José De Cauwer

Het hoogtepunt in zijn carrière is ongetwijfeld de overwinning in de 1e etappe van de Ronde van Spanje 1976, waarna hij 3 dagen de leiderstrui mocht dragen. De Cauwer was ook jarenlang de persoonlijke helper van de Nederlandse topwielrenner Hennie Kuiper.^[1]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1973 1974 1975 67e   opgave   1976 79e   opgave (1)  1977 46e   1978 55e   1979 85e   1980 (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Omloop Het Volk Parijs-Brussel 1973 36e 59e 19e 1974 21e 20e 22e 1975 38e 12e 3   1976 30e 1977 21e 16e 1978 23e 1979 56e 38e 1980 35e 22e

Zijn grootste successen kende hij echter niet als wielrenner, maar als wielercoach. Die carrière begon in 1981, meteen na zijn carrière als beroepsrenner. Hij werd assistent-ploegleider van Fred De Bruyne bij de Belgische ploeg DAF Trucks, waar hij werkte met onder anderen Roger De Vlaeminck en een van zijn beste vrienden Hennie Kuiper. Dat leverde twee keer op rij winst op in de Ronde van Vlaanderen (met Kuiper en René Martens). Onder zijn leiding als ploegleider van de gelegenheidsformatie ADR-Agrigel won de Amerikaan Greg LeMond in 1989 voor de tweede keer de Ronde van Frankrijk.

In 2005 werd Tom Boonen tijdens zijn bondscoachschap wereldkampioen wielrennen op de weg in Madrid. Na dat WK nam hij ontslag en werd hij opgevolgd door Carlo Bomans. De officiële verklaring voor het afscheid van De Cauwer was dat hij wilde stoppen op een hoogtepunt. Hij was destijds echter ook verwikkeld in het dopingproces rond de voormalige profrenner Ronny Van Sweevelt, die De Cauwer aanwees als een van zijn leveranciers van amfetamines. De Cauwer gaf toe dat zijn brievenbus als doorgeefluik voor verboden middelen had gediend, maar werd in 2009 vrijgesproken.^[2]

Tot eind 2008 was De Cauwer verantwoordelijk voor de jeugdopleiding van de Silence-Lotto-wielerploeg en deeltijds ploegleider. Maar voor aanvang van het nieuwe wielerseizoen in 2009 werd José De Cauwer ontslagen. Toen Silence-Lotto vervolgens zwak presteerde in het voorjaar van 2009 leidde dat tot een kleine polemiek tussen De Cauwer en Marc Coucke.

De Cauwer is ook regelmatig co-commentator bij wielerwedstrijden voor de VRT, onder andere tijdens de Ronde van Frankrijk, Ronde van Vlaanderen en Strade Bianche met Michel Wuyts (tot 2021), Renaat Schotte of Karl Vannieuwkerke.

Bronnen, noten en/of referenties

Links en bibliografie

Mediabestanden

 

Commons heeft media­bestanden in de categorie José De Cauwer.

• De kijk van De Cauwer - Rik Vanwalleghem - Borgerhoff & Lamberigts - ISBN 978 90 893 1108 5 (2010)
• Surplace - Gio Lippens & José De Cauwer - Volt - ISBN 9789021424507 (2021)
• De 10 geboden van José De Cauwer - Rik Vanwalleghem & José De Cauwer - Borgerhoff & Lamberigts - ISBN 9789072201218 (2023)
• (en) Profiel van José De Cauwer op ProCyclingStats
• Profiel van José De Cauwer op de Wielersite

Referenties

1. ↑ Willem de Gelder, Hennie Kuiper en zijn 'superknecht' José de Cauwer zijn na vijftig jaar nog steeds kameraden (24-07-2021). Gearchiveerd op 1 september 2022. Geraadpleegd op 01-09-2022.
2. ↑ De Cauwer acquitted. Cyclingnews. Gearchiveerd op 21 mei 2022. Geraadpleegd op 15 juli 2017.