participio

• Etimoloxía: do latín participium.

• Pronuncia: /paɾtiˈθipjo̝/ (AFI)

participio m (sg: participio; pl: participios)

1. (Morfosintaxe) Forma verbal que participa da natureza do verbo e do adxectivo, polo que pode variar en xénero e número.
   • Infinitivo, xerundio e participio.
   • O participio do verbo ter é tido

• Castelán: participio ^(es).
• Esloveno: deležnik ^(sl), particip ^(sl).
• Inglés: participle ^(en).
• Polaco: imiesłów ^(pl)
• Portugués: particípio ^(pt).
• Vasco: partizipio ^(eu)