vakit

Ayrıca bakınız: vakít

Türkçe

Osmanlı Türkçesi وقت‎, Arapça وَقِت‎ (vaḳit).

vakit (belirtme hâli vakti, çoğulu vakitler)

bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler
Şimdi yemek vakti, bunun vakti değil.
belirlenmiş olan zaman
Kâhya, "Vakit gayri Süleyman, haber saldık gelecekler, pamuklar da kıvamına geldi" demişti. — S. Kocagöz
zaman anlatan kelimelere belirtilen hâl geldiğinde "iken" anlamı veren bir söz
(astronomi) çağ, devir
Vaktin bilginleri.
(mecaz) geçim, para bakımından elverişli durum
Onun bu kadar para vermeye vakti yok.
(zaman) zaman
Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek'te. — Y. K. Beyatlı

vakit adının çekimi

zaman

zaman

zaman

zaman

zaman

Afrikaanca: tyd (af)
Almanca: Zeit (de) d
Arapça: وَقْت‎ (ar) e (vaḳt)
Azerice: vaxt (az)
Endonezce: waktu (id)
Felemenkçe: tijd (nl)
Fince: aika (fi), aikakausi (fi), aikavyöhyke (fi)
İngilizce: time (en)
Özbekçe: chog (uz), davr (uz), kez (uz), mahal (uz), mavrid (uz), palla (uz), payt (uz), vaqt (uz)
Romanşça: oura (rm) d, temp (rm) e
Sırp-Hırvatça: vrijeme (sh) n
Sorbca:
Aşağı Sorbca: cas (dsb) e

Yukarı Sorbca: čas (hsb)
Somalice: wakhti (so), waqti (sh)
Svahili: wakati (sw)
Tagalogca: panahon (tl)
Tatarca: vaqıt (tt)
Kırım Tatarcası: vaqıt (crh), zaman (crh)
Türkçe:
Eski Türkçe: 𐰇𐰓‎ (otk) (öd)

Osmanlı Türkçesi: وقت‎ (ota)
Türkmence: wagt (tk)
Udmurtça: вакыт (udm) (vakyt)

Arapça وَقْت‎ (vaḳt)

vakit