademisyen Oxford'a gelmiştir.

Oxford Üniversitesi'nin tarih boyunca sahip olduğu seçkin mezunlar ve akademisyenlerin listesi hayli uzundur; Britanya'nın ve ülkelerinin siyaset, bilim, tıp ve edebiyatında etkili isimler olmuşlardır. 50'nin üzerinde Nobel Ödülü sahibinin ve ellinin üzerinde dünya liderinin yolu Oxford Üniversitesi'nden geçmiştir.^[11]

Üniversite 1875 yılında çıkardığı bir kararname ile delegelerin kadınlara lisans seviyesinde sınavlar düzenlemesini mümkün kılmıştır;^[30] yüzyıl sonunda bir süre devam eden bu uygulama sayesinde "istimbot hanımları" diye adlandırılan kadınlar, Dublin Üniversitesi'nden ad eundem (bir üniversitenin başka bir üniversitenin mezununa verdiği fahri paye) dereceleri almıştır.^[31] İlk dört kadın koleji, Kadınlar için Yükseköğrenimi Yayma Derneği'nin (AEW) çalışmaları sonucu açılmıştır. Lady Margaret Hall'un (1878)^[32] arkasından 1879'da Somerville Kolej kurulmuştur;^[33] Somerville ve Lady Margaret Hall'un ilk 21 öğrencisi derslere, Oxford'da bir fırıncı dükkânının üst katındaki odalarda girmiştir.^[30] İlk iki kolejin ardından St. Hugh's (1886),^[34] St. Hilda's (1893)^[35] ve St. Anne's Kolej (1952) gelmiştir.^[36] 20. yüzyıl başında Oxford ve Cambridge erkeklerin ayrıcalık sahibi olduğu kurumlar olsa da,^[37] I. Dünya Savaşı sırasında kadınların Oxford'a entegrasyonu hızlanmıştır. 1916 yılında erkeklerle eşit sayıda kadın tıp öğrencisi kabul edilmiş, 1917 yılında üniversite kadınların sınavları için maddi sorumluluğu üstlenmiştir.^[28] 7 Ekim 1920 günü kadınların üniversitenin asli üyeleri olarak kabul edilmesi ve derece alabilmesi sağlanmıştır.^[38] 1927 yılında "don"ların kota uygulamasıyla kadın öğrenci sayısı erkek sayısının çeyreğine düşürülmüş, bu uygulama 1957 yılına kadar kaldırılmamıştır.^[30] Ancak 1970'lere kadar Oxford kolejleri yalnız erkekleri veya kadınları kabul ettiği için, kadın öğrencilerin sayısı kolejlerin öğrenci alma kapasitesine göre belirlenmiştir. Kadın kolejlerine resmiyet 1959 yılında tanınmıştır.

1974 yılında Brasenose, Jesus, Wadham, Hertford ve St. Catherine's kolejleri kadın öğrencileri kabul eden ilk erkek kolejleri olmuştur. 2008'de St. Hilda's ilk erkek öğrencileri aldığında tüm kolejler karma eğitim vermeye başladı.^[39][40]

1988 yılına gelindiğinde, Oxford'un lisans öğrencilerinin %40'ı kadındı;^[41] 2012 yılı rakamlarına göre erkek lisans öğrencisi oranı %54, kadın öğrenci oranı ise %46'dır.^[42]

Oxford diplomalı ilk kadınlardan Dorothy L. Sayers'ın Gaudy Night isimli dedektif romanı Oxford'daki (kurgusal) bir kadın kolejinde geçer; kadın eğitimi meselesi ele aldığı konulardan biridir.

Bir "şehir üniversitesi" olduğu için Oxford'un ana yerleşkesi yoktur; kolej, akademik bölüm, yatakhane ve diğer tesisler şehir merkezi içinde yer almaktadır. Çoğu fen bölümünün yer aldığı Science Area, bir üniversite yerleşkesine en çok benzeyen bölümdür. Şehrin kuzeybatısında yer alan dört hektarlık Radcliffe Observatory Quarter hâlâ yapım aşamasındadır. Büyük kolejlerin binaları ve tesisleri de benzer büyüklüktedir.

Üniversitenin meşhur binaları arasında Radcliffe Camera, müzik konserleri, dersler ve üniversite merasimlerinin yapıldığı Sheldonian Theatre ve sınavlar ile bazı derslerin yapıldığı Examination Schools sayılabilir. St. Mary the Virgin Kilisesi, Sheldonian'ın yapılmasından önce üniversite merasimleri için kullanılmaktaydı. Christ Church Katedrali hem kolejin şapeli, hem de katedral olarak kullanılmaktadır.

2012-13 yıllarında üniversitenin Castle Mill projesine onay vermesi ve inşa edilen 4-5 katlı öğrenci yatakhanelerinin şehir merkezi manzarasının önünü kesmesi tartışmalı bir konu olmuştu.^[43] Proje, "Stonehenge'in yanına bir gökdelen inşa etme"ye benzetilmiştir.^[44]

University Parks, şehrin kuzeydoğusunda 28 hektarlık bir park bölgesidir. Gündüz saatlerinde tüm Oxford halkına açıktır. Bahçelere ve egzotik bitkilere ev sahipliği yapan parkın resmi olan ve olmayan fikstürler için kullanılan spor tesisleri bulunur.

High Street üzerindeki Botanik Bahçeleri, Birleşik Krallık'ın en eski botanik bahçesidir. 1,8 hektarlık bir alanda 8.000'in üzerinde bitki türüne ev sahipliği yapmaktadır. Fazla büyük olmamasına rağmen dünyanın en çeşitli bitki koleksiyonlarından bir tanesidir ve yüksek bitki familyalarının %90'ından fazlası bahçelerde temsil edilir. Şehrin altı kilometre güneyinde yer alan 53 hektarlık Harcourt Arboretumu, doğal ormanlık alan ve 27 hektarlık bir mera alanı içerir. Üniversitenin sahibi olduğu dört km²'lik Wytham Woods, zooloji ve iklim değişikliği üzerine araştırmalarda kullanılmaktadır.

Bagley Wood ve Christ Church Meadow gibi kolej sahipliğindeki meydanlar da kamuya hizmet vermektedir.^[45]

Bir kolej üniversitesi olan Oxford'un yapısı bilmeyenlere karmaşık gelebilir. Üniversite sayısı kırkı aşan kolej ve "hall"dan oluşan bir federasyondur; merkezi yönetimin başında rektör yardımcısı bulunur.

Akademik bölümler, federasyonun merkezi yapısı içinde yer alırlar, hiçbir kolejle bağlantıları yoktur. Bölümler öğrenim ve araştırma için gerekli tesisleri sunar, müfredatı ve öğrenim prensiplerini belirler, araştırma gerçekleştirir, dersler ve seminerler verir.

Lisans öğrencilerinin "tutorial" derslerini aldığı kolejlerde akademik bölümlere mensup kişiler de yer alırlar. Belirli kolejlerin belirli konulara yatkınlığı olsa da (örn. Nuffield Kolej bir sosyal bilimler merkezidir) istisnalar mevcuttur ve çoğu kolej çeşitli konulara hâkim akademisyen ve öğrencilere ev sahipliği yapmaktadır. Üniversitenin her seviyesinde kütüphane tesisleri mevcuttur: üniversitenin Bodleian Kütüphanesi, bölümlerin (örn. İngiliz Edebiyatı Fakültesi Kütüphanesi gibi) kendi kütüphaneleri ve kolejlerin işlettiği, tüm üyelerin kullanımına açık olan çok disiplinli kütüphaneler.

Üniversiteyi resmi olarak yöneten "şansölye" şu an Lord Patten olsa da, pek çok Birleşik Krallık üniversitesinde olduğu gibi bu kişi pek fazla yetki sahibi değildir; üniversitenin günlük çalışmasıyla ilgilenmez. Üniversitenin tüm mezunlarının katıldığı bir meclis "şansölye"yi seçer ve bu kişi ölümüne dek görevini sürdürür.^[46]

Üniversitenin de facto yöneticisi rektör yardımcısıdır ve bu görevi şu an Louise Richardson yürütmektedir.^[47][48] Beş yardımcısı eğitim; araştırma; planlama ve sermaye; gelişme ve dış ilişkiler; personel ve eşit imkânlar konularıyla bizzat ilgilenir. Üniversitenin idari politikasını belirleyen kurum Üniversite Meclisi'dir; bu mecliste rektör yardımcısı, bölüm başkanları, Congregation tarafından seçilen diğer üyeler ve öğrenci birliğinin seçtiği gözlemciler yer alır. "'Don parlamentosu" adı verilen Congregation üniversitenin akademik ve idari personelinin oluşturduğu 3700 kişilik bir meclistir ve yasama konusunda en büyük sorumluluğa sahip olan mercidir; meclisin teklif ettiği politikaları tartışır ve kararlaştırır.

İki kolejden dönüşümlü olarak seçilen iki üniversite "gözetmen"i, üniversitenin ve üniversiteye mensup herkesin yönetmeliklere uymasını sağlayan ombudsmanlardır. Üniversitenin profesörlerine toplu olarak "Oxford Üniversitesi'nin Nizami Profesörleri" adı verilir. Üniversitenin lisans üstü programlarında özellikle etkilidirler. Bu nizami profesörlüklere örnek olarak Chichele Profesörleri ve Drummond Siyasi İktisat Profesörü örnek verilebilir. Akademik fakülteler, bölümler ve enstitüler dört bölümde birleşirler; her birinin kendi başkanı ve seçilmiş meclisi vardır. Bunlar Beşeri Bilimler; Sosyal Bilimler; Matematik, Fizik ve Fen Bilimleri; ve Tıp bölümleridir.

Oxford Üniversitesi devletten kamu ödeneği aldığı için "devlet üniversitesi" sayıldığı gibi, tamamen özerk olduğu ve kamu ödeneğini reddederek kendini geçindirebileceği için bir "özel üniversite" de sayılır.^[49]

Üniversitedeki tüm öğrencilerin ve akademisyenlerin bir koleje ya da "hall"a üye olması gerekmektedir. Üniversitenin 39 kolejinin her biri özerktir ve kendi üyelerini, iç yapılarını ve faaliyetlerini kendileri belirlerler.^[8] Her bölümden öğrenci almayan kolejler bulunsa da, her kolejin geniş bir ilgi alanı bulunmaktadır.

Kolejlerin alfabetik olarak isimleri şöyledir:

Kolejlerin öğretim üyeleri don olarak bilinseler de, bu sıfat üniversitenin kendisince çok kullanılmaz. Konaklama ve yemek tesislerinin yanı sıra, her kolej öğrencilerine sosyal ve kültürel faaliyetler sunmakla mükelleftir. Kolejler lisans öğrencilerini kabul eder ve ödeyecekleri harç miktarını belirler; lisans üstünde ise bu sorumluluk bölüme aittir.

2014/15 yılında, üniversitenin geliri 1,429 milyon £ idi; bu gelirin başlıca kaynakları araştırma bursları (522,9 milyon £) ve harç ücretleridir (258,3 milyon £).^[50] Kolejlerin toplam geliri 415 milyon £ idi.^[51]

Üniversitenin yıllık geliri ve cari bütçesi daha büyük olsa da, kolejlere vakfedilen para çok daha fazladır (üniversite için rakam 834 milyon £, kolejler için 3,8 milyar £).^[52] Üniversitenin merkezi bütçesi 2007 yılında kurulan Oxford Üniversitesi Vakıf Yönetimi bürosu tarafından yönetilmektedir.^[53] Fosil yakıt yatırımları bulunan üniversite, 2014 tarihinde Amerika üniversitelerini örnek alarak bu yatırımları satmak için müzakerelere başlamıştır.^[54]

Üniversite Campaign for Oxford adlı bir kampanya başlatarak Birleşik Krallık'ta halktan bağış toplayan ilk üniversitelerden biri olmuştur. 2008 Mayıs'ında başlatılan ikinci kampanyaya "'Oxford Thinking – Oxford Üniversitesi Kampanyası" adı verilmiştir;^[55] bu kampanyanın üç amacı bulunmaktadır: akademik mevkiler ve programların sağlanması; öğrenci desteği; binalar ve altyapı işleri.^[56] 2012'nin Mart ayında 1,25 milyar £ değerindeki ilk hedefi geçen kampanyanın hedefi 3 milyar £ olarak değiştirildi.^[50] 2015'te rakam 2 milyar £'a ulaşmıştı.^[57]

Çoğu Britanya üniversitesinde olduğu gibi öğrenci adayları üniversiteye UCAS başvuru sistemi üzerinden başvurur; ancak Oxford Üniversitesi başvuruları, Cambridge Üniversitesi'nin ve tıp, diş hekimliği bölümlerinin de belirlediği erken bir tarihte, 15 Ekim günü sona erer.^[58]

Öğrencilerin her iki okulu da düşünmesinin önüne geçmek için, lisans adaylarının aynı yıl Oxford ve Cambridge'e başvurmasına izin verilmemektedir. Tek istisna erganun öğrencileri^[59] ve ikinci kez lisans yapacak olanlardır.^[60]

Çoğu aday kolejlerden birine başvurmayı tercih eder. Kolejler ise başvuru sürecinde ortaklaşa çalışır ve öğrencilerin kolej tercihlerine rağmen üniversitede bir yer edinmesi için çalışır.^[61] Son liste, elde edilen ve beklenen sınav sonuçları, okul referansları ve bazı konularda yazılı sınavlar ve teslim edilmiş metinler esas alınarak çıkarılır. Başvuru adaylarının yaklaşık %60'ı son listeye kalsa da, bu durum bölüme göre değişiklik gösterebilir. Kısa listedeki öğrencilerin büyük bölümü tek bir koleje yöneldiyse, bu öğrenciler kontenjanı dolmamış kolejlerden birine yönlendirilebilirler. Kolejler kısa listedeki adayları aralık ayında mülakat için çağırır, üç gün boyunca onlara yemek ve konaklama imkânı sunar. Adayların çoğu daha sonra birden fazla kolejden akademisyenler tarafından mülakata alınır. Avrupa'dan başvurmayan adayların mülakatları ise bazı durumlarda internet üzerinden gerçekleştirilebilir.

Teklifler ocak ayının başında gönderilir; bu teklifler genellikle bir kolejin kabulüyle birlikte gelir. Başarılı olan adayların dörtte biri, başvurmadıkları bir kolej tarafından kabul edilmektedir. Bazı bölümler ağustos ayında A Level sonuçlarını alacak olan kimi adaylara açık teklifte bulunabilir.^[62][63]

Lisans öğreniminin merkezinde 1-4 öğrencinin bir akademisyenle toplanarak o haftaki çalışmalarını –bu bazen bir makale (beşeri bilimlerde, çoğu sosyal bilim bölümü, bazı matematik, fizik ve fen bilimi bölümlerinde) veya problem cetveli (genellikle fen bölümleri, bazı sosyal bilimlerde) olabilir– bir saat boyunca tartıştıkları "tutorial" adı verilen özel ders bulunmaktadır. Sınavları yapan ve diplomayı veren merci üniversitedir. Lisans öğrenimi üç akademik dönem sürer: bu dönemlere Michaelmas, Hilary ve Trinity adı verilir.^[64] Her dönemde hafta pazar günü başlar ve bir sayıyla tanımlanır: ilk haftaya "birinci hafta", sonuncuyaysa "sekizinci hafta" denir; bu rakamlama dönem öncesine sarktığında "0. hafta" veya "-1. hafta" gibi kullanımlar da görülür. Lisans öğrencilerinin 0. haftanın perşembesinden itibaren konaklamaya başlaması gerekmektedir. Dönemler çoğu İngiliz üniversitesinde olduğundan daha kısadır^[65] ve akademik yıl, toplamda yılın yarısından az bir zaman sürer. Ancak lisans öğrencilerinin Noel, Paskalya ve Uzun Tatil olarak bilinen üç tatil süresince çalışması beklenir.

Üniversitenin tüm bölümlerinde lisans üstü seviyede yüksek lisans ve doktora araştırma bölümleri mevcuttur.

Oxford öğrencilerinin eğitimleri sırasında maddi destek için değerlendirebilecekleri pek çok imkân mevcuttur. 2006 yılında başlatılan Oxford Opportunity Bursaries programı, tüm Britanya vatandaşı lisans öğrencilerine imkânlarına dayalı olarak burslar sağlamaktadır. 3 yıllık bir program için toplam 10.235 £ yardımda bulunan bu burs, Birleşik Krallık üniversiteleri arasındaki en cömert burstur. Bunun yanında kolejler de öğrencilerine burs ve para desteği sunabilir. Lisans üstü eğitim için mevcut burs imkânları arasında Rhodes Bursu ve yakın zamanda başlatılan Weidenfeld Bursu sayılabilir.^[66] Oxford aynı zamanda her ulustan lisans üstü adayına açık olan Clarendon Bursu'nu da tanımaktadır.^[67] Bu bursu öncelikle Oxford University Press tahsis eder.^[68][69]

İlk sınavlarda başarılı olan öğrenciler kolejler tarafından burslar ve hibelerle ödüllendirilse de, harç sisteminin getirilmesinden beri bu meblağ daha çok sembolik hale gelmiştir. Burslu öğrenciler daha geniş bir cübbe giyerler; konaklama ve yemek için para ödeyen "avamlar" ise kısa, kolsuz bir cübbe giyer. Geçmişte "soylu avamlar" ve "beyefendi avamlar" gibi kademeler bulunsa da, bunlar 19. yüzyılda kaldırılmıştır. Belirli okullardan mezun olmak gibi şartlara bağlı olan "kapalı" burslar ise bugün ancak ismen varlığını sürdürmektedir.

Üniversite, Birleşik Krallık'ın en büyük üniversite kütüphane sistemine sahiptir:^[70] toplam 190 kilometre uzunluğunda raflarda yer alan 11 milyonu aşkın kitabıyla, Bodleian sistemi British Library'den sonra Birleşik Krallık'taki en büyük ikinci kütüphanedir. Bodleian Kütüphanesi devlet nüshası imtiyazı olan bir kütüphane olduğu için, Birleşik Krallık içerisinde yayımlanan her kitabın ücretsiz bir nüshasını isteme hakkına sahiptir. Bu sebeple kütüphanenin koleksiyonu yılda beş kilometre raf oranında büyümektedir.^[71]

Üniversitenin ana araştırma kütüphanesi olarak kabul edilen Bodleian Kütüphanesi, 1598 yılında Sir Thomas Bodley'nin kurduğu ve 1602'de açılan^[72] eski binadan, Radcliffe Camera, Clarendon Binası ve Yeni Bodleian Binası'ndan oluşur. Broad Caddesi altındaki bir tünel bu binaları birbirine bağlamaktadır; eski Bodleian binası ile Radcliffe Camera'yı birbirine bağlayan Gladstone Link tüneli de 2011'de okurların hizmetine açılmıştır.

Bodleian Kütüphaneleri grubu 2000 yılında kurulmuş, Bodleian Kütüphanesi ile bazı hususi kütüphaneleri bir araya getirmiştir.^[73] Mevcut haliyle 28 kütüphaneden oluşan bu sistemde^[74] önceden ayrı olan Sackler Kütüphanesi, Sosyal Bilimler Kütüphanesi ve Radcliffe Bilim Kitaplığı gibi koleksiyonlar da birleştirilmiştir.^[73] Bu işbirliği sonucu OLIS (Oxford Kütüphane Bilgi Sistemi) adlı bir entegre kütüphane sistemi oluşturulmuştur.

Yeni Bodleian binası 2014-15 yılında tadilattan geçmiş ve Weston Library adını almıştır.^[75] Tadilat sonrası geçici sergilerin yapılabileceği ve kütüphanenin mevcut hazinelerinin (Shakespeare'in ilk baskılarından biri ve bir Gutenberg İncili gibi) gösterilebileceği bir mekân oluşturulmuştur.

Bodleian, 2004 yılında Google ile ortaklaşa bir sayısallaştırma projesi yürütmüştür.^[76][77]

Oxford Üniversitesi, ücretsiz olarak girilip gezilebilen bir dizi müze ve galeriye sahiptir. 1683 yılında kurulan Ashmolean Müzesi Birleşik Krallık'ın eski müzesi, dünyanınsa en eski üniversite müzesidir.^[78] Arkeoloji ve sanat alanında önemli koleksiyonlara sahip müzede Michelangelo, Leonardo da Vinci, J. M. W. Turner ve Picasso'ya ait eserler görülebilir. "The Messiah" (Mesih) adlı, en muazzam Stradivarius örneklerinden sayılan keman da müzede bulunmaktadır.

University Museum of Natural History (Üniversite Doğa Tarihi Müzesi) üniversitenin zooloji, entomoloji ve jeoloji örneklerini neo-Gotik üslupta yapılmış büyük bir binada barındırır.^[79][80] Koleksiyonda bir Tyrannosaurus rex ve Triceratops iskeleti, bir dodoya ait en eksiksiz kalıntılar da bulunabilir.

Doğa Tarihi müzesiyle ilintili 1884 tarihinde kurulmuş Pitt Rivers Müzesi'nde ise üniversitenin 500.000'i aşkın parçaya sahip olan arkeoloji ve antropoloji koleksiyonları sergilenir. Müzenin kurulmasından beri personeli Oxford'da antropoloji eğitimiyle ilgilense de, General Pitt Rivers'ın bağışıyla üniversite bir antropoloji branşı açmıştır.

Museum of the History of Science (Bilim Tarihi Müzesi) Broad Caddesi'nde bulunur ve dünyanın varlığını sürdürmekte olan en eski müze amaçlı inşa edilmiş binasıdır.^[81] Antikiteden 20. yüzyıla bilim tarihinin neredeyse tüm yönlerini temsil eden 15.000 parçaya sahiptir. St. Aldate's kolejinin müzik fakültesindeki Bate Collection, Orta Çağ'dan günümüze Batı klasik müziği enstrümanlarının sergilendiği bir koleksiyondur. Christ Church Picture Gallery (Christ Church Resim Galerisi) 200'ün üzerinde "eski usta" resmine ev sahipliği yapar.

Oxford University Press dünyanın en eski ikinci yayınevi, yayın sayısıyla da dünyanın en büyük üniversite yayıncısıdır.^[10] Her yıl 6.000'in üzerinde yeni kitap yayımlanır.^[82] Bunların içinde Oxford English Dictionary ve Oxford World's Classics (Dünya Klasikleri) gibi başvuru kaynakları ve akademik yayınlar da bulunmaktadır.

Oxford Üniversitesi, dünyanın ilk 10 üniversite sıralamasında sürekli yer bulmaktadır. Times Good University Guide (Times İyi Üniversiteler Kılavuzu) tarafından ardı ardına on bir yıl boyunca birinci sırada yer almış,^[83] tıp okulu ise THE World University Rankings'ce beş yıl boyunca ilk sırada kalmıştır.^[84] THE, aynı zamanda Oxford'u World Reputation Rankings (Dünya Tanınmışlık Sıralaması) içinde dünyanın "altı süper markası"ndan biri olarak seçmiştir.^[85] Saïd Business School, Financial Times'ın Küresel MBA Sıralaması'nda dünya çapında 23. olmuştur.^[86]

Complete University Guide, 2017 baskısında Oxford'un sunmakta olduğu 35 bölümden 34'ü ulusal çapta ilk 10'a girmiştir; bu da Oxford'u (Cambridge, Imperial College London ve Durham ile birlikte) bölümlerinde %90'ı ilk 10'a giren dört Birleşik Krallık üniversitesinden biri yapmaktadır.^[87] Sanat & Tasarım, Doğu & Güneydoğu Asya Çalışmaları, Tıp, Müzik, Felsefe ve Siyaset bölümleri kılavuzun sıralamasında Birleşik Krallık içinde birinci olmuştur.^[88]

QS Dünya Üniversite Sıralamaları'na göre, Oxford Üniversitesi dört Beşeri Bilimler disiplininde dünya içinde birincidir: bunlar İngiliz Dili ve Edebiyatı, Modern Diller, Coğrafya ve Tarih'tir. Antropoloji, Arkeoloji, Hukuk, Tıp, Siyaset & Uluslararası İlişkiler ve Psikoloji alanında da dünya çapında ikincidir.^[89]

Sınavlar, kayıtlar, disiplin duruşmaları ve üniversite çalışanlarını ziyaret sırasında resmi akademik kıyafet giymek zorunludur. 2015 yılında Oxford öğrencilerinin gerçekleştirdiği bir referandumda %76'lık çoğunluk, kılık kıyafetin sınavlarda serbest olması lehinde oy kullanmıştır; 8671 öğrencinin katıldığı oylama %40,2'lik katılımla Birleşik Krallık'ta bir öğrenci referandumuna en yüksek katılım olmuştur.^[90][91] Bu sonuç resmi kıyafet giymeyen bir azınlığı tüm öğrencilerin takip edeceği düşünülerek^[92] kılık kıyafete serbestlik getirilmesi değil, resmi kıyafetin kaldırılmasına yönelik bir oy olarak algılanmıştır. Temmuz 2012'de resmi kıyafet yönetmeliği değiştirilerek trans bireyler için daha kapsayıcı hale getirilmiştir.^[93]

Diğer gelenekler ve âdetler koleje göre değişiklik gösterir. Örneğin bazı kolejlerde resmi yemekler altı haftada bir gerçekleştirilirken diğer kolejlerde çok daha nadirdir. Çoğu kolejde bu yemeklere cüppeyle gidilir ve Latince duayla başlanır.

Balolar kolejlerin düzenlediği en büyük faaliyetlerden bir tanesidir; bunların en büyüğü, üç yılda bir Trinity döneminin 9. haftasında yapılan Commemoration balosudur ve frakla iştirak edilir.

Punt adı verilen yassı sandallarla gezmek en çok yapılan yaz faaliyetlerinden biridir.

Her kolejin kendisine ait, bazısı tuhaf gelenekler mevcuttur.

Kolej takımları arasında spor karşılaşmaları düzenlenir; bu turnuvalara "cupper" adı verilir (spor dışında yarışmalarda da bu isim kullanılır). Bunun dışında üniversite çapında takımlar da mevcuttur. Cambridge ile yapılan yıllık müsabakaların en önemlisi televizyonda her yıl beş ila on milyon izleyicinin takip ettiği kürek yarışlarıdır. Dışarıdan gösterilen bu ilgi, üniversitede kürek sporuna verilen önemi haklı çıkarır gibidir. Her dönem düzenlenen kolejlerarası kürek müsabakaları Christ Church Regatta, Torpids ve Summer Eights ilgiyle izlenir. Belli sporlarda üniversite takımında yer alanlara "blue" isimli bir ödül verilir. Oxford'da geleneksel sporların yanı sıra bir quidditch takımı da bulunmaktadır.

Üniversitenin bağımsız yayımlanan Cherwell ve OUSU (Oxford Üniversitesi Öğrenci Birliği) tarafından yayımlanan The Oxford Student olmak üzere iki adet haftalık öğrenci gazetesi mevcuttur. Isis ve The Owl Journal, Oxymoron isimli mizah dergisi ve lisans üstü öğrencilere hitap eden Oxonian Review diğer yayınlar arasındadır. Oxide Radio adında bir öğrenci radyo istasyonu bulunmaktadır. Çoğu kolejin şapeli bir koroya sahiptir. Hem kolejlerde, hem de üniversite çapında müzik, tiyatro ve diğer sanat kulüplerine katılmak mümkündür. Diğer kolej derneklerinden farklı olarak müzik orkestraları diğer kolejlerden öğrencileri tereddütsüz kabul eder.

Çoğu akademik bölümün tüm öğrencilere açık bir öğrenci kulübü bulunmaktadır. Tüm inançlara, siyasi partilere, ülkelere ve kültürlere ait gruplara rastlanabilir.

Öğrenci birliğiyle karıştırılmaması gereken Oxford Union haftada bir kez münazaralar ve ünlü isimlerin katıldığı konuşmalar düzenler. Üniversite tarihinde The Bullingdon Club gibi seçkin, yalnız davetle girilebilen kulüpler var olmuştur.

OUSU kısaltmasıyla bilinen Oxford University Student Union'un (Oxford Üniversitesi Öğrenci Birliği) var oluş amacı üniversitenin karar alma sürecinde öğrencileri temsil etmek, ulusal yükseköğrenim tartışmalarında öğrencilerin sesi olmak ve öğrencilere doğrudan hizmetler sunmaktır. Oxford Üniversitesi'nin kolejler bütünü yapısını yansıtan OUSU hem Oxford'un 21.000'i aşkın öğrencisini temsil eden bir dernek, hem de kolej ortak salonları ile lisans ve lisans üstü öğrenci kümelerinin oluşturduğu bir federasyondur. OUSU İdari Heyeti'nde altı adet tam zamanlı maaşlı görevli bulunur; bu kişiler genellikle final sınavlarını tamamladıktan sonraki sene göreve başlar.

Kolej hayatının ne kadar önemli olduğu lisans ve lisans üstü öğrencilerinin ayrı olarak gruplandığı ortak salonların OUSU'dan daha önemli görülmesinden anlaşılabilir. Her ortak salonun kendine ait bir heyeti vardır; her birinin başkanı ve seçilmiş öğrencileri kolejdeki arkadaşlarını kolej yetkilileri önünde temsil ederler. Kendi faaliyetlerini de düzenleyen bu heyetlerin kolejden ve bazen öğrenciler tarafından işletilen barlar gibi kaynaklardan gelen geniş bir bütçesi mevcuttur. Bu yapının istisnaları yok değildir: örneğin Wadham Kolej içindeki tüm öğrenciler tek bir öğrenci birliğince temsil edilir; yalnız lisans üstü öğrencilerin alındığı kolejlerde de yapı değişiklik gösterebilir.

"Oxonian" adıyla bilinen Oxford mezunları, tarih boyunca akademi içi ve dışında adını duyurmuştur: Arabistanlı Lawrence adıyla bilinen İngiliz subayı T. E. Lawrence;^[94] kâşif, saray mensubu ve edebiyatçı Sir Walter Raleigh;^[95] Avusturalyalı medya patronu Rupert Murdoch^[96] gibi çeşitli dönem ve meslekten kimseler bu isimler arasındadır. Üstelik 58 Nobel Ödülü sahibi isim Oxford'da okumuş ya da ders vermiş, üniversite ödülün altı branşında da temsil edilmiştir.^[11]

27 Birleşik Krallık başbakanı Oxford mezunudur: içlerinde William Gladstone, Herbert Asquith, Clement Attlee, Harold Macmillan, Edward Heath, Harold Wilson, Margaret Thatcher, Tony Blair, David Cameron ve Theresa May bulunur. II. Dünya Savaşı sonrası başbakanlardan yalnızca Gordon Brown, Oxford dışında bir üniversitede öğrenim görmüştür. (James Callaghan ve John Major üniversiteye gitmemiştir.)^[97]

100'ün üzerinde Oxford mezunu 2010'da Avam Kamarası'na seçilmiştir.^[97] Bu rakama eski muhalefet lideri Ed Milliband, kabine ve gölge hükûmet üyeleri de dahildir. Lordlar Kamarası'nda da 140 Oxonian bulunmaktadır.^[11]

En az 31 dünya lideri Oxford'da eğitim görmüştür.^[11] Norveç Kralı V. Harald,^[98] Ürdün Kralı II. Abdullah,^[11] beş Avustralya başbakanı (John Gorton, Malcolm Fraser, Bob Hawke, Tony Abbott ve Malcolm Turnbull),^{[99][100][101]} beş Pakistan başbakanı (Liyakat Ali Han, Hüseyin Şehid Sühreverdi, Sir Malik Feruz Han Nun, Zülfikar Ali Butto, Benazir Butto),^[11] iki Kanada başbakanı (Lester B. Pearson ve John Turner),^[11][102] iki Hindistan başbakanı (Manmohan Singh ve İndira Gandhi (üniversiteyi bitirmemiştir)),^[11][103] eski Seylan başbakanı S. W. R. D. Bandanaraike, Jamaikalı devlet adamı Norman Washington Manley,^[104] Trinidad ve Tobago başbakanı Eric Williams, Peru başkanı Pedro Pablo Kuczynski, eski Tayland başbakanı Abhisit Vejjajiva, Zimbabve başbakan vekili Arthur Mutambara bu sayının içindedir. 42. ABD başkanı Bill Clinton (Rhodes Bursu ile Oxford'a gelmiştir) ilk Oxonian ABD başkanı olmuştur.^[11][105] Burmalı demokrasi eylemcisi ve Nobel Ödülü sahibi Ang San Su Çi de St. Hugh's Kolej'de öğrenim görmüştür.^[106]

Üç Oxfordlu matematikçi, Michael Atiyah, Daniel Quillen ve Simon Donaldson, "matematiğin Nobel ödülü" olarak bilinen Fields madalyasını almıştır. Fermat'nın son teoremini kanıtlayan Andrew Wiles, Oxford mezunudur; bugün de Oxford'da Royal Society Araştırma Profesörlüğü yapmaktadır. Marcus du Sautoy ve Roger Penrose bugün Oxford'da matematik profesörlüğü yapmaktadır. Üniversitede kullanılan Mathematica ve Wolfram Alpha'nın baş tasarımcısı Stephen Wolfram üniversitede World Wide Web'i icat eden Tim Berners-Lee;^[11][107] ilişkisel veri modelini icat eden Edgar F. Codd;^[108] program dili öncüsü ve Quicksort'un mucidi Tony Hoare ile birlikte öğrenim görmüştür.

11 Nobel Kimya Ödüllü, 5 Nobel Fizik Ödüllü ve 16 Nobel Tıp Ödüllü kişinin üniversiteyle tarih içinde ilişkisi olmuştur.^[109]

Oxford'da araştırma yapmış bilim insanları arasında biyokimya çalışmaları ile Nobel Kimya Ödülü'ne layık görülen Dorothy Hodgkin bulunur.^[110] Richard Dawkins^[111] ve Frederick Soddy^[112] üniversitede okumuş ve daha sonra araştırmaları için geri dönmüşlerdir. Robert Hooke, Edwin Hubble ve Stephen Hawking Oxford mezunlarıdır.^[11]

Modern kimyanın kurucusu Robert Boyle üniversitede okumamış ve akademisyenlik yapmamış olsa da şehirdeki bilim çevresine iştirak etmek için Oxford'da yaşamış, bu nedenle bir fahri dereceye layık görülmüştür.^[113] Oxford'da kısa zaman geçiren bilim insanları arasında görelilik kuramını ve foton kavramını geliştiren Albert Einstein^[114] ile Schrödinger denklemi ve Schrödinger'in kedisi düşünce egzersizini formülleştiren Erwin Schrödinger bulunur.

Adam Smith, Alfred Marshall ve Amartya Sen Oxford'da zaman geçirmiş iktisatçılar arasındadır.

Oxford ile ilişkisi olmuş edebiyatçıların listesi uzundur. John Fowles, Thomas Middleton, ilk İngilizce sözlüğünü derleyen Samuel Johnson, Christopher Hitchens, Robert Graves, Evelyn Waugh,^[115] Alice Harikalar Diyarında'nın yazarı Lewis Carroll,^[116] Aldous Huxley,^[117] Oscar Wilde,^[118] C. S. Lewis,^[119] J. R. R. Tolkien,^[120] Graham Greene,^[121] V. S. Naipaul, Philip Pullman,^[11] Joseph Heller;^[122] şairler Percy Bysshe Shelley,^[123] John Donne,^[124] W. H. Auden,^[125] T. S. Eliot ve Philip Larkin^[126] bunlardan yalnızca birkaçıdır.

Besteci Andrew Lloyd Webber üniversitede öğrenim görmüştür.

Hugh Grant,^[127] Kate Beckinsale,^[127] Dudley Moore,^[128] Monty Python üyeleri Michael Palin^[11] ve Terry Jones,^[129] Anna Popplewell ve Rowan Atkinson üniversite mezunu oyunculardır. Yönetmen Ken Loach da Oxford'da okumuştur.^[130]

Oxford'un felsefe geleneği Orta Çağ'da Robert Grosseteste^[131] ve üniversite hocaları arasında Occam'ın tıraş bıçağı ile bilinen Ockham'lı William'la^[131] başlamıştır. Thomas Hobbes,^[132][133] Jeremy Bentham ve empirist John Locke, Oxford'dan mezundular. En çok bilinen eserleri Oxford'dan ayrıldıktan sonra kaleme alınmışsa da, üniversitede geçirdiği on iki yıl Locke'u bir hayli etkilemişti.^[131]

Felsefe her zaman Oxford'un başlıca uğraşları içinde olmuştur. 20. yüzyıldan Oxford filozofları arasında Zihin Kavramı'nın yazarı, felsefe kariyerini üniversitede geçirmiş Gilbert Ryle^[131] ile kişisel kimlik ve ilgili konular üzerine uzmanlaşmış Derek Parfit sayılabilir. Üniversitede öğrenim görmüş diğer meşhur modern filozoflar arasında A. J. Ayer,^[131] "What Is It Like to Be a Bat?"in (Yarasa Olmak Nasıl Bir Şeydir?) yazarı Thomas Nagel, Robert Nozick, John Rawls ve Peter Singer sayılabilir. Çin odası düşünce egzersizini bulan John Searle Oxford'da öğrenim görmüş ve akademik kariyerine başlamıştır.^[134]

Oxford'da öğrenim görmüş en meşhur maceraperestler ve kâşifler arasında I. Elizabeth döneminin en ünlü kişilerinden Sir Walter Raleigh ile hayat hikâyesi 1962 tarihli film Arabistanlı Lawrence'a ilham kaynağı olan T. E. Lawrence sayılabilir. Fransa ve İtalya'da yaptığı seyahatlerle ve Galler Prensi Henry Frederick'in saray soytarısı olmakla bilinen Thomas Coryat, İngiliz sofralarına çatalı ve İngiliz hayatına şemsiyeyi getirmesiyle bilinir.^[135]

Kâşif, arkeolog, kartoğraf ve casus Gertrude Bell de Oxford mezunuydu; T. E. Lawrence ile birlikte günümüzde Ürdün ve Irak olan topraklarda Haşimoğulları Hanedanı'nın iktidara gelmesine ve Irak modern devletinin kurulmasına yardımcı olmuştur. Richard Francis Burton, kılık değiştirerek Mekke'ye gitmiş; John Hanning Speke ile birlikte Nil'in kaynağına yolculuk ederek Afrika'nın Büyük Gölleri'ne ilk ayak basan Avrupalılardan biri olmuştur. Dağcı Tom Bourdillon, Everest Dağı'nın zirvesine yapılan ilk yolculuğa çıkan kafilede yer almıştır.

• Oxford Üniversitesi22 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: Oxford Üniversitesi resmi internet sitesi ana sayfa.