[go: up one dir, main page]
ข้ามไปเนื้อหา

ประเทศวานูวาตู

แก้ไขลิงก์
พิกัด: 17°S 168°E / 17°S 168°E / -17; 168
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ประเทศวานูอาตู)
สาธารณรัฐวานูวาตู

Ripablik blong Vanuatu (บิสลามา)
Republic of Vanuatu (อังกฤษ)
République du Vanuatu (ฝรั่งเศส)
ตราแผ่นดินของวานูวาตู
ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: "เรายืนหยัดอยู่กับพระเจ้า"
(บิสลามา: Long God yumi stanap;
อังกฤษ: With God we stand;[1][2]
ฝรั่งเศส: Nous nous tenons devant Dieu)
ที่ตั้งของวานูวาตู
เมืองหลวง
และเมืองใหญ่สุด
พอร์ตวิลา
17°S 168°E / 17°S 168°E / -17; 168
ภาษาราชการ
กลุ่มชาติพันธุ์
(1999)
ศาสนา
(ค.ศ. 2010)[3]
การปกครองรัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบรัฐสภา
Nikenike Vurobaravu
Charlot Salwai
สภานิติบัญญัติรัฐสภา
เป็นเอกราช
• จากฝรั่งเศสและสหราชอาณาจักร
30 กรกฎาคม ค.ศ. 1980
• ยอมรับเป็นสมาชิกของสหประชาชาติ
15 กันยายน ค.ศ. 1981
พื้นที่
• รวม
12,189 ตารางกิโลเมตร (4,706 ตารางไมล์) (อันดับที่ 157)
ประชากร
• ค.ศ. 2020 ประมาณ
307,815[4] (อันดับที่ 181)
• สำมะโนประชากร ค.ศ. 2016
272,459[5]
19.7 ต่อตารางกิโลเมตร (51.0 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 188)
จีดีพี (อำนาจซื้อ) ค.ศ. 2018 (ประมาณ)
• รวม
820 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[6] (อันดับที่ 178)
2,850 ดอลลาร์สหรัฐ[6] (อันดับที่ 155)
จีดีพี (ราคาตลาด) ค.ศ. 2018 (ประมาณ)
• รวม
957 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[6] (อันดับที่ 175)
3,327 ดอลลาร์สหรัฐ[6] (อันดับที่ 124)
จีนี (ค.ศ. 2010)37.6[7]
ปานกลาง
เอชดีไอ (ค.ศ. 2019)เพิ่มขึ้น 0.609[8]
ปานกลาง · อันดับที่ 140
สกุลเงินวาตู (VUV)
เขตเวลาUTC+11 (VUT (เวลาในประเทศวานูวาตู))
ขับรถด้านขวามือ
รหัสโทรศัพท์+678
โดเมนบนสุด.vu

วานูวาตู (บิสลามา, อังกฤษ และฝรั่งเศส: Vanuatu, เสียงอ่านในภาษาบิสลามาและฝรั่งเศส [vanuatu]) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐวานูวาตู (บิสลามา: Ripablik blong Vanuatu; อังกฤษ: Republic of Vanuatu; ฝรั่งเศส: République de Vanuatu) เป็นประเทศหมู่เกาะที่ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของประเทศออสเตรเลีย 1,750 กม. และตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของนิวแคลิโดเนีย ทางทิศตะวันตกของประเทศฟีจี และทางทิศใต้ของหมู่เกาะโซโลมอน 500 กม. ชื่อของประเทศนี้ในยุคอาณานิคม คือ นิวเฮบริดีส์ (New Hebrides)

ศัพทมูลวิทยา

[แก้]

ชื่อประเทศมาจากคำว่าวานูอา ("ดินแดน" หรือ "บ้าน")[9] ซึ่งพบในภาษาตระกูลออสโตรนีเซียนบางภาษา[a] กับคำว่า ตู หมายถึง "เพื่อยืน" (จากPOc *tuqur).[10] ทั้งสองคำสื่อถึงสถานะเป็นเอกราชของประเทศ[11]

ประวัติศาสตร์

[แก้]
บทความหลัก: ประวัติศาสตร์วานูวาตู

เกาะจำนวนมากของวานูวาตูมีผู้อาศัยมานานนับพัน ๆ ปี หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุด พบว่ามีอายุย้อนไปถึงประมาณ 2,000 ปีก่อนคริสตกาล และเมื่อ ค.ศ. 1606 นักสำรวจชาวโปรตุเกส ชื่อ เปโดร เฟร์นันเดซ เด กีโรส (Pedro Fernández de Quirós) ก็นับเป็นชาวยุโรปคนแรกที่เดินทางมาถึงหมู่เกาะนี้ ชาวยุโรปเริ่มตั้งถิ่นฐานในหมู่เกาะดังกล่าวในปลายศตวรรษที่ 18 หลังจากกัปตันเจมส์ คุก นักสำรวจชาวอังกฤษได้เดินทางมายังหมู่เกาะแห่งนี้ เมื่อระหว่างการเดินทางครั้งที่ 2 ของเขา

เมื่อ ค.ศ. 1906 ฝรั่งเศสและสหราชอาณาจักรตกลงที่จะปกครองดินแดนนี้ร่วมกัน โดยเรียกหมู่เกาะแห่งนี้ว่า "นิวเฮบริดีส์" ครั้นถึงทศวรรษ 1960 ประชากรชาววานูวาตูเริ่มกดดันเพื่อก่อตั้งรัฐบาลของตนเอง และภายหลังก็เรียกร้องเอกราชคืน และในที่สุดฝรั่งเศสและสหราชอาณาจักรก็ยอมคืนอำนาจอธิปไตยอย่างสมบูรณ์สู่เจ้าของพื้นที่อีกครั้ง เมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม ค.ศ. 1980 (พ.ศ. 2523)

ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990 วานูวาตูประสบความผันผวนทางการเมือง และในที่สุดก็นำไปสู่รัฐบาลแบบกระจายอำนาจมากขึ้น

บางท่านถือว่าวานูวาตูเป็นหนึ่งในเกาะสวรรค์ที่ยังคงสภาพดังเดิมอย่างแท้จริง

ภูมิศาสตร์

[แก้]

วานูวาตูมิได้เป็นเกาะเพียงเกาะเดียว ความจริงแล้วเป็นหมู่เกาะ มีเกาะน้อยใหญ่ทั้งหมด 83 เกาะ ในจำนวนนี้ มีอยู่ 2 เกาะ ได้แก่ เกาะแมตทิว (Matthew) และเกาะฮันเตอร์ ซึ่งถือเป็นดินแดนของนิวแคลิโดเนีย (ฝรั่งเศส)

ในบรรดาเกาะทั้ง 83 เกาะนั้น มี 14 เกาะที่มีเนื้อที่มากกว่า 100 ตารางกิโลเมตร ได้แก่

  1. เกาะเอสปีรีตูซันตู (Espiritu Santo) : 3,956 ตารางกิโลเมตร
  2. เกาะมาลากูลา (Malakula) : 2041 ตารางกิโลเมตร
  3. เกาะเอฟาเต (Éfaté) : 900 ตารางกิโลเมตร
  4. เกาะเอร์โรมันโก (Erromango) : 888 ตารางกิโลเมตร
  5. เกาะแอมบริม (Ambrym) : 678 ตารางกิโลเมตร
  6. เกาะแทนนา (Tanna) : 555 ตารางกิโลเมตร
  7. เกาะปองต์โกต (Pentecôte) : 491 ตารางกิโลเมตร
  8. เกาะเอปี (Épi) : 445 ตารางกิโลเมตร
  9. เกาะแอมเบ (Ambae) หรือ เอาบา (Aoba) : 402 ตารางกิโลเมตร
  10. เกาะวานัวลาวา (Vanua Lava) : 334 ตารางกิโลเมตร
  11. เกาะซันตามาเรีย (Santa Maria) : 328 ตารางกิโลเมตร
  12. เกาะมาเอโว (Maéwo) : 304 ตารางกิโลเมตร
  13. เกาะมาโล (Malo) : 180 ตารางกิโลเมตร) และ
  14. เกาะอะนาตอม (Anatom) หรือ อาเนติอุม (Aneityum) : 159 ตารางกิโลเมตร

เกาะส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูง เดิมเป็นภูเขาไฟมาก่อน มีสภาพอากาศแบบเขตร้อน หรือกึ่งเขตร้อน เมืองที่ใหญ่สุด คือเมืองหลวง ชื่อว่า "พอร์ตวิลา" ตั้งอยู่บนเกาะเอฟาเต และเมืองลูแกงวีล บนเกาะเอสปีรีตูซันตู

จุดที่สูงสุดของวานูวาตู คือภูเขา Tabwemasana มีความสูง 1,879 เมตร (6,158 ฟุต) อยู่บนเกาะเอสปิริตู ซานโต เช่นเดียวกัน

นิเวศวิทยา

[แก้]

วานูวาตูถือเป็นภูมิภาคนิเวศบกที่โดดเด่นแห่งหนึ่ง เรียกว่า "ป่าฝนวานูวาตู" วานูวาตูยังเป็นส่วนหนึ่งของเขตนิเวศออสตราเลเชีย (Australasia ecozone) ซึ่งรวมถึงพื้นที่ใกล้เคียงอย่างนิวแคลิโดเนีย และหมู่เกาะโซโลมอน รวมทั้งออสเตรเลีย ปาปัวนิวกินี และนิวซีแลนด์

การเมือง

[แก้]

นิติบัญญัติ

[แก้]
บทความหลัก: รัฐสภาวานูวาตู

รัฐสภาของวานูวาตูเป็นแบบสภานิติบัญญัติสภาเดียว มีสมาชิก 52 คน สมาชิกเหล่านี้ได้รับการเลือกตั้งทุกๆ 4 ปี จากการลงคะแนนเสียง ผู้นำพรรคหลักในรัฐสภา มักจะได้รับเลือกเป็นนายกรัฐมนตรี และเป็นผู้นำคณะรัฐบาล สำหรับประมุขของรัฐ คือประธานาธิบดี ได้รับเลือกคราวละ 5 ปี จากรัฐสภาและประธานรัฐบาลท้องถิ่น 6 จังหวัด อย่างไรก็ตามการจัดตั้งรัฐบาลนั้นยังปรากฏปัญหาหลายต่อหลายครั้ง อันเนื่องมาจากแตกแยกระหว่างผู้พูดภาษาอังกฤษและฝรั่งเศส

การแบ่งเขตการปกครอง

[แก้]
แผนที่แสดงจังหวัดของประเทศวานูวาตู
แผนที่แสดงจังหวัดของประเทศวานูวาตู

วาตูอาตูแบ่งการปกครองเป็น 6 จังหวัด (province) ดังนี้

เศรษฐกิจ

[แก้]

เศรษฐกิจนั้นส่วนใหญ่จะอิงกับเศรษฐกิจแบบเลี้ยงชีพ หรือเกษตรกรรมขนาดเล็ก ซึ่งเลี้ยงชีพประชากรราว 65% สำหรับการประมง บริการการเงินนอกประเทศ และการท่องเที่ยว (เมื่อปี ค.ศ. 1997 มีนักท่องเที่ยวประมาณ 50,000 คน) เป็นเศรษฐกิจหลักอันดับรองลงมา นอกจากนี้ก็ยังมีอุตสาหกรรมขนาดเล็ก รายได้จากการเก็บภาษีส่วนใหญ่มาจากภาษีนำเข้า และ 12.5% เป็นภาษีมูลค่าเพิ่มจากสินค้าและบริการ

การเติบโตของเศรษฐกิจนั้นต้องชะลอลงอันเนื่องจากส่วนใหญ่ต้องอาศัยสินค้านำเข้าสำหรับใช้ในชีวิตประจำวัน การประสบภัยธรรมชาติ และระยะทางที่ยาวไกลจากตลาดหลักและระหว่างเกาะน้อยใหญ่ แผ่นดินไหวอย่างรุนแรงในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1999 และตามด้วยสึนามิ ก่อให้เกิดความเสียหายอย่างมากต่อเกาะทางตอนเหนือ ทำให้ประชากรหลายพันคนไร้ที่อยู่อาศัยแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงอีกครั้งหนึ่ง เมื่อเดือนมกราคม 2002 ก่อให้เกิดความเสียหายในวงกว้าง ในเมืองหลวง และพื้นที่โดยรอบ ทั้งยังประสบภัยจากสึนามิในเวลาต่อมาด้วย

ค่าจีดีพีของวานูวาตูเติบโตโดยเฉลี่ยไม่ถึง 3% ในทศวรรษ 1990 และตอบสนองความสนใจจากต่างประเทศ รัฐบาลจึงได้สัญญาที่จะเข้มงวดกับระเบียบด้านการเงินนอกประเทศ เมื่อกลางปี 2005 รัฐบาลได้เพิ่มความพยายามที่จะเร่งตลาดท่องเที่ยว ประเทศออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ เป็นผู้สนับสนุนหลักจากต่างประเทศของวานูวาตู

วานูวาตูเป็นเมืองปลอดภาษี ซึ่งไม่เปิดเผยข้อมูลบัญชีแก่รัฐบาลใด ๆ และหน่วยงานควบคุมกฎหมาย ในวานูวาตูนั้น ไม่มีภาษีเงินได้ ไม่มีการควบคุมการแลกเปลี่ยนเงินตรา บริษัทต่าง ๆ เลือกที่จะลงทุนในวานูวาตู เพื่อหลีกเลี่ยงกฎระเบียบ และการกระทำผิดกฎหมาย

ประชากร

[แก้]
แผนที่วานูวาตู

ประชากร : 202,609 คน (กรกฎาคม 2547)

ประชากรส่วนใหญ่ของวานูวาตูเป็นชาวเมลานีเซียพื้นเมือง หรือนีวานูวาตู ส่วนที่เหลือประกอบด้วยชาวยุโรป เอเชีย และชาวหมู่เกาะอื่นๆ ในมหาสมุทรแปซิฟิก

ภาษาที่ใช้อย่างเป็นทางการมีด้วยกัน 3 ภาษา คือ ภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศส และภาษาบิสลามา อันเป็นภาษาลูกผสมแบบหนึ่ง ที่มีรากฐานจากภาษาอังกฤษ นอกจากนี้แล้วยังมีภาษาถิ่นต่างๆ อีกกว่า 100 ภาษาที่ใช้พูดกันในหมู่เกาะนี้ นับเป็นพื้นที่ซึ่งมีความหนาแน่นของภาษาสูงที่สุดในภูมิภาคใดๆ ของโลก (โดยเฉลี่ยมีผู้พูดเพียง 2,000 คนต่อ 1 ภาษา) พื้นที่ซึ่งมีความหนาแน่นใกล้เคียงกันก็คือ ปาปัวนิวกินี

ศาสนาคริสต์เป็นศาสนาที่ประชากรนับถือมากที่สุดในวานูวาตู มีหลายคณะนิกายด้วยกัน สำหรับ Presbyterian เป็นนิกายที่มีผู้นับถือมากที่สุด นั่นคือมีผู้นับถืออยู่ประมาณ 1 ใน 3 ของประชากรทั้งหมด

สำหรับลัทธิคาร์โก (Cargo) ก็ได้รับความนิยมนับถือจากผู้ศรัทธาจำนวนหนึ่ง

วัฒนธรรม

[แก้]
บทความหลัก: วัฒนธรรมวานูวาตู

วานูวาตูยังคงมีความหลากหลายของวัฒนธรรมอย่างเหนียวแน่น ทั้งที่เป็นวัฒนธรรมในท้องถิ่น และได้รับอิทธิพลจากต่างประเทศ วัฒนธรรมของวานูวาตูอาจแบ่งได้ตามภูมิภาคหลักๆ 3 ภาคดังนี้

  • ภาคเหนือ ความมั่งคั่งจะพิจารณาได้จากว่าผู้คนสามารถให้ทรัพย์สินได้มากเท่าใด (โดยเฉพาะสุกร ซึ่งถือเป็นสัญลักษณ์ของความมั่งคั่ง ทั่วทั้งหมู่เกาะแห่งนี้)
  • ภาคกลาง ถือเป็นแหล่งวัฒนธรรมโปลีนีเซียแบบดั้งเดิมมากกว่า
  • ภาคใต้ มีวัฒนธรรมการมอบตำแหน่งที่เกี่ยวกับสิทธิพิเศษ

นอกจากนี้ชายหนุ่มจะมีพิธีต่าง ๆ เกี่ยวกับการเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่ เพื่อการเริ่มต้นชีวิตวัยผู้ใหญ่

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ วานูอา มาจากออสโตรนีเซียดั้งเดิม *banua – ดู Reuter 2002, p. 29; และ Reuter 2006, p. 326

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Vanuatu Daily Post, Harrison Selmen (17 กรกฎาคม 2011). "Santo chiefs concerned over slow pace of development in Sanma". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มกราคม 2012. สืบค้นเมื่อ 29 สิงหาคม 2011.
  2. ↑ Lynch & Pat 1996, p. 319.
  3. ↑ "Religions in Vanuatu | PEW-GRF". globalreligiousfutures.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 ตุลาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 11 ตุลาคม 2020.
  4. ↑ "Vanuatu Population (2020) – Worldometer". worldometers.info. สืบค้นเมื่อ 11 ตุลาคม 2020.
  5. ↑ "2016 Post-TC Pam Mini-Census Report". vnso.gov.vu. Government of Vanuatu. 21 กรกฎาคม 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 มกราคม 2019. สืบค้นเมื่อ 29 ธันวาคม 2017.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 "World Economic Outlook Database, October 2018". IMF.org. International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 12 มีนาคม 2019.
  7. ↑ "GINI index (World Bank estimate)". World Bank. สืบค้นเมื่อ 12 มีนาคม 2019.
  8. ↑ Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 ธันวาคม 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 ธันวาคม 2020.
  9. ↑ Hess 2009, p. 115.
  10. ↑ See "Entry *tuqu". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 ตุลาคม 2020. ใน the Polynesian Lexicon Project.
  11. ↑ Crowley 2004, p. 3.

บรรณานุกรม

[แก้]

อ่านเพิ่ม

[แก้]
  • Bolton, Lissant (2003). Unfolding the Moon: Enacting Women's Kastom in Vanuatu. UP Hawaii. ISBN 978-0-8248-2535-5.
  • Bonnemaison, Joël; Huffman, Kirk; Tryon, Darrell; Kaufmann, Christian, บ.ก. (1998). Arts of Vanuatu. UP Hawaii. ISBN 978-0-8248-1956-9.
  • Bowdey, Bob; Beaty, Judy; Ansell, Brian (1995). Diving and Snorkelling Guide to Vanuatu. Lonely Planet. ISBN 978-1-55992-080-3.
  • Bregulla, Heinrich L. (1992). Birds of Vanuatu. Nelson. ISBN 978-0-904614-34-3.
  • Doughty, Chris; Day, Nicolas; Plant, Andrew (1999). The Birds of the Solomons, Vanuatu and New Caledonia. Helm. ISBN 978-0-7136-4690-0.
  • Ellis, Amanda; Manuel, Clare; Cutura, Jozefina; Bowman, Chakriya (2009). Women in Vanuatu: Analyzing Challenges to Economic Participation. World Bank Group. ISBN 978-0-8213-7909-7.
  • Eriksen, Annelin (2007). Gender, Christianity and Change in Vanuatu: An Analysis of Social Movements in North Ambrym. Anthropology and Cultural History in Asia and the Indo-Pacific. Routledge. ISBN 978-0-7546-7209-8.
  • Harewood, Jocelyn (23 พฤศจิกายน 2020). Vanuatu Adventures: Kava and Chaos in the Sth Pacific. ISBN 978-0-9874293-6-0.
  • Jolly, Margaret (1993). Women of the Place: Kastom, Colonialism and Gender in Vanuatu. Studies in anthropology and history. Vol. 12. Harwood Academic. ISBN 978-3-7186-5453-6.
  • Mescam, Genevieve (1989). Pentecost: An island in Vanuatu. (Photographer) Coulombier, Denis. U South Pacific. ISBN 978-982-02-0052-4.
  • Rio, Knut Mikjel (2007). Power of Perspective: Social Ontology and Agency on Ambrym Island, Vanuatu. Berghahn. ISBN 978-1-84545-293-3.
  • Rodman, Margaret; Kraemer, Daniela; Bolton, Lissant; Tarisesei, Jean, บ.ก. (2007). House-girls Remember: Domestic Workers in Vanuatu. UP Hawaii. ISBN 978-0-8248-3012-0.
  • Siméoni, Patricia (2009). Atlas du Vanouatou (Vanuatu) (ภาษาฝรั่งเศส). Port-Vila: Géo-consulte. ISBN 978-2-9533362-0-7.
  • Speiser, Felix (1991). Ethnology of Vanuatu: An Early Twentieth Century Study. Crawford House. ISBN 978-1-86333-021-3.
  • Taylor, John Patrick (2008). The Other Side: Ways of Being and Place in Vanuatu. Pacific Islands Monograph. UP Hawaii. ISBN 978-0-8248-3302-2.
  • Troost, J. Maarten (2006). Getting Stoned with Savages: A Trip Through the Islands of Fiji and Vanuatu. Broadway. ISBN 978-0-7679-2199-2.
  • Williamson, Rick (2004). Cavorting With Cannibals: An Exploration of Vanuatu. Narrative. ISBN 978-1-58976-236-7.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ประเทศวานูวาตู
วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ ประเทศวานูวาตู


เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ประเทศวานูวาตู&oldid=11889536"