از 27 مارس 2025، توصیه می کنیم از android-latest-release به جای aosp-main برای ساختن و کمک به AOSP استفاده کنید. برای اطلاعات بیشتر، به تغییرات AOSP مراجعه کنید.

این صفحه به‌وسیله ‏Cloud Translation API‏ ترجمه شده است.

فرمت اجرایی دالویک

این سند طرح و محتویات فایل‌های .dex را توصیف می‌کند که برای نگهداری مجموعه‌ای از تعاریف کلاس و داده‌های کمکی مرتبط با آنها استفاده می‌شوند.

راهنمای انواع

نام	توضیحات
بایت	8 بیتی امضا شده
یوبایت	8 بیتی بدون علامت
کوتاه	16 بیتی امضا شده، کمی اندین
کوتاه	16 بیتی بدون علامت، کمی اندین
بین المللی	32 بیتی امضا شده، کمی اندین
unint	32 بیتی بدون علامت، کمی اندین
طولانی	64 بیتی امضا شده، کمی اندین
طولانی	64 بیتی بدون علامت، کمی اندین
sleb128	امضا شده LEB128، با طول متغیر (به زیر مراجعه کنید)
uleb128	LEB128 بدون امضا، با طول متغیر (به زیر مراجعه کنید)
uleb128p1	بدون علامت LEB128 به علاوه `1` ، با طول متغیر (به زیر مراجعه کنید)

LEB128

LEB128 (" L ittle- Endian B ase 128 ") یک رمزگذاری با طول متغیر برای مقادیر عدد صحیح با امضا یا بدون علامت دلخواه است. فرمت از مشخصات DWARF3 به عاریت گرفته شده است. در یک فایل .dex ، LEB128 فقط برای رمزگذاری مقادیر 32 بیتی استفاده می شود.

هر مقدار رمزگذاری شده LEB128 از یک تا پنج بایت تشکیل شده است که با هم یک مقدار 32 بیتی واحد را نشان می دهد. هر بایت دارای مهم ترین مجموعه بیت خود به جز بایت نهایی در دنباله است که مهم ترین بیت خود را روشن می کند. هفت بیت باقیمانده از هر بایت محموله است، با کمترین هفت بیت از مقدار در بایت اول، هفت بیت بعدی در بایت دوم و غیره. در مورد یک LEB128 امضا شده ( sleb128 )، مهم‌ترین بیت بار از بایت نهایی در دنباله به منظور تولید مقدار نهایی با علامت تمدید می‌شود. در حالت بدون علامت ( uleb128 )، هر بیتی که صریحاً نشان داده نشده باشد، به عنوان 0 تفسیر می شود.

نمودار بیتی یک مقدار LEB128 دو بایتی
بایت اول								بایت دوم
`1`	بیت ₆	بیت ₅	بیت ₄	بیت ₃	بیت ₂	بیت ₁	بیت ₀	`0`	بیت ₁₃	بیت ₁₂	بیت ₁₁	بیت ₁₀	بیت ₉	بیت ₈	بیت ₇

نوع uleb128p1 برای نشان دادن یک مقدار علامت‌دار استفاده می‌شود، جایی که نمایش مقدار به اضافه یک به‌عنوان uleb128 کدگذاری شده است. این باعث می‌شود رمزگذاری -1 (که به‌عنوان مقدار بدون علامت 0xffffffff در نظر گرفته می‌شود) - اما هیچ عدد منفی دیگری - یک بایت واحد نیست، و دقیقاً در مواردی مفید است که عدد ارائه‌شده باید غیر منفی یا -1 (یا 0xffffffff ) باشد، و در جایی که مقادیر منفی دیگری مجاز نیستند (یا جایی که مقادیر بزرگ بدون علامت لازم است).

در اینجا چند نمونه از فرمت ها آورده شده است:

دنباله کدگذاری شده	به عنوان `sleb128`	به عنوان `uleb128`	به عنوان `uleb128p1`
00	0	0	-1
01	1	1	0
7f	-1	127	126
80 7f	-128	16256	16255

طرح بندی فایل

نام	قالب	توضیحات
هدر	header_item	هدر
string_ids	string_id_item[]	لیست شناسه رشته ها اینها شناسه‌هایی برای تمام رشته‌هایی هستند که توسط این فایل استفاده می‌شوند، یا برای نام‌گذاری داخلی (مثلاً توصیف‌کننده‌های نوع) یا به‌عنوان اشیاء ثابت که با کد ارجاع می‌شوند. این فهرست باید بر اساس محتویات رشته، با استفاده از مقادیر نقطه کد UTF-16 (نه به روشی حساس به محلی)، و نباید حاوی هیچ ورودی تکراری باشد.
type_ids	type_id_item[]	لیست شناسه های نوع اینها شناسه‌هایی برای همه انواع (کلاس‌ها، آرایه‌ها یا انواع اولیه) هستند که توسط این فایل به آنها اشاره می‌شود، چه در فایل تعریف شده باشند یا نه. این لیست باید بر اساس فهرست `string_id` مرتب شود و نباید حاوی هیچ ورودی تکراری باشد.
proto_ids	proto_id_item[]	لیست شناسه های نمونه اولیه روش. اینها شناسه‌های همه نمونه‌های اولیه هستند که توسط این فایل به آنها ارجاع شده است. این فهرست باید به ترتیب اصلی نوع بازگشتی (براساس نمایه `type_id` ) و سپس بر اساس فهرست آرگومان (ترتیب واژگان نگاری، آرگومان های فردی مرتب شده بر اساس نمایه `type_id` ) مرتب شود. لیست نباید حاوی هیچ ورودی تکراری باشد.
field_ids	field_id_item[]	لیست شناسه های فیلد اینها شناسه‌هایی برای تمام فیلدهای ارجاع شده توسط این فایل هستند، خواه در فایل تعریف شده باشند یا نه. این لیست باید مرتب شود، که در آن نوع تعیین کننده (براساس شاخص `type_id` ) ترتیب اصلی، نام فیلد (براساس فهرست `string_id` ) ترتیب میانی و نوع (بر اساس شاخص `type_id` ) ترتیب فرعی است. لیست نباید حاوی هیچ ورودی تکراری باشد.
روش_ids	method_id_item[]	لیست شناسه های روش اینها شناسه‌هایی برای همه روش‌های ارجاع‌شده توسط این فایل هستند، خواه در فایل تعریف شده باشند یا نه. این لیست باید مرتب شود، که در آن نوع تعریف کننده (براساس شاخص `type_id` ) ترتیب اصلی، نام روش (براساس شاخص `string_id` ) ترتیب میانی و نمونه اولیه روش (بر اساس شاخص `proto_id` ) ترتیب فرعی است. لیست نباید حاوی هیچ ورودی تکراری باشد.
class_defs	class_def_item[]	لیست تعاریف کلاس کلاس ها باید به گونه ای مرتب شوند که سوپرکلاس کلاس معین و رابط های پیاده سازی شده زودتر از کلاس ارجاع دهنده در لیست ظاهر شوند. علاوه بر این، برای یک تعریف برای یک کلاس با همان نام که بیش از یک بار در لیست ظاهر شود نامعتبر است.
call_site_ids	call_site_id_item[]	تماس با لیست شناسه های سایت اینها شناسه‌هایی برای همه سایت‌های تماسی هستند که توسط این فایل به آنها اشاره می‌شود، چه در فایل تعریف شده باشند یا نه. این لیست باید به ترتیب صعودی `call_site_off` مرتب شود.
روش_دسته ها	method_handle_item[]	لیست دسته های روش فهرستی از تمام دسته‌های متد که توسط این فایل به آنها ارجاع شده است، خواه در فایل تعریف شده باشند یا نه. این لیست مرتب نشده است و ممکن است حاوی موارد تکراری باشد که به طور منطقی با نمونه های دسته روش های مختلف مطابقت دارند.
داده ها	یوبایت[]	ناحیه داده، حاوی تمام داده های پشتیبانی برای جداول فهرست شده در بالا. آیتم های مختلف نیازهای تراز متفاوتی دارند و در صورت لزوم برای دستیابی به تراز مناسب، بایت های padding قبل از هر آیتم درج می شوند.
پیوند_داده	یوبایت[]	داده‌های مورد استفاده در فایل‌های مرتبط استاتیک فرمت داده های این بخش توسط این سند مشخص نشده است. این بخش در فایل‌های بدون پیوند خالی است و پیاده‌سازی‌های زمان اجرا ممکن است آن‌طور که صلاح می‌دانند از آن استفاده کنند.

قالب کانتینر

نسخه 41 فرمت کانتینری جدیدی را برای داده های DEX با هدف صرفه جویی در فضا معرفی می کند. این فرمت کانتینری اجازه می دهد تا چندین فایل DEX منطقی در یک فایل فیزیکی واحد ترکیب شوند. فرمت جدید عمدتاً فقط الحاق ساده فایل ها در قالب قبلی است، با برخی تفاوت ها:

file_size اندازه فایل منطقی است، نه فایل فیزیکی. می توان از آن برای تکرار روی تمام فایل های منطقی موجود در کانتینر استفاده کرد.
فایل های منطقی dex ممکن است به هر داده بعدی در ظرف (اما نه قبل از آن) اشاره کنند. این به فایل‌های dex اجازه می‌دهد تا داده‌هایی مانند رشته‌ها را بین خود به اشتراک بگذارند.
همه افست ها نسبت به فایل فیزیکی هستند. هیچ افست نسبت به هدر نیست. این تضمین می کند که بخش هایی با افست می توانند بین فایل های منطقی به اشتراک گذاشته شوند.
هدر دو فیلد جدید برای توصیف محدوده های ظرف اضافه می کند. این یک بررسی سازگاری اضافی است و انتقال کد به قالب جدید را آسان‌تر می‌کند.
data_size و data_off اکنون استفاده نشده است. داده ها می توانند در چندین فایل منطقی پخش شوند و لازم نیست به هم پیوسته باشند.

بیت فیلد، رشته و تعاریف ثابت DEX_FILE_MAGIC در header_item تعبیه شده است

آرایه/رشته ثابت DEX_FILE_MAGIC لیست بایت هایی است که باید در ابتدای یک فایل .dex ظاهر شود تا بتوان آن را به عنوان آن تشخیص داد. این مقدار عمداً حاوی یک خط جدید ( "\n" یا 0x0a ) و یک بایت تهی ( "\0" یا 0x00 ) است تا به شناسایی اشکال خاصی از فساد کمک کند. این مقدار همچنین یک شماره نسخه قالب را به صورت سه رقم اعشاری رمزگذاری می‌کند، که انتظار می‌رود در طول زمان و با تکامل قالب به طور یکنواخت افزایش یابد.

ubyte[8] DEX_FILE_MAGIC = { 0x64 0x65 0x78 0x0a 0x30 0x33 0x39 0x00 }
                        = "dex\n039\0"

توجه: پشتیبانی از نسخه 041 قالب در نسخه اندروید 16 آزمایشی برای آزمایش قالب ظرف است. با این حال، نسخه 041 نباید برای کد تولید استفاده شود.

توجه: پشتیبانی از نسخه 040 فرمت در نسخه Android 10.0 اضافه شد که مجموعه کاراکترهای مجاز را در SimpleNames گسترش داد.

توجه: پشتیبانی از فرمت 039 در نسخه اندروید 9.0 اضافه شد که دو بایت کد جدید const-method-handle و const-method-type معرفی کرد. (اینها هر کدام در جدول خلاصه مجموعه بایت کد توضیح داده شده اند.) در اندروید 10، نسخه 039 فرمت فایل DEX را به گونه ای گسترش می دهد که اطلاعات API مخفی را شامل شود که فقط برای فایل های DEX در مسیر کلاس بوت قابل استفاده است.

توجه: پشتیبانی از فرمت 038 در نسخه اندروید 8.0 اضافه شده است. نسخه 038 کدهای بایت جدیدی ( invoke-polymorphic و invoke-custom ) و داده ها را برای دسته های متد اضافه کرد.

توجه: پشتیبانی از فرمت 037 در نسخه اندروید 7.0 اضافه شده است. قبل از نسخه 037 اکثر نسخه های اندروید از نسخه 035 فرمت استفاده می کردند. تنها تفاوت بین نسخه های 035 و 037 اضافه کردن روش های پیش فرض و تنظیم invoke است.

توجه: حداقل چند نسخه قبلی این قالب در نسخه‌های نرم‌افزاری عمومی در دسترس استفاده شده است. برای مثال، نسخه 009 برای نسخه های M3 پلتفرم اندروید (نوامبر تا دسامبر 2007) و نسخه 013 برای نسخه های M5 پلتفرم اندروید (فوریه تا مارس 2008) استفاده شد. از چند جهت، این نسخه‌های قبلی فرمت به طور قابل توجهی با نسخه توصیف‌شده در این سند متفاوت است.

ENDIAN_CONSTANT و REVERSE_ENDIAN_CONSTANT در header_item تعبیه شده است

ثابت ENDIAN_CONSTANT برای نشان دادن endianness فایلی که در آن یافت می شود استفاده می شود. اگرچه فرمت استاندارد .dex بسیار کم است، اما ممکن است پیاده سازی ها مبادله بایت را انتخاب کنند. اگر پیاده‌سازی به سرآیندی برخورد کند که endian_tag آن به جای ENDIAN_CONSTANT REVERSE_ENDIAN_CONSTANT باشد، متوجه می‌شود که فایل از فرم مورد انتظار بایت تعویض شده است.

uint ENDIAN_CONSTANT = 0x12345678;
uint REVERSE_ENDIAN_CONSTANT = 0x78563412;

NO_INDEX در class_def_item و debug_info_item تعبیه شده است

ثابت NO_INDEX برای نشان دادن عدم وجود مقدار شاخص استفاده می شود.

توجه: این مقدار 0 تعریف نشده است، زیرا در واقع یک شاخص معتبر است.

مقدار انتخاب شده برای NO_INDEX به صورت یک بایت در رمزگذاری uleb128p1 قابل نمایش است.

uint NO_INDEX = 0xffffffff;    // == -1 if treated as a signed int

تعاریف access_flags تعبیه شده در class_def_item، encoded_field، encoded_method و InnerClass

فیلدهای بیتی این پرچم ها برای نشان دادن قابلیت دسترسی و ویژگی های کلی کلاس ها و اعضای کلاس استفاده می شوند.

نام	ارزش	برای کلاس ها (و حاشیه نویسی `InnerClass` )	برای فیلدها	برای روش ها
ACC_PUBLIC	0x1	`public` : در همه جا قابل مشاهده است	`public` : در همه جا قابل مشاهده است	`public` : در همه جا قابل مشاهده است
ACC_PRIVATE	0x2	* `private` : فقط برای تعریف کلاس قابل مشاهده است	`private` : فقط برای تعریف کلاس قابل مشاهده است	`private` : فقط برای تعریف کلاس قابل مشاهده است
ACC_PROTECTED	0x4	* `protected` : قابل مشاهده برای بسته و زیر کلاس ها	`protected` : قابل مشاهده برای بسته و زیر کلاس ها	`protected` : قابل مشاهده برای بسته و زیر کلاس ها
ACC_STATIC	0x8	* `static` : با یک مرجع `this` ساخته نشده است	`static` : جهانی برای تعریف کلاس	`static` : `this` استدلال را نمی پذیرد
ACC_FINAL	0x10	`final` : زیر طبقه بندی نمی شود	`final` : تغییر ناپذیر پس از ساخت	`final` : غیر قابل رد شدن
ACC_SYNCHRONIZED	0x20			`synchronized` : قفل مرتبط به طور خودکار حول تماس با این روش به دست می آید. توجه: این فقط زمانی معتبر است که `ACC_NATIVE` تنظیم شده باشد.
ACC_VOLATILE	0x40		`volatile` : قوانین دسترسی ویژه برای کمک به ایمنی نخ
ACC_BRIDGE	0x40			روش bridge که به صورت خودکار توسط کامپایلر به عنوان پل ایمن نوع اضافه می شود
ACC_TRANSIENT	0x80		`transient` : با سریال سازی پیش فرض ذخیره نمی شود
ACC_VARARGS	0x80			آخرین آرگومان باید توسط کامپایلر به عنوان آرگومان "استراحت" در نظر گرفته شود
ACC_NATIVE	0x100			`native` : در کد بومی پیاده سازی شده است
ACC_INTERFACE	0x200	`interface` : کلاس انتزاعی قابل پیاده سازی چند برابری
ACC_ABSTRACT	0x400	`abstract` : مستقیماً قابل اثبات نیست		`abstract` : توسط این کلاس اجرا نشده است
ACC_STRICT	0x800			`strictfp` : قوانین سختگیرانه برای محاسبات ممیز شناور
ACC_SYNTHETIC	0x1000	به طور مستقیم در کد منبع تعریف نشده است	به طور مستقیم در کد منبع تعریف نشده است	به طور مستقیم در کد منبع تعریف نشده است
ACC_ANNOTATION	0x2000	به عنوان یک کلاس حاشیه نویسی اعلام شد
ACC_ENUM	0x4000	به عنوان یک نوع برشماری اعلام شد	به عنوان یک مقدار شمارش شده اعلام شد
(استفاده نشده)	0x8000
ACC_CONSTRUCTOR	0x10000			روش سازنده (کلاس یا نمونه اولیه)
ACC_DECLARED_ همگام	0x20000			`synchronized` اعلام شد . توجه: این هیچ تأثیری در اجرا ندارد (به غیر از انعکاس این پرچم، فی نفسه).

* فقط برای حاشیه نویسی های InnerClass مجاز است و هرگز نباید در یک class_def_item روشن باشد.

رمزگذاری UTF-8 اصلاح شده

به عنوان امتیازی برای پشتیبانی آسان تر قدیمی، فرمت .dex داده های رشته ای خود را در یک فرم استاندارد تغییر یافته UTF-8 که از این به بعد MUTF-8 نامیده می شود، رمزگذاری می کند. این فرم با استاندارد UTF-8 یکسان است، به جز:

فقط از کدهای یک، دو و سه بایتی استفاده می شود.
نقاط کد در محدوده U+10000 … U+10ffff به عنوان یک جفت جایگزین رمزگذاری می‌شوند که هر کدام به صورت یک مقدار رمزگذاری شده سه بایتی نمایش داده می‌شوند.
نقطه کد U+0000 به صورت دو بایتی کدگذاری شده است.
یک بایت تهی ساده (مقدار 0 ) پایان یک رشته را نشان می دهد، همانطور که تفسیر زبان استاندارد C است.

دو مورد اول در بالا را می توان به این صورت خلاصه کرد: MUTF-8 یک فرمت رمزگذاری برای UTF-16 است، به جای اینکه یک فرمت رمزگذاری مستقیم تر برای کاراکترهای یونیکد باشد.

دو مورد آخر بالا به طور همزمان امکان گنجاندن نقطه کد U+0000 را در یک رشته و همچنان آن را به عنوان یک رشته تهی به سبک C دستکاری می کنند.

با این حال، رمزگذاری ویژه U+0000 به این معنی است که بر خلاف UTF-8 معمولی، نتیجه فراخوانی تابع استاندارد C strcmp() روی یک جفت رشته MUTF-8 همیشه نشان دهنده نتیجه امضا شده مناسب از مقایسه رشته های نابرابر نیست. هنگامی که مرتب سازی (نه فقط برابری) یک نگرانی است، ساده ترین راه برای مقایسه رشته های MUTF-8 رمزگشایی آنها کاراکتر به کاراکتر و مقایسه مقادیر رمزگشایی شده است. (با این حال، پیاده سازی های هوشمندانه تری نیز امکان پذیر است.)

لطفاً برای اطلاعات بیشتر در مورد رمزگذاری کاراکتر به استاندارد یونیکد مراجعه کنید. MUTF-8 در واقع به رمزگذاری (نسبتا کمتر شناخته شده) CESU-8 نزدیکتر از UTF-8 فی نفسه است.

رمزگذاری encoded_value در annotation_element و encoded_array_item تعبیه شده است

encoded_value قطعه ای رمزگذاری شده از داده های (تقریباً) دلخواه با ساختار سلسله مراتبی است. رمزگذاری قرار است هم فشرده و هم ساده برای تجزیه باشد.

نام	قالب	توضیحات
(value_arg << 5) \| value_type	یوبایت	بایت که نوع `value` بلافاصله بعدی را به همراه یک آرگومان شفاف کننده اختیاری در سه بیت مرتبه بالا نشان می دهد. برای تعاریف مختلف `value` به زیر مراجعه کنید. در بیشتر موارد، `value_arg` طول `value` بلافاصله پس از آن را در بایت رمزگذاری می کند، به عنوان `(size - 1)` ، به عنوان مثال، `0` به این معنی است که مقدار به یک بایت نیاز دارد، و `7` به این معنی است که به هشت بایت نیاز دارد. با این حال، استثناهایی وجود دارد که در زیر ذکر شده است.
ارزش	یوبایت[]	بایت ها نشان دهنده مقدار، متغیر در طول و تفسیر متفاوت برای بایت های مختلف `value_type` ، هر چند همیشه اندکی اند. برای جزئیات بیشتر به تعاریف مختلف مقادیر زیر مراجعه کنید.

فرمت های ارزش

نام را تایپ کنید	`value_type`	فرمت `value_arg`	فرمت `value`	توضیحات
VALUE_BYTE	0x00	(هیچ کدام؛ باید `0` باشد)	یوبایت[1]	مقدار عدد صحیح یک بایتی امضا شده
VALUE_SHORT	0x02	اندازه - 1 (0…1)	یوبایت[اندازه]	مقدار عدد صحیح دو بایتی امضا شده، علامت گسترش یافته
VALUE_CHAR	0x03	اندازه - 1 (0…1)	یوبایت[اندازه]	مقدار عدد صحیح دو بایتی بدون علامت، صفر بسط داده شده
VALUE_INT	0x04	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	مقدار عدد صحیح چهار بایت امضا شده، علامت گسترش یافته
VALUE_LONG	0x06	اندازه - 1 (0…7)	یوبایت[اندازه]	مقدار عدد صحیح هشت بایتی امضا شده، علامت گسترش یافته
VALUE_FLOAT	0x10	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	الگوی بیت چهار بایتی، به سمت راست با صفر گسترش یافته و به عنوان یک مقدار ممیز شناور 32 بیتی IEEE754 تفسیر می شود.
VALUE_DOUBLE	0x11	اندازه - 1 (0…7)	یوبایت[اندازه]	الگوی بیت هشت بایتی، به سمت راست با صفر گسترش یافته و به عنوان یک مقدار ممیز شناور 64 بیتی IEEE754 تفسیر می شود.
VALUE_METHOD_TYPE	0x15	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	مقدار صحیح چهار بایت بدون علامت (صفر توسعه یافته) که به عنوان یک شاخص در بخش `proto_ids` تفسیر شده و یک مقدار نوع روش را نشان می دهد.
VALUE_METHOD_HANDLE	0x16	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	مقدار صحیح چهار بایتی بدون علامت (صفر توسعه یافته) که به عنوان یک شاخص در بخش `method_handles` تفسیر می شود و یک مقدار دسته متد را نشان می دهد
VALUE_STRING	0x17	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	مقدار صحیح چهار بایت بدون علامت (صفر توسعه یافته) که به عنوان یک شاخص در بخش `string_ids` تفسیر می شود و یک مقدار رشته را نشان می دهد
VALUE_TYPE	0x18	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	مقدار صحیح چهار بایت بدون علامت (صفر توسعه یافته) که به عنوان یک شاخص در بخش `type_ids` تفسیر می شود و یک مقدار نوع/کلاس بازتابی را نشان می دهد.
VALUE_FIELD	0x19	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	مقدار صحیح چهار بایت بدون علامت (صفر توسعه یافته) که به عنوان یک شاخص در بخش `field_ids` تفسیر می شود و یک مقدار میدان بازتابی را نشان می دهد
VALUE_METHOD	0x1a	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	مقدار صحیح چهار بایتی بدون علامت (صفر توسعه یافته) که به عنوان یک شاخص در بخش `method_ids` تفسیر می شود و یک مقدار متد بازتابنده را نشان می دهد.
VALUE_ENUM	0x1b	اندازه - 1 (0…3)	یوبایت[اندازه]	مقدار صحیح چهار بایت بدون علامت (صفر توسعه یافته) که به عنوان یک شاخص در بخش `field_ids` تفسیر می شود و مقدار یک نوع ثابت برشماری شده را نشان می دهد.
VALUE_ARRAY	0x1c	(هیچ کدام؛ باید `0` باشد)	encoded_array	آرایه ای از مقادیر، در قالب مشخص شده توسط "فرمت `encoded_array` " در زیر. اندازه `value` در رمزگذاری ضمنی است.
VALUE_ANNOTATION	0x1d	(هیچ کدام؛ باید `0` باشد)	encoded_annotation	یک حاشیه نویسی فرعی، در قالب مشخص شده توسط "فرمت `encoded_annotation` " در زیر. اندازه `value` در رمزگذاری ضمنی است.
VALUE_NULL	0x1e	(هیچ کدام؛ باید `0` باشد)	(هیچ کدام)	مقدار مرجع `null`
VALUE_BOOLEAN	0x1f	بولی (0…1)	(هیچ کدام)	مقدار یک بیتی؛ `0` برای `false` و `1` برای `true` . بیت در `value_arg` نشان داده می شود.

فرمت encoded_array

نام	قالب	توضیحات
اندازه	uleb128	تعداد عناصر در آرایه
ارزش ها	encoded_value[اندازه]	یک سری توالی بایت `size` `encoded_value` در قالب مشخص شده توسط این بخش، به صورت متوالی به هم پیوسته اند.

فرمت encoded_annotation

نام	قالب	توضیحات
type_idx	uleb128	نوع حاشیه نویسی این باید یک نوع کلاس (نه آرایه یا ابتدایی) باشد.
اندازه	uleb128	تعداد نگاشت نام-مقدار در این حاشیه نویسی
عناصر	annotation_element[اندازه]	عناصر حاشیه نویسی که مستقیماً در خط نشان داده می شوند (نه به صورت افست). عناصر باید به ترتیب افزایش با شاخص `string_id` مرتب شوند.

فرمت annotation_element

نام	قالب	توضیحات
name_idx	uleb128	نام عنصر، به عنوان یک شاخص در بخش `string_ids` نمایش داده می شود. رشته باید با دستور MemberName که در بالا تعریف شده است مطابقت داشته باشد.
ارزش	encoded_value	مقدار عنصر

نحو رشته

انواع مختلفی از آیتم در یک فایل .dex وجود دارد که در نهایت به یک رشته اشاره دارد. تعاریف زیر به سبک BNF بیانگر نحو قابل قبول برای این رشته ها است.

SimpleName

یک SimpleName مبنایی برای نحو نام چیزهای دیگر است. قالب .dex در اینجا اجازه می دهد تا عرض جغرافیایی مناسبی داشته باشید (بسیار بیشتر از اکثر زبان های مبدأ رایج). به طور خلاصه، یک نام ساده شامل هر کاراکتر یا رقم الفبایی کم ASCII، چند نماد خاص با ASCII پایین، و اکثر نقاط کد غیر ASCII است که کنترل، فاصله یا کاراکترهای خاص نیستند. با شروع از نسخه 040 فرمت علاوه بر این به کاراکترهای فاصله (دسته یونیکد Zs ) اجازه می دهد. توجه داشته باشید که نقاط کد جایگزین (در محدوده U+d800 … U+dfff ) به خودی خود کاراکترهای نام معتبر در نظر گرفته نمی‌شوند، اما نویسه‌های تکمیلی یونیکد معتبر هستند (که با جایگزین نهایی قانون برای SimpleNameChar نشان داده می‌شوند)، و باید در یک فایل به‌عنوان جفت نقاط کد جایگزین8 در MUTF- نمایش داده شوند.

SimpleName →
	SimpleNameChar ( SimpleNameChar )*
SimpleNameChar →
	`'A'` ... `'Z'`
\|	`'a'` ... `'z'`
\|	`'0'` … `'9'`
\|	`' '`	از نسخه DEX 040
\|	`'$'`
\|	`'-'`
\|	`'_'`
\|	`U+00a0`	از نسخه DEX 040
\|	`U+00a1` … `U+1fff`
\|	`U+2000` … `U+200a`	از نسخه DEX 040
\|	`U+2010` … `U+2027`
\|	`U+202f`	از نسخه DEX 040
\|	`U+2030` … `U+d7ff`
\|	`U+e000` … `U+ffef`
\|	`U+10000` … `U+10ffff`

نام عضو توسط field_id_item و method_id_item استفاده می شود

MemberName نام یکی از اعضای یک کلاس است که اعضای آن فیلدها، متدها و کلاس های داخلی هستند.

نام عضو →
	SimpleName
\|	`'<'` SimpleName `'>'`

FullClassName

FullClassName یک نام کلاس کاملاً واجد شرایط است، شامل یک مشخص کننده بسته اختیاری و به دنبال آن یک نام ضروری است.

FullClassName →
	OptionalPackagePrefix SimpleName
OptionalPackagePrefix →
	( SimpleName `'/'` )*

TypeDescriptor استفاده شده توسط type_id_item

TypeDescriptor نمایش هر نوع از جمله اولیه، کلاس ها، آرایه ها و void است. برای معنی نسخه های مختلف به زیر مراجعه کنید.

TypeDescriptor →
	`'V'`
\|	FieldTypeDescriptor
FieldTypeDescriptor →
	NonArrayFieldTypeDescriptor
\|	( `'['` * 1…255) NonArrayFieldTypeDescriptor
NonArrayFieldTypeDescriptor →
	`'Z'`
\|	`'B'`
\|	`'S'`
\|	`'C'`
\|	`'I'`
\|	`'J'`
\|	`'F'`
\|	`'D'`
\|	`'L'` FullClassName `';'`

ShortyDescriptor استفاده شده توسط proto_id_item

ShortyDescriptor نمایش فرم کوتاه نمونه اولیه متد، شامل انواع برگشتی و پارامتر است، با این تفاوت که بین انواع مرجع (کلاس یا آرایه) تفاوتی وجود ندارد. در عوض، همه انواع مرجع با یک کاراکتر 'L' نشان داده می شوند.

ShortyDescriptor →
	ShortyReturnType ( ShortyFieldType )*
ShortyReturnType →
	`'V'`
\|	ShortyFieldType
ShortyFieldType →
	`'Z'`
\|	`'B'`
\|	`'S'`
\|	`'C'`
\|	`'I'`
\|	`'J'`
\|	`'F'`
\|	`'D'`
\|	`'L'`

معناشناسی TypeDescriptor

این معنای هر یک از انواع TypeDescriptor است.

نحو	معنی
V	`void` فقط برای انواع بازگشت معتبر است
ز	`boolean`
ب	`byte`
اس	`short`
سی	`char`
من	`int`
جی	`long`
اف	`float`
D	`double`
L به طور کامل / واجد شرایط / نام ;	کلاس `fully.qualified.Name`
[ توصیفگر	آرایه `descriptor` ، قابل استفاده به صورت بازگشتی برای آرایه‌های آرایه‌ها، اگرچه داشتن بیش از 255 بعد نامعتبر است.

اقلام و ساختارهای مرتبط

این بخش شامل تعاریفی برای هر یک از موارد سطح بالایی است که ممکن است در یک فایل .dex ظاهر شوند. header_item در قسمت هدر ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
سحر و جادو	ubyte[8] = DEX_FILE_MAGIC	ارزش جادویی برای جزئیات بیشتر به بحث بالا در " `DEX_FILE_MAGIC` " مراجعه کنید.
چک جمع	unint	adler32 checksum بقیه فایل (همه چیز به جز `magic` و این فیلد)؛ برای تشخیص خرابی فایل استفاده می شود
امضا	یوبایت[20]	امضای SHA-1 (هش) بقیه فایل (همه چیز به جز `magic` ، `checksum` و این فیلد). برای شناسایی منحصر به فرد فایل ها استفاده می شود
فایل_اندازه	unint	اندازه کل فایل (از جمله هدر)، بر حسب بایت (نسخه 40 یا قبل از آن) فاصله بر حسب بایت از ابتدای این هدر تا هدر بعدی یا تا انتهای کل فایل (کانتینر). (نسخه 41 یا بالاتر)
سربرگ_اندازه	unint	اندازه هدر (کل این بخش)، بر حسب بایت. این اجازه می دهد تا حداقل مقدار محدودی از سازگاری به عقب و جلو بدون نامعتبر کردن قالب. باید 0x70 (112) بایت (v40 یا قبل از آن) باشد باید 0x78 (120) بایت (نسخه 41 یا بالاتر) باشد
endian_tag	واحد = ENDIAN_CONSTANT	برچسب endianness برای جزئیات بیشتر به بحث بالا در زیر " `ENDIAN_CONSTANT` و `REVERSE_ENDIAN_CONSTANT` " مراجعه کنید.
پیوند_اندازه	unint	اندازه بخش پیوند یا `0` اگر این فایل به صورت ایستا پیوند داده نشده باشد
link_off	unint	از ابتدای فایل به قسمت پیوند یا `0` اگر `link_size == 0` . افست، اگر غیر صفر باشد، باید به یک افست در بخش `link_data` باشد. قالب داده های اشاره شده توسط این سند مشخص نشده است. این فیلد هدر (و قسمت قبلی) به عنوان قلاب برای استفاده توسط پیاده‌سازی زمان اجرا باقی می‌ماند.
map_off	unint	از ابتدای فایل تا آیتم نقشه افست شود. آفست، که باید غیر صفر باشد، باید به یک افست در بخش `data` باشد، و داده ها باید در قالب مشخص شده توسط " `map_list` " در زیر باشد.
string_ids_size	unint	تعداد رشته ها در لیست شناسه رشته ها
string_ids_off	unint	از ابتدای فایل به لیست شناسه‌های رشته یا `0` اگر `string_ids_size == 0` (البته یک مورد لبه عجیب است). افست، اگر غیر صفر باشد، باید در ابتدای بخش `string_ids` باشد.
type_ids_size	unint	تعداد عناصر موجود در لیست شناسه نوع، حداکثر 65535
type_ids_off	unint	از ابتدای فایل به لیست شناسه‌های نوع یا `0` اگر `type_ids_size == 0` (البته یک مورد لبه عجیب است). افست، اگر غیر صفر باشد، باید در ابتدای بخش `type_ids` باشد.
proto_ids_size	unint	تعداد عناصر موجود در لیست شناسه های نمونه اولیه، حداکثر 65535
proto_ids_off	unint	از ابتدای فایل به لیست شناسه‌های نمونه اولیه یا `0` اگر `proto_ids_size == 0` (البته یک مورد لبه عجیب است). افست، اگر غیر صفر باشد، باید در ابتدای بخش `proto_ids` باشد.
field_ids_size	unint	تعداد عناصر در لیست شناسه های فیلد
field_ids_off	unint	از ابتدای فایل به لیست شناسه‌های فیلد یا `0` اگر `field_ids_size == 0` . افست، اگر غیر صفر باشد، باید به ابتدای بخش `field_ids` باشد.
method_ids_size	unint	تعداد عناصر در لیست شناسه های متد
method_ids_off	unint	از ابتدای فایل به لیست شناسه های متد یا `0` اگر `method_ids_size == 0` تغییر می کند. افست، اگر غیر صفر باشد، باید در ابتدای بخش `method_ids` باشد.
class_defs_size	unint	تعداد عناصر در لیست تعاریف کلاس
class_defs_off	unint	از ابتدای فایل به لیست تعاریف کلاس، یا `0` اگر `class_defs_size == 0` (البته یک مورد لبه عجیب است). افست، اگر غیر صفر باشد، باید در ابتدای بخش `class_defs` باشد.
داده_اندازه	unint	اندازه بخش `data` بر حسب بایت باید مضربی زوج از sizeof(uint) باشد. (نسخه 40 یا قبل از آن) استفاده نشده (نسخه 41 یا جدیدتر)
داده_خاموش	unint	افست از ابتدای فایل تا شروع بخش `data` (نسخه 40 یا قبل از آن) استفاده نشده (نسخه 41 یا جدیدتر)
ظرف_اندازه	unint	این زمینه وجود ندارد می توان آن را برابر با `file_size` فرض کرد. (نسخه 40 یا قبل از آن) اندازه کل فایل (شامل سرصفحه های دیگر dex و داده های آنها). (نسخه 41 یا بالاتر)
header_offset	unint	این زمینه وجود ندارد می توان آن را برابر با `0` فرض کرد. (نسخه 40 یا قبل از آن) از ابتدای فایل تا ابتدای این هدر افست شود. (نسخه 41 یا بالاتر)

map_list در بخش داده ظاهر می شود از header_item ارجاع شده است تراز: 4 بایت

این لیستی از کل محتویات یک فایل به ترتیب است. این شامل مقداری افزونگی با توجه به header_item است، اما در نظر گرفته شده است که فرمی آسان برای استفاده برای تکرار در کل فایل باشد. یک نوع معین باید حداکثر یک بار در نقشه ظاهر شود، اما هیچ محدودیتی برای اینکه انواع ترتیب ممکن است در آن ظاهر شوند وجود ندارد، به غیر از محدودیت‌هایی که در بقیه قالب‌ها وجود دارد (مثلاً یک بخش header باید ابتدا ظاهر شود، سپس یک بخش string_ids و غیره). علاوه بر این، ورودی های نقشه باید بر اساس افست اولیه مرتب شوند و نباید با هم تداخل داشته باشند.

نام	قالب	توضیحات
اندازه	unint	اندازه لیست، در ورودی ها
فهرست	نقشه_آیتم[اندازه]	عناصر لیست

قالب نقشه_آیتم

نام	قالب	توضیحات
نوع	کوتاه	نوع اقلام؛ جدول زیر را ببینید
استفاده نشده	کوتاه	(استفاده نشده)
اندازه	unint	شمارش تعداد آیتم هایی که در افست مشخص شده یافت می شوند
جبران	unint	از ابتدای فایل تا موارد مورد نظر جبران شود

کدها را تایپ کنید

نوع مورد	ثابت	ارزش	اندازه مورد بر حسب بایت
header_item	TYPE_HEADER_ITEM	0x0000	0x70
string_id_item	TYPE_STRING_ID_ITEM	0x0001	0x04
type_id_item	TYPE_TYPE_ID_ITEM	0x0002	0x04
proto_id_item	TYPE_PROTO_ID_ITEM	0x0003	0x0c
field_id_item	TYPE_FIELD_ID_ITEM	0x0004	0x08
method_id_item	TYPE_METHOD_ID_ITEM	0x0005	0x08
class_def_item	TYPE_CLASS_DEF_ITEM	0x0006	0x20
call_site_id_item	TYPE_CALL_SITE_ID_ITEM	0x0007	0x04
method_handle_item	TYPE_METHOD_HANDLE_ITEM	0x0008	0x08
map_list	TYPE_MAP_LIST	0x1000	4 + (اندازه مورد * 12)
type_list	TYPE_TYPE_LIST	0x1001	4 + (اندازه مورد * 2)
annotation_set_ref_list	TYPE_ANNOTATION_SET_REF_LIST	0x1002	4 + (اندازه مورد * 4)
annotation_set_item	TYPE_ANNOTATION_SET_ITEM	0x1003	4 + (اندازه مورد * 4)
class_data_item	TYPE_CLASS_DATA_ITEM	0x2000	ضمنی باید تجزیه شود
code_item	TYPE_CODE_ITEM	0x2001	ضمنی باید تجزیه شود
string_data_item	TYPE_STRING_DATA_ITEM	0x2002	ضمنی باید تجزیه شود
debug_info_item	TYPE_DEBUG_INFO_ITEM	0x2003	ضمنی باید تجزیه شود
annotation_item	TYPE_ANNOTATION_ITEM	0x2004	ضمنی باید تجزیه شود
encoded_array_item	TYPE_ENCODED_ARRAY_ITEM	0x2005	ضمنی باید تجزیه شود
annotations_directory_item	TYPE_ANNOTATIONS_DIRECTORY_ITEM	0x2006	ضمنی باید تجزیه شود
hiddenapi_class_data_item	TYPE_HIDDENAPI_CLASS_DATA_ITEM	0xF000	ضمنی باید تجزیه شود

string_id_item در بخش string_ids ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
string_data_off	unint	از ابتدای فایل به داده های رشته ای برای این آیتم افست شود. افست باید در مکانی در بخش `data` باشد و داده ها باید در قالب مشخص شده توسط " `string_data_item` " در زیر باشد. هیچ نیازی به تراز برای افست وجود ندارد.

string_data_item در بخش داده ظاهر می شود تراز: هیچ (تراز بایت)

نام	قالب	توضیحات
utf16_size	uleb128	اندازه این رشته، در واحدهای کد UTF-16 (که در بسیاری از سیستم ها "طول رشته" است). یعنی این طول رمزگشایی شده رشته است. (طول رمزگذاری شده با موقعیت `0` بایت مشخص می شود.)
داده ها	یوبایت[]	یک سری از واحدهای کد MUTF-8 (با نام مستعار octets، aka bytes) به دنبال آن یک بایت با مقدار `0` . برای جزئیات و بحث در مورد قالب داده، به "رمزگذاری MUTF-8 (تغییر یافته UTF-8)" در بالا مراجعه کنید. توجه: وجود رشته ای که شامل (شکل رمزگذاری شده) واحدهای کد جایگزین UTF-16 (یعنی `U+d800` … `U+dfff` ) باشد، به صورت مجزا یا خارج از نظم با توجه به رمزگذاری معمول یونیکد در UTF-16 قابل قبول است. رد کردن چنین رمزگذاری‌های نامعتبر، در صورت لزوم، بستگی به استفاده‌های سطح بالاتر از رشته‌ها دارد.

type_id_item در قسمت type_ids ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
descriptor_idx	unint	در لیست `string_ids` برای رشته توصیفگر از این نوع فهرست کنید. رشته باید با نحو برای TypeDescriptor که در بالا تعریف شده است مطابقت داشته باشد.

proto_id_item در بخش proto_ids ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
shorty_idx	unint	در لیست `string_ids` برای رشته توصیفگر فرم کوتاه این نمونه اولیه فهرست کنید. رشته باید با نحو برای ShortyDescriptor که در بالا تعریف شده است مطابقت داشته باشد و باید با نوع بازگشتی و پارامترهای این مورد مطابقت داشته باشد.
return_type_idx	unint	در لیست `type_ids` برای نوع برگشتی این نمونه اولیه فهرست کنید
parameters_off	unint	از ابتدای فایل به لیست انواع پارامترهای این نمونه اولیه یا `0` در صورتی که این نمونه اولیه هیچ پارامتری نداشته باشد، افست شود. این افست، اگر غیر صفر باشد، باید در بخش `data` باشد، و داده‌ها باید در قالبی باشند که توسط `"type_list"` در زیر مشخص شده است. علاوه بر این، نباید هیچ اشاره ای به نوع `void` در لیست وجود داشته باشد.

field_id_item در قسمت field_ids ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
class_idx	کوتاه	در لیست `type_ids` برای تعریف کننده این فیلد فهرست کنید. این باید یک نوع کلاس باشد و نه یک آرایه یا نوع اولیه.
type_idx	کوتاه	در لیست `type_ids` برای نوع این فیلد فهرست کنید
name_idx	unint	در لیست `string_ids` برای نام این فیلد فهرست کنید. رشته باید با دستور MemberName که در بالا تعریف شده است مطابقت داشته باشد.

method_id_item در قسمت method_ids ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
class_idx	کوتاه	در لیست `type_ids` برای تعریف کننده این روش فهرست کنید. این باید یک نوع کلاس یا آرایه باشد و نه یک نوع اولیه.
proto_idx	کوتاه	برای نمونه اولیه این روش در لیست `proto_ids` فهرست کنید
name_idx	unint	نام این روش را در لیست `string_ids` قرار دهید. رشته باید با دستور MemberName که در بالا تعریف شده است مطابقت داشته باشد.

class_def_item در بخش class_defs ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
class_idx	unint	در لیست `type_ids` برای این کلاس فهرست کنید. این باید یک نوع کلاس باشد و نه یک آرایه یا نوع اولیه.
access_flags	unint	پرچم های دسترسی برای کلاس ( `public` ، `final` ، و غیره). برای جزئیات بیشتر به "تعاریف `access_flags` " مراجعه کنید.
superclass_idx	unint	در لیست `type_ids` برای سوپرکلاس، یا مقدار ثابت `NO_INDEX` اگر این کلاس فاقد سوپرکلاس باشد (یعنی یک کلاس ریشه مانند `Object` باشد) فهرست کنید. در صورت وجود، این باید یک نوع کلاس باشد، نه یک آرایه یا نوع اولیه.
interfaces_off	unint	از ابتدای فایل به لیست اینترفیس ها یا `0` در صورتی که هیچ کدام وجود ندارد، افست شود. این افست باید در بخش `data` باشد، و داده‌های موجود در آن باید در قالبی باشد که توسط " `type_list` " در زیر مشخص شده است. هر یک از عناصر لیست باید یک نوع کلاس باشد (نه یک آرایه یا نوع اولیه)، و نباید هیچ تکراری وجود داشته باشد.
source_file_idx	unint	در لیست `string_ids` برای نام فایل حاوی منبع اصلی (حداقل اکثر) این کلاس، یا مقدار ویژه `NO_INDEX` برای نشان دادن کمبود این اطلاعات، فهرست کنید. `debug_info_item` هر روشی ممکن است این فایل منبع را لغو کند، اما انتظار این است که بیشتر کلاس‌ها فقط از یک فایل منبع آمده باشند.
annotations_off	unint	از ابتدای فایل به ساختار حاشیه نویسی برای این کلاس، یا `0` در صورتی که حاشیه نویسی در این کلاس وجود نداشته باشد، جبران شود. این افست، اگر غیر صفر باشد، باید در بخش `data` باشد، و داده‌ها باید در قالبی باشد که توسط " `annotations_directory_item` " در زیر مشخص شده است و همه موارد به این کلاس به عنوان تعریف کننده اشاره می‌کنند.
class_data_off	unint	از ابتدای فایل به داده های کلاس مرتبط برای این آیتم یا `0` در صورتی که داده کلاسی برای این کلاس وجود نداشته باشد، جبران شود. (ممکن است به عنوان مثال، اگر این کلاس یک رابط نشانگر باشد.) افست، اگر غیر صفر باشد، باید در بخش `data` باشد، و داده های موجود باید در قالب مشخص شده توسط " `class_data_item` " در زیر باشد، و همه موارد به این کلاس به عنوان تعریف کننده اشاره می کنند.
static_values_off	unint	از ابتدای فایل به لیست مقادیر اولیه برای فیلدهای `static` ، یا `0` در صورت وجود هیچ (و همه فیلدهای `static` باید با `0` یا `null` مقداردهی اولیه شوند). این افست باید در بخش `data` باشد و داده ها باید در قالب مشخص شده توسط " `encoded_array_item` " در زیر باشد. اندازه آرایه نباید بزرگتر از تعداد زمینه های `static` اعلام شده توسط این کلاس باشد و عناصر با همان ترتیب مطابق با `field_list` `static` مطابقت دارند. نوع هر عنصر آرایه باید با نوع اعلام شده از قسمت مربوطه آن مطابقت داشته باشد. اگر عناصر کمتری در آرایه وجود داشته باشد تا زمینه های `static` وجود داشته باشد ، قسمت های باقیمانده با یک نوع مناسب `0` یا `null` تنظیم می شوند.

call_site_id_item در بخش call_site_ids ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
call_site_off	unint	از شروع پرونده برای تماس با سایت تماس بگیرید. افست باید در بخش داده باشد و داده های موجود در قالب مشخص شده توسط "call_site_item" در زیر وجود دارد.

call_site_item در بخش داده ظاهر می شود تراز: هیچ (بایت تراز)

call_site_item یک encoded_array_item است که عناصر آن با آرگومان های ارائه شده به یک روش پیوند دهنده بوت استرپ مطابقت دارد. سه استدلال اول عبارتند از:

دسته روش که نشان دهنده روش پیوند دهنده بوت استرپ (Value_Method_Handle) است.
یک نام متد که پیوند دهنده بوت استرپ باید حل کند (Value_String).
یک نوع متد متناسب با نوع نام روش حل شده (Value_Method_Type).

هرگونه آرگومان اضافی مقادیر ثابت است که به روش پیوند Bootstrap منتقل می شوند. این استدلال ها به ترتیب و بدون هیچ نوع تبدیل منتقل می شوند.

دسته روش که نشان دهنده روش اتصال دهنده bootstrap است باید دارای نوع برگشتی java.lang.invoke.CallSite باشد. سه نوع پارامتر اول عبارتند از:

java.lang.invoke.Lookup
java.lang.String
java.lang.invoke.MethodType

انواع پارامتر هر آرگومان اضافی از مقادیر ثابت آنها تعیین می شود. method_handle_item در بخش Method_Handles ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
method_handle_type	اوشورت	نوع دسته روش ؛ جدول زیر را ببینید
استفاده نشده	اوشورت	(استفاده نشده)
field_or_method_id	اوشورت	شناسه فیلد یا روش بسته به اینکه آیا نوع دسته روش یک دسترسی یا یک روش فراخوانی است
استفاده نشده	اوشورت	(استفاده نشده)

کدهای نوع دسته روش

ثابت	ارزش	توضیحات
method_handle_type_static_put	0x00	Method Hode یک تنظیم کننده فیلد استاتیک (Accessor) است
method_handle_type_static_get	0x01	Method Handle یک Field Static (Accessor) است
method_handle_type_instance_put	0x02	Method Handle یک قسمت نمونه (Accessor) است
method_handle_type_instance_get	0x03	Method Handle یک Field Field (Accessor) است
method_handle_type_invoke_static	0x04	Method Handle یک روش استاتیک است
method_handle_type_invoke_instance	0x05	Method Handle یک روش نمونه است
method_handle_type_invoke_constructor	0x06	Method Handle یک روش سازنده است
method_handle_type_invoke_direct	0x07	Method Handle یک روش مستقیم است
method_handle_type_invoke_interface	0x08	Method Handle یک روش رابط است

class_data_item ارجاع شده از class_def_item در بخش داده ظاهر می شود تراز: هیچکدام (بایت هماهنگ)

نام	قالب	توضیحات
static_fields_size	uleb128	تعداد زمینه های استاتیک تعریف شده در این مورد
sustance_fields_size	uleb128	تعداد قسمتهای نمونه تعریف شده در این مورد
direct_methods_size	uleb128	تعداد روشهای مستقیم تعریف شده در این مورد
virtual_methods_size	uleb128	تعداد روشهای مجازی تعریف شده در این مورد
static_fields	ended_field [static_fields_size]	زمینه های استاتیک تعریف شده ، به عنوان دنباله ای از عناصر رمزگذاری شده نشان داده شده است. زمینه ها باید توسط `field_idx` به منظور افزایش نظم طبقه بندی شوند.
fields_fields	ended_field [sustance_fields_size]	زمینه های نمونه تعریف شده ، به عنوان دنباله ای از عناصر رمزگذاری شده نشان داده شده است. زمینه ها باید توسط `field_idx` به منظور افزایش نظم طبقه بندی شوند.
Direct_Methods	ended_method [Direct_Methods_Size]	تعریف مستقیم (هر یک از روشهای `static` ، `private` یا سازنده) ، به عنوان دنباله ای از عناصر رمزگذاری شده نشان داده شده است. روشها باید با افزایش نظم توسط `method_idx` طبقه بندی شوند.
virtual_methods	ended_method [virtual_methods_size]	روشهای مجازی تعریف شده (هیچ یک از `static` ، `private` یا سازنده) ، به عنوان دنباله ای از عناصر رمزگذاری شده نشان داده شده است. این لیست نباید شامل روشهای ارثی باشد ، مگر اینکه توسط کلاس که این مورد نشان می دهد ، نادیده گرفته شود. روشها باید با افزایش نظم توسط `method_idx` طبقه بندی شوند. `method_idx` یک روش مجازی نباید مانند هر روش مستقیم باشد.

توجه: همه موارد field_id و method_id همه عناصر باید به همان کلاس تعریف کننده مراجعه کنند.

قالب ended_field

نام	قالب	توضیحات
field_idx_diff	uleb128	برای شناسایی هویت این قسمت (شامل نام و توصیف کننده) به لیست `field_ids` (شامل نام و توصیف کننده) است که به عنوان تفاوت از شاخص عنصر قبلی در لیست نشان داده شده است. شاخص عنصر اول در یک لیست به طور مستقیم نشان داده شده است.
دسترسی به_فرها	uleb128	دسترسی به پرچم ها برای این زمینه ( `public` ، `final` و غیره). برای جزئیات بیشتر به "تعاریف `access_flags` " مراجعه کنید.

قالب ended_method

نام	قالب	توضیحات
method_idx_diff	uleb128	برای هویت این روش به لیست `method_ids` فهرست کنید (شامل نام و توصیف کننده) است که به عنوان تفاوت از شاخص عنصر قبلی در لیست نشان داده شده است. شاخص عنصر اول در یک لیست به طور مستقیم نشان داده شده است.
دسترسی به_فرها	uleb128	برای روش ( `public` ، `final` و غیره) به پرچم ها دسترسی پیدا کنید. برای جزئیات بیشتر به "تعاریف `access_flags` " مراجعه کنید.
code_off	uleb128	از شروع پرونده به ساختار کد برای این روش جبران کنید ، `0` اگر این روش `abstract` یا `native` باشد. افست باید به مکانی در بخش `data` باشد. قالب داده ها توسط " `code_item` " در زیر مشخص شده است.

لیست_ه ارجاع شده از class_def_item و proto_id_item در بخش داده ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
اندازه	unint	اندازه لیست ، در ورودی ها
فهرست	Type_item [اندازه]	عناصر لیست

قالب_تیم

نام	قالب	توضیحات
type_idx	اوشورت	فهرست در لیست `type_ids`

code_item ارجاع شده از encoded_method در بخش داده ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
Registrs_Size	اوشورت	تعداد ثبت های مورد استفاده در این کد
ins_size	اوشورت	تعداد کلمات آرگومان های دریافتی به روشی که این کد برای آن وجود دارد
outs_size	اوشورت	تعداد کلمات فضای آرگومان خروجی مورد نیاز این کد برای دعوت روش
سعی کنید_	اوشورت	تعداد `try_item` S برای این مثال. اگر غیر صفر باشد ، پس از آن به عنوان آرایه `tries` درست بعد از این `insns` ظاهر می شوند.
debug_info_off	unint	دنباله از شروع پرونده به اطلاعات اشکال زدایی (شماره خط + اطلاعات متغیر محلی) برای این کد ، یا `0` اگر اطلاعاتی وجود ندارد. در صورت غیر صفر ، افست باید به مکانی در بخش `data` باشد. قالب داده ها توسط " `debug_info_item` " در زیر مشخص شده است.
insns_size	unint	اندازه لیست دستورالعمل ها ، در واحدهای کد 16 بیتی
بدنام	ushort [insns_size]	آرایه واقعی بایت کد. قالب کد در یک آرایه `insns` توسط سند همراه Dalvik Bytecode مشخص شده است. توجه داشته باشید که اگرچه این به عنوان مجموعه ای از `ushort` تعریف شده است ، اما برخی از ساختارهای داخلی وجود دارند که تراز چهار بایت را ترجیح می دهند. همچنین ، اگر این اتفاق در یک فایل تغییر یافته Endian باشد ، مبادله فقط در نمونه های `ushort` فردی انجام می شود و نه در ساختارهای داخلی بزرگتر.
بالشتک	ushort (اختیاری) = 0	دو بایت بالشتک برای `tries` چهار بایت هم تراز شده است. این عنصر فقط در صورتی وجود دارد که `tries_size` غیر صفر باشد و `insns_size` عجیب است.
تلاش می کند	try_item [tries_size] (اختیاری)	آرایه ای که نشان می دهد استثنائات کد در کجا گرفتار شده و نحوه رسیدگی به آنها را نشان می دهد. عناصر آرایه باید در محدوده و به ترتیب از آدرس کم به بالا ، غیر همپوشانی باشند. این عنصر فقط در صورتی وجود دارد که `tries_size` غیر صفر باشد.
کنترل کننده ها	ended_catch_handler_list (اختیاری)	بایت هایی که لیستی از لیست های انواع صید و آدرس های کنترل کننده مرتبط را نشان می دهد. هر `try_item` یک جبران بایت در این ساختار دارد. این عنصر فقط در صورتی وجود دارد که `tries_size` غیر صفر باشد.

قالب try_item

نام	قالب	توضیحات
start_addr	unint	آدرس بلوک کد تحت پوشش این ورودی را شروع کنید. آدرس تعداد واحدهای کد 16 بیتی برای شروع اولین دستورالعمل تحت پوشش است.
insn_count	اوشورت	تعداد واحدهای کد 16 بیتی تحت پوشش این ورودی. آخرین واحد کد تحت پوشش (شامل) `start_addr + insn_count - 1` است.
handler_off	اوشورت	از ابتدای برنامه `encoded_catch_hander_list` به `encoded_catch_handler` برای این ورودی ، بایت را جبران کنید. این باید یک جبران برای شروع یک `encoded_catch_handler` باشد.

قالب ended_catch_handler_list

نام	قالب	توضیحات
اندازه	uleb128	اندازه این لیست ، در ورودی ها
فهرست	ended_catch_handler [handlers_size]	لیست واقعی لیست های کنترل کننده ، که مستقیماً (نه به عنوان جبران) ارائه می شود ، و به صورت متوالی هماهنگ می شوند

قالب ended_catch_handler

نام	قالب	توضیحات
اندازه	Sleb128	تعداد انواع صید در این لیست. اگر غیر مثبت باشد ، این منفی از تعداد انواع صید است و صید ها توسط یک کنترل کننده همه گیر دنبال می شوند. به عنوان مثال: `size` `0` به این معنی است که همه چیز صید وجود دارد اما صید صریح تایپ شده وجود ندارد. `size` `2` به این معنی است که دو صید صریح تایپ شده و بدون همه وجود دارد. و `size` `-1` به این معنی است که یک گرفتن تایپ شده به همراه همه چیز وجود دارد.
کنترل کننده ها	ended_type_addr_pair [abs (اندازه)]	جریان `abs(size)` موارد رمزگذاری شده ، یکی برای هر نوع گرفتار ، به این ترتیب که انواع باید آزمایش شوند.
CATCH_ALL_ADDR	uleb128 (اختیاری)	آدرس bytecode از کنترل کننده همه گیر. این عنصر فقط در صورتی وجود دارد که `size` مثبت باشد.

قالب ended_type_addr_pair

نام	قالب	توضیحات
type_idx	uleb128	برای نوع استثناء در لیست `type_ids` فهرست کنید
آدرس	uleb128	آدرس bytecode از کنترل کننده استثنا مرتبط

debug_info_item از code_item ارجاع شده است در بخش داده ظاهر می شود تراز: هیچکدام (بایت هماهنگ)

هر debug_info_item یک دستگاه حالت کدگذاری شده با کادوی با الهام از DWARF3 را تعریف می کند که در صورت تفسیر ، جدول موقعیت ها و (به طور بالقوه) اطلاعات متغیر محلی را برای یک code_item منتشر می کند. دنباله با یک هدر با طول متغیر شروع می شود (طول آن به تعداد پارامترهای روش بستگی دارد) ، توسط دستگاه های دستگاه BYTECODES دنبال می شود و با یک بایت DBG_END_SEQUENCE به پایان می رسد.

دستگاه دولتی از پنج ثبت نام تشکیل شده است. ثبت address نشان دهنده جبران دستورالعمل در insns_item مرتبط در واحدهای کد 16 بیتی است. ثبت address در ابتدای هر دنباله debug_info از 0 شروع می شود و فقط باید یکنواخت افزایش یابد. ثبت line نشان دهنده آنچه شماره خط منبع باید با ورودی جدول موقعیت های بعدی ساطع شده توسط دستگاه دولتی همراه باشد. این در هدر دنباله آغاز می شود و ممکن است در جهت های مثبت یا منفی تغییر کند اما هرگز نباید کمتر از 1 باشد. رجیستری source_file فایل منبع را نشان می دهد که ورودی های شماره خط به آن مراجعه می کنند. این به مقدار source_file_idx در class_def_item اولیه می شود. دو متغیر دیگر ، prologue_end و epilogue_begin ، پرچم های بولی هستند (به صورت false ) که نشان می دهد موقعیت بعدی ساطع شده باید یک روش پیشرو یا اپیولوژ در نظر گرفته شود. دستگاه دولتی همچنین باید نام و نوع آخرین متغیر محلی را در هر ثبت برای کد DBG_RESTART_LOCAL ردیابی کند.

هدر به شرح زیر است:

نام	قالب	توضیحات
خط_	uleb128	مقدار اولیه برای ثبت `line` دستگاه حالت. ورود به موقعیت های واقعی را نشان نمی دهد.
parameters_size	uleb128	تعداد نام پارامترهای رمزگذاری شده. در صورت `this` ، باید یک پارامتر در هر روش وجود داشته باشد.
parameter_names	ULEB128P1 [PARATERS_SIZE]	شاخص رشته نام پارامتر روش. مقدار رمزگذاری شده `NO_INDEX` نشان می دهد که هیچ نامی برای پارامتر مرتبط در دسترس نیست. توصیف کننده و امضای نوع از توصیف کننده روش و امضای آن دلالت دارد.

مقادیر کد بایت به شرح زیر است:

نام	ارزش	قالب	استدلال ها	توضیحات
DBG_END_SEQUENCE	0x00		(هیچ کدام)	یک دنباله اطلاعات اشکال زدایی را برای یک `code_item` خاتمه می دهد
dbg_advance_pc	0x01	uleb128 addr_diff	`addr_diff` : مبلغی را برای اضافه کردن به آدرس ثبت نام کنید	ثبت نام آدرس را بدون انتشار ورودی موقعیت ها پیشرفت می کند
dbg_advance_line	0x02	sleb128 line_diff	`line_diff` : مبلغی را برای تغییر ثبت خط توسط	ثبت نام خط را بدون انتشار ورودی موقعیت پیشرفت می کند
dbg_start_local	0x03	ULEB128 Register_num ULEB128P1 name_idx uleb128p1 type_idx	`register_num` : ثبت نام کنید که حاوی محلی باشد `name_idx` : فهرست رشته نام `type_idx` : نوع شاخص از نوع	یک متغیر محلی را در آدرس فعلی معرفی می کند. یا `name_idx` یا `type_idx` ممکن است `NO_INDEX` باشد تا نشان دهد که این مقدار ناشناخته است.
dbg_start_local_extended	0x04	ULEB128 Register_num ULEB128P1 name_idx uleb128p1 type_idx uleb128p1 sig_idx	`register_num` : ثبت نام کنید که حاوی محلی باشد `name_idx` : فهرست رشته نام `type_idx` : نوع شاخص از نوع `sig_idx` : شاخص رشته از نوع امضای	یک محلی را با یک نوع امضای در آدرس فعلی معرفی می کند. هر یک از `name_idx` ، `type_idx` یا `sig_idx` ممکن است `NO_INDEX` باشد تا نشان دهد که این مقدار ناشناخته است. (اگر `sig_idx` `-1` باشد ، هرچند ، داده های مشابه می توانند با استفاده از Opcode `DBG_START_LOCAL` با کارآمدتر نشان داده شوند.) توجه: بحث در زیر " `dalvik.annotation.Signature` " را در زیر برای احتیاط در مورد رسیدگی به امضاها مشاهده کنید.
dbg_end_local	0x05	ULEB128 Register_num	`register_num` : ثبت نام کنید محلی	یک متغیر محلی در حال حاضر زندگی را به عنوان خارج از محدوده در آدرس فعلی نشان می دهد
dbg_restart_local	0x06	ULEB128 Register_num	`register_num` : برای راه اندازی مجدد ثبت نام کنید	دوباره یک متغیر محلی را در آدرس فعلی معرفی می کند. نام و نوع همان آخرین محلی است که در ثبت نام مشخص شده است.
dbg_set_prologue_end	0x07		(هیچ کدام)	ثبت دستگاه `prologue_end` حالت را تنظیم می کند ، نشان می دهد که ورودی موقعیت بعدی که اضافه می شود باید پایان یک روش پیش نویس در نظر گرفته شود (یک مکان مناسب برای یک نقطه شکست روش). ثبت نام `prologue_end` توسط هر opcode خاص ( `>= 0x0a` ) پاک می شود.
dbg_set_epilogue_begin	0x08		(هیچ کدام)	ثبت دستگاه حالت `epilogue_begin` را تنظیم می کند ، نشان می دهد که ورود موقعیت بعدی که اضافه می شود باید آغاز یک روش Epilogue (مکانی مناسب برای تعلیق اجرای قبل از خروج روش) در نظر گرفته شود. رجیستری `epilogue_begin` توسط هر opcode خاص ( `>= 0x0a` ) پاک می شود.
dbg_set_file	0x09	ULEB128P1 name_idx	`name_idx` : فهرست رشته نام پرونده منبع ؛ `NO_INDEX` اگر ناشناخته باشد	نشان می دهد که تمام ورودی های شماره خط بعدی به جای نام پیش فرض مشخص شده در `code_item` ، به این نام پرونده منبع مراجعه می کنند
کد های خاص	0x0a… 0xff		(هیچ کدام)	ثبت نام `line` و `address` را پیشرفت می کند ، یک موقعیت را منتشر می کند و `prologue_end` و `epilogue_begin` پاک می کند. برای توضیحات به زیر مراجعه کنید.

کد های خاص

Opcodes با مقادیر بین 0x0a و 0xff (فراگیر) هر دو line و address را با مقدار کمی منتقل می کنند و سپس یک جدول موقعیت جدید را منتشر می کنند. فرمول افزایش به شرح زیر است:

DBG_FIRST_SPECIAL = 0x0a  // the smallest special opcode
DBG_LINE_BASE   = -4      // the smallest line number increment
DBG_LINE_RANGE  = 15      // the number of line increments represented

adjusted_opcode = opcode - DBG_FIRST_SPECIAL

line += DBG_LINE_BASE + (adjusted_opcode % DBG_LINE_RANGE)
address += (adjusted_opcode / DBG_LINE_RANGE)

Annotations_directory_item ارجاع شده از class_def_item در بخش داده ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
class_annotations_off	unint	از ابتدای پرونده به حاشیه نویسی های ساخته شده به طور مستقیم در کلاس ، یا `0` اگر کلاس حاشیه ای مستقیم نداشته باشد ، جبران کنید. در صورت غیر صفر ، افست باید به مکانی در بخش `data` باشد. قالب داده ها توسط " `annotation_set_item` " در زیر مشخص شده است.
fields_size	unint	تعداد زمینه های حاشیه نویسی شده توسط این مورد
Annotated_Methods_Size	unint	تعداد روشهای حاشیه نویسی شده توسط این مورد
Annotated_Parameters_Size	unint	تعداد پارامتر متد لیستی که توسط این مورد حاشیه نویسی شده است
Annotations Field_annotations	field_annotation [fields_size] (اختیاری)	لیست حاشیه نویسی های میدانی مرتبط. عناصر لیست باید توسط `field_idx` به ترتیب در حال افزایش مرتب شوند.
method_annotations	method_annotation [methods_size] (اختیاری)	لیست حاشیه نویسی روش مرتبط. عناصر لیست باید به ترتیب توسط `method_idx` مرتب شوند.
parameter_annotations	parameter_annotation [parameters_size] (اختیاری)	لیست حاشیه نویسی پارامتر روش مرتبط. عناصر لیست باید به ترتیب توسط `method_idx` مرتب شوند.

توجه: همه موارد field_id و method_id همه عناصر باید به همان کلاس تعریف کننده مراجعه کنند.

FIELD_ANNOTATION

نام	قالب	توضیحات
field_idx	unint	برای شناسایی هویت این قسمت که در آن حاشیه نویسی می شود ، به لیست `field_ids` فهرست شوید
Annotations_Off	unint	از ابتدای پرونده به لیست حاشیه نویسی های این قسمت جبران کنید. افست باید به مکانی در بخش `data` باشد. قالب داده ها توسط " `annotation_set_item` " در زیر مشخص شده است.

قالب_نوتینگ

نام	قالب	توضیحات
method_idx	unint	برای هویت روش حاشیه نویسی به لیست `method_ids` فهرست شوید
Annotations_Off	unint	از شروع پرونده به لیست حاشیه نویسی برای روش جبران کنید. افست باید به مکانی در بخش `data` باشد. قالب داده ها توسط " `annotation_set_item` " در زیر مشخص شده است.

فرمت پارامتر_نوتیک

نام	قالب	توضیحات
method_idx	unint	برای هویت روشی که پارامترهای آن در حال حاشیه نویسی هستند ، به لیست `method_ids` فهرست شوید
Annotations_Off	unint	از شروع پرونده به لیست حاشیه نویسی برای پارامترهای روش جبران کنید. افست باید به مکانی در بخش `data` باشد. قالب داده ها توسط " `annotation_set_ref_list` " در زیر مشخص شده است.

Annotation_Set_Ref_List ارجاع شده از parameter_annotations_item در بخش داده ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
اندازه	unint	اندازه لیست ، در ورودی ها
فهرست	Annotation_set_ref_item [اندازه]	عناصر لیست

Annotation_set_ref_item فرمت

نام	قالب	توضیحات
Annotations_Off	unint	در صورت عدم حاشیه نویسی برای این عنصر ، از شروع پرونده به مجموعه حاشیه نویسی ارجاع شده یا `0` جبران کنید. در صورت غیر صفر ، افست باید به مکانی در بخش `data` باشد. قالب داده ها توسط " `annotation_set_item` " در زیر مشخص شده است.

Annotation_set_item ارجاع شده از Annotations_directory_item ، field_annotations_item ، method_annotations_item ، و حاشیه نویسی_Set_Ref_Item در بخش داده ظاهر می شود تراز: 4 بایت

نام	قالب	توضیحات
اندازه	unint	اندازه مجموعه ، در ورودی ها
ورودی ها	حاشیه نویسی_OFF_ITEM [اندازه]	عناصر مجموعه. عناصر باید به ترتیب در حال افزایش `type_idx` شوند.

Annotation_Off_Item

نام	قالب	توضیحات
حاشیه نویسی_ف	unint	از ابتدای پرونده به حاشیه نویسی جبران کنید. افست باید به مکانی در بخش `data` باشد و قالب داده ها در آن مکان توسط " `annotation_item` " در زیر مشخص شده است.

حاشیه نویسی_ITEM ارجاع شده از Annotation_set_item در بخش داده ظاهر می شود تراز: هیچکدام (بایت هماهنگ)

نام	قالب	توضیحات
دید	یوبایت	دید در نظر گرفته شده از این حاشیه نویسی (به تصویر زیر مراجعه کنید)
حاشیه نویسی	رمزگذاری شده_نوتیک	محتوای حاشیه نویسی رمزگذاری شده ، در قالب شرح داده شده توسط "قالب `encoded_annotation` " در زیر "رمزگذاری `encoded_value` " در بالا.

مقادیر دید

این گزینه ها برای قسمت visibility در annotation_item است:

نام	ارزش	توضیحات
Visibility_Build	0x00	در نظر گرفته شده فقط در زمان ساخت قابل مشاهده است (به عنوان مثال ، در هنگام تدوین کد دیگر)
دیدنی_	0x01	در زمان اجرا قابل مشاهده است
Visibility_System	0x02	در نظر گرفته شده در زمان اجرا قابل مشاهده است ، اما فقط به سیستم زیرین (و نه کد کاربر منظم)

ended_array_item ارجاع شده از class_def_item در بخش داده ظاهر می شود تراز: هیچکدام (بایت هماهنگ)

نام	قالب	توضیحات
ارزش	رمزگذاری شده_آرایه	بایت های نمایانگر مقدار آرایه رمزگذاری شده ، در قالب مشخص شده توسط "فرمت `encoded_array` " در زیر "رمزگذاری `encoded_value` " در بالا.

hiddenapi_class_data_item

این بخش شامل داده هایی در مورد رابط های محدود شده توسط هر کلاس است.

توجه: ویژگی API پنهان در Android 10.0 معرفی شده است و فقط برای پرونده های DEX کلاس در مسیر کلاس بوت کاربرد دارد. لیست پرچم های شرح داده شده در زیر ممکن است در نسخه های آینده اندروید گسترش یابد. برای اطلاعات بیشتر ، به محدودیت های رابط های غیر SDK مراجعه کنید.

نام	قالب	توضیحات
اندازه	unint	اندازه کل بخش
جبران می کند	uint []	آرایه ای از جبران های فهرست شده توسط `class_idx` . ورود به آرایه صفر در index `class_idx` به این معنی است که یا هیچ داده ای برای این `class_idx` وجود ندارد ، یا تمام پرچم های API پنهان صفر هستند. در غیر این صورت ، ورودی آرایه غیر صفر است و از ابتدای بخش به آرایه ای از پرچم های API پنهان برای این `class_idx` جبران می شود.
پرچم ها	uleb128 []	آرایه های جمع شده از پرچم های API پنهان برای هر کلاس. مقادیر پرچم احتمالی در جدول زیر شرح داده شده است. پرچم ها به همان ترتیب رمزگذاری می شوند که زمینه ها و روش ها در داده های کلاس رمزگذاری می شوند.

انواع پرچم محدودیت:

نام	ارزش	توضیحات
لیست سفید	0	رابط هایی که می توانند آزادانه مورد استفاده قرار گیرند و به عنوان بخشی از شاخص بسته بندی فریم ورک رسمی Android که به طور رسمی مستند شده اند پشتیبانی می شوند.
چلپلیست	1	رابط های غیر SDK که بدون در نظر گرفتن سطح API هدف برنامه قابل استفاده هستند.
لیست سیاه	2	رابط های غیر SDK که بدون در نظر گرفتن سطح API هدف برنامه قابل استفاده نیستند. دسترسی به یکی از این رابط ها باعث ایجاد خطای زمان اجرا می شود.
greylist - max - o	3	رابط های غیر SDK که می توانند برای Android 8.x و پایین استفاده شوند مگر اینکه محدود شوند.
greylist - max - p	4	رابط های غیر SDK که می توانند برای Android 9.x استفاده شوند مگر اینکه محدود شوند.
greylist - max - q	5	رابط های غیر SDK که می توانند برای Android 10.x استفاده شوند مگر اینکه محدود شوند.
greylist - max - r	6	رابط های غیر SDK که می توانند برای Android 11.x استفاده شوند ، مگر اینکه محدود شوند.

حاشیه نویسی سیستم

حاشیه نویسی سیستم برای نشان دادن قطعات مختلف اطلاعات بازتابی در مورد کلاس ها (و روش ها و زمینه ها) استفاده می شود. این اطلاعات به طور کلی فقط به طور غیرمستقیم توسط کد مشتری (غیر سیستم) قابل دسترسی است.

حاشیه نویسی سیستم در پرونده های .dex به عنوان حاشیه نویسی با دیدنی در VISIBILITY_SYSTEM نشان داده شده است. dalvik.annotation.annotationDefault در روشهای رابط حاشیه نویسی ظاهر می شود

حاشیه نویسی AnnotationDefault به هر رابط حاشیه نویسی پیوست شده است که مایل به نشان دادن اتصالات پیش فرض است.

نام	قالب	توضیحات
ارزش	حاشیه نویسی	اتصالات پیش فرض برای این حاشیه نویسی ، به عنوان حاشیه نویسی از این نوع نشان داده شده است. نیازی به حاشیه نویسی شامل تمام نام های تعریف شده توسط حاشیه نویسی نیست. نام های گمشده به سادگی پیش فرض ندارند.

dalvik.annotation.enclosingclass در کلاس ها ظاهر می شود

حاشیه نویسی EnclosingClass به هر کلاس متصل می شود که یا به عنوان عضو کلاس دیگری ، به خودی خود تعریف می شود ، یا ناشناس است اما در یک بدنه روش تعریف نشده است (به عنوان مثال ، یک کلاس داخلی مصنوعی). هر کلاس که این حاشیه نویسی را داشته باشد نیز باید حاشیه نویسی InnerClass داشته باشد. علاوه بر این ، یک کلاس نباید هم دارای یک EnclosingClass و هم حاشیه EnclosingMethod باشد.

نام	قالب	توضیحات
ارزش	کلاس	کلاس که از نزدیک از نظر واژگونی این کلاس را انتخاب می کند

dalvik.annotation.enclosingmethod در کلاس ها ظاهر می شود

حاشیه نویسی EnclosingMethod به هر کلاس وصل شده است که در داخل یک بدنه روش تعریف شده است. هر کلاس که این حاشیه نویسی را داشته باشد نیز باید حاشیه نویسی InnerClass داشته باشد. علاوه بر این ، یک کلاس نباید هم دارای یک EnclosingClass و هم حاشیه EnclosingMethod باشد.

نام	قالب	توضیحات
ارزش	روش	روشی که از نزدیک از نظر واژگونی این کلاس را انتخاب می کند

dalvik.annotation.innerclass در کلاس ها ظاهر می شود

حاشیه نویسی InnerClass به هر کلاس متصل می شود که در دامنه واژگانی تعریف کلاس دیگر تعریف شده است. هر کلاس که این حاشیه نویسی را داشته باشد نیز باید دارای حاشیه نویسی EnclosingClass یا حاشیه نویسی EnclosingMethod باشد.

نام	قالب	توضیحات
نام	رشته	نام ساده این کلاس در ابتدا اعلام شده است (شامل پیشوند بسته ای نیست). اگر این کلاس ناشناس باشد ، نام آن `null` است.
AccessFlags	بین المللی	پرچم های دسترسی در ابتدا اعلام شده کلاس (که ممکن است به دلیل عدم تطابق بین مدل های اجرای زبان منبع و ماشین مجازی هدف با پرچم های مؤثر متفاوت باشد)

dalvik.annotation.MemberClasses در کلاس ها ظاهر می شود

حاشیه نویسی MemberClasses به هر کلاس متصل می شود که کلاس های عضو را اعلام می کند. (کلاس عضو یک کلاس داخلی مستقیم است که نام دارد.)

نام	قالب	توضیحات
ارزش	کلاس[]	مجموعه ای از کلاس های عضو

dalvik.annotation.methodparameters در روش ها ظاهر می شود

توجه: این حاشیه نویسی پس از Android 7.1 اضافه شد. حضور آن در نسخه های قبلی اندرویدی نادیده گرفته می شود.

حاشیه نویسی MethodParameters اختیاری است و می تواند برای ارائه ابرداده پارامتر مانند نام پارامترها و اصلاح کننده ها استفاده شود.

هنگامی که ابرداده پارامتر در زمان اجرا لازم نیست ، حاشیه نویسی را می توان با خیال راحت از یک روش یا سازنده حذف کرد. java.lang.reflect.Parameter.isNamePresent() می تواند برای بررسی اینکه آیا ابرداده برای یک پارامتر وجود دارد ، استفاده شود و روش های بازتاب مرتبط مانند java.lang.reflect.Parameter.getName() اگر اطلاعات موجود نباشد به رفتار پیش فرض در زمان اجرا باز می گردد.

در صورت شامل ابرداده پارامتر ، کامپایلرها باید اطلاعاتی را برای کلاسهای تولید شده مانند عناصر شامل شوند ، زیرا ابرداده پارامتر شامل این است که آیا یک پارامتر مصنوعی یا اجباری است یا خیر.

حاشیه نویسی MethodParameters فقط پارامترهای روش فردی را توصیف می کند. بنابراین ، کامپایلرها ممکن است حاشیه نویسی را کاملاً برای سازندگان و روشهایی که هیچ پارامتری ندارند ، به دلیل اندازه کد و راندمان زمان اجرا حذف کنند.

آرایه های مستند شده در زیر باید به همان اندازه برای ساختار method_id_item DEX مرتبط با روش باشد ، در غیر این صورت یک java.lang.reflect.MalformedParametersException در زمان اجرا پرتاب می شود.

یعنی: method_id_item.proto_idx -> proto_id_item.parameters_off -> type_list.size باید همان names().length و accessFlags().length .

از آنجا که MethodParameters تمام پارامترهای روش رسمی را توصیف می کند ، حتی آنهایی که به طور صریح یا ضمنی در کد منبع اعلام نشده اند ، اندازه آرایه ها ممکن است با امضای یا سایر اطلاعات ابرداده متفاوت باشد که فقط بر روی پارامترهای صریح اعلام شده در کد منبع استوار است. MethodParameters همچنین هیچ اطلاعاتی در مورد پارامترهای گیرنده حاشیه نویسی نوع که در امضای روش واقعی وجود ندارند ، شامل نمی شود.

نام	قالب	توضیحات
نام ها	رشته[]	نام پارامترهای رسمی برای روش مرتبط. آرایه نباید تهی باشد اما در صورت عدم وجود پارامتر رسمی ، باید خالی باشد. اگر پارامتر رسمی با آن شاخص نامی نداشته باشد ، باید یک مقدار در آرایه تهی باشد. اگر رشته های نام پارامتر خالی هستند یا حاوی "" ، "؛" ، "[" یا "/" هستند ، سپس `java.lang.reflect.MalformedParametersException` در زمان اجرا پرتاب می شود.
AccessFlags	بین المللی[]	پرچم های دسترسی پارامترهای رسمی برای روش مرتبط. آرایه نباید تهی باشد اما در صورت عدم وجود پارامتر رسمی ، باید خالی باشد. مقدار کمی ماسک با مقادیر زیر است: 0x0010: نهایی ، پارامتر نهایی اعلام شد 0x1000: مصنوعی ، پارامتر توسط کامپایلر معرفی شد 0x8000: اجباری ، پارامتر مصنوعی است اما همچنین با مشخصات زبان دلالت دارد اگر هر بیت در خارج از این مجموعه تنظیم شود ، یک `java.lang.reflect.MalformedParametersException` در زمان اجرا پرتاب می شود.

dalvik.annotation.Signature در کلاس ها ، زمینه ها و روش ها ظاهر می شود

حاشیه نویسی Signature به هر کلاس ، فیلد یا روشی که از نظر نوع پیچیده تری تعریف شده است از آنچه توسط یک type_id_item قابل نمایش است ، ضمیمه شده است. قالب .dex فرمت امضاها را تعریف نمی کند. این صرفاً به معنای این است که بتوانیم هرگونه امضایی را که یک زبان منبع برای اجرای موفقیت آمیز معناشناسی آن زبان نیاز دارد ، نشان دهد. به این ترتیب ، امضاها به طور کلی توسط پیاده سازی دستگاه های مجازی تجزیه نمی شوند (یا تأیید می شوند). امضاها به سادگی به API ها و ابزارهای سطح بالاتر (مانند اشکال زدایی) واگذار می شوند. بنابراین ، هرگونه استفاده از امضای باید نوشته شود تا هیچ فرضیه ای در مورد فقط دریافت امضاهای معتبر انجام ندهد ، و صریحاً خود را در برابر احتمال ورود به امضای غیرقانونی به صورت غیرقانونی محافظت می کند.

از آنجا که رشته های امضای تمایل به محتوای تکثیر زیادی دارند ، حاشیه نویسی Signature به عنوان مجموعه ای از رشته ها تعریف می شود ، جایی که عناصر تکراری به طور طبیعی به همان داده های اساسی اشاره می کنند و امضای آن برای هماهنگی همه رشته های موجود در آرایه است. هیچ قانونی در مورد چگونگی جدا کردن یک امضا به رشته های جداگانه وجود ندارد. این کاملاً مربوط به ابزارهایی است که پرونده های .dex را تولید می کنند.

نام	قالب	توضیحات
ارزش	رشته[]	امضای این کلاس یا عضو ، به عنوان مجموعه ای از رشته ها که باید با هم جمع شوند

dalvik.annotation.throws در روش ها ظاهر می شود

حاشیه نویسی Throws به هر روش متصل می شود که اعلام می شود یک یا چند نوع استثنا را پرتاب می کند.

نام	قالب	توضیحات
ارزش	کلاس[]	مجموعه ای از انواع استثنائی پرتاب شده

فرمت اجرایی دالویک با مجموعه‌ها، منظم بمانید ذخیره و طبقه‌بندی محتوا براساس اولویت‌های شما.

فرمت اجرایی دالویک