امپراتوری کانم
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
امپراتوری کانِم (۷۰۰-۱۳۷۶ میلادی) پادشاهی بزرگی در کشورهای کنونی چاد، نیجر و لیبی بود که در بیش‌ترین وسعتش بخش‌های بزرگی از چاد، جنوب لیبی، شمال شرقی و شرق نیجر و شمال کامرون را در بر می‌گرفت. این ناحیه در ۱۸۵۱ میادی به وسیلهٔ جهانگرد آلمانی، هنری بارت کشف شد.
امپراطوری کانم | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۷۰۰–۱۳۸۷ | |||||||
 پرچم امپراطوری کانم | |||||||
 محدودهٔ امپراطوری کانم در سال ۱۲۰۰ پس از میلاد | |||||||
| پایتخت | نجیمی | ||||||
| زبان(های) رایج | تداگا | ||||||
| دین(ها) | دین سنتی آفریقایی، اسلام | ||||||
| حکومت | سلطنتی | ||||||
| شاه | |||||||
• ۷۰۰ میلادی | سِف | ||||||
• ۱۳۸۲-۱۳۸۷ | عمردوم | ||||||
| دوره تاریخی | قرون وسطی | ||||||
• بنیان‌گذاری | ۷۰۰ | ||||||
• فروپاشی | ۱۳۸۷ | ||||||
| مساحت | |||||||
| ۱۲۰۰ | ۷۷۶٬۹۹۶ کیلومتر مربع (۳۰۰٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||
| |||||||
